Αρχική » Η Γερμανία στη δίνη της ακροδεξιάς, του μεταναστευτικού και της τρομοκρατίας

Η Γερμανία στη δίνη της ακροδεξιάς, του μεταναστευτικού και της τρομοκρατίας

από Δημοσθένης Γκαβέας

Γερμανία 2024 Προεκλογική αφίσα του AfDA που γράφει Πρώτα η πατρίδα μας

Οι πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία δεν είναι απλά μια τοπική υπόθεση αλλά ξεκάθαρα Ευρωπαϊκή.

του Δημοσθένη Γκαβέα από την huffingtonpost.gr

Η νίκη του AfD στη Θουριγγία και οι εξαιρετικές επιδόσεις του στη Σαξονία χαρακτηρίστηκαν ως πολιτικός σεισμός στη Γερμανία με τα τρία κόμματα του κυβερνώντος συνασπισμού, το SPD του οποίου ηγείται ο Σολτς, τους Πράσινους και τους φιλελεύθερους του FDP, να προσπαθούν να συνέλθουν από το πλήγμα που υπέστησαν. Το μεταναστευτικό, οι επαναλαμβανόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις, αλλά και η πτώση του βιοτικού επιπέδου, συμβάλλουν στην άνοδο της ακροδεξιάς, φαινόμενο που παρατηρείται και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη και προβληματίζει την ΕΕ η οποία ωστόσο εμφανίζεται αμήχανη να αντιμετωπίσει τη νέα πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώνεται με δύο πολέμους σε εξέλιξη, στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.

Οι κυβερνητικές προσπάθειες πριν τις εκλογές να χαρακτηρίσουν το AfD ως μια εξτρεμιστική οργάνωση η οποία υπονομεύει τη δημοκρατίά απέτυχαν γεγονός που σημαίνει ότι οι ψηφοφόροι που αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους στο πολιτικό κατεστημένο και τους θεσμούς της χώρας αυξάνονται.

Σε αυτό αποδίδεται και η νίκη του φιλορωσικού αριστερού – λαϊκιστικού κόμματος BSW (Συμμαχία Σαχρά Βάγκενκνεχτ) που κατέλαβε την τρίτη θέση προτάσσοντας θέσεις όμοιες με αυτές της δεξιάς και με σαφές αντιμεταναστευτικό πρόσημο όπως του AfD.

Ο Σολτς είχε οσμιστεί για το πως θα εξελιχθεί η εκλογική αναμέτρηση και προσπάθησε, ανεπιτυχώς, να ανατρέψει την κατάσταση με την ανακοίνωση αυστηρότερων μέτρων για την παράνομη μετανάστευση και απελάσεις προσφύγων από το Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Όμως η φονική επίθεση με μαχαίρι εναντίον ενός αστυνομικού στο Μάνχαϊμ, στα τέλη Μαΐου, η τρομοκρατική επίθεση με μαχαίρι που σημειώθηκε τον Αύγουστο στο Ζόλινγκεν όπου ένας Σύρος μετανάστης σκότωσε, επίσης με μαχαίρι, τρεις ανθρώπους, είχαν ήδη προκαλέσει αίσθηση στη γερμανική κοινωνία και το AfD εκμεταλλεύθηκε την κατάσταση.

Είχε προηγηθεί τον Ιούνιο πάλι μια επίθεση με μαχαίρι όπου ένας Αφγανός τραυμάτισε τρία άτομα πριν πέσει νεκρός από τα πυρά της αστυνομίας, ενώ στις 29 Απριλίου είχε σημειωθεί ακόμη ένα περιστατικό που έφερε το πολιτικό κατεστημένο της Γερμανίας προ εκπλήξεως καθώς περίπου 1.100 άτομα συμμετείχαν σε συγκέντρωση στο Αμβούργο με αίτημα τη δημιουργία χαλιφάτου.

Οι ομιλητές, όπως αναφέρει η DW, με αφορμή τον πόλεμο στη Γάζα κατηγόρησαν τους πολιτικούς της Γερμανίας ως ισλαμοφοβικούς και ψεύτες ενώ οι διαδηλωτές κρατούσαν πανό που έφεραν συνθήματα όπως «Γερμανία = δικτατορία αξιών» και «Το χαλιφάτο είναι η λύση».

Ο Όλαφ Σολτς είχε κάνει λόγο για ανεπίτρεπτες ενέργειες που πρέπει να έχουν συνέπειες. Τελικά τις συνέπειες τις υπέστη ο κυβερνητικός συνασπισμός και η γερμανική κοινωνία που ριζοσπαστικοποιείται.

Το καμπανάκι είχε χτυπήσει εδώ και καιρό όμως η πόλωση της κοινωνίας αντιμετωπιζόταν με τη λογική του άσπρου – μαύρου, όπου στην σκοτεινή πλευρά έθεταν αδιακρίτως όσους εξέφραζαν προβληματισμό για την ανεξέλεκτη μετανάστευση.

Έτσι η νίκη του AfD μπορεί να μην το φέρει στην εξουσία, όμως επηρεάζει και διαμορφώνει την πολιτική ατζέντα αφού εκτός από την σκλήρυνση της στάσης του Σολτς στο μεταναστευτικό ακολουθεί και το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, το CDU με τον αρχηγό του, τον Φρίντριχ Μερτς, να θέτει στην κυβέρνηση τελεσίγραφο έως την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου για συμφωνία στο θέμα της μεταρρύθμισης της μεταναστευτικής νομοθεσίας.

«Εάν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν είναι έτοιμη να μας δώσει μια δεσμευτική δήλωση μέχρι την ερχόμενη Τρίτη, ότι η ανεξέλεγκτη εισροή στα σύνορα θα σταματήσει και ότι όσοι εξακολουθούν να έρχονται θα επιστρέψουν στα σύνορα στη Γερμανία, τότε δεν έχει νόημα να γίνουν περαιτέρω συζητήσεις με την κυβέρνηση», δήλωσε ο κ. Μερτς σε κομματική εκδήλωση στο Βραδεμβούργο ενόψει των κρατιδιακών εκλογών στις 22 Σεπτεμβρίου.

Ο αδύναμος κυβερνητικός συνασπισμός φαίνεται ότι παραπαίει και είναι εύλογο να διερωτάται κανείς για το τι θα συμβεί στις επερχόμενες εθνικές εκλογές τον επόμενο χρόνο.

Μπορεί οι Χριστιανοδημοκράτες να βρίσκονται σε τροχιά νίκης και να εμφανίζονται πιο σκληροί στη μεταναστευτική πολιτική, αλλά εάν είναι η ακροδεξιά και η λαϊκιστική αριστερά που τους ωθεί προς αυτή την κατεύθυνση τότε η πορεία μπορεί να καταστεί ολέθρια όχι μόνο για τη Γερμανία αλλά και για την ασφάλεια της Ευρώπης και αυτό διότι τα συγκεκριμένα πολιτικά άκρα φέρονται να ελέγχονται από τη Ρωσία του Πούτιν και έχουν δείξει τις προθέσεις τους όσον αφορά το ουκρανικό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόσφατα ασκήθηκαν διώξεις σε στελέχη του AfD με τις κατηγορίες για κατασκοπεία υπέρ της Κίνας και της Ρωσίας.

Όμως αυτό που θα πρέπει να προβληματίσει περισσότερο με την άνοδο της ακροδεξιάς στη Γερμανία είναι η επανάληψη αυτού του μοτίβου στην Ευρώπη με τους ψηφοφόρους να απορρίπτουν τα κόμματα του πολιτικού κατεστημένου αναζητώντας εναλλακτική και ελπίδα στα άκρα του πολιτικού φάσματος.

Όσο δεν λαμβάνεται υπόψη από τις πολιτικές ελίτ η οικονομική δυσχέρεια της μεσαίας τάξης και όσο επιμένουν στην ”ποινικοποίηση” της αγωνίας της για το μεταναστευτικό και του αιτήματός της για ασφάλεια, τόσο πιο βέβαιη καθίσταται μια επερχόμενη σύγκρουση με αυτό το μέρος της κοινωνίας, που μόνο αμελητέο δεν θεωρείται. Γι΄αυτό οι πολιτικές εξελίξεις στη Γερμανία δεν είναι απλά μια τοπική υπόθεση αλλά ξεκάθαρα Ευρωπαϊκή.

ΣΧΕΤΙΚΑ

1 ΣΧΟΛΙΟ

GR 6 Σεπτεμβρίου 2024 - 17:20

Πέρα από τη μεμονωμένη εικόνα, ας δούμε όλο το video, ισχύει και για τη Γερμανία, όπως ισχύει και για τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα …
Φιλελεύθερες και συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, την ώρα που παραδοσιακές κοινωνικές βάσεις τους «ληστεύονται» εν ψυχρώ από την λεγόμενη εναλλακτική ή αντισυστημική Δεξιά, αυτή την απειλή, να ξαναπάθουν (και συνάμα να διαπράξουν) ό,τι έπαθαν και διέπραξαν στον Μεσοπόλεμο, επιχειρούν να την αντιμετωπίσουν επιστρέφοντας εμμονικά στο παλαιολιθικό ιδεολόγημα των κουτοπόνηρων: Άχ, πάλι «τα δύο άκρα» φταίνε.
Σήμερα έχουμε πολλές, πολύ διαφορετικών ειδών «Δεξιές». Ανταγωνίζονται κυρίως μεταξύ τους για να κερδίσουν υποστήριξη «δεξιόστροφων» μερίδων πολιτών. Όμως, αμυνόμενοι με τον τρόπο που αμύνονται ενάντια στους «εναλλακτικούς δεξιούς», αυτοί οι παραδοσιακοί φιλελεύθεροι και συντηρητικοί προβάλλουν μια ευάλωτη άμυνα. Με μακροπρόθεσμα αυτοκαταστροφικά αποτελέσματα. Στερούμενοι πολιτικής για το μέλλον, απλά κάνουν πως δεν βλέπουν τον ελέφαντα που περιφέρεται στο πολιτικό σαλόνι τους και το κάνει γυαλιά-καρφιά.
Οι Μοιραίοι
https://crisis-critique.blogspot.com/2024/07/blog-post_26.html

Ειδικά στη Γερμανία, Τα ζητήματα του κλίματος, της ενεργειακής μετάβασης, μέχρι και το ερώτημα άν έχουν μέλλον τα αυτοκίνητα με κινητήρες καύσης, τώρα δεν είναι πολιτικά διακυβεύματα συνδεδεμένα με επιστημονική εγκυρότητα και οικονομική διάσταση. Πολώνονται “εκ δεξιών” για να γίνουν πεδία σκληρής πολιτισμικής πάλης. Χρησιμοποιούνται ως όπλα για την κατάκτηση ηγεμονίας (με το νόημα που της έδωσε ο Γκράμσι) σε έναν “ταξικό αγώνα εκ των άνω”. Σ΄ αυτή την πολιτισμική πόλωση, εκτός από την λεγόμενη εναλλακτική ή αντισυστημική Δεξιά (AfD και BSW – “Κόμμα της Ζάρα Βάγκενκνεχτ”), επενδύουν πολλά πολιτικά τους αποθέματα και σημαντικά παραδοσιακά πολιτικά ρεύματα. Στην περίπτωση της Γερμανίας, αυτό κάνουν μεγάλες μερίδες της Χριστιανοδημοκρατίας μετά την αποχώρηση της Μέρκελ και ακόμη πιο έντονα το Βαυαρικό CSU του Ζέντερ.
Η πόλωση γίνεται πιο οξεία επειδή εμπλέκεται και το φιλελεύθερο κόμμα FDP που συγκυβερνά ως μικρότερος κυβερνητικός εταίρος με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους. Στο κόμμα αυτό, ιδεολογικές εμμονές εμφανώς ανορθολογικές συνδυάζονται με πολύ σκληρές πελατειακές εξαρτήσεις από συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, π.χ. μιας «μεσαίας» επιχειρηματικότητας («Mittelstand») αλλεργικής στις καινοτομίες. Ο σκληρός ανορθολογισμός και ανάγκες κομματικής επιβίωσης σε δύσκολους καιρούς ωθούν αυτό το μικρό αστικό κόμμα («της προόδου» υποτίθεται) στην πολιτική σχιζοφρένεια της οπισθοδρομικής προστασίας τεχνολογιών του χθες και μορφών επιχειρηματικότητας που είναι σε αποδρομή. Έτσι, με την εμπρηστική υποστήριξη του αντιπολιτευόμενου διεκδικητή της εξουσίας και με την ανοχή του στριμωγμένου συγκυβερνώντος, ο σκληρός αγοραίος υπερ-φιλελευθερισμός μπορεί να γίνεται σκληρά εθνικολαϊκός έως και λαϊκοφασιστικός («Volkisch»). Αλλά αυτή δεν είναι και η πολιτική διαδρομή και της ίδιας της ΑfD από το 2013 έως σήμερα;

Η Διακυβέρνηση στην ΕΕ – Στον καιρό του Ουκρανικού πολέμου και της κλιματικής κρίσης
Η επίθεση στη «Ναυαρχίδα» της Πράσινης Νέας Συμφωνίας – Το στρίμωγμα της «Άσωτης Κόρης» Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για να επιστρέψει στο «Volkisch» σπίτι
https://crisis-critique.blogspot.com/2024/06/blog-post_8.html

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

ΑΦΗΣΤΕ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ