Της Noémie Halioua* από το Άρδην τ. 133
Αντίο στην αγάπη, στο σεξ και τη μητρότητα. Τέρμα τα φιλιά στον λαιμό, οι ρομαντικές αποδράσεις και οι επικίνδυνες σχέσεις. Ζήτω η αποχή και η σάρκα στο εδώλιο. Πρόκειται για ένα ολοκληρωτικό μποϊκοτάζ των ανδρών που προωθείται από το φεμινιστικό κίνημα 4B, το οποίο ξεκίνησε στη Νότια Κορέα, στη δεκαετία του 2010, και έκτοτε κερδίζει έδαφος και οπαδούς σε όλο τον κόσμο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ, είναι μία από τις λέξεις-κλειδιά με τις περισσότερες αναζητήσεις στο Google. «4B» είναι το ακρωνύμιο των τεσσάρων κορεατικών λέξεων που αντιπροσωπεύουν ισάριθμες αρνήσεις: bihon, bichulsan, biyeonae, bisekseu. Στα ελληνικά: όχι γάμος, όχι μητρότητα, όχι συνευρέσεις και γενικότερα όχι ετεροφυλόφιλες σχέσεις. Ένα κάλεσμα για μποϊκοτάζ που ξεκίνησε στα κοινωνικά δίκτυα και μεταφέρθηκε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού από μια χούφτα ακτιβιστών, απαρηγόρητων μετά την επανεκλογή του Ρεπουμπλικανού ταραχοποιού.
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας απέναντι στον μισογυνισμό του συντηρητικού στρατοπέδου, αυτές οι Αμαζόνες καλούν σε απεργία ενάντια σε κάθε είδους σχέση με το αντίθετο φύλο, που κρίνεται υπεύθυνη και ένοχη για τη διαιώνιση ενός «πατριαρχικού συστήματος». Αντί να αντιμετωπίσουν συστηματικά τον εσμό των σεξιστών ανδρών που θα ήθελαν, για παράδειγμα, να περιορίσουν τη γονιμότητά τους, εργάζονται για να αποκλείσουν το ανδρικό είδος από οποιονδήποτε χώρο της προσωπικής τους ζωής. Κάποιες ξυρίζουν τα μαλλιά τους ή αποφεύγουν το μακιγιάζ για να μην τραβήξουν την ανδρική προσοχή, τη στιγμή που βιντεοσκοπούν τον εαυτό τους στα κοινωνικά δίκτυα για να τραβήξουν το βλέμμα πολύ περισσότερων. Αποκορύφωμα αυτής της σεκταριστικής λογικής είναι να ανάγεται ο συγχρωτισμός με έναν άνδρα σε έναρξη συνεργασίας με τον εχθρό και ο έρωτας σε πράξη προδοσίας του γυναικείου φύλου, σε καταδικαστέα παράβαση, και όλα αυτά με πρόσχημα τη χειραφέτηση.
Μέσω του κινήματος 4B, το οποίο έχει το πλεονέκτημα της διαφάνειας, τίθεται σε κίνηση ολόκληρο το λογισμικό του νεοφεμινισμού και μαζί του ο πρώτος από τους νόμους του: η μισανδρία. Εδώ υπεισέρχεται το παραδοσιακό reducio ad porcum, μια έννοια που περιγράφεται λεπτομερώς στο βιβλίο μου, το οποίο αποσκοπεί στην ουσιοποίηση της ανδρικής ομάδας που χαρακτηρίζεται σαν μια χούφτα γουρούνια (είναι το όνομα που δόθηκε στους σεξουαλικούς εγκληματίες στον απόηχο του κινήματος «balance ton porc»[1]), ώστε να καταδικαστεί ευκολότερα. Πρόκειται για μια σημαντική τάση του φεμινισμού, ο οποίος είναι ανίκανος να δείξει ενσυναίσθηση για το αντίθετο φύλο, αλλά και για τον αντίστροφο σεξισμό που επιμένει στη Γαλλία να μεταβάλλει τον Ντομινίκ Πελικό, κατηγορούμενο για πολλαπλούς βιασμούς της συζύγου του, σε αρχέτυπο του ανδρισμού, αλλά όχι τον Αρνώ Μπελτράμ[2], τον εθνικό ήρωα που θυσίασε τη ζωή του για τη ζωή μιας γυναίκας-ταμία. Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον.
Ήδη από το 1967, η Νεοϋορκέζα Βαλερί Σολάνας (Valérie Solanas) πανηγύριζε αυτή την απίστευτη βία σε µια µπροσούρα που έσκασε σαν μπουρλότο: «Το αρσενικό είναι ένα βιολογικό ατύχηµα: το γονίδιο Υ (αρσενικό) είναι ένα ελλείπον γονίδιο Χ (θηλυκό), που σηµαίνει ότι έχει ένα ελλιπές σύνολο χρωµοσωµάτων. Με άλλα λόγια, το αρσενικό είναι ένα ατελές θηλυκό, ένα κινούμενο έκτρωμα που αποβλήθηκε στο γενετικό στάδιο», έγραφε στο SCUM Manifesto, που θεωρείται ευαγγέλιο σε ορισμένους φεμινιστικούς κύκλους. Κάλεσε επίσης τις γυναίκες να απεργήσουν μόνιμα κατά των ανδρών, ώστε να τους κάνουν να πληρώσουν για την παντοδυναμία τους στην ιστορία, λες και δεν είχαν πληρώσει το δικό τους τίμημα, πεταμένοι στα λασπωμένα χαρακώματα έχοντας σταλεί στο μέτωπο ως τροφή για τα κανόνια.
Υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ του κινήματος 4B και του κόκκινου φεμινισμού που είναι έτοιμος να κάνει «επανάσταση στην κρεβατοκάμαρα», με άλλα λόγια να γελοιογραφήσει το ετεροφυλόφιλο ζευγάρι ως κυρίαρχο και κυριαρχούμενο, ως αρσενικό δήμιο και θηλυκό θύμα, καλώντας σε μια σοσιαλιστική επανάσταση. Στο βιβλίο της Réinventer l’amour, η Μονά Σολέ υποστηρίζει ότι «το ετεροφυλόφιλο μοντέλο» δεν λειτουργεί παρά μόνο όταν «οι γυναίκες κρατούν το στόμα τους κλειστό», σύμφωνα με την αντίληψη της γυναίκας ως θύματος που χαρακτηρίζει το έργο της. Το κίνημα 4B, όπως και οι σταλινικές με τα φούστες, πολιτικοποιούν στο έπακρο την προσωπική σφαίρα, σε μια εποχή που οι γυναίκες δεν ήταν ποτέ τόσο ισχυρές στην κοινωνικοεπαγγελματική ζωή, όπως αποδεικνύει ο ανθρωπολόγος Εμανουέλ Τοντ στο κλασικό βιβλίο του, Où en sont-elles.
Πρόκειται για μια εύστοχη απεικόνιση του παράδοξου του Τοκβίλ, ότι όσο περισσότερο μειώνεται η ανισότητα σε κάποιον τομέα, τόσο περισσότερο αυξάνονται η απογοήτευση και τα αιτήματα. Όσο πιο ελεύθερες είναι οι γυναίκες, τόσο πιο ριζοσπαστικές γίνονται οι φεμινίστριες ακτιβίστριες, τόσο περισσότερο στοχοποιούν τους άνδρες και πραγματοποιούν σταυροφορία κατά της επιθυμίας και του έρωτα. Στο La Chair est triste hélas, η σκηνοθέτις Ovidie αφηγείται πώς οδηγήθηκε να «ξεκινήσει απεργία στο σεξ» μετά από μια σειρά αποτυχημένων συνευρέσεων με άνδρες. Συναφώς, εκφράζει την επιθυμία να δει την προσέγγισή της να γενικεύεται, και, υπ’ αυτή την έννοια, το κίνημα 4B μπορεί να θεωρηθεί ως η πραγμάτωση των φαντασιώσεών της.
Το κοινό στοιχείο που χαρακτηρίζει όλες αυτές τις κινήσεις είναι ότι συγκλίνουν για να ικανοποιήσουν ένα μηδενιστικό πάθος. Διότι τι είναι αυτό το κίνημα για το μποϊκοτάρισμα της αγάπης, ακόμα και της ιδέας της ένωσης για να γεννηθεί μια νέα ζωή, αν όχι ένας αυτοκαταστροφικός μηχανισμός με αυτοκτονικό υπόβαθρο; Η αγάπη είναι μια στοιχειώδης πρωταρχική ορμή, και η αποκήρυξή της είναι το πρώτο βήμα προς την αυτοκαταστροφή. Μήπως η επιτυχία του κινήματος 4Β, δηλαδή το τέλος της αγάπης, σηματοδοτεί την αρχή της εξαφάνισης του είδους;
[1] «Ξεμπρόστιασε το γουρούνι σου»: Έκφραση που χρησιμοποιήθηκε από το φεμινιστικό κίνημα, που έγινε hashtag σχεδόν ταυτόχρονα με το #metoo, με αφορμή μια πολυετή δικαστική διαμάχη της Γαλλίδας δημοσιογράφου Σαντρά Μιλέρ, που κατηγόρησε τον διευθυντή της για σεξουαλική παρενόχληση (σ.τ.μ.).
[2] Ο Arnaud Beltrame ήταν αντισυνταγματάρχης της γαλλικής Εθνικής Χωροφυλακής ο οποίος δολοφονήθηκε από ισλαμιστή τρομοκράτη στην Trèbes, αφού είχε ανταλλάξει τον εαυτό του με μια γυναίκα όμηρο(σ.τ.μ.).
*Le Figaro, 22 Νοεμβρίου 2024
Μετάφραση: Χριστίνα Σταματοπούλου
Ενισχύστε την προσπάθειά μας κάνοντας μια δωρεά στο Άρδην πατώντας ΕΔΩ.
Γνωρίστε τα βιβλία των Εναλλακτικών Εκδόσεων
Ακολουθήστε το Άρδην στο Facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του Άρδην στο Youtube
