Ειλικρινά δυσκολεύομαι να αντιληφθώ τη στρατηγική… |
του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, είτε αυτή αφορά στο Κυπριακό είτε στην κυπριακή οικονομία, που ακολουθεί τον καταστροφικό δρόμο της ελληνικής, είτε στο μείζον ζήτημα της ενέργειας, που με συντηρητικούς υπολογισμούς θα μπορούσε να διασώσει από τον όλεθρο Ελλάδα και Κύπρο. Με έκπληξη και με απογοήτευση διάβασα τις δηλώσεις του Δημήτρη Χριστόφια κατά την επίσκεψή του στην πλατφόρμα της αμερικανικής εταιρείας Noble Energy. Προσπαθώντας προφανώς να αποδείξει ότι είναι το «καλό παιδί» της περιοχής και νιώθοντας συνεχώς την ανάγκη να στέλνει μηνύματα στους ξένους, οι οποίοι ό,τι και να πράξει ο Κύπριος Πρόεδρος θα του επιρρίψουν την ευθύνη, δήλωσε ότι η συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου θα γίνει με τους Τουρκοκύπριους αλλά και με την Τουρκία, η οποία, για όσους το ξέχασαν, συνεχίζει να κατέχει κυπριακά εδάφη… Η δήλωση αυτή προστέθηκε στα πολλά λάθη του και αποδεικνύει, σε όσους τον γνωρίζουμε, ότι ασκεί καταλυτική επιρροή σε αυτόν η υπουργός Εμπορίου της Κύπρου, η γνωστή Πραξούλα, η οποία είχε αναδειχτεί στην πλέον φανατική οπαδό του «ναι» στο φιλοτουρκικό Σχέδιο Ανάν και επιχειρηματολόγησε με άρθρα, συνεντεύξεις και ομιλίες της υπέρ του ρατσιστικού κειμένου του πρώην γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Είναι θέση της κυρίας αυτής η χρησιμοποίηση του τουρκικού εδάφους για τη μεταφορά του φυσικού αερίου στην Ευρώπη, ενώ γνωρίζει ότι η Κρήτη αποτελεί την καλύτερη διέξοδο και οδό, η οποία είναι και πιο συμφέρουσα, ενώ θα προσφέρει ένα καλό έσοδο για την Ελλάδα. Ο Πρόεδρος της Κύπρου κακώς της παρέδωσε το πλέον σημαντικό υπουργείο και δημιουργείται πρόβλημα στο νησί όταν «βάζει αφτί» –για να χρησιμοποιήσω μία προσφιλή του φράση– στις «αμπελοφιλοσοφίες» της, που δεν στηρίζονται πουθενά. Πρόκειται για θεωρίες που ξεφουρνίζει η εν λόγω κυρία και, χωρίς αμφιβολία, δεν ικανοποιούν το κυπριακό ακροατήριο. Εάν, δε, υποθέσουμε ότι το ΑΚΕΛ και το κομματίδιο της κυρίας Πραξούλας μετά βίας αγγίζουν το 30%, γεγονός είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού διαφωνεί μαζί της και οι απόψεις της προκαλούν την κοινή γνώμη. Το βασικό μήνυμα της επίσκεψής του στην πλατφόρμα έπρεπε να αφορά στην εθνική κυριαρχία της Κύπρου, η οποία στο πρόσωπο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας προστατεύτηκε από τα ισραηλινά και αμερικανικά πολεμικά αεροπλάνα και πλοία. Η αναφορά του κ. Χριστόφια σε συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου με την Τουρκία, ακόμα και εάν υπονοεί πως αυτό θα συμβεί μετά τη μεσοβέζικη λύση που προωθούν οι Βρετανοί, προκαλεί τρόμο. Διότι εάν ποτέ η Τουρκία θέσει υπό τον έλεγχό της τον ενεργειακό πλούτο της Κύπρου, θα πολεμήσει με αυτόν και τους Ελληνοκύπριους αλλά και θα καταστεί ηγεμονική δύναμη της περιοχής, χρησιμοποιώντας αυτή την ισχύ εναντίον της Ελλάδας και του Ισραήλ, το οποίο –είτε κανείς το μισεί είτε το αγαπά– επέδειξε τους τελευταίους δεκαοχτώ μήνες συνέπεια και σταθερότητα στη στρατηγική σχέση που αναπτύσσεται με τη Λευκωσία. Το Κυπριακό δεν πρόκειται να λυθεί με το «καλόπιασμα» του Ταγίπ Ερντογάν ούτε με προσφορές για συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου. Η απάντηση στον ηγεμόνα πρωθυπουργό της Τουρκίας είναι η συμμαχία με άλλες χώρες της περιοχής, που αντιστέκονται στην Άγκυρα, και η συνεργασία με δυνάμεις όπως η Αμερική, η Ρωσία και η Γαλλία, που ενδιαφέρονται να ενισχύσουν τα συμφέροντά τους στη Μεσόγειο. Όλα τα υπόλοιπα είναι για παίκτες δειλούς και μικρούς, που δεν γνωρίζουν από γεωστρατηγική και γεωπολιτική…
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Επίκαιρα” στις 1/12/11 |
Μιχάλης Ιγνατίου: “Τα αδιέξοδα της στρατηγικής Χριστόφια”
714