Ένας εχθρός που φέρνει σοκολατάκια

Δεν υπάρχει στη σύγχρονη Ιστορία μας ούτε ένα παράδειγμα, που η Βρετανία να στήριξε θέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προπάντων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ούτε ένα παράδειγμα! Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας στον αγώνα αναζήτησης λύσης του Κυπριακού και δικαιοσύνης ή και, μόνο, στον αγώνα επιβίωσης, είναι η Βρετανία. Ακόμα και στα εξόφθαλμα γεγονότα όπου βοούν η αδικία και η παρανομία και δεν θα τολμούσε καμία χώρα να τα αμφισβητήσει για να στηρίξει την Τουρκία, η Βρετανία το κάνει με προκλητική θρασύτητα. Τελευταίο παράδειγμα, την περασμένη βδομάδα στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες, όπου το θέμα ήταν η εισβολή της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ. Μόνο ο Βρετανός πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Κάμερον, επιχείρησε να σταματήσει την καταδικαστική αναφορά στην Τουρκία. Και μάλιστα, όπως έγραψε χτες στο ρεπορτάζ του ο ανταποκριτής μας, Παύλος Ξανθούλης, ο Βρετανός πρωθυπουργός, ως προβοκάτορας, έθεσε ενώπιον των ηγετών των κρατών-μελών, το ερώτημα αν η Κύπρος μπορεί να έχει ΑΟΖ πριν από τη λύση του Κυπριακού. Θέλοντας δηλαδή να θέσει σε αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ακριβώς κάνει και η Τουρκία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση παρενέβη η Άνγκελα Μέρκελ και υπέδειξε στον Κάμερον ότι εάν όλα τα κράτη έχουν ΑΟΖ, γιατί να μην έχει και η Κύπρος, εμποδίζοντάς τον να δημιουργήσει μπλοκ εναντίον της Κύπρου και υπέρ της Τουρκίας. Το θέμα όμως είναι ότι εκδηλώθηκαν οι προθέσεις της Βρετανίας να αμφισβητήσουν την εθνική κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά και να εμποδίσουν την αξιοποίηση του φυσικού αερίου πριν από τη λύση, και είναι βέβαιο ότι θα τη βρούμε μπροστά μας και στα επόμενα βήματα. Που σίγουρα θα είναι πιο έντονα και πιο καταλυτικά.

Λίγες μέρες νωρίτερα, αρχές Οκτωβρίου, η Βρετανία μαζί με τη Σουηδία και τη Φινλανδία, μπλόκαραν διάβημα της ΕΕ προς τα Ηνωμένα Έθνη, αναφορικά με την τουρκική επιδρομή στην κυπριακή ΑΟΖ. Ένα μήνα προηγουμένως είχαμε άλλα προβλήματα όταν ο Οζντίλ Ναμί επισκέφθηκε το Λονδίνο ως «υπουργός» εξωτερικών του ψευδοκράτους και είχε συνάντηση με τον Βρετανό υπουργό Ευρώπης. Τον περασμένο Δεκέμβριο, στα ετήσια συμπεράσματα της ΕΕ για την Τουρκία, η Βρετανία με έντονο παρασκήνιο πέτυχε να τινάξει στον αέρα την προσπάθεια της Κύπρου να υπάρξει αναφορά στον σεβασμό της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία, που και τότε παρενοχλούσε με το πειρατικό Μπαρμπαρός τις έρευνες στην ΑΟΖ.

Τώρα, πλησιάζει ο επόμενος Δεκέμβριος και η Κυπριακή Δημοκρατία ενημέρωσε τους εταίρους ότι θα θέσει βέτο και θα παγώσει την ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας ως αντίδραση στην εισβολή στην ΑΟΖ. Η Βρετανία ήδη κινείται στο παρασκήνιο για να αποτρέψει τις επιπτώσεις στην Τουρκία.

Υπό αυτές τις συνθήκες, διερωτώμαστε τι συμβαίνει στους εγκεφάλους της ηγεσίας μας και δεν αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αντιμετωπίσει πρωτίστως τη βρετανική πολιτική αν θέλει να έχουν κάποια επιτυχή κατάληξη οι προσπάθειές της. Και πρέπει να την αντιμετωπίσουν ως να βρίσκονται σε σύγκρουση, σε ανοικτό μέτωπο και όχι ως ισότιμοι συνεργάτες, που δεν υπήρξαν ποτέ. Με αποφάσεις που θα της προκαλούν κόστος, όπως το να απαιτηθούν νομικά τα εκατομμύρια, που συμφωνήθηκαν ως αντιστάθμισμα για τις Βάσεις και δεν πληρώθηκαν ποτέ, αλλά και να ξεκινήσει νομικός αγώνας για την κατάργησή τους ως προϊόν επιβολής, που έγινε το 1960 και έκτοτε δεν συζητήθηκε ποτέ. Μόνο έτσι υπάρχει πιθανότητα να αλλάξει πολιτική ο εχθρός της Κύπρου. Τα μνημόνια συναντίληψης των προέδρων μας είναι μόνο για να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Όπως και τα σοκολατάκια που έστειλε ο Κάμερον στον Αναστασιάδη, στο νοσοκομείο. Σοκολατάκια με βρετανικό δάκτυλο. Και δεν του τα επέστρεψε.