[…] Ολόκληρο το δημόσιο χρέος των ναζί, που αντιστοιχούσε σε πάνω από το 600% του γερμανικού ΑΕΠ, παραγράφηκε. Το προϋπάρχον απλήρωτο χρέος από την περίοδο της Βαϊμάρης περιορίστηκε σε ένα κλάσμα του αρχικού ποσού […] 

Της Ζέτας Ζήκου από το περ. Επίκαιρα

Ποιοι, άραγε, θα μας σώσουν από το Μνημόνιο; Η Αριστερά της παγκοσμιοποίησης, της άλωσης του εθνικού ιστού με την παραποίη- ση των βιβλίων της ιστορίας και την υπεράσπιση της λαθρομετανάστευσης; Η Αριστερά που προετοίμασε την έλευση του ΓΑΠ και του ΔΝΤ με τα Δεκεμβριανά του 2008; Ή μήπως κάποια παιδιά του κομματικού «σωλήνα» του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που, αφού υπηρέτησαν πιστά το σύστημα τόσα χρόνια από τα βουλευτικά έδρανα ή τις υπουργικές καρέκλες, το παίζουν τώρα «αντισυστημικοί» και «επαναστάτες»;

Της Ζέζας Ζήκου από την Καθημερινή

Δήλωση του Γ. Προβόπουλου για το αν μπορούσε το έλλειμμα να μειωθεί το 2009 και να μην χρειαστεί να προσφύγουμε στο ΔΝΤ: “…Μπορεί να μην είχαν τεράστια επίπτωση στο έλλειμμα, μπορεί το 13% για παράδειγμα να ήταν στο 10% ή στο 11% ή στο 11,5%, δηλαδή πάλι διψήφιο, όμως θα είχαν μια τεράστια θετική επίπτωση από πλευράς ψυχολογίας στις αγορές“[…]

Της Ζέζας Ζήκου από την Καθημερινή (25-1-12)

Η Ελλάδα βρίσκεται παγιδευμένη στο τρίγωνο του διαβόλου: δημόσιο έλλειμμα, δημόσιο χρέος και έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών, σε εφιαλτικά επίπεδα. Καθώς η «πεποίθηση περί πτώχευσης» και δραχμής κυριαρχεί, η κρίση απαιτεί λύσεις πολιτικές, με ιστορική προοπτική, με μέριμνα για τους ανθρώπους, όχι για τις αγορές.