του Αλέξανδρου Κούτση, Ομότιμο Καθηγητή Μεσανατολικών Σπουδών, Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Όπως διαφαίνεται, ο πρόεδρος Ομπάμα θα επιτεθεί στη Συρίας με ή και χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, για να διασώσει την αξιοπιστία του ως ηγέτης που πραγματοποιεί τις απειλές του, στέλνοντας ένα μήνυμα στο Ιράν σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα, και δεύτερον για να αποδυναμώσει στρατιωτικά τον Άσαντ διευκολύνοντας έτσι την αντιπολίτευση να ανατρέψει το καθεστώς του.
Υπάρχουν φόβοι ότι η επικείμενη επίθεση θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Σχετικά με το Ιράν, η αμερικανική ενέργεια θα ενισχύσει τη θέση των σκληροπυρηνικών ότι η κατοχή πυρηνικής ισχύος λειτουργεί αποτρεπτικά και είναι η μόνη εγγύηση για την ασφάλεια της χώρας. Έτσι θα απομακρυνθεί η προοπτική για διάλογο που παρουσιάστηκε τελευταίως με την εκλογή του μετριοπαθη Χάσαν Ρουχάνι στην προεδρία της χώρας.
Σχετικά με τη Συρία, ο Άσαντ έχει ήδη λάβει τα απαραίτητα μέτρα για να διασώσει το μεγαλύτερο μέρος των δυνάμεων του. Τη όποια απώλεια υποστεί, πέρα από τεθωρακισμένα και αεροπλάνα, θα έρθουν να αντικαταστήσουν ένοπλοι σηίτες μαχητές από το Λίβανο, το Ιράκ και το Ιράν. Ταυτόχρονα, θα εισρεύσουν στη χώρα και ένοπλες ομάδες σουνιτών τζιχαντιστών για να πολεμήσουν τους σηίτες και να διασφαλίσουν ότι τον κυρίαρχο ρόλο στην μετά-Άσαντ εποχή θα τον έχουν αυτοί και όχι οι μετριοπαθείς παρατάξεις που στηρίζονται από τις ΗΠΑ. Έτσι ο εμφύλιος πόλεμος και η αιματοχυσία θα συνεχιστούν. Και τι θα κάνει τότε ο Ομπάμα; Θα στείλει χερσαίες δυνάμεις για να ελέγξει την κατάσταση; Μα αυτό ακριβώς επιδιώκει και η αλ-Κάιντα. Αφού μαχητές της δεν μπορούν να πάνε στις ΗΠΑ για να διεξάγουν τρομοκρατικές επιχειρήσεις, τους βολεύει να έλθουν τα αμερικανικά στρατεύματα στη Συρία για να τους πολεμήσουν από κοντά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όσο παρατείνεται ο εμφύλιος ο κίνδυνος διάσπασης της Συρίας σε μικρά κρατίδια αυξάνεται. Στην περίπτωση που θεωρήσει ότι χάνει τον πόλεμο, ο Άσαντ θα προχωρήσει στην ίδρυση Αλεβίτικου κράτους στα παράλια της Συρίας, ενσωματώνοντας και της παρακείμενες περιοχές που κατοικούνται από Χριστιανούς Ορθοδόξους οι οποίοι δεν εμπιστεύονται τους ισλαμιστές. Στο υπόλοιπο τμήμα της χώρας θα συνεχίσει η αναμέτρηση μεταξύ των Κούρδων που επιζητούν αυτονομία, τις κοσμικές και φιλελεύθερες παρατάξεις και των τζιχαντιστών που έχουν ήδη ανακυρήξει την ίδρυση ενός Ισλαμικού Εμιράτου του Ιράκ και της Μεγάλης Συρίας.
Στα πλαίσια αυτά, η ροή προσφύγων που θα ακολουθήσει θα επιδεινώσει την ήδη δύσκολη ανθρωπιστική κατάσταση που υπάρχει. Σίγουρα η Τουρκία, το Ιράκ και η Ιορδανία θα κλείσουν τα σύνορα τους, αφήνοντας ανοικτή μόνο τη διέξοδο προς το Λίβανο. Σαν αποτέλεσμα, η αντιπαλότητα μεταξύ των σουνιτών και σηιτών της Συρίας θα διαχυθεί στο Λίβανο και θα το αποσταθεροποιήσει, αυξάνοντα; τα ρεύματα προσφύγων προς την Ευρώπη. Επιπλέον, η καταστροφή των στρατηγικών υποδομών της Συρίας θα επιδεινώσει ακόμα περισσότερο το έργο της ανοικοδόμησης της χώρας, αποτρέποντας την επιστροφή των προσφύγων για αρκετά χρόνια. Υπολογίζεται ότι το ύψος της οικοδομικής καταστροφής μέχρι σήμερα ανέρχεται σε 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Στο περιφερειακό επίπεδο, η Αμερικανική επίθεση θα πυροδοτήσει ευρύτερη αντιπαλότητα μεταξύ σουνιτών και σηιτών, ιδίως στον Περσικό Κόλπο, με τις ΗΠΑ να υποστηρίζουν τους πρώτους και το Ιράν τους δεύτερους. Η αποσταθεροποίηση της περιοχής, καθώς και το ενδεχόμενο το Ιράν να κλείσει με κάποιο τρόπο τα στενά του Ορμούζ, θα αυξήσουν την τιμή του πετρελαίου, επηρεάζοντας έτσι αρνητικά την προσπάθεια ανάκαμψης της διεθνούς οικονομίας. Σημειώνεται ότι εφόσον το Ιράν δεν μπορεί να διεξάγει πετρέλαιο λόγω των κυρώσεων που του έχουν επιβληθεί δεν έχει να ζημιωθεί σε τίποτα εάν κλείσουν τα στενά του Ορμούζ.
Τέλος, οι επιπτώσεις στο διεθνές επίπεδο θα είναι σοβαρές. Υπάρχει κίνδυνος να αρχίσει ένας νέος ψυχρός πόλεμος μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον. Όπως ο Ομπάνα θέλει να διατηρήσει την αξιοπιστία των ΗΠΑ έτσι και ο Πούτιν θέλει να διασώσει την αξιοπιστία της Ρωσίας, Το ίδιο ισχύει και για την Κίνα. Ούτε η Μόσχα αλλά ούτε και το Πεκίνο βλέπουν με καλό μάτι την προσπάθεια της Ουάσινγκτον να εδραιώσει την επιρροή της σε μια ζώνη που εκτείνεται από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι την Κεντρική Ασία. Σαν αποτέλεσμα, η συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών θα γίνει δυσκολότερη τόσο εντός όσο και εκτός του ΟΗΕ.
6 ΣΧΟΛΙΑ
Όπως τα γράφετε είναι τα πράγματα. Σε κάθε περίπτωση ΣινοΡώσοι δεν θα κάνουν πίσω για λόγους που έχω ήδη εξηγήσει και νομίζω ότι τελικά Αμερικανοί θα μαζευτούν ! Εκτός και αν αποτελεί επιλογή τους μια ευρύτερη αντιπαράθεση, κάτι για το οποίο αμφιβάλω !
Καθήστε να γίνει πρώτα η οποιαδήποτε επέμβαση και βλέπουμε… Η ταπεινή μου άποψη είναι ότι ούτε ο Ομπάμα ούτε το στρατοκυβερνητικό κατεστημένο των ΗΠΑ επιθυμεί πραγματικά μία στρατιωτική επέμβαση σημαντικής κλίμακας. Το λάθος τους ήταν που έδωσαν βάση στις υπερφίαλες υποσχέσεις κι ανεδαφικές αναλύσεις κι εκτιμήσεις του κατα φαντασία σουλτάνου Ερντογάν.
Ακόμα και να πραγματοποιηθεί κάποια επιχείρηση θα πρόκειται για συμβολική ενέργεια (κάτι σαν την αεροπορική επιδρομή στη Λιβύη που είχε γίνει το 1986 μετά την δολοφονική επίθεση τρομοκρατών του λιβυικού καθεστώτος Καντάφι σε δισκοθήκη του Δ. Βερολίνου) ίσα-ίσα για να περισωθεί όσο γίνεται το γόητρο της αμερικανικής προεδρίας κι ισχύος.
Για ενδιαφέρουσα συμπληρωματική ανάλυση βλ.:
http://www.stratfor.com/analysis/iran-managing-us-military-action-syria?utm_source=freelist-f&utm_medium=email&utm_campaign=20130905&utm_term=FreeReport&utm_content=readmore&elq=13a2f5d4d0b4434daa84530af3d16743
προς Common Sense
ΞΕΧΝΑΣ ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟ ΛΟΜΠΙ.
ΒΛΕΠΕ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΝΟΝ.
ΤΟ ΑΓΓΛΟΣΑΞΩΝΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ Ο ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ ΟΜΠΑΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΑΛΛΑ ΑΛΛΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑΕΙ ΤΟ ΓΙΟΥ-ΕΣ-ΕΪ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΔΩΣΕ ΒΑΣΗ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ;
ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΙ ΗΠΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ,ΤΙΣ ΤΟΣΟ ΔΥΝΑΤΕΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ,ΤΗΝ ΤΟΣΗ ΙΣΧΥ,ΤΟΥΣ ΤΟΣΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΥΣ ΑΝΑΛΥΤΕΣ,ΤΑ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ,ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΥΝΑΜΗ,ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΙ ΣΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ-ΕΞΑΛΛΟΥ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ-ΝΑ ΑΦΗΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΣΙΚΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΡΝΤΟΓΑΝ;ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ ΜΠΑΚΑΤΟΓΛΟΥ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ.
ΤΩΡΑ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΦΟΡ ΤΟΥ ΕΒΡΑΙΟΥ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΦΡΙΝΤΜΑΝ
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΟΣΟ ΟΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΟΙΚΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ. ΚΑΘΟΛΟΥ.
ΕΚΤΟΣ ΦΥΣΙΚΑ ΕΑΝ ΤΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΕΧΟΥΝ ΟΦΕΛΩΣ ΝΑ ΠΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
Τις αναλύσεις του Στράτφορ δεν τις βάζω για να τις θεωρούμε ως απόλυτη αλήθεια αλλά για να βλέπουμε ποιά είναι η οπτική γωνία των αμερικανικών δεξαμενών σκέψης (όσο αυτή αποκαλύπτεται σε αυτές τις εκθέσεις) και να ενημερωνόμαστε. Προς Θεού μην τα πιστέψω κιόλας.
Για τον Ερντογάν έχεις δίκηο όσον αφορά το στρατοκυβερνητικό κατεστημένο των ΗΠΑ. Αλλά από την άλλη είναι γνωστή η εγκάρδια και ιδιαίτερη σχέση Ερντογάν-Ομπάμα βλ. π.χ.
http://english.alarabiya.net/en/views/news/world/2013/05/16/Erdogan-and-Obama-Best-friends-no-more.html
http://www.hurriyetdailynews.com/obama-likes-erdogan-because.aspx?pageID=238&nid=53846&NewsCatID=409
Όσον αφορά τα χημικά στη Συρία η ταπεινή μου άποψη είναι ότι πρόκειται περί πλεκτάνης κύκλων στις ΗΠΑ που επιθυμούσαν να παγιδέψουν τον Ομπάμα σε μία αδιέξοδη κατάσταση για δικούς τους, πιθανότατα εκλογικούς λόγους. Το οποίο και τουλάχιστον μέχρι στιγμής φαίνεται να πετυχαίνουν διότι: α) ο φιλειρηνικού προφίλ Ομπάμα που ψήφισε κατά του πολέμου στο Ιράκ πρωτοστατεί τώρα στην έναρξη του πολέμου στη Συρία άρα είναι αναξιόπιστος… β) Είναι αντιδημοφιλής στις ΗΠΑ λόγω της χαμηλής έως ανύπαρκτης δημοτικότητας της επέμβασης στη Συρία. γ) Σέρνεται κι εκλιπαρεί τους ρεπουμπλικάνους στο Κογγρέσσο να υπερψηφίσουν την πρότασή του για επέμβαση διότι πολλοί δημοκρατικοί δεν θα την υποστηρίξουν ενώ μετά το φιάσκο με τον Κάμερον (που μάλλον είναι μέσα στο κόλπο) και τη Τζι-20 είναι η τελευταία του ελπίδα να βρει κάποια στήριξη. Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε αλλά με βάση το νομοθετικό σύστημα των ΗΠΑ οι ρεπουμπλικάνοι θα του ζητήσουν πολλά και μεγάλα ανταλλάγματα (περικοπές στο εναπομείναν κοινωνικό κράτος, ομπάμα-καίρ δηλ εθνικό σύστημα υγείας κλπ.) για οποιαδήποτε ελάχιστη υποστήριξη δώσουν.
Αυτά ως τροφή για σκέψη και να είσθε καλά.
Ξεχάσατε έναν πολύ σημαντικό παράγοντα, ίσως τον πιο σημαντικό, στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Το Ισραήλ! Πιστεύω πως ότι συμφέρει τι Ισραήλ πιο πολύ θα γίνει. Και το Ισραήλ θέλει ένα φιλοισραηλινό καθεστώς στη Συρία ή έστω έναν αποδυναμωμένο Άσαντ ούτω σώστε να κοπεί ο “ομφάλιος λώρος” του Ιράν με την φιλοιρανική Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Και ο Άσαντ έτσι όπως είναι σήμερα αποτελεί τον συνδετικό κρίκο Ιράν-Χεζμπολάχ, κάτι που θέλει να σπάσει το Ισραήλ για τη μεγαλύτερη ασφάλεια του αλλά και για να απομονώσει περισσότερο τον μεγάλο του εχθρό, το Ιράν.
Εδω πρεπει να δουμε και το ρολο του ”ξανθου γενους”… οι οποιοι υποσχονται βοηθεια αλλα βοηθεια δεν δινουν. Ειδαμε απο Σερβια μεχρι Λιβυη ποσο εχουν υποστηριξει τους συμαχους τους. Ισως θα ηταν πιο ηθικο να ελεγαν δεν σας βοηθαμε (για να ξερει και ο αλλος να κανονισει την πορεια του) παρα να υποσχονται βοηθεια, να πουλανε οπλα δευτερης κατηγοριας και στο τελος να τους αφηνουν ξεκρεμαστους. Μετα απο ολες αυτες τις φρικαλεοτητες που εχουν γινει στη Συρια εναντιον του Χριστιανικου πληθυσμου οι Ρωσοι θα επρεπε ηδη πρωτοι να ειχαν επεμβει στρατιωτικα υπερ του Ασαντ. Αλλα τι κανουν?…καθονται και παρακαλανε τους Αμερικανους να μην επεμβουν απο την αντιθετη πλευρα. . Μετα απο 2 χρονια βρωμικου πολεμου των Αμερικανων οι Ρωσοι δεν εχουν στηλει ουτε καν τα S300 για να στηριξουν τη Συρια ( τα οποια η Συριοι τα εχουν ηδη πληρομενα!) . Τι να λεμε τωρα…η Ρωσια δεν θελει ουτε να εμπλακει ουτε να βοηθησει. Το μονο που κοιταζει ειναι πως να παρατησει τον Ασαντ αλλα να φαινεται οτι προσπαθησε να τον στηριξει. Οι Ρωσοι αν και εξαναγκαζονται να στηριξουν τον Ασαντ προσπαθουν με ολες τους τις δυναμεις να μην το κανουν (δεν ξερω αν τελικα θα μπορεσουν). Ο μονος που στηριζει πραγματικα τη Συρια και τους Χριστιανους αυτη τη στιγμη ειναι το Ιραν. Και κανενας αλλος.