Ψηλώνουν οι φράχτες της αποικίας χρέους, πρέπει να βελτιωθούν κι οι άλτες
Των Γιώργου Καραμπελια & Γιώργου Ρακκά από τη Ρήξη φ. 97
Μέσα στο Σεπτέμβριο που μας πέρασε, το ινστιτούτο της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ-ΓΣΕΕ) δημοσιοποίησε την ετήσια έκθεσή του για την ελληνική οικονομία και την απασχόληση. Σε αυτήν, υπολογίζεται ότι το σωρευτικό κόστος της κρίσης για τους μισθωτούς και τους αυτοαπασχολούμενους αγγίζει τα 40+δισ. €, με το 1/3 των βαρών να κατευθύνεται προς τους αυτοαπασχολούμενους και τα υπόλοιπα 2/3 στους μισθωτούς. Τούτο αντιστοιχεί σε μέση μείωση των εισοδημάτων κατά 30%, πράγμα που σημαίνει, βέβαια, ότι για κάποιους ήταν από 0%-5% και για κάποιους άλλους από 55% μέχρι… 60%!
Τα στατιστικά αυτά καταδεικνύουν το σαφές: Τέσσερα χρόνια μνημονίου τείνουν να μεταβάλουν ριζικά το κοινωνικό τοπίο της χώρας, ακυρώνοντας την ιστορική μεσοστρωματική του υφή: Η νίκη του μνημονίου ισοδυναμεί με το τέλος της Ελλάδας των μικρομεσαίων.
Προχωράμε, δηλαδή, σε λατινοαμερικανοποίηση της χώρας, με την έννοια ότι καταγράφεται έντονη τάση του πληθυσμού προς το κατώτερο 1/3 εισοδηματικά, ενώ την ίδια στιγμή αυξάνουν τα κέρδη για τους πολύ πλούσιους και οι μεσαίοι συμπιέζονται δραματικά. Εξάλλου, η ροπή προς τη λατινοαμερικανοποίηση αποδεικνύεται όχι μόνον από τις ίδιες τις ανισότητες, αλλά και από τις ποιοτικές μεταβολές που αυτές επιφέρουν στην κοινωνία, για παράδειγμα στο πώς μεταβάλλουν τη φυσιογνωμία της εγκληματικότητας στη χώρα: Πλέον, αυτό που τα κανάλια παρουσιάζουν ως έξαρση της εγκληματικότητας, στην πραγματικότητα αφορά τη ραγδαία αύξηση εγκλημάτων μεταξύ των φτωχών, δηλαδή την ταύτιση της φτώχειας με την ανασφάλεια, την ίδια στιγμή που οι πλούσιες συνοικίες οχυρώνονται, ενώ πολλαπλασιάζονται οι υπηρεσίες σεκιούριτι, οι οποίες μάλιστα γίνονται πιο σκληρές, σε σημείο που να θυμίζουν ιδιωτικές αστυνομίες. Και, βέβαια, το γεγονός ότι η χώρα βρίσκεται σε αυτήν, την περιοχή, στο σύνορο μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής, του Βορρά και του Νότου, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη μια από τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλύτερη, μετακίνηση πληθυσμών στην ανθρώπινη ιστορία, θέτει έναν αστερίσκο σε αυτό που ονομάζουμε λατινοαμερικανοποίηση. Την προοπτική, σε μερικές δεκαετίες, και αν συνεχιστούν οι τάσεις που επικρατούν τώρα, δηλαδή να συρρέουν εξαθλιωμένες μάζες από την Ανατολή και το Νότο, και να εγκαταλείπουν οι νεώτερες γενιές τη χώρα, να μετεξελιχθεί η λατινοαμερικανοποίηση σε οιονεί λιβανοποίηση του τόπου. Δηλαδή, εκτός από τη φτώχεια και την ανασφάλεια, να έχουμε και την πολιτιστική ανατροπή της ιστορικής, εθνικής φυσιογνωμίας της χώρας: «Μ’ ό,τι συνάδει αυτό», που έλεγε και ο Παύλος Φύσσας.
Αυτές οι μεταβολές, που παρουσιάζονται ανάγλυφες στη νέα έκθεση της ΓΣΕΕ, φέρνουν μπροστά μας μια αδήριτη πραγματικότητα: Ότι ο πρώτος κύκλος αποικιοποίησης της χώρας έχει συντελεστεί –ή, να το πούμε πιο απλά, ότι το «μνημόνιο νίκησε». Πράγμα που σημαίνει ότι, αυτό που όλος ο ελληνικός λαός αντιλήφθηκε ως επίθεση, κατέληξε στο να υλοποιηθεί με την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος, το οποίο θα συνεχίσει κανονικά και συστηματικά τη λεηλασία της χώρας. Το ίδιο, εξάλλου, είχε συμβεί με την αποδιάρθρωση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης: Πραγματοποιήθηκε μια επίθεση τριών, τεσσάρων χρόνων, όπου επιβλήθηκαν οι νόρμες της διάδοχης κατάστασης, και μετά το πράγμα πήρε το «μεταρρυθμιστικό του δρόμο» -για να καταλήξει, στη Βουλγαρία για παράδειγμα, να πανηγυρίζουν προχθές, επειδή ο κατώτερος μισθός αυξήθηκε στα… 170 €!
Αυτό σημαίνει πολλά για το λεγόμενο αντιμνημονιακό χώρο. Διότι είναι άλλο να αποκρούει κανείς μια επίθεση και άλλο να αντιπαλεύει ένα καθεστώς. Όπως πολύ εύκολα καταλαβαίνουμε, το πρώτο είναι απείρως ευκολότερο από το δεύτερο. Επειδή το να αποτινάξεις ένα καθεστώς αποτελεί μια πρόκληση που απαιτεί να ξέρεις πολύ καλά τι είναι αυτό το καθεστώς, πώς να το ανατρέψεις και τι θέλεις να εγκαθιδρύσεις στη θέση του. Μιλάμε δηλαδή για Ανάλυση, Στρατηγική και Πρόγραμμα, στοιχεία που εξέλειπαν θεματικά απ’ όλες τις εκφράσεις του λεγόμενου αντιμνημονιακού χώρου.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι «μυρωδιές στον αέρα». Επηρεάζουν ήδη την πολιτική σκηνή. Εκφράζονται, για παράδειγμα, ως εξάντληση της δημοσκοπικής δυναμικής στο ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και αρκετό καιρό αυτή έχει εξαντληθεί, με αποτέλεσμα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να βιώνει «στασιμότητα στο υψηλότερο σημείο». Για τούτο, η ηγετική ομάδα έχει προσέξει τα σημεία των καιρών, αντιλαμβανόμενη ότι οι εξελίξεις απαιτούν ωρίμανση, πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική. Ωστόσο, η ωρίμανση και η υπευθυνοποίηση λογίζονται κυρίως με τους όρους μιας πορείας προς την «κεντροαριστερά». Το πρόβλημα που τίθεται είναι το πώς θα παραμείνει βιώσιμη μια νέα κεντροαριστερά, όταν πλέον τείνει να εκλείψει αυτό που αποκαλούσε και ο… Λούλης «κοινωνικό κέντρο» ή «μεσαίος χώρος». Δεν γίνεται να αξιώνεις να τεθούν φραγμοί στη λατινοαμερικανοποίηση και, ταυτόχρονα, να ρέπεις προς τη σοσιαλδημοκρατία. .
Γι’ αυτό και την τελευταία περίοδο η αγανάκτηση διοχετευόταν μάλλον προς την κατεύθυνση της Χρυσής Αυγής, που εμφανιζόταν ως «αυθεντικά αντισυστημική», και ταυτόχρονα χωρίς καμία προοπτική. Δηλαδή, η αγανάκτηση έπαιρνε τυφλά χαρακτηριστικά και γι’ αυτό εύκολα μπορούσε να διοχετευθεί σε μια εμφυλιοπολεμική κατεύθυνση με οπαδικά και εγκληματικά χαρακτηριστικά.
Όλο αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό μπλοκάρισμα είναι αρκούντως ενδεικτικό για τη ροπή που τείνουν να πάρουν τα πράγματα. Η φάση της αντιμνημονιακής κινητοποίησης – να εμποδιστεί η έλευση του μνημονίου- δεν αρκεί πλέον να τροφοδοτήσει νέα κινήματα και αντιστάσεις. Η Ελλάδα έχει καταστεί αποικία χρέους, έχει δεθεί χειροπόδαρα. Τα πάντσερ δεν βρίσκονται πλέον στα σύνορα, αλλά μέσα στη χώρα. Μια χώρα που τείνει να μεταβληθεί σε μια εκπτωχευμένη αποικία γηραλέων γκαρσονιών, με τους νέους μας να μεταναστεύουν και να αντικαθίστανται από χαμηλού μορφωτικού επιπέδου λαθρομετανάστες.
Η στρατηγική μας πρέπει να είναι πλέον μια εθνικοαπελευθερωτική στρατηγική. Να πλήξουμε τα γερμανικά συμφέροντα στη χώρα, με μποϊκοτάζ των γερμανικών προϊόντων και καταγγελία της γερμανικής διείσδυσης στους δήμους. Να καταγγείλουμε τους δημάρχους που συνεργάζονται με τον Φούχτελ..Να ορθώσουμε ένα κίνημα ενάντια στη νέα επιστράτευση που παίρνει τη μορφή του παιδομαζώματος της νεολαίας μας.
Πρέπει να οργανώσουμε την αντίσταση ενάντια στην εκποίηση της γης και των κατοικιών.
Να οργανώσουμε την αλληλεγγύη στις γειτονιές, σε συνεργασία με τους δήμους, την Εκκλησία, τα συνδικάτα. Πρέπει να δημιουργήσουμε μια νέα Λαϊκή Αλληλεγγύη όπως στην Κατοχή, για την επιβίωση του λαού και την αποτροπή κάθε φασιστικής διείσδυσης.
Πρέπει να οργανώσουμε ένα κίνημα ενάντια στην παρουσία της τρόικας στην Ελλάδα. Κάθε φορά που έρχονται στη χώρα, να τους υποδέχονται χιλιάδες διαδηλωτές που να απαιτούν το ξεκούμπισμά τους.
Αυτά και άλλα ανάλογα θα έπρεπε να κάνουν οι αντικατοχικές δυνάμεις. Να οργανώσουν την αντίσταση και την επιβίωση του λαού. Και αν είχαν πάρει αυτόν το δρόμο, αντί να οργανώνουν τετριμμένες φθινοπωρινές επιθέσεις εκλογικίστικου χαρακτήρα, θα ήταν ήδη πλειοψηφία στο λαϊκό σώμα, αποδεικνύοντας πως νοιάζονται για το λαό, εδώ και τώρα, συγκεκριμένα, καθημερινά. Για να κάνουν κάτι τέτοιο όμως πρέπει να αλλάξουν την ξεπερασμένη μεσοστρωματική και εύκολη αντιμνημονιακή ρητορεία. Πρέπει να απευθυνθούν στις ανάγκες του ίδιου του λαού και να οργανώσουν τον πόλεμο ενάντια στην παρουσία των κατακτητών, να πάψουν να περιμένουν πότε θα πέσει σαν ώριμο φρούτο η μνημονιακή κυβέρνηση. Εξάλλου, είναι έτοιμη να το παίξει μεταμνημονιακή πολύ σύντομα.
Και μόνο αυτή αποτελεί την πραγματική απάντηση στη Χρυσή Αυγή. Μόνο αν καλύψεις τις καθημερινές ανάγκες και τις προσδοκίες των λαϊκών στρωμάτων, μόνο εάν φτιάξεις ένα πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, μόνο αν δείξεις πως αντιμετωπίζεις συγκεκριμένα τα προβλήματα της διάλυσης του παραγωγικού ιστού, μόνο εάν τσακίσεις τον κολωνακιωτικο-εξαρχειώτικο εθνομηδενισμό, μπορείς να μετατραπείς σε μια πλειοψηφική δύναμη ενός λαού που προλεταριοποιείται ταχύτατα, και που σαν τέτοιος, εκπτωχευμένος, θα πρέπει να παλέψει τα επόμενα χρόνια.
Είναι ανάγκη, επομένως, να περάσουμε στη φάση της συνειδητής, έλλογης εθνικοαπελευθερωτικής αντίστασης στην αποικία χρέους: Υψώνονται οι φράχτες, βελτιώνονται οι άλτες!
17 ΣΧΟΛΙΑ
Ο συγγραφέας το έθεσε πολύ εύστοχα ! Μόνο αν τεθούν στόχοι εθνικοαπελευθερωτικοί θα υπάρξουν συμπαγείς πλειοψηφίες κόντρα στο μνημόνιο ! Όλα τα άλλα είναι…..τρίχες ! Μένει να δούμε αν αυτό θα γίνει πραγματικότητα από την αντιπολίτευση μείζονα και υπόλοιπη ή απλά θα σηκώνουμε …..πανώ όταν η χώρα λεηλατείται ! Αλλιώς, αλίμονό μας !
Η πρώτη μεταμνημονιακή κυβέρνηση θα είναι κατά πάσα πιθανότητα Σύριζα και Σία και θα εγκαθιδρυθεί του χρόνου το καλοκαίρι αφού πρώτα οι δανειστές έχουν εξασφαλίσει τα “κεκτημένα” τους μέσω των ακινήτων του δημοσίου, δικαιωμάτων σε φυσικούς πόρους και νησιά ή άλλη εθνική γη κλπ.
Ο Τσίπρας κι ο Σύριζα θα έχουν δύο επιλογές: ή θα ακολουθήσουν μία πορεία υποταγής πάνω-κάτω σαν αυτή που υιοθέτησαν ο Κουβέλης κι ο Σαμαράς ή θα τα χαλάσουν με τους δανειστές, οι οποίοι στο πρώτο δείγμα απείθειας θα ενεργοποιήσουν μηχανισμούς για έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη (ίσως και την ΕΕ, ίδωμεν). Οτιδήποτε από τα δύο θα οδηγήσει σε ταχύτατη απαξίωση του Σύριζα, περαιτέρω λατινοαμερικανοποίηση του πληθυσμού αλλά και της κρατικής υπόστασης (μπανανία φουλ δηλ.), έλλειψη στοιχειώδους φυσικής, εθνικής και δημόσιας ασφάλειας, φοβερές ελλείψεις ειδών πρώτης ανάγκης κλπ. Για μετά βλέπουμε κι ο Θεός βοηθός….
Το μόνο που μπορεί να σώσει είναι να καταλάβει ο κόσμος το πρόβλημα και την ανάγκη να βασισθούμε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις όχι για να πληρώσουμε το χρέος αλλά για να ζήσουμε χωρίς χρέος. Κι’αυτό μπορεί να γίνει μόνο με παλλαϊκή κινητοποίηση, συνεχή συμμετοχή των πολιτών στη διακυβέρνηση και τη λήψη καθεμιάς απόφασης μέσω θεσμών συμμετοχικής δημοκρατίας όπως η κληρωτή δημοκρατία-δημαρχία και πολύ-πολύ κουράγιο και θέληση για παραγωγή, εργασία και δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος.
Ακόμα κι αν η “μεταμνημονιακή” κυβέρνηση είναι της ΝΔ, πάλι το πόδι από την ΕΕ δε το γλιτώνουμε. Όταν ρουφήξουν μέχρι και την τελευταία σταγόνα του Λαού, θα μας πετάξουν εκτός γιατί πολύ απλά στο άρμα της Ευρώπης των Γερμανών και των συν αυτοίς, δε χωράμε. Όχι μόνο εμείς αλλά κι όλοι οι υπόλοιποι “τεμπέληδες, άεργοι, αργόσχολοι, χαραμοφάηδες” νότιοι κι οι “ανυπότακτοι” Ιρλανδοί μαζί. Και καλύτερα, μη σου πω. Επειδή ακριβώς η γερμανική στρατηγική είναι επιθετική, τα κεκτημένα τους θα τα διατηρήσουν με διάφορες συνθήκες/συμβάσεις αλλά ταυτόχρονα δε μπορούν να ρισκάρουν την ύπαρξη των νότιων “καρκινωμάτων” στο σώμα της Ευρώπης που ονειρεύονται. Αυτό θα συμβεί με κάθε κυβέρνηση, δεξιά, αριστερή, συνεννόησης, δικτατορική, φασιστική, κομμουνιστική. Σ’ αυτό στο οποίο διαφέρουν οι απόψεις των αποικιοκρατών είναι στο πότε, στο πώς και στο υπό ποιες συνθήκες. Ως εκ τούτου, η πρόβλεψη γι απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ που λες δεν έχει τόσο να κάνει με το τι θα συμβεί εκ μέρους των Ευρωπαίων, όσο με το τι θα συμβεί εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ και της όποιας κυβέρνησης επιχειρήσει (για μένα μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα ‘ταν “ιδανική” υπό τις παρούσες συνθήκες, εφόσον έχουμε αποδεχτεί ότι κυβέρνηση της Αριστεράς δε μπορεί να εφαρμοστεί κι εφόσον υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πάει γι αυτοδυναμία). Υπάρχει, όμως, και το χαρτί “Λαός”. Γιατί είναι κι οι Έλληνες ολίγον τι κωλολαός. Να μην κρυβόμαστε. Δε μπορεί σύμφωνα με τα στοιχεία του Eurostat να είμαστε πρώτοι στην ΕΕ σε ποσοστά ελάχιστα πάνω απ’ το μέσο όρο του ορίου φτώχειας (γύρω στο 35%, δηλαδή 3,5 εκατομ. πολίτες της Ελλάδας) και ταυτόχρονα να θεωρείται ο Σαμαράς καταλληλότερος πρωθυπουργός σχεδόν απ’ τους μισούς (44%), η ΝΔ πρώτη (22%), ότι η κυβέρνηση τα πάει καλά (39%) κι ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα θα ήταν χειρότερα (69%). Αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα. Όσο κι αν διαφωνώ με τον εθνομηδενισμό του ΣΥΡΙΖΑ ή με τις αριστερίστικες, ανεφάρμοστες, άτοπες κι άκαιρες προτάσεις ορισμένων μικρο-ομάδων εντός του κόμματος, η καταστροφή που φέρνει ο Σαμαράς και για μια ακόμη φορά το “αυταρχικό κράτος της Δεξιάς” δε συγκρίνεται με τίποτα. Το να αρνείται κανείς να δει την όποια κοινοβουλευτική ελπίδα (εγώ προσωπικά δεν τρέφω αυταπάτες για κοινοβουλευτικές ή εντός του παρόντος συστήματος, γενικότερα, λύσεις) και να στρέφεται στην Άκρα Δεξιά, το ναζισμό και την ηλίθια, αυταρχική και φασιστική Δεξιά τύπου Σαμαρά (ούτε καν η ευέλικτη τύπου Καραμανλή) είναι, τουλάχιστον, ένδειξη ενός χαμηλού επιπέδου κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης.
Είναι πολύ ωραία τα λόγια για την αναγέννηση του τόπου, για την άμεση δημοκρατία, για την απεξάρτηση από τους αποικιοκράτες, για την εναλλακτική πρόταση στο υπάρχον σύστημα αλλά άμα οι ηλίθιοι δεν πείθονται (και το ξέρουμε όλοι καλά αυτό, άσχετα το πόσο μας πειράζει ν’ ακούμε ή όχι αυτή την έκφραση), τότε θα τολμήσω να πω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η τελευταία ελπίδα αυτού του τόπου. Εκτός αν γίνει το μπαμ. Που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα. Διότι πλέον δε μιλάμε για συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα. Μιλάμε ότι χρειάζεται ν’ αναπτυχθεί ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων αντιφασιστικών, αντικυβερνητικών κι αντικαπιταλιστικών με σκοπό την αναγέννηση του τόπου. Γιατί, είτε μας αρέσει, είτε όχι, το φασισμό δε θα τον ξαναζήσουμε, η κυβέρνηση διαλύει τον τόπο κι όσοι έχουν ακόμη αυταπάτες ότι κινείται σε σωστή κατεύθυνση ας βγουν να ρίξουν μια ματιά στην αγορά της πόλης διαμονής τους κι ότι το υπάρχον κοινωνικό και οικονομικό σύστημα είναι αυτό που γεννά τις κρίσεις κι όχι μόνο μια κακοδιαχείριση από δύο κόμματα. Το ζήτημα, όμως, ξέρεις ποιο είναι; Ότι όλες οι δυνάμεις αυτές που θα ‘πρεπε να πρωτοστατήσουν στη δημιουργία ενός τέτοιου μετώπου, αυτοχρίζονται πρωτοπορίες στον τομέα τους κι αποκόπτουν την άμεση σχέση με το Λαό, το υποκείμενο, το φορέα δηλαδή της Αλλαγής.
Πολλές φορές είτε η πατριωτική πτέρυγα των αντιμνημονιακών δυνάμεων (Καραμπελιάς με Άρδην, Γλέζος με Ενεργούς Πολίτες, Λαφαζάνης με Αριστερό Ρεύμα, Καζάκης με ΕΠΑΜ, Θεοδωράκης με Σπίθα και ΕΛΛΑΔΑ, μικρότερα κόμματα κι οργανώσεις όπως ΔΗΚΚΙ, ΑΣΚΕ, ενίοτε ο Μ-Λ χώρος, ΚΚΕ, ΚΟΕ, Καμένος με ΑΝΕΛ κλπ.) έρχεται σε ρήξη με την εθνομηδενιστική πτέρυγα (τροτσκιστές, αναρχικοί, κεντρώοι του ΣΥΡΙΖΑ, μικρότερες ομάδες της Αριστεράς κλπ.) κι ο λόγος είναι διότι όλοι οι παραπάνω θεωρούν ότι κατέχουν μια μορφή αλήθειας. Εγώ λέω, άσχετα το τι πιστεύει ο καθένας για τον εαυτό του, εάν όλοι αυτοί ενωθούν, σώσουν τη χώρα απ’ την καταστροφή κι αφήσουν μετά τους πολίτες ν’ αποφασίσουν τι πραγματικά θέλουν, πού είναι το κακό; Γιατί δεν αφήνουν την κοινωνία ν’ αυτοοργανωθεί; Μήπως γιατί ο σκοπός τους είναι να αυτοί να είναι τα σκήπτρα της Αλλαγής κι όχι να έρθει η Αλλαγή αυτή καθ’ αυτή; Ίδωμεν, οσονούπω. Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον.
Σαν υστερόγραφο κι επειδή βλέπω ότι το Άρδην ιδιαίτερα διεξάγει έναν συγκινητικό αγώνα ούτως ώστε να μη χαθούν οι νέοι απ’ αυτό τον τόπο και πάρει πραγματικά σάρκα και οστά το γερμανικό πρόγραμμα της αφαίμαξης του νότου, θέλω να τονίσω (και πιστεύω ότι αυτό δεν είναι μόνο προσωπική άποψη αλλά την ενστερνίζονται και πολλοί άλλοι νέοι όπως εγώ) ότι εάν ο Λαός μας αποφασίσει ότι θέλει μνημόνια, Σαμαρά, νεοφιλελεύθερους και εθνικοσοσιαλιστές ξανά, όποτε γίνουν εκλογές, πριν ή μετά τα Χριστούγεννα, μετά ή ταυτόχρονα με τις Ευρωεκλογές και τις Δημοτικές εκλογές, τότε η φυγή από τούτο τον τόπο είναι η μόνη λύση επιβίωσης και συντήρησης των οικογενειών μας. Μπορεί γι αυτή την άποψη να δεχτώ επιθετική ή/και προσβλητική κριτική αλλά εύχομαι πραγματικά τα γεγονότα να με διαψεύσουν.
Η Ελλάδα είναι μια πανέμορφη χώρα. Το κακό είναι ότι είναι γεμάτη Έλληνες.
Αγαπητέ Σμυρνιέ,
Καταρχάς σε ευχαριστώ για το μακροσκελές και μεστό νοήματος κι ουσίας αντισχόλιό σου.
Μερικές παρατηρήσεις: Ο Σύριζα θα έρθει στην κυβέρνηση γιατί πιστεύω ότι το χαρτί Σαμαρά-Μπένυ θα καεί πολύ σύντομα για τους δανειστές-τρόικα.παρά τα κόλπα του Σαμαρά με τη ΧΑ για να υποκλέψει τους ψήφους των ακροδεξιών (γι’αυτό προέβη και στην “απονενοημένη” ενέργεια να τη διαλύσει κατά μέτωπον γιατί βλέπει το πολιτικό τέλος να έρχεται και πιάνεται όπου μπορεί για να γαντζωθεί όσο περισσότερο στην εξουσία). Γι’αυτό και η προσέγγιση Σύριζα με την ευρωαριστερά των σαλονιών, οι χαριεντισμοί με την προεδρία της ευρωπαϊκής επιτροπής και λοιπά φαιδρά. Επιχειρείται και προαλείφεται η μετάβασή του στην εξουσία με καπαρωμένη την ατζέντα και τον προσανατολισμό.
Αλλά κι έτσι να μην είναι εγώ προσωπικά δεν πιστεύω ότι μπορούμε να “σωθούμε” αν δεν αναλάβουμε οι ίδιοι ο απλός λαός κι οι πολίτες απευθείας την ευθύνη των δύσκολων αποφάσεων σε συνεχή βάση μέσω ενός διαρκούς θεσμικού πλαισίου άμεσης δημοκρατίας, που πιστεύω ότι μπορεί να είναι η κληρωτή δημοκρατία. Αν ο λαός είναι και παραμένει κωλολαός όπως λες τότε δεν του αξίζει να σωθεί. Δε μπορεί να περιμένει να έρθει κάποιος που να υλοποιεί δύσκολα και δυσάρεστα πράματα (όχι βέβαια αυτά που λέει η τρόικα κι η κυβέρνηση αλλά ούτε και τα φύκια του Σύριζα για “επιστροφή στην Εδέμ”!) κι οι άλλοι από κάτω να δυσανασχετούν, να κατακρίνουν και να βγάζουν την ουρά τους απέξω. Αν πάλι αυτοί είναι οι νεοέλληνες τότε ας εξαφανισθούν από την Ελλάδα καλύτερα!
Από εκεί και πέρα όπως και συ διαπιστώνεις προς το τέλος του σχολίου σου χρειάζεται ομόνοια ανάμεσα στον πατριωτικό χώρο, παλλαϊκή συμμετοχή, ατομικές και συλλογικές πρωτοβουλίες των πολιτών και πολλή-πολλή προσπάθεια κι υπομόνη. Είθε ο Θεός να σε έχει καλά και καλό κουράγιο!
και βέβαια είναι παράλειψή μου στο προηγούμενο σχόλιο να μην αναφερθώ κι επαινέσω την συγκινητική και μοναδική προσπάθεια της ΚΠ Άρδην που κόντρα στο ρεύμα του μηδενισμού και του ωφελιμισμού διαπνέεται από αγνή φιλοπατρία και πραγματικό πόνο για το λαό μας.
Πιστεύω πως σε ό,τι λες εδώ έχεις δίκιο. Να τονίσω μόνο ένα πράγμα: ο Σαμαράς, κατά την ταπεινή μου άποψη, ακολουθεί μια λογική “αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων” γι αυτό κι οι διαδικασίες ιδιωτικοποιήσεων και τσακίσματος των εναπομείναντων κοινωνικών, εργατικών και λαϊκών κεκτημένων έχουν επιταχυνθεί, όπως ακριβώς λ.χ. στα Πανεπιστήμια. Γνωρίζει, όπως λες, ότι είναι καμένο χαρτί και γι αυτό εφαρμόζει όσο πιο πιστά τις εντολές των Γερμανών γίνεται.
Ευχαριστώ για τις θερμές ευχές σου κι ανταποδίδω. Μακάρι αυτή η πολυπόθητη Αλλαγή να έρθει και να μη χρειαστεί να ξενιτευτούμε όλοι εμείς απ’ τον τόπο μας, να μην γίνει μια έρημη γη με μερικά αρχαία και κατοίκους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτά αλλά απεναντίας, ο Λαός μας να δείξει ποιος πραγματικά είναι, έστω και την ύστατη στιγμή.
Πολύ σωστή η παρατήρησή σου Πάνο. Ας ελπίσουμε ότι η Ελλαδική Χερσόνησος, η αληθής Μακεδονία, η Γενέθλιος Γη του Δημόκριτου, του Πρωταγόρα και του Καραθεοδωρή, το Ελληνικό Αρχιπέλαγος, τα νησιά του Καποδίστρια, του Σολωμού και του Οδυσσέα, η Κρήτη και κυρίως το νησί της Αφορδίτης η Κύπρος δε θα ακολουθήσουν τη μοίρα του Πόντου, της Μικρασίας και της Πόλης…
Φιλικά, Πέτρος
Aυτο το κακο που εχουμε να κατηγορουμε τον Ελληνικο λαο και ενιοτε την Πατριδα,ειναι κουραστικο.Βλεπω και τους αλλους λαους,ποσο καλα τα εχουν καταφερει και ποσο ευημερουν.Δεν λεω οτι ειμαστε ο περιουσιος λαος,εχουμε αρνητικα και θετικα,οπως ολοι αλλωστε,αλλα οχι και να λεμε οτι ειμαστε ο χειροτερος λαος.Να υποθεσω οτι θα δωσουμε και δικιο στον ΓΑΠ για οτι ελεγε,περι τεμπεληδων και διεφθαρμενων;
Οσο για την ενωση,εθνομηδενιστων και μη,ειναι κατι,που θα ηταν καλο να γινει,αλλα δεν ξερω αν το θελουν,πανω απ ολα οι εθνομηδενιστες.Οι ανθρωποι θελουν λεει,να σωσουν τον κοσμο και δεν κοιτανε τα εθνη,ενδιαφερονται για ολους,ασχολιαστο.Πως θα συνεργαστουν λοιπον μαζι τους οι πατριωτικες κινησεις.Οι ανθρωποι εχουν σαν στοχο να διαλυσουν την ΓΚολνμαν Σακς κλπ.Ειναι θεμα οπτικης,που δυστυχως ειναι ανεφικτη.Αν δεν σωσεις την πατριδα,δεν μπορεις να κοιταξεις παραπερα.Πρωτα το μικρο και μετα το μεγαλο.Αντε πες το στους ψευτοανθρωπιστες εθνομηδενιστες
Αγαπητέ Χρήστο, το σχόλιό μου δεν ήταν ένα ρατσιστικό παραλήρημα εις βάρος του εθνοτικού συνόλου των Ελλήνων, του οποίου οργανικό μέλος είμαι κι εγώ ως άτομο, ως προσωπικότητα. Ούτε εννόησα στο ελάχιστον ότι οι υπόλοιποι είναι καλύτεροι από μας ή ανώτεροι από μας. Σαφώς και δέχομαι ότι κάθε λαός έχει θετικά κι αρνητικά. Αλλά ειλικρινά, με βάση τις υπάρχουσες στατιστικές βρισκόμαστε σε όλους τους τομείς στη χειρότερη θέση της Ευρώπης, απ’ όλες τις απόψεις. Είμαστε μια χώρα όπου το 1/3 των πολιτών της βρίσκεται κάτω απ’ το όριο της φτώχειας ή στο τσακ (που λέμε) να το διαβεί, τα άλλα 2/3 ετοιμάζονται να μπουν σε πορεία φτωχοποίησης κι υπάρχουν πέντε-δέκα-είκοσι (όχι παραπάνω) χιλιάδες άτομα τα οποία ελέγχουν τον πλούτο αυτής της γης. Είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοδημοσιογράφοι, οι μεγαλοπολιτικάντηδες, οι μαφιόζοι, οι βιομήχανοι κ.ο.κ.. Υπό αυτές τις συνθήκες, δε μπορεί αυτός ο λαός, ο οποίος επιλέγει να συνεχίσει να στηρίζει το Σαμαρά γιατί φοβάται (ποιοι έχουν την πεποίθηση ότι αλλάζει ο τόπος, έρχεται ανάπτυξη, έρχονται επενδύσεις, τελειώνουν τα βάσανα, αποδίδουν καρπούς οι κόποι κι οι θυσίες μ’ αυτή την κυβέρνηση; ελάχιστοι ή κανείς!) κι όχι για κάποιον άλλο λόγο, να στραφεί σε άλλες λύσεις, να χαρακτηριστεί κάπως αλλιώς. Δεν αναπαράγω επ’ ουδενί την προπαγάνδα του ΓΑΠ περί τεμπέληδων και διεφθαρμένων Ελλήνων γιατί ο ΓΑΠ θεωρούσε ότι όλοι οι Έλληνες είναι έτσι γι αυτό πρέπει να πληρώσουν την κρίση άλλων. Εγώ λέω ότι δεν είναι όλοι έτσι αλλά δε θα χαϊδέψω τ’ αυτιά κανενός (όπως κάποιοι επιλέγουν να κάνουν) και θα πω ότι κάποιοι, ναι, είναι. Αυτό όμως δεν ισοδυναμεί με απαίτηση εκδίκησης ή τιμωρίας. Δεν στηρίζω τον κοινωνικό αυτοματισμό: δημόσιοι υπάλληλοι εναντίον ιδιωτικών, αυτοί εναντίον των μικροεπιχειρηματιών κι αυτοί εναντίον των ελεύθερων επαγγελματιών και των αυτοαπασχολούμενων. Αλλά δεν πιστεύω στην αγιοσύνη αυτών των ανθρώπων που συνεχίζουν ν’ απογοητεύουν τον ίδιο τους τον εαυτό και να προδίδουν την ίδια τους την πατρίδα.
Καθότι φοιτητής σε ΑΕΙ της χώρας, σε γνωστή σχολή που το διοικητικό της προσωπικό αποδεκατίζεται (έχει αναφερθεί στις ειδήσεις, ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ), βιώνω την ταχύτατη ιδιωτικοποίηση του Πανεπιστημίου από μέσα και βλέπω τις αντιδράσεις της κοινωνίας. Σκεπτικές, μένουν στο “ναι μεν, αλλά…”, κάποιες είναι υπέρ μας αλλά δεν κάνουν κάτι γι αυτό. Κι υπάρχει και μια μεγάλη μερίδα η οποία στηρίζει το μέτρο αυτό, μας βρίζει, μας κάνει, μας ράνει, η ίδια μερίδα που δεν έχει να στείλει τα παιδιά της να μορφωθούν. Όταν αυτοί, λοιπόν, τα λούμπεν στοιχεία, γυρίζουν και μου λένε ότι είμαστε πράκτορες των ξένων και θέλουμε να φέρουμε την καταστροφική συμμορία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία που θα οδηγήσει τη χώρα εκτός πολιτισμού, ναι, για μένα είναι αντιπατριώτες και κωλολαός. Και καθόλου πλανημένοι. Το λέω διότι πολλές φορές, έχω την εντύπωση ότι ο Καραμπελιάς στέκεται στην εθνομηδενιστική μερίδα του ΣΥΡΙΖΑ και τη θεωρεί υπεύθυνη για την μη στήριξη του κόσμου σ’ αυτόν. Δεν πιστεύω ότι είναι έτσι. Πού θέλω να καταλήξω; Ότι ακόμα κι αν υπήρχε ένα ενιαίο μέτωπο που έλεγε ότι αγωνιζόμαστε να φέρουμε την Αλλαγή στην Ελλάδα, την Πατρίδα μας, κάποιοι δε θα εντάσσονταν και πάλι θα επέλεγαν Σαμαρά, όπως πιστεύω ότι θα ξανακάνουν και Χρυσή Αυγή, γιατί σκέφτονται με όρους μπουνιάς, φόνων, εμφυλίου, νταβατζηλικιού, καφενείου. Ποιοι είναι; Μα οι ίδιοι που τόσα χρόνια φώναζαν υπέρ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Τέλος, να πω ότι ανέφερες κάπου τον όρο “λατινοαμερικανοποίηση”. Κάπου μέσα μου, το εύχομαι αυτό. Γιατί η διαδικασία αυτή γέννησε Κούβα, γέννησε Βενεζουέλα, Εκουαδόρ, Αργεντινή, Χιλή, Βολιβία κλπ..
Ειναι χαρακτηριστικο πολλων λαων,η παραπληροφορηση καθως και σιγουρα η ελλειψη παιδειας.Αυτο εχει σαν αποτελεσμα ο κοσμος να ψηφιζει Σαμαρα Μερκελ κλπ και να πιστευει οτι θα αλλαξουν τα δεδομενα.Μονο οταν καταλαβει οτι πρεπει να δρασει ο ιδιος θ αλλαξουν ολα.Δεν θεωρω οτι ο ΣΥΡΙΖΑ,θα οδηγησει την χωρα εκτος πολιτισμου,αλλα αυτο που βλεπω ειναι οτι θ ακολουθησει τα χναρια της ΝΔ.Συμφωνω με την αποψη περι εθνομηδενιστων του ΣΥΡΙΖΑ,ειμαι ενας απ αυτους που δεν τους ψηφισε γι αυτο τον λογο και σιγουρα δεν ειμαι ο μονος.
Στο ενιαιοι μετωπο,που πολυ σωστα λες,οι εθνομηδενιστες δεν θελουν να μπουν.Το βλεπουν κοινωνικο/παγκοσμιο και οχι εθνικο.Ναι, καποιοι θα κανουν αυτο που λες(για Σαμαρα και ΧΑ) και οι εθνομηδενιστες, θα το γυρισουν στο να σωσουμε τον κοσμο,στο να ριξουμε τον παγκοσμιο καπιταλισμο και να χτυπησουμε κανενα φασιστα.ΝΑ σου υπενθυμισω,οτι και τον Γιωργο Καραμπελια,φασιστα τον θεωρουν.
Δεν ανεφερα εγω τον ορο λατινοαμερικανοποιηση.Αλλα μια και ανεφερες περι Βενεζουελας,θα σου πω το εξης.Ο Τσαβες,ηταν στρατιωτικος, πηγε να παρει την εξουσια με πραξικοπημα και απετυχε(ενω ο Καστρο πετυχε).Ποσοι θα ηταν υπερ αυτου, στην Ελλαδα;Επισης, ο Τσαβες εχει κανει το εξης(γνωριζω γυναικα που ειναι απο Βενεζουελα):Λογω καλων σχεσεων μ,ε Καστρο,εχει φερει στις πολεις(Καρακας πχ) Κουβανους γιατρους και εχει στειλει τους Βενεζουελανους στην επαρχια.Εχει αναγκασει Βενεζουελανους, που εχουν
ευρυχωρα σπιτια(μην μου πεις οτι ειναι κλεφτες),να φιλοξενουν με το ζορι τους Κουβανους.ΚΑι αν λειψουν για ενα μηνα,τα σπιτια πηγαινουν στους Κουβανους.ΘΑ μας αρεσε αυτο εδω;Μακαρι να ειχαμε Τσαβες,αλλα καλο ειναι να ξερουμε τα παντα που εχει κανει.Σεβομαι τους Λατινοαμερικανους ηγετες,γιατι ειναι σοβαροι Εθνικοσοσιαληστες(Καστρο,Μοραλες,Τσαβες),αλλα θα ηθελα να ζουσα εκει,για να ξερω τι εχουν προσφερει στον λαο τους.Γιατι η μητερα του Τσαβες,ζει σε παλατι,ενω αλλοι σε καλυβες.Μην νομιζεις οτι και ο Τσαβες,δεν εχει ευνοησει δικους του ανθρωπους(ο πρεσβης προ κρισης εδω,ηταν ξαδερφος του και οταν ηρθε η κριση,τον εστειλε Γερμανια).Το ιδιο ισχυει και για Κουβα,θελω να ζουσα εκει,να εβλεπα τι εχει προσφερει.Αλλα οταν εχεις φαει στην μαπα Σαμαρα και ΓΑΠ,τοτε ναι,ζητω ο Τσαβες και ο Καστρο.ΠΑντως και ο Καραμανλης(Ο Κωστακης),πηγε εναντια σε Αμερικανους και το εφαγε το κεφαλι του.Δεν ειναι ολα ευκολα,δεν ειναι θεμα ηγετη,ειναι και η αυλη του.Βεβαια θα μου πεις, οτι ο Καραμανλης ουτε ηγετης ηταν, ουτε αυλη ειχε
Κοίταξε να δεις: παραπληροφόρηση ή μή, ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, όπου ο κάθε σκεπτόμενος πολίτης έχει την επιλογή να μασήσει το κουτόχορτο που του πλασάρουν ή να κάνει έστω μια απόπειρα δημιουργικής και κριτικής σκέψης και να σταθεί όρθιος απέναντι τους κι όχι να γίνει δούλος τους. Ένα αυτό.
Δεύτερον, αυτό που θέλω επίσης να τονίσω είναι ότι ακόμα και σε μια περίπτωση που η εθνομηδενιστική αριστερά κυριαρχήσει εντελώς και πάρει και την εξουσία, θα είναι τέτοια τα αντανακλαστικά κι η αντίδραση του κόσμου που προφανώς δεν πρόκειται καμία απ’ τις σαχλές προτάσεις τους που τις θεωρούν ιδέες να περάσει.
Άλλωστε, αναλογίσου: ποιος κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο “Έθνος”; Η ΔΕΑ που μιλά για τους καταπιεσμένους εργάτες όλου του κόσμου ή ο Σαμαράς που διαλύει το Σύμπαν και μιλά στο όνομα της Ελλάδας; Νομίζω ότι ξεκάθαρα ο δεύτερος.
Τρίτον, προφανώς και δεν επιθυμώ ένα στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα, ακόμα και με την προβιά του “αριστερού”. Είναι άλλες οι συνθήκες στην Ελλάδα του 2013 και στη Βενεζουέλα του 2000, όσο ο Τσάβες ήταν εν ζωή. Ο στρατός της Βενεζουέλας αποτελούνταν από φτωχά παιδιά τα οποία μπορεί να μην είχαν καμία ιδιαίτερη οικονομική ανάλυση αλλά είχαν συνείδηση της ταξικότητάς τους. Επιπλέον, δεν ήταν μπολιασμένος με εθνικιστικά παραμύθια κι ούτε παραληρούσαν ουρλιάζοντας εμετικά συνθήματα όπως κάνουν εδώ (“θα κάψω μάνες και παιδιά, στο δρόμο προς Αγιά Σοφιά”, “τους βλέπετε αυτούς, τους λένε Αλβανούς, αρβύλες θα φτιάξουμε με δέρματα απ’ αυτούς” κλπ.). Σαφώς, δε γίνεται να εισάγουμε ένα μοντέλο που έχει εφαρμοστεί αλλού και να το θεωρήσουμε ως γενική αλήθεια γιατί έτσι καταλήγουμε να γινόμαστε ΚΚΕ.
Τέταρτον, δε γνωρίζω τι μπορεί να έκανε στην καθημερινή ζωή του ο Τσάβες. Και σίγουρα ούτε γι αυτόν, ούτε για κανέναν άνθρωπο δε μπορώ να πω ότι κατέχει το αλάθητο και να τον υπερασπιστώ, όσο κι αν συμφωνούσα πολιτικά μαζί του (ο μακαρίτης έλεγε ότι οι Αμερικανοί ψεκάζουν καρκίνο στους ηγέτες της Λατινικής Αμερικής λες κι ο καρκίνος είναι αεροζόλ, ξέρω ‘γω). Αυτό το οποίο μπορώ να σου πω είναι τα στοιχεία που δίνονται στη δημοσιότητα για τις πολιτικές που ακολούθησε ακόμα κι απ’ τους πολιτικούς αντιπάλους του, τα οποία είναι συντριπτικά για την αμερικανόφιλη λατινική δεξιά. Καταπολέμηση της θνησιμότητας, καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, της φτώχειας, μείωση των ταξικών αντιθέσεων, εθνικοποιήσεις, ισχυρός στρατός, δυνατό σύστημα υγείας και πρόνοιας βασισμένο στο αντίστοιχο “σοσιαλιστικό” της Κούβας κλπ.. Το Άρδην έχει και μερικά κείμενα γι αυτά στην κατηγορία “Κινήματα”. Πού θέλω να καταλήξω; Στο προφανές: προτιμώ μια διακυβέρνηση παραπλήσια στου Τσάβες και του Κινήματος 5ης Δημοκρατίας παρά στον Πούτιν ή στη Μέρκελ ή στον Ολάντ. Ακόμα κι αν αυτοί που την ευαγγελίζονται τώρα θεωρούνται (και δικαίως) “εθνομηδενιστές”. Όταν ο λαός δεν έχει να ζήσει και το αύριο είναι όχι απλά αβέβαιο αλλά βέβαια μαύρο, τότε η λύση προέρχεται από κάτι τέτοιους. Προσωπική άποψη αυτή, φυσικά κι όχι η μόνη αλήθεια, προς Θεού.
Υ.Γ.1: Ο όρος εθνικοσοσιαλισμός που χρησιμοποίησες (και μάλιστα με -η-, ελπίζω από λάθος) είναι η ναζιστική ιδεολογία που δεν έχει σε τίποτα να μοιάσει με τον Χριστιανοσοσιαλισμό των πολιτευμάτων της Λατινικής Αμερικής. Ακόμα και η Κούβα, που προφανώς ανήκει στη σφαίρα των πάλαι ποτέ προσφιλών και παρόμοιων με την ΕΣΣΔ καθεστώτων, δεν είναι επ’ ουδενί εθνικοσοσιαλιστική. Είναι ο γνωστός γραφειοκρατικός σοσιαλισμός ή ο κρατικός καπιταλισμός που έχει όμως τεράστια θετικά (υγεία, πρόνοια, πολιτισμός, αθλητισμός, παιδεία, ασφάλεια, ισότητα) αλλά και πολλά αρνητικά (ανελευθερία του τύπου, ισχυρός συγκεντρωτισμός κλπ.). Ο εθνικοσοσιαλισμός είναι μια αντιδραστική, αντιλαϊκή, αντεπαναστατική πολιτική ιδεολογία που έσπειρε την φρίκη και τον τρόμο. Ο χριστιανοσοσιαλισμός είναι μια μετριοπαθής, αριστερή, φιλολαϊκή και φιλάνθρωπη ιδεολογία. Τελείως διαφορετικά πράγματα. Εθνικισμός και πατριωτισμός, δεν είναι το ίδιο.
Υ.Γ.2: Ο Καραμπελιάς προφανώς και δεν είναι φασίστας. Ότι έχει κάποιες εθνικιστικές παρεκκλίσεις, ίσως έχει. Αυτό δεν τον καθιστά φασίστα. Τον καθιστά εν μέρει εθνικιστή. Ο εθνικισμός, όμως, σαν ιδεολογία έχει κι αυτός διάφορες ερμηνείες και δύο τάσεις: η μία σχετίζεται με τον αντι-ιμπεριαλισμό κι η άλλη με τον επεκτατικό, αλυτρωτικό εθνικισμό. Η πρώτη τάση είναι κυρίαρχη ιδεολογία σε πολλά επαναστατικά κινήματα του χτες (Κίνα του Μάο, Βιετνάμ, Βόρεια Κορέα) ακόμα και σήμερα (κινήματα των λαών στη Λατινική Αμερική, Βάσκοι, Ιρλανδοί, Παλαιστίνιοι, Κούρδοι κλπ.). Η δεύτερη τάση υπήρξε η κυρίαρχη ιδεολογία των εθνοφασιστικών κινημάτων του 20ου αιώνα: Ναζιστική Γερμανία, Ιταλία του Μουσολίνι, Ισπανία του Φράνκο, Τουρκία του Ατατούρκ κλπ.. Οι δυο τάσεις είναι όχι απλά ασύνδετες αλλά και άκρως αντίθετες. Για μένα, ο Καραμπελιάς εντάσσεται στην πρώτη τάση, επειδή, θεωρώ, ότι αντιλαμβάνεται το status quo της Ελλάδας σαν αποικιακό. Την ίδια άποψη είχε, λ.χ. κι ο Νίκος Μπελογιάννης κι ο Άρης Βελουχιώτης. Εάν τα γκρουπούσκουλα της αριστεράς του σήμερα τους θεωρούν εθνικιστές και τους εξισώνουν με τον Χίτλερ, τον Κεμάλ και τον Φράνκο, είναι δικό τους πρόβλημα κι όχι τον προαναφερθέντων.
O καθε ανθρωπος θεωρει τον εαυτο του εξυπνο και σκεφτομενο.Δυστυχως δεν ειμαστε εμεις που μπορουμε να κρινουμε οτι αυτος ειναι σκεφτομενος και ο αλλος δεν ειναι,γιατι ειναι σαν να θεωρουμε οτι εχουμε το αλαθητο.Παντως, ναι,θεωρητικα ισχυει αυτο που λες.
ΔΕΑ η Σαμαρας;οταν η ΔΕΑ λεει ομως οτι ειναι αδερφια μας οι (λαθρο)μεταναστες εργατες,αυτο εχει σαν αποτελεσμα να ερχονται περισσοτεροι,οποτε μειωνεται το εισοδημα του εργατη και φυσικα τα δικαιωματα.Παιζουν λοιποιν το παιχνιδι του καπιταλιστη.Αλλωστε και ο Μαρξ εχει πει για σχεση μεταναστευσης και εργατικης ταξης.Οταν μαλιστα,ειχε δημοσιευεσει το κειμενο(του ΜΑρξ),ενας κομμουνιστης,το πρωτο σχολιο ηταν απο εναν εξυπνακια,οτι ειναι εθνικιστης(και οχι φυσικα ο Μαρξ).Οποτε,εδω διαφωνω μαζι σου για το ποιος κανει μεγαλυτερη ζημια.Η διαφορα τους ειναι, οτι ο ΣΑμαρας ειναι ψευτης, ενω η ΔΕΑ,υποστηριζει,εστω και στην θεωρια, την ιδεολογια της.
Οσο για τον στρατο της Βενεζουελας.Σωστα αυτα που λες,αλλα να σου υπενθυμισω.οτι η Βενεζουελα,δεν εχει κανεναν ιδιαιτερο εχθρο(εκτος της Κολομβιας,που τους θεωρουν κατι σαν τους Αλβανους),στα συνορα της,ουτε καποιος της εχει παρει εδαφος.Δεν γινεται ο στρατιωτικος να μην ειναι εθνικιστης.ΚΑι ο Τσαβες ηταν,οπως ηταν και Χριστιανος.Αληθεια ο ΣΥΡΙΖΑ,γιατι δεν μιλει γι αυτη την πλευρα του Τσαβες;
Γνωριζω τι εχει κανει ο Τσαβες.Αλλα εχουν περασει τοσα χρηματα,απ τα χερια του,που ολα αυτα που λες ειναι ελαχιστα,μπροστα σε οσα μπορουσε να κανει.Οι αλλοι δεν εκαναν τιποτα,μονο ναι ελεγαν στους Αμερικανους.,ΑΛλα και ο Τσαβες,θα μπορουσε να ειχε ενα λαο,να ζει πλουσιοπαροχα,αλλα δεν το εκανε.Ακομα κοσμος ζει σε καλυβες.ΜΕσω πετρελαιου και τουρισμου θα μπορουσε να εκανε περισσοτερα και οχι να δινει το πετρελαιο(σε αυξημενες τιμες,που του εδινε ο καπιταλισμος,που ο ιδιος κατηγορουσε) σε ξενες χωρες.Συμφωνω,μπροστα σε Σαμαρα,χιλιες φορες ο Τσαβες,αλλα οχι και να θεωρουμε και οτι εσωσε την χωρα του.Δες στοιχεια περι εγκλήματικοτητας.Πηγαινε στο Καρακας και κυκλοφορησε μετα τις 18.00.Ειδικα αν εισαι Κουβανος,θα βρεθεις νεκρος.
Nαι, λαθος μου(για το η στον εθνικοσοσιαλισμο).Επειδη μαθαινω Ισπανικα,το πρωτο βιβλιο που διαβασα,ηταν ενα, που ελεγε για Ιστορια,πολιτικη κλπ στην Λατινικη Αμερικη.ΤΟν Τσαβες και τον Μοραλες(και οχι μονο),τους χαρακτηριζει εθνικοσοσιαλιστες.Οπως και εθνικιστες τους Βασκους.Ο Χιτλερ δεν ηταν εθνικοσοσιαλιστης.Στις αρχες, σκοτωνε Γερμανους(ομοφυλοφιλους,αναπηρους κλπ) και μετα τα επαιρνε απο καπιταλιστες.Οποτε,ουτε εθνικιστης ουτε σοσιαλιστης.Δεν μου λεει κατι,το τι αυτοχαρακτηριζοταν.Πατριωτικη αυτοχαρακτηριζεται και η ΧΑ.Ο Εθνικισμος,ειναι η συνεχεια του πατριωτισμου.Ολοι εμεις, που θελουμε να εχουμε ελευθερο ΕΘΝΙΚΟ κρατος,που θα υποστηριζει το εθνος,ειμαστε εθνικιστες.Οσοι θελουν να κατακτησουν και αλλα εδαφη,ειναι ιμπεριαλιστες.Πολυ σωστα τα λες στο ΥΓ2.Γι αυτο υπαρχει η εννοια Ιμπεριαλισμος.Αλλιως δεν θα υπηρχε και θα ειχαμε απλα την εννοια εθνικισμος,που θα εμπεριειχε την εννοια του ιμπεριαλισμου. Οσο για τον σοσιαλισμο και τη αναρχια(αταξικη κοινωνια),προυπηρχε και στους πρωτοχριστιανους και τον μεσαιωνα(με Αδαμιτες,Θαβωριτιανους,την αδελφοτητα του ελευθερου πνευματος κλπ).Αναρωτιεμαι, γιατι οι αναρχοαριστεροι,δεν αποδεχονται τον Χριστο και την διδασκαλια του,αφου κατα ενα μεγαλο μερος,τα ιδια λενε.
Ένα-ένα, γιατί έχω διαφωνίες σε όλα, απ’ την αρχή ως το τέλος.
1) Δεν έθεσα συγκεκριμένα το δίλημμα ΔΕΑ ή Σαμαράς (έτσι κι αλλιώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο) αλλά ήταν περισσότερο μια γενικολογία για να καταδείξω ότι ακόμα κι αυτοί με τους οποίους διαφωνώ περισσότερο στο ΣΥΡΙΖΑ (τροτσκιστές, εθνομηδενιστές) είναι πολύ προτιμότεροι από τον ακροδεξιό Σαμαρά.
2) Η Αριστερά δε λέει, τουλάχιστον απ’ όσο ξέρω, “φέρτε κι άλλους μετανάστες γιατί τους αγαπάμε”, λέει ότι όσοι υπάρχουν εδώ θα πρέπει να νομιμοποιηθούν (στη χειρότερη περίπτωση) ή να τους δωθούν τα χαρτιά για τους τόπους που θέλουν να πάνε (στην καλύτερη). Όπως και να ‘χει, μετανάστες θα υπάρχουν κι ειδικά τα επόμενα χρόνια. Για ν’ αντιμετωπιστεί το όποιο οικονομικό πρόβλημα έχει δημιουργηθεί θα πρέπει να τσακιστούν στην κυριολεξία οι δουλέμποροι, οι εφοπλιστές που γεμίζουν τα πλοία με αυτούς, οι μεγαλοαγρότες που από φτωχολογιά γίνανε ψευτοτσιφλικάδες κι οι επιχειρηματίες που την είδαν buissnessmen. Δεύτερον, θα πρέπει να εξισωθούν οι όροι εργασίας για όλους κι οι συνθήκες εργασίας για όλους, έτσι θα δεις ότι κανένα μεροκάματο δεν πέφτει. Κι εν πάση περιπτώσει, ποιος μετανάστης δουλεύει καθηγητής Πανεπιστημίου, δάσκαλος, μηχανικός, γιατρός, δικηγόρος και κλέβει ποιανού τη δουλειά; Αυτά δεν ισχύουν. Απλά τώρα ήρθε η κρίση κι οι Έλληνες αντί να τα βάλουν με τους συμπατριώτες τους που κοιτάνε, κλασσικά “αρχαιοελληνικά” τρομάρα τους κακιά, πώς θα κάνουν πλιάτσικο απ’ το φαΐ του κοσμάκη, τα βάζουν με τους ξένους. Τέλος, δεν ψήφισε η ΔΕΑ κι η κάθε ΔΕΑ το Δουβλίνο, ούτε στήριξε κανέναν πόλεμο που φέρνει εδώ κατατρεγμένους ανθρώπους.
3) Όσο ανιστόρητοι κι ηλίθιοι είναι αυτοί που βλέπουν εθνικισμό στα έργα του Μαρξ άλλο τόσο καραγκιόζηδες είναι αυτοί που τα επικαλούνται (χωρίς να έχουν διαβάσει τίποτα) για να εξυπηρετήσουν άλλους σκοπούς. Για να σου λύσω την απορία, προφανώς αυτός που τον είπε εθνικιστή ήταν ηλίθιος αλλά το κείμενο του Μαρξ που έχεις δει, είναι γραμμένο για την Ιρλανδική απεργοσπασία που συστηματικά χρησιμοποιούνταν από τους Εγγλέζους καπιταλιστές για να συντριβούν τα δικαιώματα των Εγγλέζων εργατών στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, στην Ελλάδα και δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή μου ότι μετανάστες σπάνε απεργίες. Ίσα-ίσα, τις απεργίες σπάνε τα τσιράκια των αφεντικών οι Χρυσαυγίτες κι οι κάθε λογής κατσαπλιάδες του “είμαστε με τους εφοπλιστές μας, απ’ αυτούς εξαρτιόμαστε”. Η επίκληση τμημάτων των κειμένων του Μαρξ ή του Μπακούνιν (το γνωστό για την Πατρίδα) για να εξυπηρετηθούν ρατσιστικοί, εθνικιστικοί και ξενοφοβικοί σκοποί αποτελεί τουλάχιστον ένδειξη χαμηλού επιπέδου και μηδαμινής ποιότητας αδίστακτου ανθρώπου.
4) Για το στρατό: εθνικισμός δε σημαίνει λεβεντιά. Κι εδώ κάνεις λάθος. Η Βενεζουέλα έχει τεράστια εδαφικά ζητήματα με τη Γουιάνα αλλά ο στρατός της ούτε εθνικιστικός είναι, ούτε στηρίζει ανοιχτά κάποια φασιστική οργάνωση ή έστω κάποια οργάνωση που να επιζητεί την ανατροπή του πολιτεύματος. Κι εν τέλει, από πού κι ως πού το πόσα εδαφικά ή εθνικά ζητήματα σε μία χώρα παραμένουν εκκρεμή θα καθορίζει το πόσο εθνικιστές ή όχι πρέπει να είναι; Οι φωνές γι αρβίλες από δέρμα άλλων είναι ένδειξη ψυχικών διαταραχών (προάγγελος καθαιρέσεων θα ‘λεγα, για μια δημοκρατική κυβέρνηση, έτσι για να ξεβρομίσει ο τόπος). Ο Τσάβες λοιπόν δεν υπήρξε εθνικιστής, δε μισούσε άλλους λαούς, αγαπούσε την πατρίδα του άρα ήταν πατριώτης. Το αν ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει αυτή την πλευρά του, ουδόλως με αφορά. Δεν ξεπλένω τη φήμη τους.
5) Το κριτήριο δηλαδή μιας σωστής κοινωνίας είναι να ζει πλουσιοπάροχα ο λαός; Και ποιος ορίζει τι είναι πλουσιοπάροχα; Για τους Ελβετούς, δεν είσαι παρά ένα φτωχαδάκι της Ευρώπης κι ας παίρνεις μισθό 2000 Ε. Για τους Βούλγαρους είσαι λεφτάς ακόμα κι αν δουλεύεις σκουπιδιάρης με 800 Ε. Το πώς έκρινε ο λαός της Βενεζουέλας τον Τσάβες, φαίνεται στο θάνατό του, φαίνεται και στην εκλογή του κόμματός του ξανά, φαίνεται και στο ντοκιμαντέρ “Η Βενεζουέλα από τα κάτω” (eng. Venezuela from below) το οποίο σου συνιστώ ανεπιφύλακτα. Πρώην παραγκάτοι, αμόρφωτοι ζητιάνοι και ρακοσυλλέκτες είχαν την ευκαιρία να πάνε σχολείο στα 50(!!!) και τα παιδια τους να μην πεθαίνουν από ίωση. Οπότε, ας είμαστε προσεκτικοί όταν κρίνουμε κάποιον. Δεν ήταν θεός, δεν έλυσε όλα τα προβλήματα αλλά ήταν δεκάδες φορές καλύτερος από κάποιον πολιτικό που μπορεί κανείς να βρει σήμερα σ’ αυτή τη χώρα.
5) Το κίνημα των Βάσκων, ιστορικά, υπέστη διώξεις από εθνικιστές όπως ο Φράνκο, γι αυτό κι οι καταβολές του είναι αριστερές (είτε το πολιτικό κομμάτι της “Πατριωτικής Αριστεράς” είτε το πρώην ένοπλο της “ΕΤΑ”) και μιλούν για Σοσιαλισμό και Πατρίδα. Το ίδιο κι οι Ιρλανδοί με το Σιν Φέιν και τον ΙRA αλλά αυτό δεν καθιστά κανέναν εθνικοσοσιαλιστή, πόσο μάλλον τους ηγέτες της Λατινικής Αμερικής. Οι μόνοι που δίνουν τον τίτλο αυτό σε αριστερούς πατριώτες είναι κάτι περιθωριακές ομάδες νεοναζί ντυμένες με την προβιά του αριστερού που λένε ότι ο Χίτλερ δεν εφάρμοσε σωστά τον εθνικοσοσιαλισμό κλπ. Μια χαρά τον εφάρμοσε. Δικό του ήταν το πρόγραμμα, αυτά που έλεγε τα ‘κανε. Το ότι χρησιμοποίησε τον όρο “Σοσιαλισμός” που τότε είχε πέραση λόγω των επαναστατικών κινημάτων για να κερδίσει αδαείς από την αριστερά, δεν τον καθιστά σοσιαλιστή. Φασίστας ήταν. Σοσιαλισμός κι εθνικισμός δεν πάνε μαζί. Αν κάποιος πει ότι πάνε, τότε εκεί μυρίζει λίγο γερμανοτσολιάδικα χνώτα…
6) Ο πατριωτισμός είναι η αγάπη για την πατρίδα, για τον τόπο γέννησης, για τα ήθη και τα έθιμα. Έχει να κάνει με κάτι έμφυτο στους ανθρώπους. Ο πατριωτισμός είναι η βάση του διεθνισμού, λοιπόν. Το ότι αναγνωρίζω ότι εγώ αγαπώ τον τόπο μου, σημαίνει ότι επακολούθως θ’ αναγνωρίσω ότι κι ο Γερμανός, ο Αφγανός, ο Σομαλός, ο Αμερικάνος θ’ αγαπάει τον δικό του τόπο. Ο εθνικισμός απ’ την άλλη είναι η ιδεολογία που εξυψώνει την εθνική ταυτότητα σε ύψιστο βαθμό και με βάση αυτή δεν οδηγείται στην αγάπη του τόπου αλλά στο μίσος όσων δεν ασπάζονται την ίδια λογική. Και φυσικά, αυτοί που δε θεωρούν ότι η εθνική ταυτότητα είναι ύψιστη τιμή είναι πρώτα οι αριστεροί και έπειτα οι ξένοι.
Ένα κατατοπιστικότατο παράδειγμα και κλείνω:
-> Πατριωτισμός: οι αντάρτες της Κατοχής. Αγαπούσαν την Ελλάδα και την ήθελαν ελεύθερη και λαοκρατούμενη. Ήταν τόσο πατριώτες που πέθαναν στην προσπάθεια “ν’ αλλάξει η νοοτροπία ο λαός αυτός κι ο τόπος ετούτος να ανασάνει ξανά” (Α. Βελουχιώτης).
-> Εθνικισμός: οι δωσίλογοι της Κατοχής. Αγαπούσαν τόσο την Ελλάδα που θέλανε να έχει ξένο βασιλιά κι οι μισοί Έλληνες (Ακροαριστεροί, Αριστεροί, Κεντροαριστεροί, Κεντρώοι) να πεθάνουν. Ήταν τόσο περήφανοι Έλληνες που δέρνανε τις γυναίκες τους και τις στέλνανε πόρνες τους Γερμανούς, τους Ιταλούς και τους Βουλγάρους (κατά τ’ άλλα η προπαγάνδα για “εαμοβούλγαρους” ακούγεται ακόμα). Οι άνθρωποι αυτοί βάζανε “το έθνος πάνω απ’ όλα”. Διαλέγεις και παίρνεις.
Άρα, λοιπόν, σήμερα, πατριώτης είναι αυτός που φωνάζει “αγαπάτε τον τόπο σας αλλά να ξέρετε ότι πρέπει ν’ αλλάξετε νοοτροπία οι Έλληνες” κι εθνικιστής αυτός που φωνάζει “η νοοτροπία μας είναι καλή γιατί πριν 2,500 χρόνια ο Μεγαλέκος γαμούσε κι έσπερνε”…
Ελπίζω να με κατάλαβες. Συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο.
Φιλικά πάντοτε και χωρίς υπαινιγμούς.
Θα συνεχισουμε να διαφωνουμε
1. Στοχος Σαμαρα και εθνομηδενιστων ειναι ο ιδιος,να διαλυσουν τα εθνη.Ειναι οι ιδεολογια των εθνομηδενιστων,ο Καραμπελιας τα εχει εξηγησει πολυ καλα και ο Σαμαρας ακολουθει τον ιδιο δρομο.Δεν βλεπω διαφορα σ αυτους τους δυο,μονο στο περιτυλυγμα.Ο σκοπος ειναι ο ιδιος
2.Ποιοι λενε,ανοιξτε συνορα και νομιμοποιηστε τους λαθρομεταναστες;μα φυσικα οι αριστεροι.Δεν ειναι ολοι επιστημονες,υπαρχουν καιανθρωποι που δεν εχουν τελειωσει μια ανωτατη σχολη.Αν θεωρεις οτι η μαυρη εργασια,δεν μειωνει το εισοδημα και τα δικαιωματα του εργατη…..Οσο για το οτι τα βαζουν με τους μεταναστες οι Ελληνες,πηγαινε μια βολτα στο κεντρο και θα δεις να κυκλοφορουν ελευθερα..Ειμαστε μια μικρη χωρα και μαλιστα φτωχη,το προβλημα με τους (λαθρο)μετανστες ειναι(κυριως,περα απο υπανθρωπους στυλ ΧΑ) ταξικο και οχι ρατσιστικο.Δεν θελουμε αλλους φτωχους,δεν μπορουμε να τους ταισουμε.Και φυσικα πολιτισμικο.Ειδικα με τους μουσουλμανους,θα υπαρξει προβλημα αργα η γρηγορα.
3. οσον αφορα το κειμενο του Μαρξ,αυτο που ελεγε ηταν τι προβλημα δημιουργει η μεταναστευση,αφου οσο περισσοτεροι ζητανε δουλειες,τοσο μειωνονται το εισοδημα και τα δικαιωμτα των εργατων.Δεν ειδα αναφορα σε απεργοσπαστες και ουτε ο λογος την δημοσιευσης του κειμενου ηταν εναντιων των μεταναστων.Οπως υπαρχουν ρατσιστες,που χρησιμοπουν το κειμενο περι πατριδας του Μπακουνιν,υπαρχουν και ψευτοαναρχικοι που το ξεχνανε.Υπαρχουν και απ τις δυο πλευρες παρανοησεις.Γι αυτους τους αναρχικους τι χαρακτηρισμους θα εδινες;Περι πατριδας,εχει μιλησει και ο Λενιν και ο Τροτσκι.
4. Συγκρινεις τους εχθρους που εχουμε εμεις στα συνορα μας με της Βενεζουελας;Σκοπος του Τσαβες,ηταν να φτιαξει την Λατινοαμερικανικη ενωση(κατι σαν ΕΕ).Δεν ειχε ομως εχθρους.Μπορουμε εμεις να κανουμε ενωση με Τουρκους Αλβανους Σκοπιανους;Τ αρρωστα συνθηματα που λες,δεν τα εχω ακουσει αν και εχω παει στρατο.Υποθετω τα λενε στα ΛΟΚ.Στις ειδικες δυναμεις τι θελεις να λενε;περι προλεταριακης αλλυλεγγυης,απεναντι στους Τουρκους;Γνωριζεις τι λενε οι Τουρκοι για εμας;Γιατι συγκρινεις Ελλαδα με Βενεζουελα και οχι με Τουρκια.Ασε που δεν εχεις παει στον στρατο της Βενεζουελας,να ξερεις τι λενε,για τους Αμερικανους.Εγω δεν εχω παει και δεν ξερω.Αλλα οχι να κανουμε και συγκριση ΒΕνεζουελας μ Ελλαδα,στο θεμα γειτονων και στρατων.Το αν ηταν εθνικιστης ο Τσαβες,μπορεις να ρωτησεις καποιον/α απ την χωρα αυτη.Τ οτι ο Χιτλερ δηλωνε,οπως και ο Φρανκο εθνιστης δεν σημαινει οτι ηταν.ΚΑτι τετοιοι εχουν βρωμισει αυτη την εννοια.Αν η Κολομβια ηθελε να κατακτησει την Βενεζουελα,Ο Τσαβες τι θα εκανε;
5. Αυτο που ειπα για Τσαβες,ηταν οτι μπορουσε να σωσει την χωρα του.Οι δικοι του,ζουνε πλουσιοπαροχα.Εκανε περισσοτερα απο τους προηγουμενους,αλλα να μην τον εχουμε και προτυπο ηγετη.Αυτο λεω.Δεν σου φαινεται εντυπωσιακο,οτι δεν εχει πει κανεις αρνητικο για Τσαβες;ολα τελεια τα εκανε;Εγω απλα παρουσιασα και την αλλη πλευρα του Τσαβες.Βοπηθησε,αλλα δεν εκανε αυτα που μπορουσε.Δεν χρειαζεται να δω το το ντοκυμανταιρ,ξερω απο μεσα τι εχει κανει και τι δεν εχει κανει ο Τσαβες.Εσυ θα ηθελες να φιλοξενεις εναν αγνωστο στο σπιτι σου,επειδη στο ειπε η κυβερνηση σου;Εκει σφαζουν οποιον ειναι Κουβανο η γκρινγκο.Μπορω να πω και αλλα αρνητικα,αλλα σκοπος μου δεν ειναι να κατηγορησω τοβν Τσαβες,που τον θεωρω μια σημαντικη προσωπικοτητα.Αλλα για δες ποιον
αφησε πισω του,τον Μαδουρο,ο οποιος ειναι για γελια.Δεν υπηρχε αλλλος αξιος;Αυτο που θελω να σου πω,ειναι μην εξιδανικευεις τον Τσαβες.
5. Δεν καταλαβα τι θελεις να πεις.αν θες εξηγησε το.Ναι δεν ηταν σοσιαλιστης ο Χιτλερ,οπως δεν ηταν και εθνικιστης,αφου σκοτωνε Γερμανους.Εγω σου ειπα για ενα βιβλιο,που μιλαει για Λατινικη Αμερικη,που χαρακτηριζει Εθνικοσοσιαλιστες Τσαβες και Μοραλες.Εσυ αμφιβαλλεις και τους συγκρινεις με Χιτλερ.Οσο για τους Βασκους,ειναι αριστεροι.Γιατι ομως δεν ειναι εθνικιστες;Somos nacionalistas λενε οι Σαντινιστας.
Τελος,γιατι ηταν εθνικιστες οι δοσιλογοι;Εσυ λες οτι οι εθνικιστες,εχουν πανω απ ολα την εθνικη ταυτοτητα,τοτε πως θεωρεις τους δοσιλογους εθνικιστες;Εισαι εθνικιστης αν προδιδεις το εθνος σου και την πατριδα σου;Οτι δηλωνεις εισαι;περα απο τις πραξεις σου;Ο Σταλιν,διορθωσε με αν κανω λαθος, ειχε πει,οτι λογια χωρις πραξεις δεν ειναι τιποτα(η καπως ετσι,αυτο ηταν το νοημα).Πως ειναι εθνικιστες οι ΧΑ,αφου δοξαζουν τον
Χιτλερ;επειδη το λενε οι ιδιοι;Συγγνωμη,αλλα θεωρω αστοχο το παραδειγμα σου
Παραθέτω αυτά τα κείμενα προς υποστήριξη των όσων λέω παραπάνω
1) http://en.wikipedia.org/wiki/Left-wing_nationalism
2) http://en.wikipedia.org/wiki/Socialist_patriotism
3) http://en.wikipedia.org/wiki/Christian_socialism
ΚΑι κατι αλλο,τ οτι βαζω πανω απ ολα την πατριδα μου και το εθνος,δεν σημαινει οτι τα θεωρω ανωτερα απ τ αλλα εθνη η πατριδες.Θελω μια ελευθερη πατριδα και κρατος που να προστατευει το Ελληνικο εθνος.Δεν σημαινει οτι θεωρω ανωτερο το Ελληνικο εθνος.τ οτι καποιοι ειναι κομπλεξικοι ειναι αλλο θεμα,εννοω αυτους που θελουν να βγουν οτι ειναι ανωτεροι απο αλλους.
Εξαιρετικο αρθρο. Ευγε κυριε συντακτη. Μακαρι τις προτροπες σας να τις υιοθετησουν καποιοι που εχουν συνηθισει να φωνασκουν μονο, και ενοω την αριστερα φυσικα οπου εγκλωβισμενη στον δογματισμο της και στα τσιτατα αδυνατει να συνειδητοποιησει τι χρειαζεται η χωρα. Η μονο δυναμη που θα μπορουσε να αποτελεσει την απαντηση η αριστερα, παραμενει αιχμαλωτη της εθελοτυφλωσης της και του κομματικου σωληνα.