Του Γιώργου Καραμπελιά
Ένα ερώτημα που απασχολεί πάρα πολλούς είναι εάν ο Τσίπρας προχώρησε στο κοινοβουλευτικό του πραξικόπημα, που αποκαλεί δημοψήφισμα, με μοναδικό στήριγμα τον Μιχαλολιάκο και την Χ.Α., προσχεδιασμένα ή όχι. Εάν, δηλαδή, από την αρχή είχε ένα σχέδιο το οποίο, από καθυστέρηση σε καθυστέρηση και από αποτυχία σε αποτυχία, θα οδηγούσε στην έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και η έξοδος από την ευρωζώνη και το ευρώ αν πραγματοποιηθεί οδηγεί και σε αυτόματη έξοδο από την ευρωπαϊκή ένωση, και όχι απλώς σε αλλαγή νομίσματος, όπως νομίζουν μερικοί, δεδομένου πως, μετά από πιθανή έξοδο από την ευρωζώνη, η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει εκ νέου αίτηση για εισδοχή στην Ε.Ε.
Ωστόσο, πιστεύω πως τα πράγματα είναι μάλλον πιο απλά. Οι τύποι αυτοί, που συνωθούνται γύρω από τον Τσίπρα, όπως έχουμε επαναλάβει αναρίθμητες φορές, έχουν ένα και μοναδικό μέλημα, τη διατήρηση της εξουσίας, την οποία υφάρπαξαν με ψεύδη στις 25 Ιανουαρίου από τον ελληνικό λαό, και τίποτε άλλο. Έτσι έστησαν ένα σχέδιο που πάταγε σε μία γκάμα που αρχίζει από τους Αμερικάνους (πάνω από δέκα υπουργοί ανήκουν στο αμερικάνικο λόμπι, με πρώτον απ’ όλους τον Βαρουφάκη) και τη Γιάννα Αγγελοπούλου και φτάνει μέχρι τα Εξάρχεια, τη Ζωή Κωσταντοπούλου και τον Λαφαζάνη. Και η στρατηγική ήταν μία και μόνη. Το «παίζουμε» προς όλες τις κατευθύνσεις και με όποιες συμμαχίες, και ό,τι βγει. Το ήθος της παρέας και οι σχεδιασμοί της διαγράφηκαν ήδη στην επιχείρηση Κουβέλης και Χαϊκάλης, τις οποίες έστησαν συνωμοτικά, προκειμένου να οδηγήσουν τη χώρα στις εκλογές και στο αδιέξοδο και να υφαρπάξουν από τους απελπισμένους, από πέντε χρόνια μνημόνια, μειώσεις και λιτότητα, Έλληνες την ψήφο τους. Το μοναδικό μέλημα ήταν η εξουσία.
Γι’ αυτό και, αμέσως μετά τις 25 Ιανουαρίου, άρχισαν να παίζουν σε όλα τα ταμπλό. Από τη μία ο Τσίπρας επιχειρούσε «να εξαπατήσει» (τρομάρα του!) τη Μέρκελ και τον Γιούνκερ, ότι είναι ο καλός και πειθήνιος μικρός Αλέξης, και από την άλλη, να χτίζει στο εσωτερικό ένα δήθεν σκληρό μέτωπο διαπραγμάτευσης, με Κατρούγκαλο, Κωνσταντοπούλου και άλλους Λεουτσάκους.
Σε αυτό το παιγνίδι της εξαπάτησης εντάσσεται και η επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου για την προεδρία, ώστε να εξουδετερώσει και τον «πανέξυπνο» (!) Καραμανλή, τον οποίο επίσης είχε βάλει στην κωλότσεπη, και ο οποίος περιμένει «νηφάλιος» πότε ο Αλέξης θα έχει ολοκληρώσει την καταστροφή της χώρας για να εμφανιστεί –όπως νομίζει– ως ο νέος σωτήρας της.
Όλα αυτά, όμως, ήταν στην πραγματικότητα κινήσεις χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, διότι το μεγάλο πρόβλημα αυτών των ψευδομπολσεβίκων βορείων προαστίων ήταν πως απεδείχθησαν εντελώς ανίκανοι να κυβερνήσουν. Και αυτό είναι τελικώς το οποίο έκρινε την επιλογή τους. Μπροστά στη θεμελιώδη και δομική ανικανότητα διαχείρισης, ακόμα και των λιγότερο επώδυνων μέτρων, δεν έμενε τίποτε άλλο παρά η φυγή προς τα εμπρός, έστω κι αν πρόκειται για φυγή προς τον γκρεμό, με την τελευταία ελπίδα ότι κάτι καλό θα βγει και θα διατηρήσουν, έστω για λίγους μήνες ακόμα, την εξουσία.
Γιατί, βέβαια, δεν έχουν περισσότερες δυνατότητες και κατά βάθος το γνωρίζουν. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρεις πιθανότητες. Η πρώτη είναι να βρεθεί, την ύστατη στιγμή, μία πολύ απίθανη συμφωνία με τους «Εταίρους» και να υπογράψουν ένα μνημόνιο που θα κινείται στο επίπεδο της πρότασης που οι ίδιοι είχαν καταθέσει μία βδομάδα πριν. Σε αυτή την περίπτωση, θα παγιδευτούν εκ νέου ολοκληρωτικά, όχι μόνο γιατί ένα μεγάλο μέρος του κόμματός τους θα αρνηθεί να ψηφίσει αυτά τα μέτρα αλλά και γιατί δεν θα μπορέσουν να τα εφαρμόσουν και θα καταρρεύσουν μέσα σε λίγους μήνες, για να μην πω εβδομάδες.
Στη δεύτερη περίπτωση, που ο ελληνικός λαός απορρίψει τον εκβιασμό του Τσίπρα και, στην απελπισία του, φτάσει να αποδεχθεί να ψηφίσει ναι στις προτάσεις των δανειστών, θεωρώντας πως απαντάει όχι στη δραχμή, θα υποχρεωθεί να διαχειριστεί αυτός την ανοικτή απόρριψη της πολιτικής του. Και είτε το δεχθεί είτε όχι, οι μέρες της κυβέρνησής του θα είναι μετρημένες και πιθανότατα θα οδηγηθούμε σε νέες εκλογές, με τις οποίες και θα ξεκουμπιστεί από την εξουσία.
Στην τρίτη περίπτωση, που οι Έλληνες στην απελπισία τους ψηφίσουν όχι, σύμφωνα δηλαδή με τις προτάσεις του Τσίπρα, είναι προφανές πως το πιθανότερο σενάριο είναι ότι οι τράπεζες θα ξανανοίξουν εν τέλει με νέο νόμισμα, ή με ομόλογα έναντι μελλοντικής πληρωμής, διότι οι Ευρωπαίοι δανειστές/τοκογλύφοι θα αφαιρέσουν τη στήριξη στις ελληνικές τράπεζες και, επειδή δεν θα υπάρχει καμία ρευστότητα, αυτή θα πρέπει να αναζητηθεί στην έκδοση νέου νομίσματος. Και έτσι θα περάσουμε σε ένα απέραντο αλαλούμ διπλού νομίσματος και γενικευμένου χάους.
Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές και παράλληλα με την καταστροφή της χώρας θα χάσουν πολύ σύντομα και την εξουσία, διότι, βέβαια, ούτε η αστυνομία ούτε ο στρατός θα τους στηρίξουν σε κάποιο κλασικό πραξικόπημα (αυτό το προνόμιο το κρατάνε ακόμα οι Χρυσαυγίτες και και οι ακροδεξιοί, όσο το κρατάνε και αυτοί), ούτε διαθέτουν τη λαϊκή στήριξη για μια παρατεταμένη σύγκρουση. Η βίαιη εκπτώχευση των Ελλήνων, ο περιορισμός στις εισαγωγές και η ανθρωπιστική κρίση, που θα ακολουθήσει, θα οδηγήσουν στην κατάρρευσή τους.
Δηλαδή, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και στις τρεις περιπτώσεις, το ρεσάλτο προς την εξουσία θα έχει αποδειχθεί θανάσιμο για τους ίδιους, αλλά βέβαια και για τη χώρα.
Σε όλα αυτά διέθεταν ως βασικό «κρυφό» τους σύμμαχο τον Σόιμπλε και όλους εκείνους στην Ευρώπη που επιθυμούν τη λεγόμενη «εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης», την οποία μάλιστα και ψήφισαν στην πρόσφατη Διάσκεψη Κορυφής, η οποία οδηγεί τη λεγόμενη ενιαιοποίηση της Ευρώπης. Και στην οποία οι Σόϊμπλε και Σία θεωρούν ότι δεν πρέπει να βρίσκεται η Ελλάδα, όχι μόνο γιατί δεν τηρεί τις οικονομικές προϋποθέσεις αλλά επειδή βρίσκεται σε μια ζώνη αστάθειας. Ο Σόιμπλε και η παρέα του, από το 2010, κάνουν ό,τι μπορούν για να βγούμε από την Ε.Ε. και να αποτελέσουμε μια χώρα-χώρο, ταμπόν ανάμεσα στην ενιαία Ευρώπη και την ταραγμένη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Έτσι θα έχει ακυρωθεί τελεσίδικα η προσπάθεια της Ελλάδας να μη βρεθεί απομονωμένη, σε μια εποχή μεγάλων γεωπολιτικών ανατροπών.
Είναι προφανές πως, αν θέλουν να σώσουν το τομάρι τους, μία και μόνη λύση διαθέτουν έστω κι αν είναι επώδυνη, το πέρασμα σε μια νέα κυβέρνηση ευρύτερης αποδοχής, και στήριξη από το μάξιμουμ τον κομμάτων, για να διαπραγματευθεί τουλάχιστον τη σωτηρία της χώρας.
Πάντως, από τις κινήσεις που έχουν κάνει μέχρι τώρα, φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν την περιπόθητη εξουσία. Και προτιμούν το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Και τι άλλο θα ήταν δυνατόν να συμβαίνει με μία κυβέρνηση εθνομηδενιστών και αριβιστών τύπου Κατρούγκαλου; Άνθρωποι που δεν αγαπάνε την πατρίδα τους και το μόνο τους μέλημα ήταν να περάσουν στη ζούλα το νομοσχέδιο για την Ιθαγένεια, είναι δυνατόν να σκεφτούν τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει η παραμονή τους στην εξουσία;
Θα πρέπει λοιπόν να είναι σαφές σε όλους τους ψευδοπατριώτες που ξιφουλκούν μόνον εναντίον των ευρωπαίων «τοκογλύφων», σύμφωνα με τη χρυσαυγίτικη φρασεολογία, πως είναι και αυτοί υπεύθυνοι για το ότι, μαζί με τον Μιχαλολιάκο και τους ναζί, οδηγούν τη χώρα κυριολεκτικώς στην καταστροφή. Μια καταστροφή που εμπεριέχει στο τέλος της και εθνικό ακρωτηριασμό και επιστροφή σε αυταρχικές μορφές διακυβέρνησης. Από τις επιλογές τους χαίρονται μόνον οι Τούρκοι, ο Σόιμπλε, που βλέπει να πραγματοποιείται το σχέδιο του, και οι ναζί που περιμένουν πώς και πώς την καταστροφή της χώρας για να επανέλθουν πλησίστιοι.
Ας είναι σαφές σε όλους τους ψευδοπατριώτες πως αυτή η πολιτική οδηγεί σε εθνική αποδυνάμωση της χώρας και σε ολοκλήρωση της απομάκρυνσης από την Κύπρο, η οποία θα παραδοθεί έρμαιο στα χέρια των Τούρκων που καραδοκούν. Αυτό θα ψηφίσουν με το δήθεν υπερήφανο όχι τους και μάλιστα με καλπονοθευτικά και παράνομα ψηφοδέλτια που ετοιμάζουν. Στην περίπτωση του Σχεδίου Ανάν, το ΟΧΙ ήταν σύνθημα υπερηφάνειας και αντίστασης, τώρα θυμίζει μάλλον το 1920 και τον τελεσίδικο ακρωτηριασμό του ελληνισμού.
Ας γίνει σαφές πως ανοίγουν τον δρόμο στη γενικευμένη φυγή των νέων Ελλήνων –σε λίγο και των λιγότερο νέων– και την αντικατάστασή τους από τις εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους μετανάστες και πρόσφυγες, ψωμί στο βούτυρο του εμφυλίου που απεργάζονται χρυσαυγίτες και ανεγκέφαλοι τρομοκράτες.
Ας αναλάβουν λοιπόν τις ευθύνες τους όσοι συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις αγωνιστικές μπαρούφες της Ζωής και του νεαρού ψευδολόγου.
ΥΓ 1. Τέλος, θα πρέπει να μας απαντήσουν όλοι αυτοί οι ψευδοπατριώτες, πώς άραγε ερμηνεύουν τη σιγή ιχθύος των Αμερικανών, που κινητοποιούνται μόνο για τα μάτια, ενώ πυροδοτούν τη σύγκρουση μέσω του ΔΝΤ, καθώς και για τον ρόλο του ενεργούμενού τους, του Βαρουφάκη, του παλιού συμβούλου του ΓΑΠ, στην πτώχευση της χώρας;
ΥΓ 2. Όσο για την αγωνία πολλών τι πρόκειται να πράξουμε στο ψευδο-δημοψήφισμα των Τσίπρα-Μιχαλολιάκου, έχουμε να διευκρινίσουμε τα εξής: Αρχικό μας μέλημα είναι να μη νομιμοποιήσουμε μια πραξικοπηματική ενέργεια και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη πραγματοποιηθεί και να μην μπούμε στο εμφυλιοπολεμικό παιγνίδι του όχι και του ναι. Γι’ αυτό και, για την ώρα, η αγωνία και προσπάθειά μας είναι να μην οδηγηθεί η χώρα σε μια τέτοια επιλογή. Και μόνο αν αυτή καταστεί τελεσίδικη, τότε θα πάρουμε θέση ξεκάθαρη και αδιαμφισβήτητη, που μάλιστα θα έχει συζητηθεί από την Συντακτική Επιτροπή του Άρδην, το βράδυ της Τρίτης 30 Ιουνίου. Την Πέμπτη 2 Ιουλίου το Άρδην θα διοργανώσει ανοιχτή εκδήλωση στον χώρο του, Ξενοφώντος 4, Σύνταγμα για το θέμα του δημοψηφίσματος.
ΥΓ 3. Σήμερα, 29 Ιουνίου, στον Ιανό, στις 8.30 μ.μ., οργανώνω μια συζήτηση με τον Θεόδωρο Ζιάκα για τα πενήντα χρόνια από τα Ιουλιανά του 1965 και το πέρασμα από τον ενδογενή εκσυγχρονισμό στον παρασιτικό εκσυγχρονισμό. Πώς μπορούσα να φανταστώ πως, μετά από πενήντα χρόνια, τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα δεν θα γίνονταν από το Παλάτι και τους Αμερικάνους αλλά από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, με τη συνέργεια των φασιστών! (χωρίς να γνωρίζω τον ακριβή ρόλο των Αμερικανών).
*Το Άρδην την Πέμπτη 2 Ιουλίου στις 20.00 οργανώνει εκδήλωση – συζήτηση με θέμα: “Το δημοψήφισμα και οι συνέπειές του“. Θα μιλήσουν:
Κώστας Δαμαβολίτης, βουλευτής ΑΝΕΛ
Γιώργος Καραμπελιάς, Άρδην
Γιώργος Παπαδόπουλος – Τετράδης, πρ. διευθυντής σύνταξης Ελευθεροτυπίας
Στην αίθουσα Ρήγας Βελεστινλής, Ξενοφώντος 4 στο Σύνταγμα.
24 ΣΧΟΛΙΑ
Μπράβο. Ξεκάθαρα λόγια.
“Ακόμα ένα πράγμα που έχει σημαντικά δυσχεράνει τους Έλληνες είναι η ολέθρια και διεφθαρμένη πολιτική τους. Είναι απίστευτο, μέχρι που μπορούν να φθάσουν οι Έλληνες πολιτικοί για να κρατήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω για λίγες βδομάδες.”
George Horton
(πηγή: http://www.greece.org/main/index.php?option=com_content&view=article&id=463&Itemid=417)
Μηπως είναι σκόπιμο να γίνει έκκληση για αποχή την Κυριακή, ώστε να μην ξεπεράσει το 40% η συμμετοχή;
Μήπως;;;!;;;;;;;;;!!!;;;;
Γιατί η αντιπολίτευση δεν καλεί σε μαζική αποχή; Τ0 40% του Σύριζα επί συνόλου 65% ψηφισάντων πόσο είναι; 25% του εκλογικού σώματος; Αν η αντιπολίτευση καλούσε σε μαζική απόχή θα ακύρωνε το δημοψήφισμα (καθώς το Σύνταγμα απαιτεί 40% συμμετοχή). Γιατί δεν το κάνει;
Μα, τα μνημονιακά πιθηκάκια ΘΕΛΟΥΝ το ΝΑΙ. ΘΕΛΟΥΝ τον λαό να επικυρώσει με την ψήφο του τα μνημόνια και να αναλάβουν ως κυβέρνηση την επόμενη μέρα να ξεπουλήσουν τα πάντα, όχι με μέτρα 8δισ. αλλά 15.
Νομίζω λοιπόν ότι η φράση του Χόρτον πρέπει να συμπληρωθεί ως εξής: “Είναι απίστευτο, μέχρι που μπορούν να φθάσουν οι Έλληνες πολιτικοί για να κρατήσουν το κόμμα τους στην εξουσία έστω για λίγες βδομάδες ή για να γίνουν κυβέρνηση σε λίγες εβδομάδες. ”
Δεν μπορουμε να ξερουμε αν εχουν δικο τους σχεδιο, ακολουθουν ομως καταγραμμα το σχεδιο που ξεκινησε απο το 1980.
Η μεγαλη δημοσιοτητα του ”ανοιγματος προς τη ρωσια” κρυβει το οτι δεν υπαρχει ουσια. Οι ρωσοι για λογους που ξερουν μονο αυτοι συνεχιζουν να μας αποφευγουν γεωστρατηγικα.
Οι Σπαρτιατες μαθαιναν να αρχονται αλλα και να αρχουν. Αν δεν το μαθουμε και εμεις…για λιγο μονο ακομα θα υποφερουμε απο τετοιους….μετα θα μας αναλαβουν οι τουρκοι.
Ποιος βλακας ειπε οτι υπαρχει πατος; …
ΥΓ Δεν γνωριζουμε τον ακριβη ρολο των αμερικανων…τα αμερικανικα think tank παντως ”προβλεπουν” οτι η τουρκια θα καταστει περιφερικη υπερδυναμη και θα ελεγχει τα βαλκανια. Και αυτο τη στιγμη που ο ελληνισμος στην αμερικη, ως μαζα, ειναι πολυ ισχυροτερος απο τον ισραηλινο…
ανατριχιαζω στην ιδεα της επιστροφης Σαμαρα -ΒενιζελοΦωφης.
Ο Μεγαλύτερος Εμπορικός εταίρος της ΕΕ είναι η Ρωσία. Η Ρωσία χρειάζεται την Ελλάδα εντός ΕΕ και Ευρώ για να προωθεί τα συμφέροντα της εντός αυτής. Αν βγεις από ΕΕ και Ευρώ είσαι άχρηστος για την Ρωσία.
Παντως ο ψευτοπατριωτης συμφωνα με εσας Καμμενος δεχεται παρενοχλησεις(μπουλινγκ που λενε τα αμερικανακια) απο εθνομηδενιστες μνημονιακους δημοσιογραφους οπου πρωτοστατει συνεργατης σας .Βγαλτε μια ανακοινωση που να καταδικαζει την δραση του η τουλαχιστον αν δεν ειναι δικος σας σβηστε το ονομα του απο τα τευχη του Αρδην .Αλλιως τι να υποθεσει κανεις.Ελπιζω να ειναι περεξηγηση γιατι κυκλοφορει στο ιντερνετ
Προσωπικά ψήφισα Καμμένο για να μπλοκάρει τις ανοησίες του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω μπορούσε να ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ να μην έρθει τώρα το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια στην Βουλή. Γιατί τόση βιασύνη; Ας τελειώνουν πρώτα οι διαπραγματεύσεις. Γιατί δεν το έκανε; Με πονηριές του στυλ δεν το ψηφίζουμε την βγάζει καθαρή; ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ είναι ο Καμμένος, όχι αντιπολίτευση. Αίσχος! Νοιώθω προδομένος. Έκλεψε την ψήφο μου.
Σε ποιον αναφέρεστε; Πείτε μας γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε ποιος είναι;
αν το μοναδικό μέλημα ηταν η εξουσια γιατι απο την αρχη δεν δεχτηκαν να συνεχισουν την πολιτικη υποταγης του σαμαρα ωστε να πετυχουν το στοχο τους; αν μου το απαντησετε αυτο θα συμφωνησω κ σε ολα τα υπολοιπα….
Δεν νομίζω ότι είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβει κανείς. Διότι θα έχαναν την εξουσία από τον πρώτο μήνα. Όχι ότι δεν θα την χάσουν και τώρα αλλά το καθυστερούν όσο μπορούν, χρησιμοποιώντας τα πιο αθέμιτα μέσα (συνοπτικές διαδικασίες δημοψηφίσματος, σχεδόν σημαδεμένα ψηφοδέλτια, κλπ. κλπ.)
αν το μονο πραγμα που τους ενοιαζε ηταν η εξουσια δεν θα την εχαναν…θα εκαναν οτι επρεπε για να την διατηρησουν…..ο σαμαρας πχ που ειπε απιστευτα ψεματα για να παρει την εξουσια ειπε αλλα τοσα για να την διατηρησει….αν κ ο αλεξης ηταν το ιδιο τυχοδιωκτης οπως λετε. θα εκανε το ιδιο…το επιχειρημα οτι το μονο που τους νοιαζει ειναι η εξουσια δεν στεκει…βρειτε κατι αλλο…
Γιατί δεν θα μπορούσαν ΠΟΤΕ να «πουλήσουν» μια τέτοια πολιτική στο εσωτερικό του κόμματος τους! Επειδή διακρίνω καλοπιστία στο ερώτημα σας, σας προτείνω το παρακάτω link που δίνει μια πληρέστερη εικόνα του δραματικού αδιεξόδου στο οποίο οδήγησαν την χώρα:
http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2015/06/blog-post_28.html
Να το δούμε κι αυτό. Να κάνουμε αντίσταση εμείς οι “δεξιοί” οργανωμένοι από το ΚΚΕ και τον Καραμπελιά, μιας και τα κοθώνια της κεντροδεξιάς κοιμούνται όρθια. Καπετάν αρτροκ λοιπόν. Για την πατρίδα .Που ευτυχώς για όλους μας, υπαρχουν αρκετοί αριστεροί που την αγαπάνε και την πονάνε.
Πολύ ωραίο! , ίσως το καλύτερο σας κείμενο.
Για αυτούς που συγκρίνουν το ΟΧΙ της 5 Ιουλίου με το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου έχω να πω ότι ο Μεταξάς το ΟΧΙ το προετοίμαζε χρόνια πριν , το Ρούπελ δε χτίστηκε σε μια νύχτα. Θέλει πολλών ετών προετοιμασία για να πεις ένα μεγάλο ΟΧΙ , διαφορετικά αυτοκτονείς. Θα ήταν καλύτερο να μείνουμε μέσα στο Ευρώ για ένα διάστημα και να κάνουμε κάποιες βαθιές αλλαγές που έπρεπε έτσι κι αλλιώς να τις έχουμε κάνει , όπως αναδιάρθρωση και εξορθολογισμός του δημοσίου τομέα και των δημοσίων δαπανών και μετά να τους πούμε γειά σας!
Μπράβο ΤΕΟ που έχεις διαβάσει τα κείμενα του Γιώργου και πιθανολογείς ότι αυτό είναι το καλύτερο. Το παράδειγμα με το Ρούπελ είναι αποτυχημένο μιας και ο Ελληνοιταλικός πόλεμος ήταν νικηφόρος για όσο ήταν διότι οι Ηπειρώτες αρχικά πολέμησαν υπέρ βωμών και εστιών και γιατί ο Κατσιμήτρος δεν υποχώρησε στη Λάρισα αλλά εμπιστεύτηκε τους Ηπειρώτες του που ήξεραν τα μικρά και τα μεγάλα του τόπου. Φυσικά δεν συγκρίνουμε το ΟΧΙ με το ΟΧΙ αλλά θέλουν δεν θέλουν μερικοί υπάρχει μια “γονιδιακή” στάση που έχουμε ανάγκη να κρατήσουμε και αυτή τη φορά μπας και ξυπνήσει μια ώρα αρχύτερα η σωτήρια αίσθηση της διαχρονίας μας. Τώρα θα μου πει κανείς ο μικρός Τσίπρας, το μειράκιο θα το προκαλέσει αυτό;
Αφού οι μεγάλοι άνδρες άφησαν σε αυτόν την πρωτοβουλία έτσι θα γίνει. Εξάλλου η ιστορία είναι γεμάτη μικρότητες μεγάλων ανδρών και μεγαλείο μικρών. Κάτι τέτοια παραμυθάκια λυτρωτικά αφηγείται και το αιώνιο ελληνικό δράμα και φωτίζονται τα έθνη.
ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΤΑΔΙΟ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙ ΕΥΡΩ-ΔΟΛΑΡΙΟΥ. Η ΑΠΟΧΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΛΙΤΕΡΗ ΛΥΣΗ, Η ΠΙΟ ΕΝΤΙΜΗ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΜΕ; ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΠΑ; ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΑΛΕΣΑΝ ΟΤΑΝ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΟΣΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΦΠΑ! ΚΟΡΟϊΔΙΑ! ΑΛΛΑ Ο ΛΑΟΣ ΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ, ΓΙ΄ΑΥΤΟ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ (ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ).
Προφανώς για τον διαβοητο Διογο εννοει εκλεγμενο στην εσηεα με τους μνημονιακούς και πρωην υπεύθυνο μμε της δημαρ.Αν κ δεν βρισκω ανακοίνωση του Αρδην καταγγελίας των ενεργειών του νομίζω έχετε δώσει απάντηση οτι δεν ανήκει στις γραμμές σας πια οπότε δεν έχετε και να απολογηθείτε για τα όσα κατά καιρούς μεθοδεύει.Άρα ο φίλος γιώργος είναι άκυρος
Καλά όχι και διαβόητος ο Μάκης. Με τον Αλαβάνο ήταν το 2004, μετά με τον Τσίπρα και το 2010 έφυγε με την Δημαρ, αλλά στα εθνικά έχει πάντα σταθερή άποψη (στο Κυπριακό ας πούμε είναι σταθερά κατά λύσεων τύπου Σχεδίου Ανάν). Δεν θα καταγγέλλουμε και ανθρώπους επειδή μετακινούνται στα πλαίσια της “Αριστεράς”, μεχρι πριν μερικά χρόνια όλοι αυτοί (Αλαβάνος, Τσίπρας, Κουβέλης) σε ένα κόμμα ήταν, φίλοι και σύντροφοι για χρόνια.
Ένα μέτρο της σημαντικότητας του άρθρου να είναι ίσως και η ποιότητα του διαλόγου των σχολίων που το ακολουθούν.
Ο όρος ψευδοπατριώτες και μάλιστα όπως χρησιμοποιείται είναι πολύ προβληματικός Γιώργο. Προκαλεί μεγάλο κακό και δεν αποκαλύπτει τίποτε παρά μόνον κάνει ζημιά. Αν εννοεί (αλήθεια ποιους περιγράφει;) εκείνους που δεν κινούνται από την ευγενέστερη ιδιοτέλεια πάντα, δεν θα μείνει και κανένας απ΄ έξω. Τι να κάνουμε οι άνθρωποι άλλοτε είμαστε μικροί και άλλοτε μεγάλοι.
Ας είναι η πορεία μας προς το καλό και τα άλλα είναι του Κριτή.
Στο δημοψήφισμα προκρίνω το ΟΧΙ ίσως από αφέλεια, ίσως από “εξυπνάδα”, ίσως γιατί έχω ανάγκη να μην λείπω από εκείνο το μεγάλο “εμείς” γιατί πιστεύω ότι είναι ότι καλύτερο μπορούμε να νιώσουμε σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή.
Εσείς το αντέχετε να λείπετε;
Και όποιος κι αν είναι ο λόγος που το οξυμένο σας πολιτικό κριτήριο εντοπίζει, αλήθεια, αξίζει όσο αυτοί οι λίγοι κοινοί κτύποι της καρδιάς του Έθνους μας, του Λαού μας;
Γίγας
Αγαπητέ Γίγα,
Θα ήθελα να σου απαντήσω σε κάποια πράγματα.
«Ένα μέτρο της σημαντικότητας του άρθρου…».
Ένα επιχείρημα κάτω από την ζώνη. Καθώς, η αλήθεια είναι πως ένα 60%-70% των σχολιασμών στα άρθρα αυτής της σελίδας χαρακτηρίζονται από το ίδιο πρόβλημα. Και όχι κατά τα τελευταία χρόνια. Από πάντοτε.
«Ο όρος ψευδοπατριώτες και μάλιστα όπως χρησιμοποιείται είναι πολύ προβληματικός Γιώργο»
Κάποιοι άνθρωποι, κατασυκοφαντούσαν πριν από 2-3 χρόνια τον Κολοκοτρώνη ως σφαγέα και γενοκτόνο της Τριπολιτσάς. Σήμερα τον επικαλούνται, για να προπαγανδίσουν το Όχι. Το πρόβλημα με αυτούς τους ανθρώπους, είναι ότι θεωρούν ΟΛΑ τα σύμβολα, «σύμβολα μιας χρήσης», υποκείμενα στις αναγκαιότητες της εκάστοτε συγκυρίας. Μας βολεύει; Πάνω οι σημαίες του ταξικού διεθνισμού. Δεν μας βολεύει; Κάτω οι σημαίες του ταξικού διεθνισμού, ζήτω η συμμαχία με τον Νικολόπουλο και την Ραχήλ Μακρή. Μέχρι πριν από πέντε μήνες οι Χρυσαυγίτες ήταν «δολοφόνοι». Τώρα έγιναν «μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου που εξασκούν το νόμιμό τους δικαίωμα».
«Στο δημοψήφισμα προκρίνω το ΟΧΙ ίσως από αφέλεια, ίσως από “εξυπνάδα”, ίσως γιατί έχω ανάγκη να μην λείπω από εκείνο το μεγάλο “εμείς” γιατί πιστεύω ότι είναι ότι καλύτερο μπορούμε να νιώσουμε σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή».
Από το… 1204 μας κατατρέχει ένας απίστευτος εσωτερικός διχασμός. Που υπάρχει μέσα μας. Ο «ρεαλισμός», η «λογική» και η «σωφροσύνη» είναι πάντοτε ιδιότητες που επικαλείται το στρατόπεδο της αποικιοκρατίας, ενώ πάντοτε το έτερο στρατόπεδο ήταν αυτό που κρατούσε την «ψυχή», τον «καημό» –μιας ήττας που νικάει την εξουσία, όπως λέει και κάποιος ποιητής. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, ήταν να σωρεύουμε πολλές ήττες και πολλούς μάρτυρες.
Η ριζική απελευθέρωσή μας όμως δεν μπορεί να συντελεστεί έτσι. Και πλέον έχουμε ως λαός λίγα αποθέματα για να δαπανήσουμε σε νέες τραγωδίες. Πρέπει να κάνουμε ‘οικονομία’ κατά κάποιο τρόπο. Να ‘βάλουμε μυαλό’ δίχως να χάσουμε την αντιστασιακότητά μας.
Κάποιος άλλος ποιητής έγραψε «φαντασία και φωνασκία, πλάι βάνε τα/στο κενό μας προχωράει η Τουρκία/τόσο άνετα». Δεν ξέρω αν πρόσεξες, αλλά μόλις ο Νταβούτογλου έκανε «πρόταση», να αναλάβει η Τουρκία να βοηθήσει την Ελλάδα στην κρίση. Με κάποιο δάνειο, προφανώς, όπως είπε και ο Τούρκος υπουργός οικονομικών, ‘άτοκο’. «Άτοκο» σημαίνει, όπως όλοι καταλαβαίνουμε, υποχώρηση στο ζήτημα της ΑΟΖ στο Καστελόριζο, αποδοχή κάποιας συμφωνίας για την Κύπρο το Φθινόπωρο, και πολλά, πολλά άλλα.
Ας έχουμε το νου μας, λοιπόν. Μην καταλήξουμε να προτιμήσουμε το τούρκικο φακιόλιον από την λατινική τιάρα.
Και ας αγωνιστούμε, για να μπορέσουμε να πούμε το ΟΧΙ το καλό. Γιατί εγώ θα ψήφιζα ΟΧΙ, μόνο που δεν έχω ουδεμία εμπιστοσύνη σε αυτόν που θα το διαχειριστεί. Αν ήταν ο Τάσος, που σηκώθηκε παλικαρίσια και είπε «παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα» (και αυτό ήταν διπλό μήνυμα, τόσο στους ‘έξω’ που τους έλεγε Άι στο Διάολο, τόσο στους μέσα που τους έλεγε ‘κρατάτε και εγώ είμαι εδώ’), δεν θα χρειάζονταν και πολύ σκέψη. Τώρα όμως, αυτός ο τύπος αλλάζει άποψη κάθε πέντε λεπτά, και έχει ζαλιστεί από τις πολλές σβούρες. Ούτε περίπτερο δεν μπορείς να το εμπιστευτείς για δέκα λεπτά, γιατί θα το έχει γκρεμίσει εν τω μεταξύ αλλάζοντας γνώμη κάθε λεπτό, αν πρέπει να το κάνει… πολυκατάστημα ή πάγκο πλανόδιου εμπορίου…
Τέλος και κάτι άλλο. Λες αυτό περί «μεγάλου εμείς». Πάντως διχαστικές κραυγές κυριαρχούν εκατέρωθεν. Μάλλον για νέο διχασμό πάμε, και όχι για να διατρανώσουμε την ελεύθερη βούλησή μας ως λαϊκό σώμα.
Λοιπόν τα κατάφερα πάλι να παρεξηγηθώ. Το σχόλιό μου που θεωρήθηκε χτύπημα κάτω από τη ζώνη έπρεπε να εκληφθεί ως σχόλιο στα σχόλια κάποιων που θεωρώ εντελώς βλαβερά. Όχι ως σχόλιο στο κείμενο του Γιώργου το οποίο σηκώνει άλλου είδους και ποιότητας διάλογο. Εκ τούτου ζητώ συγνώμη που δεν ήμουν τόσο ξεκάθαρος. Θέλω να γράψω δηλαδή ότι τόσο εκτιμήσαν κάποιοι αυτό το άρθρο ως ένα από τα καλύτερα του Γιώργου και τους δημιούργησε την ανάγκη γι αυτόν τον διάλογο από κάτω; Είναι δυνατόν κάποιος να γράφει ότι αφού μας τελείωσε ο Άδωνης καλός είναι και ο Καραμπελιάς και να μην τον στέλνουμε στο αγύριστο; Ξέρω ότι είμαστε φιλόξενος χώρος αλλά σκεφθήκαμε το ενδεχόμενο αυτά να μην τα γράφουν φίλοι ούτε καν περιστασιακοί; Για τα άλλά Γιώργο περί ψευτοπατριωτισμού δεν μπορώ να διαφωνήσω αλλά πιστεύω ότι η αποκάλυψη μπορεί να συμβεί σε όλον τον κόσμο, ακόμα και στους πιο τυφλούς ακόμα και στους δόλιους. Παραμένω με το ενωτικό ΟΧΙ και όχι με το διχαστικό. Μιλώ για τη συμμετοχή σε μια στιγμή που θεωρώ ιστορική και που μας ενώνει με την αντιστασιακή διαχρονία μας πράγμα που αντιλαμβανόμαστε και εμείς και οι εχθροί και οι φίλοι μας. Αυτό το κέρδος έχουμε από το ενωτικό ΟΧΙ. Λίγους κοινούς χτύπους καρδιάς. Τώρα για τα οικονομικά έτσι κι αλλιώς κατεστραμένοι είμαστε. Στην πολιτική και με τον ένα και με τον άλλο προδομένοι.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=28864
Ο Σημιτικος διογος ειναι πατριωτης επειδη ειναι φιλος σας; νΟσοι δεν ειναι δεν ειναι πατριωτες; για διαβασε το αρθρο φιλε GAP κ πες μου