Μίνως Αργυράκης – πλατεία Συντάγματος
Του Γιώργου Καραμπελιά από τη Ρήξη φ. 117
Εσχάτως, ιδιαίτερα μετά τα τελευταία καραγκιοζιλίκια του δημοψηφίσματος, της μεγάλης «κωλοτούμπας» και των εκλογών που επιβράβευσαν, για μια ακόμα φορά, τους καταστροφείς της οικονομίας και της χώρας, ενώ προσεγγίζουν πλησίστια τα πλέον καταστροφικά μέτρα και βαραίνει ο γεωπολιτικός ορίζοντας, πληθαίνουν οι αμφιβολίες και οι διερωτήσεις για το εάν «στέκει καλά», όχι πλέον το πολιτικό σύστημα και μόνο, αλλά και ο ίδιος ο λαός. Πώς άραγε είναι δυνατόν να επιβραβεύεις τους ολετήρες σου, για να συνεχίσουν και να βαθύνουν το… θεάρεστο έργο τους;
Όλα άρχισαν με τον ΓΑΠ το 2009 που εγκαινίασε το σπιράλ της καταστροφής και ολοκληρώνονται με τον Τσίπρα, τρεις φορές μέσα σε ένα χρόνο! Δίπλα, στη Νέα Δημοκρατία είναι έτοιμοι να ψηφίσουν έναν καλοζωισμένο νεαρό από «βασιλικό τζάκι», μόνο και μόνο γιατί… δεν τον γνωρίζουν. Τον μόνο καινούργιο που έφεραν στη Βουλή ήταν ο… Βασίλης Λεβέντης, που αποδεικνύεται ευστοχότερος από άλλους.
Δυστυχώς, είναι πάρα πολλές και επαναλαμβανόμενες οι περιπτώσεις για να αποτελούν σύμπτωση. Κάτι τρέχει με τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Επί παραδείγματι, τα τελευταία χρόνια, και κατ’ εξοχήν το πολύπαθο 2015, τσιμπιόμουν, κυριολεκτικώς καθημερινά, αδυνατώντας να κατανοήσω τι συμβαίνει με τη συντριπτική πλειοψηφία των συνομιλητών μου, ακόμα και φίλων της Ρήξης και του Άρδην, αλλά δυστυχώς, και ευρύτερα των συμπολιτών μου, που έδειχναν τόση εμπιστοσύνη και έρωτα, για προσωπικότητες όπως μια δικτατορίσκος –Ζωή Κωνσταντοπούλου–, ένας ανεκδιήγητος νάρκισσος –Γιάννης Βαρουφάκης–, προπαντός για έναν Αλκιβιάδη της συμφοράς, όπως ο Αλέξης Τσίπρας. Κάποιες στιγμές, νόμιζα ότι μιλάμε για άλλους ανθρώπους, για άλλη χώρα, για άλλον… αστερισμό. Μα δεν έβλεπαν την πρόδηλη ανικανότητα, την αγραμματοσύνη, τη χυδαιότητα, την απάτη, το δήθεν; Άνθρωποι σοβαροί, πατριώτες, εργατικοί, ακόμα και γνωστοί φιλόσοφοι, εκστασιάζονταν από τις μπούρδες του Βαρουφάκη, έδειχναν μια περίεργη μαζοχιστική έλξη για την μαστιγοφόρο πρόεδρο και πάνω απ’ όλα για τον νεαρό δημαγωγό με τα λειψά ελληνικά του.
Και όμως, το διέπραξαν για μια ακόμα φορά, ίσως και μοιραία, το αμάρτημα! Και τώρα πια, αφού έρχεται ο λογαριασμός, αρχίζουν, μόλις, κάποιοι να αναρωτιούνται. Μήπως άραγε τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια μιας ανείπωτης παρακμής και παρασιτοποίησης, είκοσι πέντε χρόνια τετράωρης –κατά μέσον όρο– τηλεθέασης, δάνειας ευμάρειας και το αλαλούμ της παγοσμιοποίησης, έφθειραν βαθύτατα το ίδιο το λαϊκό σώμα, την ευθυκρισία, ακόμα και την πνευματική μας υγεία; Αναμφίβολα, ΝΑΙ. Κατά τον ίδιο τρόπο, που τηρουμένων των αναλογιών, η εφτάχρονη δικτατορία είχε αποκτηνώσει πολιτιστικά ένα μεγάλο μέρος του έθνους. Και τώρα η ζημιά είναι μεγαλύτερη, γιατί έχει αγγίξει περισσότερα, βαθύτερα και πολύ πιο ζωτικά όργανα του λαϊκού σώματος.
Άραγε θα μπορέσουμε να «ξεμεθύσουμε» οι Έλληνες, ως συλλογικό σώμα και ως πρόσωπα, να επανασυνδεθούμε με την πραγματικότητα, να υποστούμε την αναγκαία κούρα απεξάρτησης από τα κάθε είδους βαριά ναρκωτικά που καταναλώναμε με τις χούφτες; Πρόκειται για ένα ζήτημα ζωής ή θανάτου, ζωής ή θανάτου ενός ιστορικού λαού. Θα βρει μέσα του, στην παράδοσή του, στη θέληση του για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία, τη δύναμη να αλλάξει τον ίδιο τον εαυτό του, για να «ξαναβρεί τα φτερά τα πρωτινά του τα μεγάλα»;
Προσεχώς στις οθόνες μας.
7 ΣΧΟΛΙΑ
Κι αν ο λαός δεν ανταποκειθεί τι πρέπει να γίνει δηλ.; Να τον τραβάμε με το στανιό και με το ζόρι, παραβαίνοντας τις ίδιες τις αρχές της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης; Ή μήπως να δούμε πως μπορούν να διασωθούν οι λίγοι συνειδητοποιημένοι που έχουν απομείνει, να διασωθεί ένας πυρήνας Ελληνισμού και Ρωμηοσύνης, μπας κι οι ιστορικές συνθήκες επιστρέψουν την επιστροφή στις κοιτίδες και τις πατρίδες κάποια στιγμή στο μέλλον; Εγώ προσωπικά αναρρωτιέμαι πολύ έντονα ειδικά τα τελευταία χρόνια…. Να είσθε καλά.
Κύριε Καραμπελιά,
Η έσχατη αλλοτρίωση την οποία βιώνουμε αποτελεί την καθολική ρήξη με τον αυθεντικό μας εαυτό. Η κυριαρχία της άρριζης και ανερμάτιστης πολιτικής χωρίς την πνευματική διάσταση και το ελληνικό ήθος οδηγεί στις τραγικές στιγμές που ζει η πατρίδα μας. Οι “ταγοί” πασχίζουν να μας χαϊδέψουν τα αυτιά, να μας αποκόψουν από τα οράματα και να μας πείσουν όλοι για την οικονομική διάσταση της κρίσης. Όμως, η απόλυτη παρακμή είναι εδώ, παρούσα και αδήριτη. Τα πάντα συνέβησαν “ανεπαισθήτως”. Ο ορυμαγδός της κούφιας συνθηματολογίας -με πρόταγμα τον “προοδευτισμό” και την “αριστερή” ιδεολογία- συσκότισε την σατανικά, εδώ και δεκαετίες μεθοδευμένη παραχάραξη, αλλοίωση και αποσιώπηση της Ιστορίας μας, τον ευτελισμό του Σχολείου, την εξιδανίκευση των μαζών και το χλευασμό κάθε αξίας. Υπό το πρόσχημα του “εκσυγχρονισμού” διεξήχθη το αισχρό λαθρεμπόριο των μεγαλύτερων παραποιήσεων. Και ιδού τα αποτελέσματα. Η αγωνία όλων μας για το μέλλον αυτού του ιστορικού λαού ας μετατραπεί σε ζωογόνα ενέργεια για επανεύρεση του αληθινού μας προσώπου. Θα βρούμε τους τρόπους και την απαιτούμενη δύναμη, γιατί σήμερα δεν κρίνεται η οικονομική μας επιβίωση αλλά ζωή ή ο θάνατος της αυθεντικής υπαρξιακής ταυτότητας -όπως πολύ ορθά επισημαίνετε. Και αυτή την ταυτότητα δεν την θυσιάζουμε ούτε την χαρίζουμε σε κανένα.
Πράγματι, “προσεχώς στις οθόνες μας”, όμως όχι πλέον ως θεατές αλλά ως πρωταγωνιστές !
Η παιδεία κύριε Καραμπελια. Το τρομακτικό ελλειμα που υπαρχει στον μεσο νεοελληνα. Αποτελεσμα της δρασης των κομματων σε ολες τις βαθμιδες. Σιγα σιγα δημιουρησε εναν λαο απαθη,ευκολοπιστο, αβαθη, συμφεροντολογο, υποκριτη, εγωπαθη, ανοητο και τελικα θυμα. Η κομματικοποιηση της παιδεια ειναι ο κυριος υπευθυνος που γαλουχηθηκε ετσι ο ο μεσος Ελληνας. Θεριζουμε μετα απο μερικες γενιες τα καταστροφικα αποτελεσματα της κομματικοποιησης σε ολα τα πεδια.
Και σαν ο λαός δεν ανταποκριθεί τι πρέπει να γίνει δηλ.; Να τον τραβάμε με το στανιό και με το ζόρι, παραβαίνοντας τις ίδιες τις αρχές της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης; Ή μήπως να δούμε πως μπορούν να διασωθούν οι λίγοι συνειδητοποιημένοι που έχουν απομείνει, να διασωθεί ένας πυρήνας Ελληνισμού και Ρωμηοσύνης, μπας κι οι ιστορικές συνθήκες επιτρέψουν την επιστροφή στις κοιτίδες και τις πατρίδες κάποια στιγμή στο μέλλον; Εγώ προσωπικά αναρρωτιέμαι πολύ έντονα ειδικά τα τελευταία χρόνια…. Να είσθε καλά.
Μην απελπιζόμαστε. Οι πρώτες κινητοποιήσεις έρχονται από τους αγρότες της χώρας μας. Και πρέπει να είμαστε παρόντες για να τους προτείνουμε, αντί για επιδοτήσεις και πετρέλαια, να διεκδικήσουν στήριξη συνεταιριστικών δομών, πολιτική ενός Υπουργείου Γεωργίας που να στηρίζουν την ποιοτική παραγωγή (βιοκαλλιέργειες και βιο- κτηνοτροφία, καλλιέργειες και κτηνοτροφία συμβατική με αυτστηρούς όρους χρήσης όποιων φαρμάκαων)ι τη διεθνή έρευνα αγοράς για διάθεση των προϊόντων βάσει της ποιόητας αυτής, εν τέλει τη συνολική ενδογενή ανασυγκρότητση όλης της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής, με τελικό στόχο την αύξηση του αγροτικού πληθυσμού και της πρωτογενούς παραγωγής.
Για να γίνουν όμως αυτά , δεν μπορούν να αφανιστούν οι αγρότες, και ιδίως οι νέοιι που κινούνται χωρίς καμία κρατική στήριξη, με φορολογικά και ασφαλιστικά μέτρα.
Αύξηση από 100% έως και 130% στις εισφορές στον ΟΓΑ που καταβάλλουν οι αγρότες, αλλά και διπλασιασμό της ήδη προβλεπόμενης μείωσης στις προνοιακές συντάξεις που καταβάλλει ο ΟΓΑ, περιλαμβάνονται μεταξύ των σαρωτικών αλλαγών που προβλέπει το 3ο μνημόνιο για το σύνολο των ασφαλισμένων και συνταξιούχων.
Επιπλέον μεταξύ των 48 προαπαιτούμενων συγκαταλέγεται η σταδιακή κατάργηση της επιστροφής του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης ντίζελ για τους αγρότες σε δύο ίσα στάδια τον Οκτώβριο του 2015 και τον Οκτώβριο του 2016. Όμως σημαντικές αυξήσεις θα υπάρξουν για εκείνους που εισπράττουν ενοίκια αλλά και στους αγρότες. Ειδικότερα προβλέπεται αύξηση φόρου στα ενοίκια στο 15% (από 11% σήμερα) για εισόδημα ως 12.000 ευρώ και 35% (από 33%) για εισόδημα πάνω από 12.000 ευρώ.
Στους αγρότες ο φορολογικός συντελεστής θα αυξηθεί στο 20% από 13% σήμερα, ενώ για τα εισοδήματα του 2017 θα αυξηθεί στο 26%. Προωθείται η θέσπιση αυστηρότερων κριτηρίων για τον ορισμό του κατ΄ επάγγελμα αγρότη και η εφαρμογή ειδικών συντελεστών για τους νέους αγρότες.
Επίσης προωθείται η κατάργηση ή ο περιορισμός σειράς φοροαπαλλαγών όπως είναι οι εκπτώσεις στον ΕΝΦΙΑ, τις κληρονομιές, τις γονικές παροχές και τις μεταβιβάσεις ακινήτων, ενώ θα καταργηθούν αρκετές εξαιρέσεις που απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις.
Ο κατάλογος με τα 48 προαπαιτούμενα θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης στο σημερινό Eurogroup μεταξύ των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης. Αυτά, έχουν ως εξής:
συνέχεια στο http://www.agrotes.eu/?p=1713
Καλά γιατί νομίζετε ότι ψηφίζει ο λαός; Μάσα έχει; που θα έλεγε ο μακαρίτης ο Ραφαηλίδης….Τόσο απλά.
Γιώργο ξέρεις καλά ότι υπήρξαν πολύ χειρότερες στιγμές στην Ιστορία μας πχ τότε που οι Αθηναίοι προσκυνούσαν στην Ακρόπολη το άλογο του Δημήτριου, ή μήπως ήταν της φιλενάδας του; δεν θυμάμαι. Δεν θα κάνω αναλύσεις εδώ, τις κάνω όπως-όπως αλλού, αλλά έχουμε δρόμο ακόμα για το χειρότερο και για το καλύτερο…αργότερα. Το σίγουρο κέρδος είναι ότι η ιστορικη Αριστερά μας τελειωσε. Το έδαφος είναι πλέον χέρσο.