Η επέλαση των 53

877

Του Απόστολου Διαμαντή από το tvxs.gr 

Tο κείμενο που δημοσίευσαν οι περιβόητοι 53, μετά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του Συριζα, είναι ενδεικτικό του επιπέδου της πολιτικής που συζητείται και ασκείται σήμερα.

Οι 53 δηλώνουν με επαναστατική ορμή πως «το μνημόνιο δεν είναι ιδιοκτησία μας»! Πρόκειται για πρωτοφανές γεγονός στα παγκόσμια πολιτικά χρονικά, μια πολιτική ομάδα να ψηφίζει απανωτά μνημόνια, ο επικεφαλής της να είναι ο υπουργός που τα εισηγείται και τα δέχεται στο eurogroup και φυσικά τα μεταφέρει στην Ελλάδα, οι βουλευτές της να δέχονται ασυζητητί όλα τα εφαρμοστικά μέτρα των μνημονίων και ταυτόχρονα να λένε πως όλα αυτά που πράττουν δεν είναι ιδιοκτησία τους! Και τότε πιανού ιδιοκτησία είναι; Δική μου; Των ξένων; Μα εάν είναι των ξένων αυτοί τί παριστάνουν ακριβώς; Τους εντολοδόχους τους; Προφανώς μας κάνουν πλάκα. Άλλη εξήγηση σοβαρή δεν υφίσταται. Εάν ζούσε ο καημένος ο Μαρξ, τον οποίο επικαλούνται κιόλας, θα τους είχε περάσει στην κατηγορία του λιβελογραφήματος.

Και μετά ήρθε ο Τραμπ. Αυτός πάλι δεν αρέσει καθόλου στους 53, οι οποίοι δεν θέλουν τον αρχηγό τους ούτε να του μιλάει, του σεξιστή, ξενοφοβικού, φιλοπόλεμου και αντιλαϊκού προέδρου των ΗΠΑ. «Αντιλαμβάνονται όμως την ανάγκη των διπλωματικών επαφών»! Πάλι καλά. Και τι θα γινόμασταν δηλαδή, εάν ο Τσακαλώτος δεν την αντιλαμβάνονταν αυτήν την ανάγκη. Μέσα στην ορμή του θα του κήρυττε και τον πόλεμο, ίσως.

Και η οργισμένη ανακοίνωση των 53 επαναστατών του Συριζα, έκλεισε φυσικά με το προσφυγικό, καθότι ο Μουζάλας τους φαίνεται μάλλον εχθρός των προσφύγων, εφόσον δεν τους αφήνει όλους ανεξαιρέτως να μπούνε στην Ελλάδα και ζητάει να εξετάζονται προϋποθέσεις χορήγησης ασύλου και συμφωνεί- λένε- με την επαίσχυντη συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας, που προβλέπει επαναπροωθήσεις. Δεν τις θέλουν.Τους θέλουν όλους εδώ.

Μα δεν χωράνε όλοι, θα πει κανείς, διότι Ασία και Αφρική, όσο νάναι, δεν μπορούν εν σώματι να βολευτούν εδώ μέσα. Οι 53 έχουν όμως τη λύση. Ζητούν από την κυβέρνηση την «υλοποίηση του προγράμματος επανένωσης οικογενειών και μετεγκατάστασης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες χωρίς επιπλέον καθυστερήσεις». Αμέσως δηλαδή. Ούτε καν αύριο. Σήμερα. Και αν οι ευρωπαϊκές χώρες αρνηθούν, όπως φαίνεται; Αυτό οι 53 δεν το έχουν προβλέψει. Το ζήτημα είναι να το υλοποιήσουμε εμείς. Αυτοί οι εθνικιστές ας κάνουν ό,τι νομίζουν.

Και κάπως έτσι έληξε η συμβολή των 53 στον πολιτικό διάλογο εντός του Συριζα. Περιμένουμε με αγωνία την επόμενη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας.