του Γιώργου Σταματόπουλου από την Εφημερίδα των Συντακτών
Εχει κατηγορηθεί για συχνές αλλαγές πλεύσης στην πολιτική του πορεία ως ακτιβιστής και συγγραφέας. Τη μια τον ήθελαν με την επαναστατική Αριστερά, ακόμη και για αρχηγό της «17 Νοέμβρη», την άλλη ήταν με τους οικολόγους, στη συνέχεια με τους νεοορθόδοξους, τώρα με την πατριωτική, λέει, Αριστερά. Εκδίδει ακαταπαύστως περιοδικά και εφημερίδες, επιμένοντας να είναι παρών στις κρίσιμες πολιτικές και εθνικές εξελίξεις.
Εσχάτως ανακοίνωσε ότι είναι υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων στις επερχόμενες εκλογές με τον συνδυασμό «Αθήνα για την Ελλάδα». Στις 12.30, σήμερα, στην ΕΣΗΕΑ [Ακαδημίας 20], θα παρουσιάσει τις θέσεις του συνδυασμού για τον Δήμο της Αθήνας καθώς και τους πρώτους υποψηφίους.
Ο λόγος για τον Γιώργο Καραμπελιά βεβαίως, γνωστό για τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 ακόμη και εκδότη των περιοδικών «Αρδην» και «Λόγιος Ερμής» καθώς και της δεκαπενθήμερης πολιτικής εφημερίδας «Ρήξη». Κεντρικό σύνθημα: «Αθήνα πρωτεύουσα του ελληνισμού και όχι παράσιτο της παγκοσμιοποίησης».
Ο ίδιος θεωρεί ότι «απέναντι στους συστημικούς υποψηφίους μιας αποεθνικοποιημένης Αθήνας και τους πατριδοκάπηλους που εκμεταλλεύονται τα πατριωτικά αισθήματα του λαού, είναι αναγκαία μια εναλλακτική πρόταση».
Ποια είναι αυτή; Ας δούμε μερικές από τις προτάσεις: «Μέτρα αποκέντρωσης με ενίσχυση της ενορίας και της γειτονιάς. [Δεν διευκρινίζεται πώς θα γίνει η ενίσχυση]. Αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανεργίας με βάση την κοινοτική μας παράδοση και παραγωγικές δραστηριότητες στην πόλη. [Ποιος ξέρει ή ποιος θυμάται τι είναι οι κοινότητες;] Προτεραιότητα στο δημογραφικό και τη φυγή των νέων από δήμο, εκκλησία και κράτος, ενίσχυση των ζευγαριών και επιστροφή των κατοίκων στις γειτονιές που εγκατέλειψαν. Οικονομική ενίσχυση για τις μητέρες – ολοήμερα νηπιαγωγεία και σχολεία. Αποτροπή παράνομης μετανάστευσης και αποκέντρωση χώρων διαμονής προσφύγων. Μέτρα ενάντια στη γενικευμένη ανομία, από τα τραπεζοκαθίσματα μέχρι την καλπάζουσα εγκληματικότητα».
Εχουν ενδιαφέρον οι θέσεις που προβάλλονται και αφορούν τον πολιτισμό. Δεν μασάει τα λόγια του: «Απέναντι στα “παλλόμενα πέη” της ψευδοκουλτούρας και τα τουρκικά σαρβάιβορ, ένας πολιτισμός ριζωμένος στην ελληνική διαχρονία… Στον Ελαιώνα ιδρύματα που θα συνδέουν αρχαιότητα, Βυζάντιο, νέα Ελλάδα… Πολιτισμικές-αθλητικές δραστηριότητες για τους νέους, μαθήματα ελληνικής γλώσσας και ιστορίας, παραδοσιακών χορών και τραγουδιών… “Πράσινες γειτονιές” σε μια καθαρή πόλη, με πραγματική ανακύκλωση». Στο κυκλοφοριακό, «έμφαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα ΑμεΑ, την εγγύτητα κατοικίας με συγκεκριμένα κίνητρα [π.χ. επιδότηση ενοικίου]. Αντιμετώπιση της ρύπανσης και των καταστροφών (Μάτι, Μάνδρα, Σαρωνικός) που προκαλεί η διάλυση των υποδομών».
Τέλος, «εφαρμογή τοπικών δημοψηφισμάτων στην πόλη που γέννησε τη δημοκρατία· συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τη ζωή τους». Ωραία διαβάζονται όλα τούτα [μάλιστα είναι και αμεσοδημοκρατικά], απαιτείται εντούτοις μεγάλη συμμετοχή και ένα ίχνος ευθύνης τουλάχιστον από τους ίδιους τους πολίτες ώστε να επέλθει κάποια αρμονία στις [ανύπαρκτες] σχέσεις των τοπικών αρχόντων με τους δημότες – και αυτό μάλλον χρειάζεται πολύ χρόνο [και αρκετή ευαισθητοποίηση· ο χρόνος τρέχει και οι ευαισθησίες μάς έχουν εγκαταλείψει].
Ο Γ. Καραμπελιάς, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι ένας αιρετικός της πολιτικής σκέψης [και δράσης]. Εχει σημασία ότι δηλώνει συνεχώς «παρών» – και αυτό τον τιμά, όσο και να διαφωνεί κανείς μαζί του…
5 ΣΧΟΛΙΑ
Θα περιμένω να διαβάσω αύριο τα σχόλια κάτω από το άρθρο
Ενοχλήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και άρχισε τον πόλεμο εναντίον του Καραμπελιά;
Ομολογουμένως το συγκεκριμένο άρθρο είναι μάλλον μετρημένο ως προς τις διατυπώσεις του, έστω και αν υποκρύπτει κάποια έμμεση ειρωνεία. Αν κρίνω από άλλα άρθρα* του εν λόγω δημοσιογράφου, πάλι καλά…
Γενικότερα είναι σίγουρο ότι ο ιδεολογικός-πολιτικός χώρος της συγκεκριμένης εφημερίδας εχθρεύεται τον Γιώργο Καραμπελιά και το ΑΡΔΗΝ σε τέτοιον βαθμό, ώστε ορισμένοι εκπρόσωποι αυτής της δημοσιογραφίας να ξεπέφτουν στο επίπεδο του απλού χυδαιολόγου ή υβριστή.
*Διαβάστε εδώ για να θαυμάσετε επίπεδο δημοσιογραφίας. Γράφω ό,τι μου ‘ρθει, χωρίς επιστημονικές γνώσεις για το θέμα, αρτζιμπούρτζι και λουλάς, αρκεί να καίω λιβανωτό στην κυβέρνηση:
https://www.efsyn.gr/stiles/triti-matia/189480_xanazontanema-toy-ilisoy
Αγαπητέ Αθανάσιε. Ο Σταματόπουλος είναι φίλος και σε καμία περίπωση Συριζαίος Παλιότερα έγραφε στο ΑΡΔΗΝ και στην ΡΗΞΗ, τον έχουμε καλέσει και στην Πάτρα στην εκδήλωση για τον Παπαδιαμάντη. Το άρθρο του θα αποφέρει ψήφους στον Καρμαπελιά, με τον οποίον γνωρίζονται και αλληλοεκτιμούνται.
Αγαπητέ Α.Δ.Δ. Ο Σταματόπουλος δεν ειρωνεύεται τον Καραμπελιά. Αποστασιοποιημένη στήριξη με κριτικό βλέμμα προσφέρει, το μόνο είδος που θα μπορούσε να περάσει στην εφημερίδα που εργάζεται. Όσο για το άρθρο του Σταματόπουλου στο οποίο παραπέμτετε λέγοντας πως είναι “αρτζιμπούρτζι και λουλάς, αρκεί να καίω λιβανωτό στην κυβέρνηση” , μάλλον δεν αντιλαμβάνεστε ότι ΕΚΕΙ ΕΙΡΩΝΕΎΕΤΑΙ τον απατηλό “πράσινοαναπτυξιακό” μεγαλοϊδεατισμό των κυβερνώντων, που λένε πολλά μα δε κάνουν τίποτα σωστό. Προσέξτε την ημερομηνία δημοσίευσης. ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑΤΙΚΟ ΗΤΑΝ!!!
Κύριε Κόμπλα, ευχαριστώ για την απάντηση. Εφόσον είναι πρωταπριλιάτικο το άρθρο, ασφαλώς αναθεωρώ:
Εύγε στον κ. Σταματόπουλο που τόλμησε μέσα στο στόμα του λύκου (στην εφημερίδα των Συντακτών) να σφάξει με το βαμβάκι την κυβέρνηση. Ατυχώς το χιούμορ του δεν έγινε άμεσα αντιληπτό σε εμένα, ίσως επειδή συνάντησα το συγκεκριμένο άρθρο δύο ημέρες μετά την πρωταπριλιά.
Βλέπετε, η εφημερίδα των Συντακτών επιδίδεται τόσο συστηματικά στην φιλοκυβερνητική προπαγάνδα, επιδεικνύοντας μάλιστα περισσό ζήλο στο πεδίο αποδόμησης του εθνικού συναισθήματος (βλ. τα γνωστά “φαντάσματα”), ώστε αναγκαστικά γίναμε εξαιρετικά επιφυλακτικοί με την αρθρογραφία του εν λόγω εντύπου -με αποτέλεσμα δυστυχώς μαζί με τα ξερά να κάψουμε και τα χλωρά.
Και προφανώς είναι καλοδεχούμενη η στήριξη του κ. Σταματόπουλου προς τον Γιώργο Καραμπελιά, έστω και αν είναι αποστασιοποιημένη.