Του Βασίλη Στοϊλόπουλου από την Ρήξη φ. 156
Η πιθανότητα να μη χρειαστεί να υλοποιηθεί η απαίτηση των ΗΠΑ για έκδοση του Ασάντζ μπορεί να γίνει σχετικά σύντομα ωμή πραγματικότητα. Όχι γιατί θα μεταφερθεί για περίθαλψη στην Αυστραλία, αλλά λόγω θανάτου του στις βρετανικές φυλακές εξαιτίας των βασανιστηρίων και της άρνησης παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης…
Ο Σίγκμαρ Γκάμπριελ δεν είναι ένας τυχαίος Γερμανός πολιτικός, παρότι αποσύρθηκε πρόσφατα από την ενεργό πολιτική. Διατέλεσε πρόεδρος του SPD, αντικαγκελάριος, υπουργός Εξωτερικών και Οικονομίας. Μέχρι πρότινος ήταν βουλευτής, ενώ τώρα είναι πρόεδρος του φιλοατλαντικού και πολύ ισχυρού γερμανικού θινκ-τανκ «Atlantik-Brücke»(1). Γι’ αυτό και έχει ιδιαίτερη σημασία η «θαρραλέα» δήλωσή του για τον έγκλειστο στις αγγλικές φυλακές υψηλής ασφαλείας Μπέλμαρς Τζούλιαν Ασάντζ, του Αυστραλού ιδρυτή και εκδότη του WikiLeaks, που αντιμετωπίζει τον κίνδυνο έκδοσής του στις ΗΠΑ με την κατηγορία της κατασκοπίας.
Η σπουδαιότητα της δήλωσης δεν έγκειται όμως στο ότι αποδέχεται, όπως χιλιάδες άλλοι γνωστοί και άγνωστοι υποστηριχτές του Ασάντζ, ότι η δημοσίευση πληροφοριών από το WikiLeaks, που εκθέτουν ανεπανόρθωτα τις αμερικανικές στρατιωτικές μεθοδεύσεις ανά την υφήλιο, είναι νόμιμη και δεν θα έπρεπε να παραμείνουν κρυφές από την παγκόσμια κοινή γνώμη. Η δήλωση του Γερμανού πολιτικού είναι ουσιαστικά μια καταγγελία κατά ενός δημοκρατικού, ευρωπαϊκού κράτους, και συγκεκριμένα του Ηνωμένου Βασιλείου, βασισμένης σε αδιάψευστα στοιχεία του ειδικού ανταποκριτή του ΟΗΕ για τους βασανισμούς καθ. Νιλς Μέλτζερ: «Ο Τζούλιαν Ασάντζ έχει βασανιστεί. Θεωρώ ότι στην Ευρώπη πρέπει να ισχύει ότι, όποιος βασανίζεται, χρειάζεται βοήθεια και θα πρέπει να στηρίζεται στο κράτος δικαίου. Και τα δύο δεν εξασφαλίζονται για τον Τζ. Α.» (2).
Όπως εξελίσσεται η «υπόθεση Ασάντζ» είναι σαφές πως αποτελεί ακόμα μια περίπτωση που δείχνει ότι οι αλήθειες για τον πραγματικό τρόπο των δράσεων –ακόμα και των δημοκρατιών της Δύσης– που συχνά κινούνται εκτός νομιμότητας με θύματα χιλιάδες ανθρώπους, ενοχλούν και υποσκάπτουν «νομιμοποιημένες» εξουσίες. Και γι’ αυτό άλλωστε λογοκρίνονται ή και αποκρύπτονται. Μερικές φορές μάλιστα δημοκρατικές κυβερνήσεις δεν λειτουργούν μόνο με τη λογική «των δύο μέτρων και δύο σταθμών» (άλλο ΗΠΑ και άλλο Ρωσία ή Κίνα), αλλά εκτίθενται, καθώς συλλαμβάνονται να ψεύδονται. Όπως, εν προκειμένω, το γερμανικό ΥΠΕΞ (3), όπου προΐσταται πλέον ο διάδοχος του κ. Γκάμπριελ, ο σοσιαλδημοκράτης Χάικο Μαας, που λειτουργώντας για πολλοστή φορά ως ενεργούμενο των ΗΠΑ, όχι μόνο δεν παίρνει θέση στις καταγγελίες που παρέλαβε από τον εκπρόσωπο του ΟΗΕ για την υπόθεση Ασάντζ, αλλά και ισχυρίζεται πως δεν τις έλαβε ποτέ. Γεγονός που προκάλεσε τη δημόσια αντίδραση του εκπροσώπου του ΟΗΕ, που έδωσε στη δημοσιότητα όχι μόνο μία ή δύο εκθέσεις για τον βασανισμό του Ασάντζ αλλά επτά, που όλες παρελήφθησαν από το γερμανικό ΥΠΕΞ. Το αποτέλεσμα είναι η αξιοπιστία του νυν Γερμανού ΥΠΕΞ, που έτσι κι αλλιώς δέχεται μεγάλη κριτική για την εν γένει ανικανότητά του, να έχει φτάσει στο ναδίρ, κάτι που προκαλεί τριγμούς στον ήδη ταλαιπωρημένο κυβερνητικό «Μεγάλο Συνασπισμό» της Μέρκελ.
Στο μεταξύ, στο πλαίσιο της συνεχώς διευρυνόμενης παγκόσμιας διαμαρτυρίας υπέρ του Ασάντζ, εκατό περίπου γιατροί απ’ όλο τον κόσμο ζητούν από την κυβέρνηση της Αυστραλίας, που όλα αυτά τα επτά χρόνια του εγκλεισμού του Ασάντζ σιωπά, να πάρει επιτέλους θέση για τον πολίτη της. Και να δραστηριοποιηθεί προκειμένου να μεταφερθεί στην Αυστραλία για ιατρική περίθαλψη, καθώς η ζωή του όντως κινδυνεύει, όπως επισημαίνεται από πολλές πλευρές. Η πιθανότητα πάντως να μη χρειαστεί να υλοποιηθεί η απαίτηση των ΗΠΑ για έκδοση του Ασάντζ μπορεί να γίνει σχετικά σύντομα ωμή πραγματικότητα. Όχι γιατί θα μεταφερθεί για περίθαλψη στην Αυστραλία, αλλά λόγω θανάτου του στις βρετανικές φυλακές εξαιτίας των βασανιστηρίων και της άρνησης παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Όσο για την «όψιμη μετάλλαξη» σημαντικών ανθρώπων του «συστήματος», όπως του απλού πολίτη πλέον Γκάμπριελ, σε «αντισυστημικό» υπερασπιστή του Ασάντζ, είναι σύνηθες φαινόμενο. Και όσο κι αν αποτελεί αντικείμενο κριτικής, δεν παύει να έχει και τη θετική του πλευρά. Όχι μόνο για τον Ασάντζ προσωπικά, αλλά και επειδή, σε επικοινωνιακό τουλάχιστον επίπεδο, οι διάσημοι υπερασπιστές του κατεστημένου έχασαν έναν δικό τους άνθρωπο.
- www.linkedin.com/company/atlantik-bruecke
2. twitter.com/sigmargabriel/status/12069461 21429508096
3. GBR27.05.19: https://t.co/e2Zp2sBFyE, ECU28.05.19: https://t.co/fQP1689h22, USA28.05.19: https://t.co/vtxSwPoFj9, SWE28.05.19: https://t.co/cZkgS4pzUd, USA12.09.19: https://t.co/KODDmmt8kI, SWE12.09.19: https://t.co/yc33dCgFFi, ECU02.10.19: https://t.co/Dvqe6Wkcd9, GBR29.10.19: 60 days Nils Melzer (@NilsMelzer) December 2, 2019
