Του Αλέκου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Τη συζήτηση για τη σύλληψη των καταζητούμενων δολοφόνων του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού δεν την «άναψε» ο έποικος Ερχάν Αρικλί. Είναι σταθερή -24 χρόνια τώρα- διεκδίκηση των οικογενειών των δύο ηρώων, που δολοφονήθηκαν στις 11 και 14 Αυγούστου 1996, κοντά στο κατοχικό οδόφραγμα της Δερύνειας. Μια σταθερή διεκδίκηση που κουβαλούν εκατοντάδες μοτοσυκλετιστές που συμμετέχουν στο ετήσιο κάλεσμα της «Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού» και απαιτούν από την Πολιτεία να επανεκκινήσει τις διαδικασίες για να εκτελεστούν τα εθνικά και διεθνή εντάλματα σύλληψης εναντίον 10 καταζητούμενων. Εντάλματα που είτε αποσύρθηκαν είτε σκουριάζουν στο ράφι της Γενικής Εισαγγελίας και της Ιντερπόλ.
Η σιγή ιχθύος τεσσάρων κυβερνήσεων και τεσσάρων (εσχάτως) Γενικών Εισαγγελέων δεν απαντά στα ερωτήματα των οικογενειών και όσων αξιώνουν να αποδοθεί επιτέλους η δικαιοσύνη. Κι αν το φθινόπωρο του 1996, η Κυπριακή Δημοκρατία και ο τότε Γενικός Εισαγγελέας Αλέκος Μαρκίδης, εξέδωσαν συνολικά 13 εντάλματα σύλληψης, που διαβιβάστηκαν στην Ιντερπόλ και έγιναν 10 στις 22 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, πέντε για δολοφόνους του Τάσου και πέντε για εκτελεστές του Σολωμού, τα πάντα έμειναν στάσιμα. Οι καταζητούμενοι απολαμβάνουν την «ασυλία» της παρανομίας του ψευδοκράτους και οι οικογένειες των δύο λεβεντών, περιμένουν από την Κυπριακή Δημοκρατία να κινήσει εκ νέου τα νήματα, έστω και 24 χρόνια μετά. Κι αυτό, ενώ στα 20 χρόνια από τις δολοφονίες, η Αναστασία Ισαάκ –συνοδευόμενη από τους μοτοσυκλετιστές– έγινε δεκτή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ένιψε ανυπόφορα τας χείρας του μπροστά στην κόρη του ήρωα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ιντερπόλ που εκδόθηκε το 1996, για τη δολοφονία του 24χρονου Τάσου Ισαάκ, καταζητούνται οι Χασίμ Γιλμάζ, έποικος και πρώην μέλος της ΜΙΤ, που διέθετε καφενείο στην κατεχόμενη Κερύνεια, ο Νεϊφέλ Μουσταφά Εργκούν, έποικος και μέλος της ψευδοαστυνομίας, ο Πολάτ Φικρέτ Κορελί, Τουρκοκύπριος, ο Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν, έποικος και αρχηγός των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα και ο έποικος Ερχάν Αρικλί, για τον οποίον φούντωσε εκ νέου η συζήτηση τούτες τις μέρες. Ο Αρικλί αξιώνει να είναι ο επόμενος κατοχικός ηγέτης και η «υποψηφιότητά» του στις παράνομες εκλογές, αν και οι πιθανότητές του να εκλεγεί είναι μηδαμινές, δημιουργεί το ερώτημα με ποιον είναι διατεθειμένοι να διαπραγματευτούν οι ηγέτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Για τη δολοφονία του 26χρονου Σολωμού Σολωμού, καταζητούνται οι Κενάν Ακίν, πρώην μέλος των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και τότε λεγόμενος «υπουργός» Γεωργίας του κατοχικού καθεστώτος, ο Ερτάλ Χατζιαλί Εμανέτ, τότε διοικητής των κατοχικών «ειδικών δυνάμεων», ο Χασάν Κοντακσί, πρώην διοικητής του κατοχικού στρατού, ο Αττίλα Σαβ, τότε «αρχηγός» της ψευδοαστυνομίας και ο Μεχμέτ Καρλί, τότε στρατηγός του κατοχικού στρατού.
Στο διά ταύτα, ο τίτλος του κειμένου δεν είναι αόριστος. Λίγο μετά το 1996 και ενώ δεν κινήθηκε οποιαδήποτε διαδικασία για να εκτελεστούν τα παραπάνω εντάλματα, ξεκίνησε μια συνειδητή εκστρατεία από την Πολιτεία (τέσσερις κυβερνήσεις και τέσσερις Γενικοί Εισαγγελείς) για να κουκουλωθεί το δίδυμο έγκλημα του κατοχικού καθεστώτος και του όχλου που κινητοποιήθηκε κατ’ εντολή των Γκρίζων Λύκων και του Ραούφ Ντενκτάς. Τα πάντα σίγησαν, κυρίως από το 1999 και την έναρξη των συνομιλιών Κληρίδη-Ντενκτάς, που οδήγησαν στο φιάσκο του σχεδίου Ανάν. Έκτοτε, καμιά Νομική Υπηρεσία, κανένα Προεδρικό και καμιά Δικοινοτική Τεχνική Επιτροπή για το Έγκλημα «δεν τράβηξαν τον σουγιά τους» για να συλληφθούν οι καταζητούμενοι δολοφόνοι. Προς υπηρεσία ποιας διευθέτησης; Προς υπηρεσία ποιου ΜΟΕ και ποιας διαδικασίας επί του Κυπριακού; «Κατηγορώ, τέλος, τέσσερις κυβερνήσεις γιατί παραβίασαν το δίκαιο». Ούτε τώρα;
alekos@phileleftheros.com
*Στη φωτογραφία, ο Άντολφ Άιχμαν, ο λεγόμενος «αρχιτέκτονας» του Ολοκαυτώματος που στοίχισε τη ζωή σε εκατομμύρια Εβραίους. Αφού διέφυγε στην Αυστρία, μετά την ήττα των ναζί, κρύφτηκε για τρία ολόκληρα χρόνια στη Γερμανία και το 1950, προμηθεύτηκε ιταλικό διαβατήριο, με τη μεσολάβηση του Ερυθρού Σταυρού και μετέβη στην Αργεντινή. Το 1959, η Μοσάντ πληροφορήθηκε ότι βρίσκεται στο Μπουένος Άιρες και Ισραηλινοί πράκτορες έφθασαν μέχρι εκεί για τη σύλληψή του. Στις 21 Μαΐου 1960, οι Ισραηλινοί μετέφεραν τον Άιχμαν –ινκόγκνιτο– στην Ιερουσαλήμ και μετά από δικαστική διαδικασία μηνών, ο πρώην συνταγματάρχης των SS εκτελέστηκε, στις 31 Μαΐου 1962. Αποτελεί μια από τις πολλές περιπτώσεις (ίσως η ισχυρότερη) κατά τις οποίες οι ναζί οδηγήθηκαν μετά από χρόνια στα δικαστήρια για εγκλήματα πολέμου. Ο χρόνος δεν νομιμοποιεί την αδικία. Στην Κύπρο;
