του Μ. Δικαιάκου, από το Άρδην τ. 6 Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1997
Ένα θανατηφόρο δυστύχημα τον περασμένο Νοέμβριο στην Τουρκία, έφερε στο φως διασυνδέσεις ανάµεσα στο τουρκικό οργανωμένο έγκλημα, ακροδεξιές εθνικιστικές οµάδες και τις τουρχικές μυστικές υπηρεσίες. Στο σκάνδαλο που ξέσπασε προέκυψαν στοιχεία που συνδέουν το τουρκικό παρακράτος µε πυρκαγιές, οι οποίες καταστρέφουν χρόνια τώρα ελληνικά δάση στα νησιά του Αιγαίου.
Το δυστύχημα συνέβη στο τουρκικό χωριό Σουσουρλούκ κοντά στην Κωνσταντινούπολη, όταν ένα αυτοκίνητο συγκρούστηκε με φορτηγό. Από το αυτοκίνητο ανασύρθηκαν νεκροί ο καταζητούµενος εγκληματίας Αµπντουλλάχ Τσατλί, µία φίλη του και ένας ανώτερος αξιωματικός της Αστυνοµίας. Ο τέταρτος συνεπιβάτης του αυτοκινήτου, ο οποίος διασώθηκε, ήταν ο Σεντάτ Μπουσάκ βουλευτής του κόμματος της Τανσού Τσιλέρ. Σύμφωνα µε δηµοσιεύµατα του τύπου, ο Τσατλί ήταν σημαίνον στέλεχος της εθνικιστικής οργάνωσης “Γκρίζοι Λύκοι”. και κατεζητείτο για σειρά εγκλημάτων στην Τουρχία. Τον Τσατλί καταζητούσε επίσης η Ἰντερπόλ για την συμμετοχή του στην αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Πάπα Ιωάννη-Παύλου από τον Αλί Αγτζά. Μετά το δυστύχημα, τα τουρκιχά µέσα ενημέρωσης αποκάλυψαν στοιχεία που συνέδεαν τον Ὑπουργό Εσωτερικών Μεχμέτ Αγκάρ µε τους τρεις νεκρούς, προκαλώντας την παραίτησή του. Όπως αποκαλύφθηκε, και ο αντικαταστάτης του Αγκάρ στο Υπουργείο Εσωτερικών σχετιζόταν µε τον καταζητούµενο Τσατλί. Σύμφωνα µε δηµοσίευµα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», ένας τουρκικός τηλεοπτικός σταθµός παρουσίασε βίντεο µε τον αντικαταστάτη του Αγκάρ καθήµενο σε κάποιο γαμήλιο γλέντι δίπλα στον Τσατλί. Τούρκοι δημοσιογράφοι αποκάλυψαν ακόµα στοιχεία τα οποία ενέπλεκαν τους σωματοφύλακες του βουλευτή Μπουσάκ µε υπηρεσίες ασφαλείας και ένοπλες συγκρούσεις στον χώρο του τουρκικού οργανωμένου εγκλήματος. Τα τουρκικά µέσα ενημερώσεως υποστήριξαν ακόµα ότι η Τουρκία χρησιμοποίησε συμμορίες εγκληματιών του κοινού ποινικού δικαίου για πολιτικές δολοφονίες και τους επέτρεπε, σε αντάλλαγμα, να διακινούν ελεύθερα ηρωίνη. Εντονότατη ήταν η αντίδραση του αντιπολιτευόµενου κόµµατος του Μεσούτ Γιλμάζ, το οποίο κατέθεσε στην τουρκική Βουλή εκατομμύρια υπογραφές διαµαρτυρίας πολιτών για το σκάνδαλο.
Εν τω μεταξύ, ο Μπουσάκ δεν απέκρυψε τη φιλία του µε τον Τσατλί, παραδεχόµενος σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι τον αγαπούσε σαν µεγάλο αδερφό του. Αξίζει να σημειωθεί η στάση της Τσιλέρ η οποία, σύμφωνα µε το δηµοσίευµα των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», δήλωσε για τον Τσατλί: Δεν γνωρίζω αν είναι ένοχος ή όχι… Ωστόσο, αυτούς που πυροβολούν ή τραυματίζονται στο όνοµα της χώρας µας, του έθνους µας και του κράτους µας πρέπει να τους ενθυμούμαστε πάντοτε µε σεβασμό.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ἑλλάδα έχουν οι αποκαλύψεις σχετικά µε τους εμπρησμούς των ελληνικών δασών απὀ στοιχεία του τουρκικού παρακράτους. Σε κάποια απὀ τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις του Μπουσάκ µετά το δυστύχημα, ο Τούρκος βουλευτής υποστήριξε ότι ο Τσατλί είχε λάβει µέρος σε εμπρησμούς ελληνικών δασών. Την επομένη της συνεντεύξεως, η εθνικιστική εφημερίδα “Γενί Σαφάκ” κυκλοφόρησε µε κεντρικό τίτλο “Κάψαμε τη Ρόδο”. Ωστόσο, τα περισσότερα αντίγραφα της ἐκδοσής της κάηκαν σε µία περίεργη πυρκαγιά, η οποία κατέστρεψε τα γραφεία της την ἴδια ηµέρα…
Ο. βουλευτής Μπουσάκ είναι κουρδικής καταγωγής, επικεφαλής κουρδικής φάρας πιστής στο κεμαλικό καθεστώς, η οποία στρατολογεί πολιτοφύλακες στη Νοτιοανατολική Τουρχία για την καταπολέμηση της εξέγερσης των ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ). Συνήθης τακτική των πολιτοφυλάκων του Μπουσάκ και των ειδικών τουρκικών δυνάµεων στον πόλεμο µετο ΡΚΚ είναι η καταστροφή των δασών στις κουρδικές περιοχές, µε στόχο την απομάκρυνση των ανταρτών από τα κρησφύγετα τους και των Κούρδων χωρικών από τα γύρω χωριά.
Ἡ επίσημη ελληνική αντίδραση στις αποκαλύψεις του Μπουσάκ ήρθε απὀ την πλευρά του Αναπληρωτή Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος τόνισε ότι οι δηλώσεις Μπουσάκ είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές και ότι η στάση της κας Τσιλέρ πρέπει να προβληματίσει την διεθνή κοινότητα. Όπως ήταν αναμενόμενο, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμειξη στην καταστροφῄ ελληνικών δασών. Φυσικά, δεν έχουµε καμιά αμϕιβολία ότι η διεθνής κοινότητα δεν πρόκειται να προβληματιστεί από τις δηλώσεις του Μπουσάκ ή την συγκάλυψη του Τσατλί από την Τσιλέρ, όπως δεν προβληματίστηκε ιδιαίτερα όταν ο τουρκοκύπριος “ηγέτης” Ραούφ Ντενκτάς δεξιώθηkε κλιµάκιο των Γκρίζων Λύκων µετά την ειδεχθέστατη δράση τους το περασμένο καλοκαίρι στη Δερύνεια και τις δολοφονίες Ισαάκ και Σολωμού.
Εκείνοι που πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά απὀ τις αποκαλύψεις είναι οι Έλληνες πολίτες: σύμφωνα µε τον ελληνικό τύπο, η ελληνική πολιτική ηγεσία είχε επανειλημμένως ενηµερωθεί για το πρόβλημα και οι ελληνικές αρχές διέθεταν στοιχεία αλλά και σχέδια για την αντιμετώπισή του (βλ. και συνέντευξη του τουρκολόγου Δρ. Κόστα Κύρρη στο επόμενο “Άρδην”). Αξίζει να σημειωθεί ότι παρόµοιες φήμες είχαν κυκλοφορήσει και σε εποχές έντασης των ελληνοαλβανικών σχέσεων, οπότε ξέσπασαν πυρκαγιές στους εθνικούς δρυμούς της Πίνδου. Όπως όµως αποδεικνύουν οι από του 1974 συστηματικές πυρκαγιές δασών, ιδιαίτερα σε νευραλγικές περιοχές, τα αντίµετρα είτε δεν εφαρµόστηκαν είτε εφαρμόστηκαν ανεπιτυχώς.
Μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις, η αποσαφήνιση της εν Ελλάδι δράσης των Γκρίζων Λύκων είναι επιτακτική και πρέπει να γίνει υπό το φως της δηµοσιότητας, ώστε να αποδοθούν οι αρµόζουσες πολιτικές και υπηρεσιακές ευθύνες για την τεράστια οικολογική καταστροφή και τις ανυπολόγιστες συνέπειες τῆς καταστροφής των ελληνικών δασών. Διαφορετικά, η παρατηρούμενη αναποτελεσματικότητα (ή ανικανότητα) των “φυλάκων” των εθνικών µας συμφερόντων θα παραμείνει αδιατάρακτη, προσκαλώντας τους επίδοξους καταστροφείς στην περαιτέρω εξάσκηση “οικολογικής” τρομοκρατίας εις βάρος της Ελλάδος.
Το θέµα της συλλογής και αξιοποίησης πληροφοριών με στρατηγική σημασία για τα εθνικά µας συμφέροντα είναι κατ’ αρχάς πολιτικό και πρέπει να γίνεται αντικείµενο ώριµου πολιτικού διαλόγου. Αυτό συμβαίνει και σε χώρες µε πιο “αυστηρές” προδιαγραφές μυστικότητας και ασφάλειας, όπως οι ΗΠΑ. Όπως σημειώνουν οι Berkowitz και
Goodman στο βιβλίο τους Strategic Intelligence for American National Security (εκδόσειςPrinceton University Press. 1989), η διεξαγωγή δημοσίου διαλόγου σε αυτά τα θέµατα δεν παραβιάζει κατ ανάγκη επιβεβλημένες προδιαγραφές μυστικότητας αλλά είναι αναγκαία για την ανάπτυξη µίας αποτελεσματικής πολιτικῆς, η οποία να ανταποκρίνεται τόσο στις επιθυμίες της πολιτείας όσο και τις απαιτήσεις των πολιτών. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την πανελλήνια απαίτηση προστασίας του φυσικού µας περιβάλλοντος απὀ τα διεστραμμένα σχέδια των Τούρκων παρακρατικών!
