του Μ. Μπεραχά, από το Άρδην τ. 9 Ιούλιος-Αύγουστος 1997
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΟΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙ
στην ἴδια ανθρωπότητα
αλληλέγγυοι κι ανυπότακτοι
στην τάξη του μεγάλου κέρδους
του εγκλήματος και της απαξίωσης
Τα προεόρτια
Φτάνοντας στο Άμστερνταμ την Παρασκευή 13 Ιουνίου το απόγευμα, κατευθυνθήκαµε στην Πλατεία DAM, απ’ όπου θα ξεκινούσε την επομένη η Πορεία ενάντια στο Μάαστριχτ και τη Διακυβερνητική Συνδιάσκεψη.
Η Πλατεία ήταν άδεια, ούτε µια αφίσα στο Κέντρο της Πόλης, Μονάχα ένα συνεργείο επαγγελματιών που έστησε σε χρόνο ρεκόρ το “σκηνικό” (βάθρο ομιλητών/εκδηλώσεων και τον ηχητικό εξοπλισµό). Μπόλικη αστυνομική παρουσία µε κλούβες. Τότε έγινε και το πρώτο ψιλο-επεισόδιο. Κάποιοι προσπάθησαν να κολλήσουν µια αφίσα πάνω στο άγαλμα της Πλατείας. Οι αστυνομικοί την κατέβασαν αµέσως, τη δίπλωσαν… στα τέσσερα και την έβαλαν στην κλούβα. Πολιτισµένα πράγματα.
Η Συγκέντρωση
Την επόμενη το μεσημέρι στις δύο, ο κόσµος ήταν τόσο λίγος στην Πλατεία που σε έπιανε απογοήτευση. Κάποια διάσπαρτα πανό και 2-3.000 άτοµα που γυρόφερναν.
Σιγά-σιγά η Πλατεία άρχιζε να γεμίζει µε την άφιξη των συμμετεχόντων στις διάφορες Ευρω-πορείες ενάντια στην ΑΝΕΡΓΙΑ, την ΕΠΙΣΦΑΛΗ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ και τον ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ, που είχαν ξεκινήσει από Ιταλία, Ισπανία, Φινλανδία, Αγγλία και Ιρλανδία, φωνάζοντας µέχρι εξάντλησης το σύνθημα: “tous ensemble all together”(“Όλοι μαζί, όλοι µαζί” στα γαλλικά και αγγλικά).
Κατά τα άλλα ήταν όλοι εκεί: Ιταλοί, Πράσινοι (μαζικά), Γάλλοι και Βέλγοι εργάτες της Ρενώ, µέλη της CGT Γαλλίας (µε µαυροκόκκινες σημαίες), ζητιάνοι αναρχικοί της CNT, η Αναρχο-κομμουνιστική Ὁμοσπονδία της Αγγλίας, µέλη απεργιακών επιτροπών από τους ντόκερς του λιμανιού του Μάντσεστερ, από το Mgnet Strike Comittee (που ζητούσαν οικονομική ενίσχυση, σε απεργία από τον Αύγουστο του 1996), δεκάδες ολλανδικές οµάδες οικολόγων, φεμινιστριών, αστέγων και καταληψιών, Κούρδοι, Ιρανοί, επιτροπές από Λευκορωσία, Ελβετία, Αυστρία και Σουηδία, ακρο-αριστερές οµάδες (Que Fare από Ιταλία, 4η Διεθνής), Εργατικές Επιτροπές Βάσης (CUB) από Ιταλία, η. Alternativa Sindicale (που κινείται Κριτικά µέσα στην ιταλική συνδικαλιστική Ομοσπονδία CGIL, µε πρόταση για µια αριστερή συνδικαλιστική προοπτική), από ΙσπαΝία (Διεθνής Ενωση Εργαζομένων Βαρκελώνης), γυναικείες οµάδες, οµάδες από Ολλανδία (WFL, Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας – ΝΨΠΝ, Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα – SAP, Rode Morgen- Ρόττερνταμ). Ελάχιστες κομματικές παρουσίες µε εµφανείς αυτές της Κομμ. Επανίδρυσης και του ΚΚΕ (µε κόκκινη και ελληνική σημαία – ίσως η µόνη εθνική σημαία σ’᾿ όλη τη συγκέντρωση).
Η πορεία
Κατά τις τρεις το μεσημέρι ξεκίνησε η πορεία µε τους συμμετέχοντες στις Ευρω-πορείες επικεφαλής, µετά η Ελληνική Αντιπροσωπεία (όπου υπήρχαν η Ελληνική Επιτροπή για την Άλλη Ευρώπη, το Δἴκτυο κοιν. και πολιτ. δικαιωμάτων, η ΟΚΔΕ, µέλη τῆς ΑΚΟΑ Και πολλοί ανεξάρτητου), τιμής ένεκεν, επειδή προερχόταν από το πιο μακρινό σηµείο της Ευρώπης Και ακολουθούσε µια θάλασσα από οµάδες µε πανό, συνθήµατα (γύρω στα 35.000. άτοµα σύμφωνα µε τους οργανωτές, που στο τέλος αποτιμήθηκε στα 50.000 άτοµα) καὶ… τους Ολλανδούς να παρακολουθούν από το πεζοδρόμιο.
Το πρώτο επεισόδιο µε την Αστυνομία έγινε όταν οµάδα µασκοφόρων Ολλανδών()) πέταξε φωτοβολίδα και πέτρες εναντίον ομάδας ΜΑΤ, παρατεταγµένης μπροστά σε κυβερνητικό κτήριο. Αντίδραση σχεδόν αµήχανη από τα ΜΑΤ, που άφηναν τον Κόσμο να περνάει µέσα από τις γραµµές τους! Εκεί ανακαλύψαμε και γυναίκες ΜΑΤούδες. Είναι ο ολλανδικός τρόπος για την κοινωνική ισότητα και την απορρόφηση της ανεργίας: πρόσληψη νέων αγέργων (ανδρών και γυναικών) στην Αστυνομία και στη Δημοτική Επιχείρηση Καθαριότητας.
Στη συνέχεια µασκοφόροι (και όχι µόνο) άρχισαν να σπάνε ξύλινα κοντάρια µε δημοτικές σημαίες πάνω στις γέφυρες των καναλιών.
Το δεύτερο επεισόδιο έγινε όταν τα ἴδια άτομα αναποδογύρισαν φορτηγάκι της Αστυνομίας, σχεδόν δίπλα στην πύλη του Αρχηγείου της. Τα ΜΑΤ µε κυκλωτικές κινήσεις απέσπασαν µέρος των διαδηλωτών από την πορεία και έκαναν συλλήψεις.
Η πορεία µετά από διαδρομή 3 περίπου ωρών κατέληξε στην Πλατεία DΑΜ, όπου τους περίµενε ένα πλήθος γελωτοποιών από το Βέλγιο, ξυλοπόδαροι από την Ολλανδία και πολλή μουσική.
Μετά την Πορεία
Στην “κοιλιά” που επακολούθησε, ανάµεσα σε µια κινέζικη τηγανίτα, µια μερίδα τηγανιτές πατάτες και µια μπύρα, άρχισαν σύντομοι χαιρετισµοί από οµάδες από όλο τον κόσµο.
Ένας Ιταλός Πράσινος διάβασε μήνυμα του Κοµαντάντε Μάρκος των Ζαπατίστας, γραμμένο για την Πορεία (µέσα στ’ άλλα παρομοίαζε την αντίσταση στο Μάαστριχτ µε την αντίσταση στη ΝΑFΤΑ).
Κάποια Αγγλίδα εργαζόµενη σε Νοσοκομείο εἷδε το μικρόφωνο να εξαφανίζεται από τα χέρια της, όταν τόλμησε να πει ότι στον πρόσφατο απεργιακό αγώνα βρέθηκε µε τους συναδέλφους της αντιµέτωπῆ µε τους επίσηµους συνδικαλιστές.
Το μικρόφωνο έγινε επίσης ιπτάμενο” (έχουν φαίνεται παράδοση οι Ολλανδοί…), όταν Ιταλοί Πράσινοι προσπάθησαν να καταγγείλουν το γεγονός ότι 2.500 Ιταλοί διαδηλωτές είχαν αποκλειστεί στο Σιδηροδρομικό Σταθµό από την Αστυνομία, επειδή είχαν σπάσει κάποιο βαγόνι. Ευτυχώς που το µεγαλύτερο µέρος των παρευρισκομένων κατευθύνθηκε προς το Σταθμό.
Στο µεταξύ ο “κλεφτοπόλεμος” συνεχιζόταν στην Πόλη. Ελικόπτερο της Αστυνομίας πετούσε όλη τη νύχτα πάνω από το Κέντρο, σε χαμηλό ύψος. Την επόµενη µέρα (Κυριακή) προστέθηκε και δεύτερο. Ταράχθηκαν, πράγματι, τα ήσυχα Κανάλια της “Βενετίας του Βορρά”!
Μερικές σκέψεις αντί για κλείσιμο”
Ήταν µια µεγάλη Σύναξη. Κοινωνική, πολυεθνική, πολυφυλετική, πολυπολιτισµική. Δεν βγήκαν, βέβαια, αποφάσεις, ούτε έγιναν Ιδιαίτερες διασυνδέσεις μεταξύ οµάδων. Δεν “δούλεψαν” σχεδόν καθόλου Καλά οι συζητήσεις της Εναλλακτικής Συνδιάσκεψης. Ήταν όµως µια σπουδαία συνάντηση για όλους αυτούς που είναι ΑΝΕΡΓΟΙ, ΑΣΤΕΓΟΙ, ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΙ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ, µια φωνή αγωνίας αλλά και αλληλεγγύης μαζί για το κοινωνικό αύριο.
Έλειπαν, βέβαια τα Βαλκάνια. Ίσως γιατί αυτά δεν είναι Ευρώπη… Ωστόσο το πιο σηµαντικό σ᾿ αυτήν την Σύναξη ήταν ότι άνθρωποι διαφόρων εθνικοτήτων, ειδών και γλωσσών φώναζαν τα ίδια συνθήµατα και Ιδιαίτερα εκείνο το όλοι μαζί, όλοι µαζι κι ας µην ήταν σ’ όλες τις γλώσσες της Ευρώπης, σ’ όλες τις γλώσσες του Κόσμου.
