15 χρόνια Μέρκελ, μια κριτική αποτίμηση!

1,2K

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Σαν σήμερα, πριν από 15 χρόνια, στις 22 Νοεμβρίου 2005, η Άνγκελα Μέρκελ, το ντροπαλό «κορίτσι του Χέλμουτ Κολ» από την Αν. Γερμανία, ορκίστηκε πρώτη γυναίκα καγκελάριος προκειμένου «ν’ αφιερώσει τη δύναμή της για το καλό του γερμανικού λαού, ν’ αυξήσει τα οφέλη του, ν΄ αποτρέψει βλάβες που θα στραφούν εναντίον του, να υπερασπιστεί τον Βασικό Νόμο (Grundgesetz) και τους νόμους της Ομοσπονδίας», καθώς και να «εκπληρώσει τα καθήκοντά της με ευσυνειδησία και δικαιοσύνη απέναντι σε όλους»!

Σήμερα, λιγότερο από έναν χρόνο πριν αποχωρήσει από την πολιτική, όπως η ίδια επανειλημμένα έχει δηλώσει, η κα Μέρκελ δεν είναι μόνο πολιτικά κυρίαρχη στη Γερμανία, με πιστούς οπαδούς και συμπαθούντες που διατρέχουν σχεδόν όλο το πολιτικό φάσμα, ιδιαίτερα στους Πράσινους με τους οποίους προετοιμάζει την «διάδοχη κατάσταση» στη Γερμανία, αλλά έχει απέναντί της και πολλούς Γερμανούς που κυριολεκτικά την απεχθάνονται, θεωρώντας την ένα «εμμονικό και σκοτεινό πλάσμα», με αμφιλεγόμενο «σοσιαλιστικό παρελθόν», που επιδιώκει την «καταστροφή της Γερμανίας».

Συνοπτικά, η κριτική και η πολεμική που δέχεται η καγκελάριος, σύμφωνα με γερμανικές ιστοσελίδες, είναι για:

• το βαθύ διχασμό που προκάλεσε στο γερμανικό έθνος.

• την καταστροφική μεταναστευτική της πολιτική.

• τις κλονισμένες σχέσεις με τους Ευρωπαίους γείτονες και εταίρους.

• τις καταστραμμένες σχέσεις με Ρωσία και Αμερική, ακόμη και με τη Γαλλία.

• την καλπάζουσα παιδική φτώχεια.

• τις χαμηλές συντάξεις που υποχρεώνει χιλιάδες χαμηλοσυνταξιούχους να μαζεύουν συσκευασίες ανακύκλωσης για να επιβιώσουν.

• τις υπερβολικά υψηλές τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και την αποτυχημένη ενεργειακή μετάβαση.

• τις πολλές χαλασμένες υποδομές, τις κατεστραμμένες γέφυρες και τους αδιάβατους δρόμους.

• την άθλια ψηφιακή υποδομή.

• την πτώση του επιπέδου της εκπαίδευσης.

• το «τσεκούρωμα» της γερμανικής οικονομίας και βιομηχανίας.

• τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης γνώμης.

• το τέλος της εσωτερικής ασφάλειας και την αποδοχή του Ισλάμ σαν «μέρος της Γερμανίας».

• τον διαλυμένο ομοσπονδιακό στρατό.

• την ανεξέλεγκτη βία στους δρόμους και στις γειτονιές.

• τα ερημωμένα κέντρα των πόλεων.

• την υπερφορολόγηση και την υψηλή ποσόστωση εισφορών.

Εδώ που τα λέμε, δεν είναι και λίγα. Πολλά μάλιστα από αυτά μας αφορούν άμεσα και καλό είναι να τα γνωρίζουμε και κυρίως η πολιτική μας τάξη που πανθομολογουμένως «αλληθωρίζει» διαχρονικά αλλά και υπερβολικά προς το Βερολίνο.