Η πανδημία, εκτός από την σφοδρή κρίση που συνεπάγεται, είναι συνάμα και μια ευκαιρία για την θωράκιση και παράλληλα την αναβάθμιση των εγχώριων οικονομιών. Το τόνισε και ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ότι η επιδίωξη για ενίσχυση της ευρωπαϊκής κυριαρχίας μέσα στο παγκόσμιο σύστημα συνδέεται, σε ό,τι έχει να κάνει με την πανδημία, με την αναβάθμιση των εσωτερικών δυνατοτήτων σε ό,τι έχει να κάνει με την παραγωγή υγειονομικού υλικού, εμβολίων αλλά και τεστ.
H απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να καθιερώσει την χορήγηση ατομικού τεστ για όλους τους πολίτες, δωρεάν, σε εβδομαδιαία βάση, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την εφαρμογή εναλλακτικών στρατηγικών αντιμετώπισης του Covid-19, που θα ξεπερνούν τον βραχνά των οριζόντιων κλεισιμάτων της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Ούτως ή άλλως, σε ό,τι αφορά στα οριζόντια κλεισίματα, έχει καταστεί πλέον σαφές ότι, λόγω της μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής κόπωσης που προκαλούν, δεν φέρνουν πια τα αναμενόμενα αποτελέσματα.
Εντούτοις, λόγω ελλιπούς προπαρασκευής της κυβέρνησης, αλλά και ευρύτερης αδυναμίας να αντιμετωπιστεί ένα χρόνιο πρόβλημα που χαρακτηρίζει το ελληνικό κράτος και αφορά στην ανεπάρκειά του να συντονίσει την συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα πάνω σε συγκεκριμένες στρατηγικές, με απτά προσδιορίσιμους στόχους, η Ελλάδα χάνει μια ευκαιρία να δημιουργήσει μέσω αυτών των μέτρων νέες οικονομικές δραστηριότητες.
Επιλέγει λοιπόν με βιασύνη και συνοπτικές διαδικασίες (ανοιχτός, διεθνής διαγωνισμός) 10 εκατομμύρια συσκευές ταχέων διαγνωστικών τεστ, αρχικά, με κόστος 40 εκ.€. Φυσικά, κατά την εξέλιξη εφαρμογής του συγκεκριμένου μέτρου, θα απαιτηθούν περαιτέρω προμήθειες των συσκευών. Κάτι που υπό άλλες περιστάσεις θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής, και άρα τη δημιουργία και θέσεων εργασίας, δυστυχώς, καταλήγει να τροφοδοτεί τα… εμπορικά ελλείμματα.
Η προοπτική αυτή, όμως, δεν έχει διαφύγει μόνο από τη μέριμνα της κυβέρνησης αλλά και της αντιπολίτευσης. Που προτίμησε να εστιάσει στη διαδικασία, και όχι στην ουσία. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ, και τα φίλια προς αυτόν ΜΜΕ, επιτέθηκαν στην κυβέρνηση για τις συνοπτικές διαδικασίες του διαγωνισμού, αφήνοντας υπόνοιες για φωτογραφικές διατάξεις, ενώ, την ίδια στιγμή, συνέχισαν στο πλαίσιο της “στρατηγικής πυροτεχνημάτων” να προτείνουν το ανεφάρμοστο μέτρο της χορήγησης δωρεάν PCR τεστ, για όλους τους πολίτες. Αυτό επέτρεψε στην κυβέρνηση να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την κριτική που δέχθηκε – ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ, Άρης Σκέρτσος, δήλωσε χαρακτηριστικά ότι το μέτρο του ΣΥΡΙΖΑ θα σήμανε επιβάρυνση των δημόσιων οικονομικών με το αστρονομικό ποσό των 2,4 δισ.€/μήνα, ενώ και πάλι θα ήταν ανεφάρμοστο καθώς δεν επαρκούν τα διαθέσιμα εργαστήρια στην χώρα για την ανάλυση των αποτελεσμάτων.
Κάπως έτσι, η πολιτική αντιπαράθεση εκτρέπεται σε ένα εξόχως αντιπαραγωγικό παιχνίδι δημιουργίας εντυπώσεων, την ίδια στιγμή πο,υ ως χώρα, ως κράτος και ως οικονομία, κοιτάζουμε το δένδρο και χάνουμε το δάσος: Το μέτρο που θεσπίζει η κυβέρνηση είναι μεν απαραίτητο, ωστόσο θα πρέπει να συνδυαστεί με μια συστηματική βιομηχανική πολιτική, που θα συντονίσει την έρευνα, από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, την εγχώρια φαρμακευτική βιομηχανία και τους μηχανισμούς του υπουργείου υγείας, προκειμένου να επιτευχθεί η αυτοδυναμία της χώρας στα αναγκαία υγειονομικά υλικά.
Ένα παράδειγμα επιτυχούς εφαρμογής “βέλτιστων πολιτικών” προς αυτήν την κατεύθυνση, ήταν η περίπτωση της Οξφόρδης-Άστρα Ζένεκα, με το γνωστό εμβόλιο – που σήμερα δοκιμάζεται από ένα κύμα αμφισβήτησης. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Μαριάννα Ματσουκάτο, η δυνατότητα της Αγγλίας να κατασκευάσει το εμβόλιο αυτό αποτελεί καρπό μιας μακρόπνοης κρατικής πολιτικής ενίσχυσης της εγχώριας έρευνας και, συνάμα, ενός επιτυχούς κύκλου συντονισμού του ιδιωτικού με τον δημόσιο τομέα.
Δεν είπαμε η Ελλάδα, να κατασκευάσει από τη μία μέρα στην άλλη το δικό της εμβόλιο, εντούτοις και αξιόλογες ερευνητικές μονάδες διαθέτει, με σημαντική παρουσία στα διεθνή δίκτυα της έρευνας, και εγχώρια φαρμακευτική βιομηχανία. Αυτό που της λείπει είναι η κρατική στρατηγική, και αντί να την καθιερώσει, το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι βυθισμένο σε ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος: Η κυβέρνηση δεν πιέζεται από την αντιπολίτευση, που, στη φούρια της να αντιστρέψει τη δημοσκοπική της κατάπτωση, λέει διαρκώς χαζομάρες και έτσι αφήνεται δίχως σοβαρή κριτική, ανενόχλητη, να επιμένει στις αδυναμίες της.
Και όμως, στο εναλλακτικό σενάριο κινητοποίησης των εγχώριων δυνατοτήτων, η Ελλάδα θα μπορούσε όχι μόνον να καλύψει τις δικές της ανάγκες, με πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, αλλά και να εξάγει τα τεστ που θα κατασκεύαζε – ιδίως προς τις χώρες των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής, και της Βορείου Αφρικής, με πολλές από τις οποίες έχει ενισχύσει τον τελευταίο καιρό την συνεργασία της…
ardin-rixi.gr
