του Τάσου Χατζηαναστασίου
Θα μπορούσε και να ονομαστεί το «σύνδρομο του ψεύτη βοσκού» και να είναι απλώς διασκεδαστική εάν δεν ήταν τόσο βαθιά τοξική γιατί προκαλεί μονίμως διχασμό και ένταση, η τάση ορισμένων να επιμένουν με καταγγελτικό ύφος, συνήθως κατά της Ελλάδας ή όσων έχουν διαφορετική άποψη από τη δική τους να διαδίδουν κατασκευασμένες ειδήσεις ή ανεύθυνες διαδόσεις.
Αφορμή του σημειώματος η καταγγελία από μαχητές του διαδικτύου για την ολιγωρία ή την άρνηση παροχής βοήθειας από ελληνικής πλευράς προς τους σεισμοπαθείς της Συρίας, που παρουσιάζεται ως ένα οριστικό και τετελεσμένο γεγονός. Ως είθισται, η μη ελεγμένη αυτή πληροφορία αποδόθηκε στην κακιά Δύση που η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί, κατ’ αυτούς, άκριτα και δουλικά.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η κυβέρνηση της Συρίας, για δικούς της λόγους, καθυστέρησε να ζητήσει τη συνδρομή της Ε.Ε. και ότι η Ελλάδα πράγματι ετοιμάζεται να αποστείλει βοήθεια. Αυτές είναι οι ειδήσεις από όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Όπως, φυσικά, είναι επίσης αλήθεια ότι δε βρίσκονται όλες οι σεισμόπληκτες περιοχές υπό επίσημο συριακό έλεγχο, ένα αντικειμενικό γεγονός που μία ανθρωπιστική αποστολή δεν μπορεί να αγνοήσει. Παρόλα αυτά, θα σταλεί βοήθεια. Θα ανακληθούν όμως οι κατηγορίες για ανάλγητη συμπεριφορά, για επιλεκτικό ανθρωπισμό κτλ κτλ; Μπα, θα ξεχαστεί κι αυτό μέχρι την επόμενη “αποκάλυψη” σε βάρος της χώρας. Όπως κανείς, πλην του Spiegel, δεν ανακάλεσε επίσημα τις εις βάρος της χώρας μας κατηγορίες για την έκθεση παιδιού σε θανάσιμο κίνδυνο στον Έβρο (της γνωστής ψευδώνυμης Μαρίας), έτσι θα συμβεί και τώρα και θα συμβαίνει πάντοτε.
Το ίδιο ισχύει και σε πολλά ζητήματα εσωτερικής πολιτικής. Θα περιοριστώ στην Παιδεία, που είναι ο δικός μου χώρος. Φωνές και διαμαρτυρίες πέρσι πως η αξιολόγηση σχολικών μονάδων θα οδηγήσει σε “κατηγοριοποίηση” των σχολείων με αποτέλεσμα κάποια να οδηγηθούν σε μαρασμό και κλείσιμο. Πέρα από την αύξηση της γραφειοκρατίας και την σε πολλές περιπτώσεις αναίτια αύξηση του φόρτου εργασίας των εκπαιδευτικών (σε ορισμένες πάντως είχαμε και σημαντικά, δημιουργικά, αποτελέσματα), η καταστροφολογία δεν δικαιώθηκε. Το ίδιο και για την εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων στις εξετάσεις του λυκείου, που χαρακτηρίστηκε “σφαγείο”! Τι έγινε τελικά; Μηδενική η απόρριψη μαθητών στα λύκεια! Ουδείς πάλι βγήκε να ανακαλέσει ή έστω να παραδεχθεί ότι οι μαύρες του προβλέψεις αποδείχτηκαν εσφαλμένες.
Το ζήτημα είναι ποιος πιστεύει πλέον έναν αποδεδειγμένα ψεύτη βοσκό; Τα έλεγε ο παππούς μας ο Αίσωπος, αλλά ποιος τον κατανοεί πραγματικά;
