Του Φίλιππoυ Στυλιανού από τον Φιλελεύθερο
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου μόνο ένα πράγμα μπορούσε να κάνει μετά τον αποκλεισμό του από τον πρώτο γύρο των Προεδρικών εκλογών: να παραιτηθεί, όπως θα έκανε κάθε Ευρωπαίος πολιτικός ηγέτης που σέβεται τον εαυτό του, το κόμμα του και τον λαό. Επέλεξε ακριβώς το αντίθετο μέσα από μια ολοκληρωτική μεταμόρφωση, όχι Οβιδιακή, αλλά Καφκική, μετατρεπόμενος σε ένα αποκρουστικό όν, που δεν έχει πλέον καμιά θέση εκεί που βρίσκεται και που όλοι γύρω του δεν θα ξέρουν σε λίγο τι να τον κάνουν.
Το υστερικό θέαμα που παρουσίασε ενώπιον του Πολιτικού Γραφείου του ΔΗΣΥ προκάλεσε απ’ τη μια θλίψη για την αυτοδιάψευση του ως ανθρώπου ψύχραιμου και μετρημένου, κι απ’ την άλλη ανακούφιση που ευτυχώς δεν θα πάρει την τύχη της Κύπρου στα χέρια του.
Η υποψηφιότητά του έπασχε εξαρχής κι αυτό το γνώριζε τόσο ο ίδιος όσο και ο στενός του περίγυρος, επιμένοντας σε αυτή μέχρι τέλους παρά τις μετρήσιμες αρνητικές ενδείξεις. Συνεπώς, οι ίδιοι φταίνε για την ήττα και τη διάσπαση της μεγάλης παράταξης του Δημοκρατικού Συναγερμού και όχι ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Κι ενός κακου μύρια έπονται.
Οι ξελαρυγγισμοί του κ. Αβέρωφ στο πολιτικό γραφείο και ο τραμπουκικός εκφοβισμός των διαφωνούντων δεν επέτρεψαν να ληφθεί μια ορθολογική και σταθμισμένη απόφαση για την τοποθέτηση στον δεύτερο γύρο. Έστω όμως η κατάληξη σε κατά βούληση ψήφο θα ήταν κάτι, αν ο Πρόεδρος και οι συν αυτώ δεν φρόντιζαν να την ακυρώσουν και διακωμωδήσουν με την εκκωφαντική δήθεν «υπερβατικότητά τους». Ο ίδιος ο Αβέρωφ εξοβέλησε τον «αποστάτη», λέγοντας πως δεν θα ρίξει λευκό, κι ο νοών νοήτω. Ο κατά τα άλλα συμπαθής Υπουργος των Εξωτερικων κ. Κασουλίδης μας έβαλε μαζί του πίσω από το παραβάν για να δούμε που θα ψηφίζει ΑΚΕΛ. Η Καίτη Κληρίδου δήλωσε κι αυτή πώς θα καταθέσει το βαρύ όνομα που της κληροδότησε ο πατέρας της στο ψηφοδέλτιο του ΑΚΕΛ. Ο ικανότατος Υπουργός Οικονομικών κ. Πετρίδης, που εξόρκιζε να μην επιστρέψει το ΑΚΕΛ στην εξουσία, τώρα μας λέει ότι θα κάνει υπέρβαση για να το φέρει στην εξουσία. Κι έχουμε και τον Πάφου Φαίδωνος, να υποστηρίζει ΑΚΕΛ με παιδαριώδεις εισηγήσεις.
Λένε πως αυτό επιβάλλεται να γίνει γιατί οι Συναγερμικοί ανάθεσαν στον ΔΗΣΥ την αντιπολίτευση. Διερωτάται, όμως, κανείς τι είδους αντιπολίτευση θα κάνει ο ΔΗΣΥ αν επανέλθει το ΑΚΕΛ στην εξουσία, τη στιγμή που ο πρόεδρός του και άλλα ιστορικά ηγετικά στελέχη θα το έχουν βοηθήσει ενεργά και φανερά να πετύχει αυτό το στόχο; Γιατί, όπως οι ίδιοι διακήρυτταν με όλες τις φωνητικές τους χορδές στον πρώτο γύρο των εκλογών, δεν πιστεύει κανείς ότι είναι ο Ανδρέας Μαυρογιάννης που θα κυβερνά κι όχι το ΑΚΕΛ. Η Εζεκία Παπαϊωάννου δεν έδωσε μισό εκατομμύριο ευρώ και τουλάχιστον 22% ψήφους για να κάνει το δικό του ο Μαυρογιάννης, αλλά για να κάνει αυτή το δικό της. Και ξέρουμε καλά από το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν τι σημαίνει αυτό. Αν παρ’ ελπίδα εκλεγεί θα το διαπιστώσει πικρά και ο ίδιος ο κ. Μαυρογιάννης.
Παρά την απογοήτευσή του, ο κόσμος του Συναγερμού έχει ένα διπλό καθήκον μπροστά του. Να βεβαιωθεί την Κυριακή ότι το σταλινικό ΑΚΕΛ με οποιοδήποτε προσωπείο δεν θα κυβερνήσει ξανά τον τόπο. Και με το καλό, στο εκλογικό συνέδριο του κόμματος τον Μάρτιο, να αναγκάσει τον Αβέρωφ και τη λοιπή «υπερβατική» ηγεσία να κάνουν αυτό που δεν είχαν την εντιμότητα και την τόλμη να κάνουν μόνοι τους: να πάνε στα σπίτια τους.
