Του Κώστα Στούπα από το capital.gr
Η ομόφωνη αθώωση του Γιάννου Παπαντωνίου από το τριμελές Εφετείο κακουργημάτων πριν από λίγες μέρες έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία και προκάλεσε πλήθος ερωτημάτων.
Η ίδια απόφαση αφορά και τους δυο συγκατηγορούμενούς του, τη σύζυγό του Σταυρούλα Κουράκου και τον στενό φίλο του Ανδρέα Μπάρδη, οι οποίοι κατηγορήθηκαν με τη σειρά τους για ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ενώπιον του δικαστηρίου ο πρώην υπουργός δήλωσε:
“Με συγκίνηση υποδέχομαι την απόφαση του δικαστηρίου. Είναι δικαίωση ουσιαστική των πολιτικών μου αγώνων για μια καλύτερη Ελλάδα. Απόφαση δίκαιη που διαγράφει την τεράστια ταλαιπωρία που υπέστη η οικογένεια μου τα τελευταία 8 χρόνια. Απόφαση που τιμά την ελληνική Δικαιοσύνη”.
Πολλοί αναρωτήθηκαν αν έγιναν αποδεκτές οι αιτιάσεις πως τα χρήματα που ξόδεψε ο άλλοτε υπουργός του ΠΑΣΟΚ προήλθαν όντως από κάποια θεία από τη Νιγηρία και όχι από μίζες που αφορούσαν την ανάθεση της σύμβασης για τον εκσυγχρονισμό των φρεγατών.
Υπενθυμίζεται πως οι κατηγορίες αφορούσαν τη σύμβαση για τον εκσυγχρονισμό 6 φρεγατών από την “Thales Nederland B.V.”, η οποία υπεγράφη το 2003, κατά τη θητεία του στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
H περιπέτεια του πρώην Υπουργού ξεκίνησε το 2004 επί κυβερνήσεων του Κώστα Καραμανλή με τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για τη διερεύνηση των πεπραγμένων του ΠΑΣΟΚ στο πεδίο της Άμυνας.
Κατάληξη αυτή της διαδικασίας ήταν τον Οκτώβριο του 2018 την περίοδο που ο Παύλος Πολάκης δήλωνε δημοσίως πως “αν δεν πάνε κάποιοι φυλακή εκλογές δεν κερδίζονται” ο πρώην Υπουργός και η σύζυγος να προφυλακιστούν. Ο Γιάννος Παπαντωνίου έμεινε προφυλακισμένος για 17 μήνες.
Μια προσεκτικότερη ανάγνωση της απόφασης αθώωσης καταδεικνύει πως αυτή στηρίζεται στην παραγραφή των αδικημάτων τα οποία στηρίζαν την κατηγορία του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Capital.gr όμως: “Η θέση του δικαστηρίου για την ύπαρξη αμφιβολιών, έρχεται σε αντίθεση με την εισαγγελική εισήγηση που ζητούσε την καταδίκη του Γιάννου Παπαντωνίου. “Η δωροδοκία προκύπτει ξεκάθαρα από τη ροή των χρημάτων, με χρόνο 31/7/2002 έως 20/10/2003. Το ότι δεν υπάρχει αντιστοιχία στις διακινήσεις χρημάτων στους λογαριασμούς δεν δημιουργεί πρόβλημα στην αποδεικτική διαδικασία” υποστήριξε ο εισαγγελέας Αλεξ. Σπηλιώτης, τον περασμένο Ιουλίου, ο οποίος μάλιστα χαρακτήρισε “αφελές” το να πρέπει κάθε φορά να προκύπτει η ακριβής ροή του χρήματος. “Είναι αφελές να προσδοκούμε ότι θα φανεί από τις τράπεζες, αλλιώς γίνονται αυτές οι δουλειές, δια του μετρητού χρήματος. Αλίμονο αν είχαμε ταύτιση των ποσών μέσω της τραπέζης, οι αναλήψεις, μετακινήσεις μπορούν να αφορούν οποιαδήποτε αιτία, δεν χρειάζεται να συνδέσουμε και να βγάλουμε συμπέρασμα από την κίνηση των λογαριασμών” είχε εξηγήσει.
Όταν ξεκίνησε η εξεταστική επιτροπή το 2004 ο κ. Παπαντωνίου ήταν 55 ετών. Την περασμένη εβδομάδα που βγήκε η απόφαση της αθώωσης ήταν 75.
Για άλλη μια φορά τα ερωτήματα που γεννιούνται εύλογα στους πολίτες αυτής της χώρας είναι τα εξής:
-Υπάρχει δικαιοσύνη όταν μια υπόθεση η διερεύνηση της οποίας ξεκίνησε το 2004, τελεσιδικεί το 2024 μετά από 20 χρόνια και αθωώνει κάποιον λόγω παραγραφής βασικών αδικημάτων;
-Το πολιτικό προσωπικό της χώρας προβληματίζεται με την κατάσταση αρνησιδικίας;
-Τα κόμματα των οποίων πολλά κορυφαία στελέχη έχουν καταδικαστεί για αδικήματα διαφθοράς δεν αισθάνονται την ανάγκη να δώσουν κάποιες εξηγήσεις και να προτείνουν μέτρα αποφυγής παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον;
Κατά τα λοιπά ισχύει ότι λέει το γνωστό δημώδες άσμα: Με άλλα λόγια “Γιάννη μου το μαντήλι σου τι τό ‘χεις λερωμένο;
…Πέντε ποτάμια τό ‘πλυναν κι έβαψαν και τα πέντε…”
