Θάνος Τζήμερος στο φιλόξενο γι’ αυτόν Σκάι
του Κωνσταντή Σεβρή από τη Ρήξη που κυκλοφορεί (φ. 85)
Η «Δημιουργία ξανά»… του νεοφιλελευθερισμού!
Μπορεί να μην κατάφερε να μπει στη Βουλή, το βράδυ της 6ης Μαΐου, όμως ήταν ξεκάθαρα ένας από τους νικητές της βραδιάς. Μιλάμε για τον Θάνο Τζήμερο και το κόμμα του Δημιουργία Ξανά, που έλαβε μέρος στις εθνικές εκλογές και συγκέντρωσε ποσοστό της τάξης του 2,15%, με 135.932 συμπολίτες μας να τον στηρίζουν.
Στις 12 Μαρτίου του 2012, ο Θάνος Τζήμερος προχώρησε στην ίδρυση ενός νέου κόμματος με διακηρυγμένο νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό, έχοντας την πεποίθηση πως είναι σε θέση να εμβολίσει τους παραδοσιακούς, φθαρμένους εκφραστές του. Είναι αλήθεια πως το περιβάλλον για τη νομιμοποίηση ενός αμιγώς νεοφιλελεύθερου κόμματος είχε διαμορφωθεί αρκετά καλά, όταν όλες οι συνιστώσες του μνημονίου απαξίωναν τον δημόσιο λόγο με κάθε λογής επιχειρήματα εναντίον του κοινωνικού κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ενώ, ταυτόχρονα, οι ίδιοι είχαν αναδειχθεί σε πρωταθλητές της κλεπτοκρατίας κατά την τελευταία 35ετία.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια δύναμη εκτός των φθαρμένων προσώπων του πολιτικού προσωπικού της μεταπολίτευσης δεν θα ήταν δύσκολο να συγκροτηθεί και να καταφέρει την επιτυχία αυτή, πλάι στον νεκραναστημένο από το ΣΚΑΪ Στέφανο Μάνο και στη δικτυωμένη με τα κάθε λογής συμφέροντα Ντόρα.
Σε αυτή την εξέλιξη, βέβαια, αξίζει να συνυπολογίσουμε το ιδιαίτερο πλεονέκτημα του κυρίου Τζήμερου, ο οποίος, όντας διαφημιστής σε πολυεθνική εταιρεία για αρκετά χρόνια, γνωρίζει να πλασάρει τον εαυτό του και το κόμμα του με ιδιαίτερη μαεστρία. Επένδυσε πολύ στο διαδίκτυο, εμφανιζόμενος μόνο σε ραδιοφωνικές εκπομπές του Θέμου ή του Χατζηνικολάου. Για τον δε προεκλογικό του αγώνα, υιοθέτησε μια τακτική που θυμίζει πολύ τη δομή «αεροπλανάκι», του τύπου «ο καθένας οργανώνει δύο φίλους», που παραπέμπουν στις αμερικάνικες, πόρτα-πόρτα, εταιρείες προώθησης προϊόντων.
Αξίζει, όμως, να σταθούμε σε ορισμένα σημεία των διακηρυγμένων θέσεων του σχήματος.
Εντύπωση προκαλεί καταρχήν η εν λευκώ υιοθέτηση ορισμένων μνημονιακών επιταγών, όπως η πλήρης απελευθέρωση όλων των επαγγελμάτων, οι δραστικές περικοπές των μεγάλων συντάξεων και η μείωση των «ληστρικών» (sic) εργοδοτικών εισφορών στο ΙΚΑ. Πλάι σε αυτά, προβλέπεται πως διατηρείται η Εθνική Σύμβαση Εργασίας, ενώ, ταυτόχρονα, έχει το δικαίωμα ο εργοδότης, σε συνεννόηση με τον εργαζόμενό του, να κάνει ατομική σύμβαση εργασίας, άσχετη με το περιεχόμενο της Ε.Σ.Ε.! Τάσσεται ανοιχτά εναντίον της μεγάλης φορολογίας στα υψηλά εισοδήματα, πράγμα εντελώς παράδοξο, γιατί στην Ελλάδα τα τεκμήρια των μεγάλων ιδιωτικών περιουσιών είναι ο μόνος τρόπος να στριμωχτούν οι κλεπτοκράτες και οι νομείς του δημόσιου πλούτου. Αυτούς τους περνά στο απυρόβλητο, ενώ ταυτόχρονα μιλά ανοιχτά για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ως πανάκεια που θα καταπολεμήσει τις πελατειακές σχέσεις. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι θέσεις για άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ ή την προώθηση της λογικής των εργολαβιών, όπως την ανάθεση της υπηρεσίας καθαριότητας των δήμων σε ιδιώτες. Γενικά, με άλλοθι την καταγγελία της κλεπτοκρατίας, προσπαθεί να περάσει μια λογική όπου θα τιμωρηθούν κατ’ εξοχήν οι μικροί και μεσαίοι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι πολίτες, και όχι η αφρόκρεμα της κομματοκρατίας με τα υψηλά εισοδήματα.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, προτάσσει μια πολύπλευρη συνεννόηση με τις παραδοσιακές και αναδυόμενες δυνάμεις, κάνοντας όμως μια ειδική μνεία στις παραδοσιακές σχέσεις της χώρας μας με τις Η.Π.Α. και στην ανάγκη της ταύτισης των συμφερόντων τους με τα δικά μας συμφέροντα. Για την Τουρκία τοποθετείται υπέρ της φιλίας των δύο λαών, θέτοντας ως προϋπόθεση την επίλυση των διαφορών βάσει του σεβασμού των ελληνικών συμφερόντων. Μια θέση που θα ήταν εξαιρετική για έκθεση των μεσαίων τάξεων του δημοτικού, αλλά η οποία σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για θέση κόμματος που κατεβαίνει στις εκλογές. Εξάλλου, παρόμοιες διατυπώσεις και διακηρύξεις έκαναν και ο Γιώργος Παπανδρέου, η Ντόρα Μπακογιάννη και οι φορείς του κατεστημένου, προχωρώντας ανενόχλητοι την υπαγωγή της Ελλάδας στη νεοθωμανική σφαίρα επιρροής.
Για τη μετανάστευση, οι προτάσεις του κυρίου Τζήμερου δείχνουν να επηρεάζονται από τις θέσεις νεοφιλελεύθερων ρεπουμπλικάνων των ΗΠΑ, όπως φαίνεται κυρίως στη θέση του για τη δημιουργία χώρου ειδικής οικονομικής ζώνης, στην οποία θα εργάζονται οι μετανάστες με χαμηλά μεροκάματα. Το ίδιο και για τις προτάσεις περί δημόσιας τάξης, που περιλαμβάνουν την απαγόρευση των πορειών στο οδόστρωμα, με αντάλλαγμα πέντε λεπτά προβολής στη δημόσια τηλεόραση για την παρουσίαση των αιτημάτων των διαδηλωτών. Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε πως σημαίνουσα θέση στο πρόγραμμα του κόμματος έχει η αναθεώρηση του άρθρου 16 και η ενίσχυση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Εντέλει, ο Τζήμερος κατάφερε με την παρουσία του να πείσει ένα μέρος των οπαδών της φιλελεύθερης ανάπτυξης. Υπήρξε εκφραστής της «αγανακτισμένης» πτέρυγας των γιάπηδων-οπαδών της ελεύθερης αγοράς, ενώ πόνταρε στην ανωνυμία του και στα «καθαρά χέρια». Κυριότερη αδυναμία του, το ότι δεν έχει καταλάβει σε ποιά χώρα ζει, πράγμα που φαίνεται από το ότι αρκείται στην καταγγελία της κομματοκρατίας, δίχως να θίγει τον παρασιτισμό. Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι επιμένει στην παγκόσμια ελεύθερη αγορά και δεν αγγίζει καθόλου ζητήματα όπως αυτό της ανάταξης του παραγωγικού ιστού της χώρας, με προτεραιότητα στην ικανοποίηση των αναγκών της εσωτερικής αγοράς κ.ο.κ. Αυτές οι «αφέλειες» και οι «ανεδαφικότητες», καθώς και η άρνηση της κύριας αντίθεσης που βιώνει σήμερα η χώρα, μεταξύ της υποτέλειας και της αντίστασης, τον καθιστούν ήδη προνομιακό συνομιλητή της Ντόρας και του Μάνου, για ένα αμιγώς νεοφιλελεύθερο σχήμα που θα καταφέρει να μπει στη Βουλή, και ίσως να παράσχει σωσίβιο συγκυβέρνησης στο άμεσο μέλλον.
Βέβαια, μετά την αποκάλυψη των πραγματικών θέσεών του και την εξάλειψη του παράγοντα της έκπληξης, σε μια εκλογική αναμέτρηση όπου προκρίνονταν οι άγνωστοι, αμφιβάλλουμε αν θα ξανασυγκέντρωνε ανάλογα ποσοστά.
Για το φαινόμενο “Τζήμερος” διαβάστε και το παρακάτω σχόλιο που δημοσιεύτηκε στη Ρήξη (φ. 85), όπως και την πλήρη επιστολή του στην Άγγελα Μέρκελ:
Θ. Τζήμερος – Ο δωσιλογισμός πια έχει τον επώνυμο εκπρόσωπό του
Σταχυολογούμε κάποια σημεία από την ανοιχτή επιστολή που έστειλε ο διαφημιστής Θ. Τζήμερος, αρχηγός του πρωτοεμφανιζόμενου φιλομνημονιακού κόμματος, «Δημιουργία Ξανά» στην Άγγελα Μέρκελ το Νοέμβριο του 2011, πριν ακόμα φτιάξει το κόμμα και αυτά που πιστεύει τα φιλτράρει περισσότερο. Πρόκειται για ένα μνημείο δωσιλογισμού, αφού στις 3.700 λέξεις που έγραψε βρίζει με τα χειρότερα λόγια την Ελλάδα και εξυμνεί τη φράου Μέρκελ.
«Εξοχότατη, σας ευχαριστούμε για τις προσπάθειες που κάνετε να προσφέρετε αίμα στην Ελλάδα, για να βγει από την εντατική, αλλά, όπως διαπιστώνετε κάθε μέρα, δεν θα έχουν κανένα αποτέλεσμα αν δεν αντιμετωπιστεί πρώτα η αιμορραγία: το διεφθαρμένο, σπάταλο, και εχθρικό σε κάθε προσπάθεια παραγωγής, κράτος […]
Εξοχότατη, αν ήμουν στη θέση σας θα έλεγα «να πάει στο διάολο αυτή η απαίσια χώρα». Εμείς, οι σκεπτόμενοι και αξιοπρεπείς Έλληνες σάς είμαστε ευγνώμονες που δεν έχετε πάρει (ακόμα) αυτή τη θέση και εξακολουθείτε να μας στηρίζετε […] σας παρακαλούμε: υποχρεώστε τους σε ένα και μόνο πράγμα: να αλλάξουν το κράτος-τέρας που δημιούργησαν. Να καταργήσουν την μονιμότητα της κομματικής τους πελατείας που έχουν διορίσει με απίστευτους μισθούς και προνόμια […] Αν δεν τους υποχρεώσετε δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνουν μόνοι τους! Μην τους δώσετε ούτε ένα ευρώ παραπάνω, χωρίς αυτή την προϋπόθεση, θα σας το κλέψουν!»
Διαβάστε όλη την επιστολή του Τζήμερου στη ιστοσελίδα www.palmografos.com/permalink/12168.html
Γ.Ξ.
32 ΣΧΟΛΙΑ
Προσωπικά ούε φιλομνημονιακός είμαι, ούτε με το Τζήμερο ούτε και με τον κρατικοδιαίτο ψευτοκαπιταλισμό είμαι. Θέλω όμως να είμαι δίκαιος ακόμα κι αν είμαι δυσάρεστος σε πολλούς φίλους εδώ πέρα.
Για την κατάσταση στην Ελλάδα δεν ευθύνεται ούτε ο φιλελελευθερισμός ούτε ο καπιταλισμός γιατί απλά δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ και σε καμμία ούτε καν σε κάποια παραλλαγμένη μορφή τους όπως ας πούμε στις ΗΠΑ, στη Γερμανία ή τις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ.
Στην Ελλάδα το σύστημα, που εφαρμόσθηκε και οδήγησε σε αυτή την τραγική κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, είναι ο κρατισμός συνδυασμένος με την ευνοιοκρατία, μία μίξη δηλ. ανάμεσα στο σοβιετικό ή γιουγκοσλαβικό σύστημα και την τουρκοκρατία. Κύριος φορέας που επέβαλλε και συνεχίζει να επιβάλλει το ιδιόμορφο αυτό μίγμα σοβιετίας-τουρκοκρατίας είναι η παρασιτική μόνιμη δημοσιοϋπαλληλία που λυμαίνεται την οικονομία και την κοινωνία. Πολιτικός φορέας έκφρασης αυτής της νοοτροπίας, του συστήματος και της δημοσιοϋπαλληλίας στάθηκε το ΠαΣοΚ (ειδικα΄του Ανδρέα) αλλά τώρα πλέον σε υπερασπιστή και φορέα του αναδεικνύεται ο “πολυσυλλεκτικός”, πλέον, Σύριζα του Τσίπρα και του 17%.
Τα παραπάνω δε σημαίνουν βέβαια ότι μια απομίμηση καπιταλισμού ή φιλελελευθερισμού εφαρμοσμένη στην Ελλάδα θα είχε καλύτερα ή χειρότερα αποτελέσματα. Απλά δεν μπορούμε να ξέρουμε διότι δεν εφαρμόσθηκε κάποιας μορφής καπιταλιστικό ή φιλελεύθερο σύστημα στην Ελλάδα.
Δώσε μας τα φώτα σου νέε Σμίθ, πατέρα της οικονομίας! Πας κι εσύ για Νόμπελ στα οικονομικά, λέμε. Τύφλα να ‘χει μπροστά σου ο Νας μπροστά σου!
Εξήγησέ μας, λοιπόν, με τη δύναμη της απίστευτης γνώμης κι άποψης, της γνώσης των πάντων τα ακόλουθα:
(Α) Η Ελλάδα έχει περίπου 700,000 μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους σε πληθυσμό 11,000,000 ανθρώπων. Ανήκει στη ζώνη του Ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την γνήσια φιλελεύθερη και καπιταλιστική. Η Σουηδία κι οι Νορβηγία είναι αμφότερες καπιταλιστικές χώρες, η μεν είναι στην ΕΕ αλλά όχι στην ΟΝΕ, η δε είναι εκτός ΕΕ κι ΟΝΕ. Και οι δύο έχουν περίπου 4,000,000 δημοσίους υπαλλήλους σε πληθυσμό περίπου 10,000,000. Γιατί δεν έχουν χρεοκοπήσει;
(Β) Αν η κρίση είναι καθαρά ελληνικό φαινόμενο και το χρέος το έκαναν οι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι φρόντισαν να φάνε 400 δις ευρώ σε 40 χρόνια, φαντάσου τι έκαναν οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι με 5 τρις χρέος ή οι Αμερικανοί με 15 τρις!
(Γ) Η Ελλάδα έχει το μικρότερο δημόσιο τομέα στην Ευρώπη και ταυτόχρονα εφαρμόζεται ένας από τους πιο άγριους καπιταλισμούς στην Ευρώπη, φυσικά πίσω από τις χώρες του πρώην ανύπαρκτου σοσιαλισμού και το σκληρό πυρήνα της Ευρώπης. Τι είδους ανώτεροι άνθρωποι είναι οι Έλληνες που κατάφεραν να υφαρπάξουν 300 δις από τα ίδια τους τα ταμεία χωρίς να πάρει χαμπάρι κανείς; Και για δες: αυτός ο Τσοχατζόπουλος! Τι φτωχαδάκι, βρε! 10 ράβδους χρυσού μας έδειξε ο πούστης! Πφφφ… Καταραμένο δημόσιο!
(Δ) Τα νεοφιλελεύθερα μοντέλα δεν εφαρμόστηκαν ποτέ κατά γράμμα. Έτσι λένε όλα τα μεγάλα και διαβολικά μυαλά της σχολής Φρίντμαν (ή αλλιώς του Σικάγου)… Φαντάσου να είχαν εφαρμοστεί κιόλας.
Τέλος, να επισημάνω ότι η στάση σου δεν εγείρει ζητήματα δυσαρέσκειας αλλά ζητήματα που αντιμετωπίζονται ψυχιατρικά, όπως φυσικά και κάθε άλλου μισέλληνα μικροαστού της κακιάς ώρας. Το συνεχές μίσος απέναντι σε συμπατριώτες σου πηγάζει από τον καημό για μια θεσούλα στο δημόσιο -κυρίως από ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που ποτέ δεν ήταν ευέλικτοι όντας παράφρονες ή αμβλύνοες οι ίδιοι- είναι απλά πηγή έμπνευσης για όλους εμάς που σκιστήκαμε στις σπουδές και τα μεταπτυχιακά για να δουλεύουμε για ψίχουλα και να την ακούμε κιόλας από κάθε λογής απατεωνίσκο που άνοιξε ένα μαγαζάκι ή επένδυσε πέντε φράγκα στην τράπεζα και την είδε Ρόμαν Αμπράμοβιτς.
Φιλικά. Όσο το επιτρέπει φυσικά η ψυχική δύναμη.
Αντιπαρερχόμενος το μένος και το μίσος, το οποίο οποιοσδήποτε αντικειμενικός παρατηρητής μπορεί εύκολα να διαπιστώσει ποιόν και γιατί διακατέχει, ας προσπαθήσω να απαντήσω νηφάλια και πραγματιστικά στα σημεία τα οποία θέσατε.
Α) Δεν ξέρω αν το ξέρετε αλλά για τον περισσότερο κόσμο η Σουηδία, Νορβηγία κλπ. ΔΕΝ θεωρούνται καπιταλιστικές χώρες:
http://en.wikipedia.org/wiki/Nordic_model
Κατά δεύτερον οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι μόνιμοι όπως στην Ελλάδα και σαφώς η ευνοιοκρατία, η ψηφοθηρία με βάση το διορισμό στο δημόσιο δεν υφίσταται ούτε καν ως έννοια και κυρίως κατά τρίτον κι αυτές οι χώρες πέρασαν κρίσεις και πιθανότατα θα ξαναπεράσουν στο μέλλον:
http://en.wikipedia.org/wiki/Economy_of_Sweden#Crisis_of_the_1990s
http://en.wikipedia.org/wiki/Economy_of_finland#After_World_War_II
Άρα η σύγκριση με την Ελλάδα είναι τουλάχιστον αδαής κι αδόκιμη ή εκ του πονηρού.
Β) Ποιός είπε ότι οι ΗΠΑ, η Γερμανία κλπ. έχουν τον ίδιο μηχανισμό γένεσης χρέους με την Ελλάδα; Η νεοελληνική μόνιμη, κομματικά διορισμένη παρασιτική δημοσιοϋπαλληλία είναι φαινόμενο εξαιρετικά σπάνιο αν όχι μοναδικό στον κόσμο γι’αυτό κι ο μηχανισμός διόγκωσης του χρέους μας είναι μοναδικός στον κόσμο. Στην πραγματικότητα αντί η δημοσιοϋπαλληλία να υπηρετεί το κράτος, τον πολίτη, το έθνος και το λαό έχουμε φθάσει στο σημείο το κράτος, το έθνος και η πατρίδα μας να υπηρετούν τη δημοσιοϋπαλληλία και να στηρίζουν, θυσιαζόμενοι, τη συνέχειά της.
Γ) Αν και δεν κατανοώ πλήρως το σημείο αυτό, δεν καταλαβαίνω γιατί ο Τσοχατζόπουλος κι οι όμοιοι του δυστυχώς πολλοί μα πάρα πολλοί, δεν είναι δημόσιος υπάλληλος; Τον χρυσό και τα λοιπά “κέρδη” του δεν τα έκανε ως καπιταλιστής επιχειρηματίας αλλά ως βουλευτής κι υπουργός δηλ. ΔΥ!
Δ) Δεν ξέρω τι λέει ο Φρήντμαν κι ο καθένας αλλά αν σοβαρά θεωρείτε ότι στην Ελλάδα εφαρμόσθηκε καπιταλισμός όπως εφαρμόσθηκε σε άλλες χώρες στον κόσμο κι όχι κρατισμός κι ευνοιοκρατία δε μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση. Πείτε μου μέχρι και σήμερα σε ποιούς τομείς δε συμμετέχει το κομματικό κράτος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με πολύ μεγάλο μερίδιο επιβάλλοντας εύνοια για τους ημετέρους; Αν πάλι απλά ότι δε μας αρέσει το βαπτίζουμε νεοφιλελευθερισμό και καπιταλισμό, γιατί από μικρούς μας μάθανε ότι όλα τα κακά του κόσμου πηγάζουν από αυτές τις δύο λέξεις-πιπίλα της αριστεράς, όπως κάνει κι ο Φρήντμαν κι η σχολή του από τη δική του πλευρά, τότε πάλι δεν υπάρχει πεδίο σοβαρής συζήτησης.
Εν πάσει περιπτώση, μου φαίνεται ότι δεν καταλάβατε ότι εγώ δεν υποστηρίζω κατ’ανάγκην την εφαρμογή του νεοφιλελεύθερου-καπιταλιστικού μοντέλου στην ελληνική οικονομία. Απλά λέω ότι δεν ευθύνεται αυτό για τη σημερινή δυστυχία και κατάντια μας διότι απλώς δεν εφαρμόσθηκε!
Όσον αφορά την προσωπική σας επίθεση εναντίον μου απλά να σας ενημέρωσω ότι έχω περάσει από δύο διαφορετικές μόνιμες θέσεις στο Δημόσιο και ενσυνείδητα επέλεξα να παραιτηθώ διότι για λόγους αρχής δεν θέλησα να συμβιβασθώ με τη σαπίλα, την καμαρίλα και την κομματοκρατία. Πιστεύω προσωπικά ότι είμαι καλύτερος από αυτό και τόλμησα για κάτι καλύτερο για τον εαυτό μου και την οικογένειά μου. Και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος που σκίστηκε στις σπουδές και τα μεταπτυχιακά, πρέπει να ανέχεται να δουλεύει για ψίχουλα και είναι διατεθειμένος να ζει παρασιτικά εις βάρος των “απατεωνίσκων” ψιλικατζήδων, σουβλατζήδων κλπ. που βγάζουν το ψωμί τους με τον ιδρώτα τους ή των “απατεωνίσκων” που επένδυσαν τα πέντε φράγκα των αποταμιεύσεων της ζωής τους αντί να παίρνουν εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και λοιπά δάνεια με την εγγύηση της δημοσιοϋπαλληλικής τους ιδιότητας. Εγώ προσωπικά έχοντας δοκιμάσει δις σε διαφορετικά πόστα ντράπηκα και σιχάθηκα τόσο πολύ που σηκώθηκα κι έφυγα. Εσείς;
Αυτά και να είσθε καλά. Φιλικά, Πέτρος.
(A) Το ότι στις σκανδιναβικές χώρες εφαρμόζεται ένα μοντέλο σοσιαλφιλελευθερισμού κι υπάρχει αυτό που στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ, εθνική αστική τάξη, για να μιλήσουμε με όρους μαρξιστικής ανάλυσης, δεν τις κάνει μη καπιταλιστικές. Η οικονομία ρυθμίζεται με βάση τους όρους της ανάπτυξης, του κέρδους, του πλεονάσματος και των κρατικών συναλλαγών. Καπιταλιστική χώρα είναι όποια χώρα φέρει επιχειρήσεις. Αν είναι δυνατόν να θεωρήσουμε, λοιπόν, σοσιαλιστική τη Σουηδία με τα ΙΚΕΑ, τη Volvo, τα Saab κ.ο.κ..
Μονιμότητα σαφώς και υπάρχει. Αίρεται σε περίπτωση που διαπραχθεί έγκλημα. Κι επειδή έχω ζήσει και σπουδάσει εκεί, η κομματοκρατία υφίσταται. Είσαι με τους αριστερούς; Είσαι το αγαπημένο παιδί. Δεξιοφέρνεις; Σε κοιτούν με μισό μάτι. Είσαι ακροδεξιός; Είσαι ό,τι πιο ανεπιθύμητο υπάρχει. Στους χώρους εργασίας πάντα.
(Β) Λεκτικό τρικ στο οποίο δε θα απαντήσω αλλά μένω να το θαυμάσω. Παραθέτω βέβαια στο τέλος δύο συνδέσμους.
(Γ) Δεν είπα ότι τα έκανε σαν επιχειρηματίας. Δείχνω ποιοι έκλεψαν και τι, ως παράδειγμα.
(Δ) Στην Ελλάδα όχι απλά εφαρμόστηκαν αλλά μεταλλάχθηκαν κιόλας σαν ιοί. Αθρόες ιδιωτικοποιήσεις, μικρός δημόσιος τομέας, επιχειρήσεις οπουδήποτε κλπ. Δηλαδή δεν ακολουθήθηκε κάποιο ουσιαστικό κρατικό σχέδιο αλλά σαν τα σπίτια μας ακριβώς, ο καθείς έφτιαχνε μαγαζί όπου ήθελε. Τα καπιταλιστικά κράτη της Δύσης που σας εντυπωσιάζουν, έχετε ιδέα πώς λειτουργούν στον τομέα αυτό; Αυτά δίνουν την εντολή στον επιχειρηματία, μικρό ή μεγάλο, πού θ’ ανοίξει την επιχείρησή του, ώστε να κερδοφορήσει και ν’ αναπτυχθεί η οικονομία. Κρατικός παρεμβατισμός λέγεται αυτό. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Ευθύς εξαρχής βάλανε πλώρη οι δικοί μας για ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο.
Παραθέτω τους συνδέσμους που ανέφερα παραπάνω:
http://www.debtocracy.gr/
http://www.catastroika.com/
A) Αν όντως ισχύουν αυτά που λέτε τότε μοιραία όπως στην Ελλάδα (μηπώς τελικά είχε δίκιο ο ΓΑΠ και είμαστε Δανία του νότου τελικά;;;) οι χώρες αυτές υπέπεσαν σε κρίσεις σοβαρότατες όπως σας έδειξα στο προηγούμενο σχόλιο. Επιπλέον το να κατατάσσουμε οποιαδήποτε οικονομία σε ένα τσουβάλι ως καπιταλιστική επειδή επιτρέπει τη δραστηριοποίση επιχειρήσεων είναι αφελές και το κάνανε μόνον οι μέντορες της σοβιετίας. Δε νομίζω ότι η οικονομία της Σουηδίας ας πούμε έχει τόσα πολλά κοινά με εκίνη των ΗΠΑ ή της Βρεττανίας.
Β) Ποιό λεκτικό τρυκ;;;; Ευχαριστώ για το θαυμασμό σας πάντως….
Γ) Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση. Άρα συμφωνούμε ότι τις κλοπές τις έκαναν οι ΔΥ (στους οποίους περιλαμβάνονται κι οι βουλευτές κι οι υπουργοί) κι όχι τίποτα καπιταλιστές. Αν από την άλλη πιστεύετε ότι ο Τζ. κι οι όμοιοί του επίορκοι ΔΥ έκλεψαν μόνο μερικές ράβδους χρυσού τότε, λυπάμαι, είσθε μακριά νυχτωμένος…
Δ) Τα κράτη της Δύσης που ΔΕΝ με εντυπωσιάζουν αλλά ούτε και με αηδιάζουν όπως το ψευδοκράτος της ελλαδικής παρασιτικής δημοσιοϋπαλληλίας δεν είναι όλα καπιταλιστικά ή τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό αν θέλετε όσο κι αν εσείς θέλετε να τα τσουβαλιάσετε όλα μαζί γιατί έτσι σα λέει το ΚΚΕ κι ο Σύριζα. Τώρα όσον αφορά την “καθοδήγηση” των επιχειρηματιών από το κράτος τον “παρεμβατισμό” και τα “επιτελικά σχέδια” νομίζω ότι υπάρχει μια χαρά και στην Ελλάδα και μάλιστα νομίζω ότι διεκδικούμε παγκόσμια πρωτοπορεία. Μη μου πείτε ότι η Ζήμενς δεν είχε καθοδήγηση ας πούμε…. Ή ότι οι υπάλληλοι της πολεοδομίας δεν “καθοδηγούν” τους εργολάβους και δεν τους συστήνουν τις σωστές διασυνδέσεις στα δημόσια υπουργεία, ΔΕΗ (Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού) κλπ. με σκοπό να προχωρήσουν τις επενδύσεις τους; Ή μη μου πείτε ότι οι εφοριακοί δεν βοηθούν τους πολίτες ανάλογα με τα εισοδήματά τους και το τι είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν σε γρηγορόσημα για να διαμορφώσουν τη “σωστή” φορολογική τους τακτική ώστε να πληρώσουν το δυνατόν ελάχιστα στο κράτος… Και πάει λέγοντας.
Αν τώρα εσείς αυτό το θεωρείτε καπιταλισμό κι ελεύθερη οικονομία, πιστός στην πλύση εγκεφάλου του καθεστωτικού ΠαΣοΚ, ΚΚΕ και της αριστεράς, δικαίωμα σας αλλά επιτρέψτε στους άλλους να διαφωνούν. Θα σας συμβούλευα αν όντως σας ενδιαφέρει το θέμα να επισκεφθείτε ή να ενημερωθείτε τουλάχιστον πέραν της μίας πηγών για διάφορες χώρες στις οποίες εφαρμόζεται πράγματι το καπιταλιστικό σύστημα σε διάφορες μορφές και τότε θα δείτε όπως εγώ τη διαφορά, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα ανάμεσα στο μοντέλο αυτό και εκείνο των σκανδιναυικών χωρών. Εν πάσει περιπτώσει επανερχόμενος στο αρχικό μου σχόλιο, απλά να αναφέρω ότι για την κατάντια του νεοελληνικού κράτους δεν φταίει ο καπιταλισμός κι ο νεοφιλελευθερισμός, που δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ, αλλά ο κρατισμός κι η ευνοιοκρατία.
Βέβαια εσείς έχετε κάθε δικαίωμα να θεωρείτε τον κρατικό παρεμβατισμό (κρατισμό) το ίδιο με τον φιλελεύθερο καπιταλισμό, όπως μας λέτε στο (Δ) του σχολίου σας, αλλά παρά το πρωτότυπο και μη συμβατικό της άποψής σας θα μου επιτρέψετε να μην την παρακολουθήσω.
Φιλικά, Πέτρος.
Χωρίς αξιοκρατία και ανόθευτο ανταγωνισμό (που σημαίνει θεσμική παρέμβαση του κράτους προς αυτή την κατεύθυνση) δεν τίθεται θέμα φιλελευθερισμού. Ουδέποτε υπήρξαν αυτά στην Ελλάδα.
Σοσιαλφιλελευθερισμός είναι αδύνατο λογικά να υπάρξει.
Για να είναι μια χώρα καπιταλιστική πρέπει το πολιτικό της σύστημα να υπηρετεί τις αγορές και κυρίαρχη αξία του λαού να είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους. Το σκανδιναβικό κράτος, που επιβάλλει βαρείς φόρους στην επιχειρηματική δραστηριότητα για να προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου και εύρους δεν είναι καπιταλιστικό.
Αστική τάξη ελληνική υπήρχε σε τρεις Αυτοκρατορίες, Οθωμανική, Αυστριακή, Ρωσική, και άκμαζε. Στην Ελλάδα δεν μπορεί να ακμάσει γιατί δεν την αφήνει το κράτος με τη νομοθεσία του, τις πελατειακές σχέσεις του και την παντελή έλλειψη υποστήριξης εκ μέρους του.
Στην Ελλάδα υπήρξαν για τριάντα χρόνια τα εξής:
1-επιχειρηματική δραστηριότητα κατευθυνόμενη από το κράτος (προσφορά επιδοτήσεων σε αντάλλαγμα ψήφων αφού σκόπιμα δεν ελέγχονταν οι επιδοτούμενοι, τα δημόσια έργα δίνονται σε λίγους εργολάβους που υποστηρίζουν το καθεστώς με τα ΜΜΕ, οι μη κομματικοποιημένοι επενδυτές παγιδεύονται στο λαβύρινθο της γραφειοκρατίας)
2-εθνομηδενισμός, απέχθεια προς τη λαϊκή παράδοση, η οποία αντιμετωπίζεται ως ‘βάρος’ από το οποίο πρέπει να απαλλαγεί η χώρα για να ‘προοδεύσει’ (έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με αυτό ο ίδιος ο Καραμπελιάς)
3-επιβολή του δόγματος του ιστορικού υλισμού στα πανεπιστήμια χωρίς κανέναν επιστημονικό αντίλογο, δηλαδή όλες οι σχετικές ιδέες παρουσιάζονται ως ‘γεγονότα’
4-αποσύνδεση της αμοιβής από την ατομική προσπάθεια, την ατομική ευθύνη και τα ατομικά προσόντα στη βάση της αρχής του ‘μέσου όρου’
5-δημιουργία μιας προνομιούχας ομάδας ‘διανοουμένων’ με σκοπό την κατεύθυνση της σκέψης του λαού, με κορυφαίες θέσεις στην εκπαίδευση, τα ΜΜΕ, τις εκδόσεις και τις ΜΚΟ
6-αντιμετώπιση του λαού στη λογική ότι είναι ανώριμος για να ξέρει το καλό του και επομένως χρειάζεται τους φωτισμένους άρχοντές του που τον οδηγούν στην ‘πρόοδο’, για αυτό άλλωστε και για όλες τις αστοχίες του κράτους κατηγορείται ο λαός
7-αντίληψη της δικαιοσύνης ως κοινωνικής εξομοίωσης, προσπάθεια ισοπέδωσης κάθε οικονομικής και πολιτιστικής διαφοράς
Όλα αυτά είναι στοιχεία της σοσιαλιστικής ιδεολογίας και πρακτικής.
Για πολλούς ανθρώπους που έχουν υιοθετήσει μια υπεραπλουστευτική και τελείως αφαιρετική εικόνα της πραγματικότητας, όλος ο κόσμος χωράει αναγκαστικά σε σχήματα του τύπου ‘ή α ή β’. Έτσι έχουν την ψευδαίσθηση ότι τα έχουν καταλάβει όλα και δε χρειάζεται να ψάχνουν τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους οι διάφορες κοινωνίες, δηλαδή να μελετάνε και να ανακαλύπτουν κάθε τόσο κάτι καινούριο. Άσε που όταν απορρίπτεις την ύπαρξη του έθνους νομιμοποιείς και το δικό σου ατομισμό, ενίοτε και τη μισανθρωπία. Η αριστερά μιλάει για αλληλεγγύη και συλλογικούς αγώνες ενώ εννοεί την εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων δια της πρόσκαιρης συμμαχίας, δηλαδή διαστρεβλώνει τις έννοιες, τις χρησιμοποιεί κατά το δυτικό παράδειγμα (όπου π.χ. η έννοια του ‘societas’ είναι ουσιωδώς διαφορετική από εκείνη της ‘κοινωνίας’ αλλά δυστυχώς στη μετάφραση αποσιωπούνται οι βαθιές πολιτισμικές διαφορές ελληνισμού και Δύσης). Το να θέλω να ανεβάσω το εισόδημά μου και να το προσπαθώ μαζί με άλλους δε σημαίνει ότι είμαστε αλληλέγγυοι. Η κοινωνική αλληλεγγύη προϋποθέτει συλλογικές αξίες και δραστηριότητες, οι οποίες είναι αδιανόητες έξω από το πλαίσιο της διαπροσωπικής σχέσης, δηλαδή δεν μπορούν να αναχθούν στο μεμονωμένο άτομο. Αυτό ισχύει π.χ. για το διάλογο, τον έρωτα, τη δημοκρατία ή (στο ελληνικό παράδειγμα μόνο) την αναζήτηση της αλήθειας. Αλληλεγγύη αληθινή δεν υπάρχει στην αριστερή σκέψη αφού απορρίπτει το πολιτισμικό περιεχόμενο των ανθρώπινων σχέσεων, την ουσία τους, και ανάγει τα πάντα σε σχέσεις παραγωγής και κατανάλωσης. Δηλαδή εμμέσως νομιμοποιούν όλες τις αξιακές επιλογές του καπιταλισμού τον οποίο δήθεν καταπολεμούν. Για αυτό άλλωστε, επειδή οι αριστεροί είναι υλιστές, ένα σωρό αριστεροί ζουν απολαμβάνοντας μεγάλων περιουσιών και είναι κατά της φιλανθρωπίας. Δεν είναι επειδή ‘πρόδωσαν τα ιδανικά τους’, όπως θέλουμε να νομίζουμε στην Ελλάδα, αλλά επειδή τα εφάρμοσαν.
Υπάρχει βέβαια και η λεγόμενη ‘πατριωτική αριστερά’, η οποία δεν προέρχεται από το μαρξισμό αλλά μάλλον θα μπορούσε να συνδεθεί, σε επίπεδο ιδεών, με το χριστιανικό σοσιαλισμό, ο οποίος για ευνόητους λόγους δε στέριωσε στη Δύση (γιατί αυτός ήταν πράγματι πρόβλημα για τον καπιταλισμό, σε αντίθεση με το μαρξισμό, το πολύτιμο ιδεολογικό δεκανίκι του καπιταλισμού).
αυτά τα γράφω προς ενίσχυση και συμπλήρωση του συλλογισμού σου
τα σχόλια μου στις 10.29 είναι για τον common sense
(συγγνώμη για το τυχόν μπέρδεμα)
Ευχαριστώ Δημήτρη να είσαι καλά.
Δες και το σχόλιό μου παρακάτω σχετικά με την άμεση ανάγκη να ξερριζωθεί άμεσα το σάπιο σύστημα κρατισμού-ευνοιοκρατίας που επιβάλλεται και συντηρείται δια της διαπλεκομένης κομματοκρατίας και της παρασιτικής δημοσιοϋπαλληλίας τα οποία απομυζούν, νέμονται και ερημώνουν τη χώρα πόσα χρόνια τώρα.
Φιλικά, Πέτρος.
to link του παλμογράφου, δεν υπάρχει και αμφιβάλλω αν η επιστολή είναι πραγματική
Τι εννοείται δεν υπάρχει το λίνκ; μια χαρά υπάρχει το λίνκ και αν δεν σας αρέσει εκεί, το κείμενο του Τζήμερου υπάρχει και στο capital.gr να και το λινκ http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1307978 μετα δεκάδες εγκωμιαστικά για το περιεχόμενο του κειμένου σχόλια. Μήπως είχατε γράψει και εσείς εγκωμιαστικό σχόλιο;
@ Δημήτρη: Συμφωνώ απόλυτα με τις διαπιστώσεις σου κι απλά να προσθέσω ότι αυτό που εγώ είπα είναι ότι το σύστημα αυτό (μια μίξη σοβιετισμού-τιτοϊσμού με τουρκοκρατία κατά την ταπεινή μου άποψη) είναι που αποτυγχάνει οικτρά και δραματικά σήμερα στην Ελλάδα και μας κατάντησε στη σημερινή τραγική κατάσταση. Όχι κάποια παραλλαγή του καπιταλισμού-φιλελευθερισμού διότι απλά κάτι τέτοιο δεν έχει εφαρμοσθεί ποτέ στο γεωπολιτικό χώρο που σήμερα συναποτελεί την Ελληνική Δημοκρατία.
@ Λαγωνικό: Δε σημαίνει όμως ότι αν πότε υιοθετούνταν ο φιλελευθερισμός θα είχε κατ’ανάγκην καλύτερα αποτελέσματα ή τουλάχιστον σημαντικά καλύτερα, παρότι μπορεί να ήταν πολύ διαφορετικά. Προσωπικά κι ειλικρινά δεν έχω αφιερώσει ιδιαίτερη σκέψη στο θεωρητικό ερώτημα πως και με ποιά παραλλαγή θα μπορούσε ίσως να είναι ο φιλελευθερισμός-καπιταλισμός επιτυχημένα εφαρμόσιμος στην Ελλάδα και γι’αυτό εσκεμμένα αποφεύγω να εκφέρω άποψη.
Στο δια ταύτα:
Το σύστημα που πρέπει ΑΜΕΣΑ & ΡΙΖΙΚΑ να ανατραπεί για να σωθεί ο Ελληνισμός κι η Πατρίδα δεν είναι κάποιας μορφής φιλελευθερισμός, αφού κάτι τέτοιο δεν υφίσταται στην ελληνική πραγματικότητα ούτε καν ως ιδέα, αλλά το δίπτυχο κρατισμός-ευνοιοκρατία που επιβάλλεται και συντηρείται εις βάρος του έθνους και του λαού δια της διαπλεκόμενης κομματοκρατίας και της παρασιτικής δημοσιοϋπαλληλίας.
Να είσθε όλοι καλά, Πέτρος.
Πριν βρεθούμε να υποστηρίζουμε Τζήμερο χωρίς αυταπάτες, θα ήθελα να θυμίσω ότι η κλεπτοκρατία είναι η ιστορική συνέχεια ενός μοντέλου συσσώρευσης που στηρίχτηκε στην αρπαχτή του φτηνού μεροκάματου και της επιλογής τομέων οικονομικής δραστηριότητας, που δεν απαιτούσαν ιδιαίτερη επένδυση σε κεφάλαιο (μηχανολογικός εξοπλισμός, τεχνολογία, έρευνα κλπ). Αυτό δεν ήταν επίδοση του κρατισμού αλλά της ιδιαίτερης φύσης της καθ’ ημάς αστικής τάξης. Τα αρνητικά ισοζύγια εξωτερικών συναλαγών δεν είναι φαινόμενο της μεταπολίτευσης, πασοκικής ή μη, διατρέχουν όλη την οικονομική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Τα “νέα τζάκια” του Αντρέα Παπαντρέου αντικατέστησαν τα, αντίστοιχης ποιότητας, “παλιά τζάκια” του καραμανλισμού και του μετεμφυλιακοί καθεστώτος. Οπότε τα λιβάνια στον ιδιωτικό τομέα αποκρύπτουν το γεγονός ότι ο ιδιωτικός αυτός τομέας έχει το μερίδιο του στην κακοδαιμονία και το στρεβλό της ελλαδικής οικονομικής και κοινωνικής ζωής και τον εμφανίζουν, περνώντας τον μέσα από μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ, αθώο από το προπατορικό του αμάρτημα. Αναρωτιέμαι τι είναι πιο εφικτό για μια χώρα σαν την δική μας: Να φτιάξεις ένα κράτος που να δουλέυει ορθολογικά και αποτελεσματικά διατηρώντας τον κοινωνικό χαρακτήρα του, ή να δημιουργήσεις μια αστική τάξη όταν αυτή δεν υφίσταται;
Σωστός ο προβληματισμός σας κι αν διαβάσετε τα σχόλια μου δεν έσπευσα να φέρω νερό ούτε στον κ. Τζήμερο ούτε στο νεοφιλελευθερισμό γενικά. Εγώ είπα ότι η στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ καπιταλισμός σε καμμία μορφή του. Το σύστημα, το μοναδικό στον κόσμο, το οποίο βασίζεται στα τζάκια, καραμανλικά, παπανδρεϊκά δεν έχει σημασία, όπως σωστά καταδείξατε, είναι στην ουσία η συνέχεια της τουρκοκρατίας (κοτζαμπάσηδες = τζάκια).
Το νέο στοιχείο της αλλαγής του Ανδρέα ήταν μια γερή δόση σοβιετισμού-τιτοϊσμού βασισμένη στον αφειδή δανεισμό κι όχι στην ανακατανομή. Το επιστέγασμα αυτό υπαρκτού σοσιαλισμού με δανεικά (εξ’ου και το Δαν(ε)ία του νότου!), το οποίο στηρίχθηκε στη διαπλεκόμενη κομματοκρατία και την παρασιτική δημοσιοϋπαλληλία, πάνω στο υπόβαθρο του παλαιοθωμανικού μοντέλου των τζακιών είναι που κατέστρεψε την Ελλάδα και είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει και τον Ελληνισμό στην εξαφάνιση εφόσον η τισάθευσή του έχει καταστεί εξαιρετικά δύσκολη αν όχι αδύνατη.
Ας μην μπερδεύουμε τα πράματα λοιπόν κατηγορώντας τον καπιταλισμό, το μεγάλο κεφάλσιο κλπ. Το αν ένα μοντέλο καπιταλιστικό, ελεύθερης αγοράς κλπ. μπορεί να εφαρμοσθεί επιτυχώς στην Ελλάδα και να δώσει καλύτερα αποτελέσματα είναι μια άλλη, εν πολλοίς, θεωρητική κουβέντα, που εμένα τουλάχιστον δεν με απασχολεί άμεσα.
– – – Για τον Common… sense (αν κι έχω την εντύπωση ότι η δεύτερη λέξη δεν… ταιριάζει με το όλο σκεπτικό).
Καπιταλιστική κοινωνία δεν είναι μόνο μία κοινωνία η οποία έχει σαν στόχο το κέρδος ή επιτρέπει την ατομική επιχείρηση (αλίμονο αν όλοι -ακόμα κι ο Λένιν- ήταν καπιταλιστές και σοσιαλιστές είναι μόνο η Κίνα κι η πρώην Σταλινική Ρωσία). Καπιταλιστική κοινωνία είναι η κοινωνία στην οποία υπάρχουν τάξεις και την εξουσία την έχουν οι έχοντες -μαρξιστικώς, οι αστοί-. Οι σκανδιναβικές χώρες, παρά τα πλεονεκτήματά τους είναι τέτοιες χώρες. Το ότι ο κόσμος περνά λίγο καλύτερα από ‘δω είναι ένα εντελώς άλλο θέμα που δεν αλλάζει το οικονομικό καθεστώς. Έχουν ελεύθερη αγορά; Ναι. Άρα είναι καπιταλιστικές. Τα πλεονεκτήματα υπάρχουν ακριβώς επειδή εκεί υφίσταται εθνική αστική τάξη, οι έχοντες εκεί νοιάζονται για τη χώρα και θέλουν τον εργαζόμενο χαρούμενο -εξ ου κι οι κοινωνικές παροχές- προκειμένου να επιβιώσουν. Στην Ελλάδα, η αστική τάξη ήταν ανέκαθεν κοσμοπολίτικη -η ανάλυση συμπίπτει με την απάντησή μου στον Δημήτρη-. Αν και γελάω και μόνο με σχόλια του τύπου “οι ΔΥ σε συνδυασμό με τους εφοριακούς έκλεβαν το κράτος κι αυτοί φταίνε”, θα σου πω τότε να μου εξηγήσεις πόσο φταίνε οι ιδιώτες κι οι επιχειρηματίες που δεν κόβουν αποδείξεις. Θα σου πω ότι εφόσον είσαι στο ΔΤ δε μπορείς να φοροδιαφύγεις (μπορείς να κλέψεις με άλλους τρόπους όμως) αλλά όχι να φοροδιαφύγεις. Αυτό είναι κατ’ εξοχήν προνόμιο του ΙΤ. Αλλά δε στέκομαι στη διαμάχη ΙΤ-ΔΤ. Αυτά είναι μπούρδες των νεοφιλελεύθερων μπινέδων της κακιάς ώρας. Απέτυχαν όπου κι αν πήγαν. Το να χρεώνεις 500 δις κρατικό χρέος στους 600 χιλιάδες ΔΥ στα 11 εκατ. κόσμο είναι εντελώς τραγελαφικό. Το αν σε απασχολεί η κουβέντα, όντως είναι δικό σου θέμα αλλά το να φτάνει κανείς στα… τζάκια για να ερμηνεύσει τα τεκταινόμενα, είναι αστείο. Καλύτερα ν’ αρκεστείς στο ν’ αποκτήσεις εσύ ο ίδιος τζάκι ούτως ώστε να μην πληρώνεις τη ΔΕΗ. Ή είναι κι αυτό τερτίπι των ΔΥ? Και γιατί περνά κρίση η Αμερική, η κατ’ εξοχήν καπιταλιστική χώρα; Φταίνε κι εκεί οι… ΔΥ? Έλεος! Σεβαστείτε τη νοημοσύνη μας!
– – – Για τον Δημήτρη (που λέει κι ο Βασίλης Καζούλης).
Η αστική τάξη (ή ελίτ, άμα ο όρος σε ξενίζει) χωρίζεται σε εθνική και κοσμοπολίτικη. Στην Ελλάδα ουδέποτε υπήρξε εθνική αστική τάξη διότι ποτέ η Ελλάδα δεν είχε εθνική ανεξαρτησία. Μονίμως τα συμφέροντα των λεφτάδων συνέπιπταν με αυτά των δυτικών. Μπορείς ν’ ανατρέξεις στην Ιστορία (μιας και “ξέρεις” τι έχει πει ο Καραμπελιάς) και να δεις ότι από τη διαμόρφωση του νέου Ελληνισμού (γύρω στο 13ο αιώνα) υπήρχαν δύο τάσεις: η τάση της Εκκλησίας που στρεφόταν στην ομόθρησκη Ρωσία και την Ανατολή κι η τάση των Φαναριωτών και των αστών των Επτανήσων, του Αιγαίου κλπ. που στρεφόταν στη Δύση. Ακόμα και τα παιδάκια του Δημοτικού ξέρουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν ήθελε ένωση με την Καθολική (ακόμα και τη στιγμή της πτώσης του Βυζαντίου) ενώ οι Φαναριώτες ήθελαν. Γιατί; Διερωτήσου και διάβασε το βιβλίο του Καραμπελιά.
Χώρες όπως η Τουρκία, το Ισραήλ, οι Σκανδιναβικές, η Γερμανία, η Γαλλία έχουν εθνική αστική τάξη και γι αυτό ο ρόλος τους είναι κυρίαρχος.
Για το εάν φταίει η Αριστερά για όλα αυτά. Εδώ έρχεται μια μίξη ταγματασφαλιτισμού μπολιασμένη με λίγο δεξιά και κάτι από Χρυσή Αυγή. Το αν κυριαρχούν οι αριστεροί, εδώ είναι που γελάμε. Πέρα από τηνα αριστερά της ανανέωσης (ΔΗΜΑΡ, δεξιό τμήμα ΣΥΡΙΖΑ) και τα τρότσκια, κανείς ποτέ δεν κυριάρχησε ιδεολογικά από την αριστερά, δυστυχώς δηλαδή. Για φαντάσου να είχε κυριαρχήσει ο Βελουχιώτης και να μαθαίναμε σήμερα για το “τρανό Ελληνικόν έθνος” και την “αθάνατη ελληνική φυλή”. Σίγουρα η δεξιά θα έλεγε “κρεμάστε τον πράκτορα” όπως κάνεις -ούτε λίγο, ούτε πολύ- εσύ τώρα σε μια πιο γενικύ κι ευγενική μορφή. Άρα λοιπόν καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι εφόσον το σύστημα αυτό είναι χρεοκοπημένο και πάει στον κάδο των αχρήστων μαζί με το σοβιετικό-κινέζικο μοντέλο, ας εξετάσουμε ένα ελληνικό μοντέλο εθνικής ανεξαρτησίας-άμεσης δημοκρατίας-οικολογίας-κοινωνικής χειραφέτησης, τσακίζοντας αστούς με συμφέροντα ενάντια στην πατρίδα (μόνο παρτίδα ξέρουν τι σημαίνει), κοινοβουλευτισμό και κατεστημένο.
@Υ.Λ.
1) Για το τι είναι καπιταλιστική κοινωνία ας μην συζητήσω άλλο διότι δεν έχει νόημα. Είναι φανερό ότι ασπάζεσαι τις απόψεις του ΚΚΕ και των αριστερών που τσουβαλιάζουν τους πάντες πέραν των εαυτών τους ως δεξιούς καπιταλιστές κλπ. κα΄τατην ίδια λογική που η ΧΑ τσουβαλιάζει όλους πλην εαυτών ως αναρχικούς, εθνικές απειλές κλπ. Κι όπως έχει αναλύσει εκτενώς κι ο Όργουελ στο 1984, βασικό στοιχείο της προπαγάνδας που γίνεται από τέτοιες οργανώσεις είναι να καθιστούν τους αποδέκτες της ανίκανους ακόμα και να κατανοήσουν το αντικείμενο-θέμα της συζήτησης, κάτι σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις σε έναν ιθαγενή του Αμαζονίου τι είναι ΗΥ ή πληροφορική. Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους δηλ. απλά το πλαίσιο σκέψης και αντίληψης στο οποίο έχουν γαλουχηθεί απαιτεί εξαιρετικά μεγάλη προσπάθεια αν δεν είναι παντελώς αδύνατο για να συλλάβουν κάτι έξω από το κατεστημένο, γι’αυτούς, πλαίσιο.
Προσωπικά πιστεύω ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να ρωτήσει έναν αμερικανό κι έναν σουηδό ας πούμε για το πόσο όμοια και πόσο διαφορετικά είναι τα συστήματα στις χώρες τους παρά να εμπιστευόμαστε τις ψευδοεπιστημονικές αναλύσεις των κομματόσκυλων της πάλαι ποτέ σοβιετίας που αγοράζουμε στα παλαιοβιβλιοπωλεία δυό δεκάρες την οκά.
Αν πάλι δεν θέλουμε την ελεύθερη αγορά ας περιμένουμε λίγο και πολύ σύντομα, κατά πως πάει το πράμα, στην Ελλάδα θα προμηθευόμαστε τα βασικά αγαθά με το δελτίο όπως στην Κατοχή. Λίγη υπομονή λοιπόν κι έρχεται κι η κατάργηση της ελεύθερης αγοράς στην Ελλάδα τουλάχιστον.
2) Όσον αφορά τη φορολογία τώρα: Λες ότι οι ΔΥ δε φοροδιαφεύγουν. Σοβαρά; Δηλ. οι δημόσιοι γιατροί φορολογούνται για το φακελλάκι, οι καθηγητές για τα ιδιαίτερα κι οι εφοριακοί για τη μίζα; Ή κόβουν αποδείξεις για όλα αυτά τα έξτρα εισοδήματά τους που πολλές φορές ξεπερνούν κατά πολύ τα εισοδήματα για τα οποία φορολογούνται; Όσον αφορά τις αποδείξεις ναι καταρχάς συμφωνώ ότι είναι λάθος και παράνομο να μην κόβουν οι επαγγελματίες και να φοροδιαφεύγουν. Από την άλλη όμως δε μπορώ να παραγνωρίσω το αίσθημα αδικίας και την ανάγκη να αντιδράσει που διακατέχουν έναν επαγγελματία ο οποίος υπόκειται τους εκβιασμούς της αυταρχικής, παρασιτικής και ανίκανης δημόσιας διοίκησης να λαδώσει για να μπορεί να κάνει τη δουλειά του. Και αυτό είναι το βασικό έγκλημα για το οποίο είναι υπεύθυνοι οι ΔΥ: Προφανώς και δεν έκλεψαν όλα τα δις του χρέους αυτοί. Είναι όμως εκείνοι οι οποίοι εγκατέστησαν, εξέθρεψαν και στηρίζουν το σύστημα που τα καταχράσθηκε ενώ έπρεπε, βάσει του όρκου που δίνουν όταν διορίζονται, να υπερασπίζονται την εθνική οικονομία κι εισόδημα. Και δυστυχώς δεν απέτυχαν απλά αλλά συνειδητά σαμποτάρουν και καταστρέφουν τη χώρα για να εξασφαλίζουν την καλοπέρασή τους.
Γι’αυτό το καλύτερο είναι να ερωτηθεί ο ελληνικός λαός άμεσα αν μέσα στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να σωθεί η Πατρίδα κι ο Ελληνισμός πρέπει να συμπεριληφθεί κι η κατάργηση της μονιμότητας της δημοσιοϋπαλληλίας. Και την απόφαση πρέπει να την πάρει άμεσα ο λαός μέσω δημοψηφίσματος κι όχι οι μεταπράτες πολιτικοί οι οποίοι ως ντε φάκτο μόνιμοι ΔΥ κι αυτοί είναι ανίκανοι να εκπροσωπήσουν το έθνος (ακόμα και του ΓΑΠ και του Παγκάλου οι “καρδιές” δεν πήγαν να απολύσουν ούτε έναν ΔΥ παρά τον Αρμαγεδδώνα που πλήττει τη χώρα!).
Όσο για το ερώτημά σου που αφορά στην αμερικανική κρίση κλπ. σου απήντησα ήδη: Δεν είναι ίδιες οι συνθήκες δημιουργίας και διόγκωσης χρέους στις ΗΠΑ με την Ελλάδα. Άλλου τύπου οικονομίες, άλλα τα προβλήματα, όσο κι αν εσύ πιστός στις διδαχές της νομενκλατούρας του ανύπαρκτου πλέον σοσιαλισμού τις επικαλείσαι για να τσουβαλιάζεις καταστάσεις κατά το δοκούν. Τα πράματα δεν είναι τόσο απλά κι οι περισσότεροι άνθρωποι και συστήματα δεν είναι ούτε άγγελοι ούτε δαίμονες. Απαιτείται κριτική σκέψη και προσέγγιση για να διακρίνουμε ομοιότητες και διαφορές, πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κλπ. Αλλά αυτό με τη σειρά του απαιτεί απόδραση από τη λογική άσπρο-μαύρο που όλες οι βίαιες και καταπιεστικές ιδεολογίες (ναζισμός, κομμουνισμός, ισλαμισμός κλπ.) χρησιμοποιούν και προσπαθούν να επιβάλλουν για να επικρατήσουν.
Όσον αφορά την απάντηση μου για τα τζάκια αφορούσε προφανώς το σχόλιο του κ. Τζιούμπα στο οποίο κι εγένετο αναφορά σχετικά άρα δεν κατανοώ την ειρωνεία.
Το να μην μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτά που λέω είναι δικό σου θέμα και κανενός κομματόσκυλου ή του ΚΚΕ. Έχω αποχωρήσει εδώ και χρόνια από το ΚΚΕ. Και προφανώς δεν ασπάζομαι τη Σοβιετική Ιδεολογία. Αλλά σιγά μη σου δώσω κι αναφορά κιόλας. Λοιπόν, εάν η δική μου τακτική είναι να λέω κάτι που δεν καταλαβαίνεις, τι να πω… Φοβάμαι πως απλά δε διαθέτεις τα απαραίτητα νοητικά εργαλεία για να το καταλάβεις κι όπως εσύ που μπορεί να έχεις σπουδάσει ηλεκτρολόγος δε μπορώ να σου κάνω το μάγκα στα κυκλώματα, μη μου κάνεις σε παρακαλώ κήρυγμα για το σύστημα και το τι είναι καπιταλισμός. Τα έχω φάει στη μάπα χρόνια, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Δεν είναι ελιτισμός αυτό, απλή λογική. Μάλιστα, εσύ ο ίδιος επικαλέστηκες τον Καραμπελιά, κάπου παραπάνω, νομίζω, κι εγώ σου λέω τι ακριβώς είπε ο Καραμπελιάς για το συγκεκριμένο θέμα. Εάν δεν το αντιλαμβάνεσαι, απλά μην τον επικαλείσαι γιατί εκτίθεσαι. Αυτά γι αυτό εδώ.
Για τα φακελάκια, ιδιαίτερα, μίζες. Αν κοιτάξεις καλά, παραπάνω, θα δεις ότι λέω “δε μπορείς να φοροδιαφύγεις αλλά μπορείς ΝΑ ΚΛΕΨΕΙΣ” κι αναφερόμουν σε αυτά ακριβώς τα φαινόμενα τα οποία, σου λέω εγώ πατώντας πάνω στην σαθρή λογική σου, ότι τα κάνουνε διότι έχουν φάει κατακούτελα τους φόρους και τις λοιπές καπιταλιστικές σαχλαμάρες ενώ ο μαγαζάτορας της γειτονιάς δεν κόβει απόδειξη, πουλά τα προϊόντα μέχρι και 100% πάνω και κάνει ζωάρα. Βλέπεις, λοιπόν, ότι αυτά τα σκεπτικά οδηγούν σε ένα φαύλο κύκλο αλληλοκατηγοριών μεταξύ των λαϊκών στρωμάτων τα οποία δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα εφόσον δεν ήταν οι εργαζόμενοι αυτοί που δημιούργησαν την κατάσταση. Η κρίση δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, είναι παγκόσμιο. Τελεία και παύλα. Αν δεν το βλέπεις, τότε κόψε την τηλεόραση. Τυφλώνει. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, λοιπόν, είναι 600-700 χιλιάδες στην Ελλάδα. Μέχρι πριν τις 6 Μάη, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έπαιρναν 5 εκατομμύρια ψήφους. Για πες μου ότι μόνο οι ΔΥ τους ψήφιζαν να τρελαθώ τελείως, γιατί τότε είσαι ξανά για το δημοτικό και φτου ξανά απ’ την αρχή αριθμητική και προπαίδεια. Γρήγορα λοιπόν στα θρανία ξανά γιατί θα σε μαλώσει η δασκάλα.
Κατάργηση της ΔΥ μέσω δημοψηφίσματος; Μάλιστα. Σε κόβω για τζημεράκο, μανάκο ή νεοδημοκρατάκο. Ειδικά οι πολές πατρίδες μας έχουν κάνει τα ούμπαλα να, με το συμπάθιο. Κατάλαβα. Είσαι λίγο ένα μιξ νεοφιλελευθερισμού, βλαχιάς, ακροατής του MEGA και του ΣΚΑΙ με λίγο Σαμαρά μπολιασμένος. Αδίκως συζητώ με κάθε δραπέτη από ψυχιατρείο εδώ μέσα. Τέλος πάντων.
Αμερικανική κρίση, ελληνική κρίση, γερμανική κρίση, γαλλική κρίση, κινεζική κρίση, όλες μία είναι και προέρχεται από την κρίση παραγωγής του καπιταλισμού και τη φούσκα των ακινήτων που έσκασε στην Αμερική. Ψάξε το. Καλά όμως. Κι από δεξιό site. Το http://www.capital.gr είναι μια καλή αρχή, αν κι είναι κακή επιρροή.
Τελειώνοντας ουσιαστικά με το πρώτο σχόλιο, ο κομμουνισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι κοινωνική κατάσταση. Ο δε ισλαμισμός είναι θρησκεία απ’ όσο ξέρω. Τουλάχιστον έτσι με έμαθαν στο σχολείο. Βέβαια, ναι, ήταν δημόσιο το άτιμο.
Προχωρώντας τώρα για την αριστερά. Το κατά πόσο θεωρείται αριστερά το ΠΑΣΟΚ, το δεξί ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ κι η ΔΗΜΑΡ είναι μια άλλη ιστορία. Πάντως, στην αριστερά δεν υπολογίζονται. Ποια η σχέση του νεοφιλελεύθερου-εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ με τη σοσιαλδημοκρατία; Η ανανέωση κι ο εσκυγχρονισμός, ο καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο της ΔΗΜΑΡ και του δεξιού ρεύματος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τι σχέση έχει με την ευρύτερη αριστερά που παλεύει ενάντια σε αυτό το σύστημα; Καμία. Αυτό είναι μια καραμέλα της δεξιάς για να συντηρεί τα εμφυλιακά της σύνδρομα, τα οποία, εάν δεν ήταν οι “φίλοι” και “σύμμαχοί” μας Εγγλέζοι, Αμερικάνοι, Γάλλοι και Γερμανοί δε θα ζούσε να τα χρησιμοποιήσει. Αλλά ας όψονται οι προδότες που παρέδωσαν τα όπλα.
Υ.Γ.: Το Πολυτεχνείο ήταν Αριστερά. Η Εθνική Αντίσταση ήταν Αριστερά. Τα συνθήματα “Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες”, “Εθνική Ανεξαρτησία-Λαϊκή Κυριαρχία” κλπ κλπ ήταν αριστερά πριν χρησιμοποιηθούν από τον Αντρίκο τον δεξιό συνεργάτη της ασφάλειας και παιδάκι των αμερικανών, πόσο μάλλον από τα γερμανοπιάσματα της ΝΔ, του ΛΑΟΣ και της Χρυσής Αυγής.
Αυτά και τέλος. Η μεγάλη ιστορία κουράζει.
Έχεις δίκιο ας το αφήσουμε γιατί δε βγαίνει άκρη με την Ελλάδα τουλάχιστον. Βολεύει τη δημοσιοϋπαλληλία να ισχυρίζεται ότι φταίνε οι Αμερικάνοι καπιταλιστές, οι οποίοι όντως δημιούργησαν τη φούσκα ακινήτων στις ΗΠΑ, για το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο είναι αφερέγγυος δανειολήπτης και δεν θέλει να το δανείζει κανεός πια. Και φταίνε οι Αμερικάνοι καπιταλιστές για το ότι δεν παράγουμε τίποτα απλά καταναλώνουμε για να “αναπτυσσόμαστε” με δανεικά. Εμείς και ειδικά η δημοσιοϋπαλληλία κι η πολιτική τάξη που υποτίθεται ότι προστατεύουν το κράτος και το λαό δε φταίνε σε τίποτα. Τα 5 εκ. που ψήφιζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παρεμπιτπόντως είναι περισσότερα από τον αριθμό των ΔΥ διότι α) έχουν κι οικογένειες και συνταξιούχους και β) υπήρχαν πάντα και στρατιές επίδοξων ΔΥ που ανέμεναν διορισμό μετά τις εκλογές.
Τώρα όσον αφορά το δημοψήφισμα ξέρω ότι ξεβολεύει γιατί η αριστερά προσπαθεί πάντα με ωραία συνθήματα να υποκλέψει την εκπροσώπηση του λαού γιατί κατά βάθος φοβάται και την κρίση του και το αισθητήριο του. Όμως ο κόμπος έφθασε στο χτένι: Πλέον δεν υπάρχουν λεφτά, δεν έχουμε να πληρώνουμε κι εφόσον ο λαός είναι ο εργοδότης η κοινή λογική (common sense) υπαγορεύει ότι πρέπει να ερωτηθεί σχετικά με το πόσους μπορεί να πληρώνει και πόσους νομίζει ότι χρειάζεται. Και μάλιστα αν θέλαμε να είμαστε απόλυτα δίκαιοι στο δημοψήφισμα δεν θα έπρεπε να συμμετέχουν όσοι πληρώνονται από το κράτος ή έχουν καθαρό κέρδος από τις συναλλαγές μαζί του λόγω σύγκρουσης συμφερόντων. Αλλά ας είναι: Ακόμα κι αν ψηφίσουν όλοι εγώ είμαι διατεθειμένος να υποταχθώ στην απόφαση του ελληνικού λαού ακόμα κι αν αυτή είναι να διατηρήσει τη μονιμότητα την οποία εγώ δεν πιστεύω. Εσείς και λοιποί αριστεροί όμως τι θα κάνετε αν αποφασίσει να την καταργήσει με τη άδολη κι ανόθευτη ψήφο του;;;
Όσον αφορά τα συνθήματα (τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα δηλ.) τα γνωρίζω όλα της αριστεράς είναι. Αλλά επιτρέψτε μου να θυμίσω και μερικά έργα κι επιτεύγματα: σταλινική περίοδος-Κατύν-σύμφωνο Μολότωφ-Ρίμπεντροπ, Στάζι, Τσαουσέσκου, Πολ-ποτ και στρατόπεδο Ες-21 κλπ. και για να έρθω στα δικά μας: Δεκεμβριανά, παιδομάζωμα, βιβλίο Ρεπούση κλπ. Αυτά για να μην ξεχνιόμαστε πως κάνετε τα λόγια σας πράξη….
“Έχω αποχωρήσει εδώ και χρόνια από το ΚΚΕ”
ναι αλλα δεν σου φαινεται ….
@Υ.Λ. – συνέχεια σχετικά με την αριστερά:
Ως πολίτης αυτής της χώρας θεωρώ ότι η ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς επί υπαρκτής μεταπολιτεύσεως είναι μια πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε περισσότερο για αυτό το θέμα. Η αντιμετώπιση της και η ιδεολογική της απονομιμοποίηση είναι πρωταρχικός στόχος κάθε μετά-μεταπολιτευτικού πολιτικού προτάγματος. Όμως υπάρχει ένα βασικό ερώτημα. Ποια αριστερά;
Υπάρχουν πολλές αριστερές; Μια αριστερά υπάρχει με πολλές όμως γεύσεις. Η πιο βαριά είναι το ΚΚΕ και κατά την άποψη μου η πιο ακίνδυνη. Το ΚΚΕ είναι ένα γραφικό κόμμα που παίρνει είτε ψήφους διαμαρτυρίας είτε ψήφους αθεράπευτων σταλινικών. Εκεί δεν μπορείς να κάνεις κάτι, είναι σαν να επιχειρηματολογείς με φανατικούς ταλιμπάν για τον Διαφωτισμό. Όντως το ΚΚΕ με τα τάγματα του τραμπουκίζει, όμως η αντιμετώπιση του ΠΑΜΕ και των τραμπούκων του είναι υπόθεση της αστυνομίας. Ιδεολογικός κίνδυνος δεν είναι το ΠΑΜΕ.
Υπάρχει όμως και η άλλη αριστερά. Ξέρετε αυτή που μετά την μεταπολίτευση ταμπουρώθηκε στα πανεπιστήμια, στα επιχορηγούμενα κέντρα κινηματογράφου, που ανέλαβε δημόσιες θέσεις κλπ. Είναι η αριστερά που μετεξελίχθηκε από τον Ρήγα είτε στην μειλίχια αριστερά του Φώτη Κουβέλη και του Νίκου Κωνσταντόπουλου, είτε στην ανανεωτική – εκσυγχρονιστική αριστερά που αναμείχθηκε με το ΠΑΣΟΚ του εκσυγχρονισμού.
Είναι η αριστερά των επιφυλλιδογράφων στις γνωστές εφημερίδες που δολοφονούσε χαρακτήρες όπως αυτόν του Παναγιώτη Κονδύλη, είναι η αριστερά που τσίριζε υστερικά για ρατσιστές όταν η λαθρομετανάστευση είχε φτάσει στο απροχώρητο, είναι η εστέτ αριστερά που έβλεπε στον Κευνσιανισμό των δημοσίων έργων την οικονομική ανάπτυξη της χώρας και τώρα προσδοκά στο New Deal της πράσινης ανάπτυξης.
Είναι η αριστερά του κυρίου Μουζέλη που βλέπει εφιάλτες όταν ακούει το όνομα Μάργκαρετ Θάτσερ και περιμένει έναν τρίτο Κευνσιανό, ευρωπαϊκό, σοσιαλδημοκρατικό, αντινεοφιλελεύθερο δρόμο. Είναι η αριστερά του κυρίου Πανούση εμπνευστή του άθλιου νόμου για τα ΑΕΙ. Είναι η αριστερά της Παντείου το πρόβλημα και όχι ο Μεντρέκας. Με τον δεύτερο γελάμε, την Πάντειο όμως την πληρώνουμε από το υστέρημα μας. Είναι με λίγα λόγια τόσο η σοσιαλδημοκρατία όσο και η ανανεωτική – καθεστωτική αριστερά που κυριαρχεί αυτή και το αφήγημα της στον δημόσιο διάλογο.
Για αυτό βρίσκω πολύ πιο χρήσιμο από τις εμφυλιοπολεμικές κορώνες εναντίον του ΚΚΕ (που είναι χρήσιμες αλλά άσφαιρες) να ασχοληθούμε περισσότερο με την καθεστωτική αριστερά της ανανέωσης και του “εκσυγχρονισμού”.
Αυτά και συγγνώμη για τα μακρά σχόλια,
Πέτρος.
O Τζήμερος έχει και κλασσικές ακροδεξιές θέσεις.Πχ απαγόρευση διαδηλώσεων στο κέντρο και απαγόρευση(!) συνδικαλισμού στα πανεπιστήμια
ναι …ειναι και οπαδος του σατανα και ρουφαει αιμα μικρων παιδιων !
Πάντως στην εμφάνιση του Τζημερου οι δυο «κυβερνητικές» δυνάμεις αντέδρασαν σφοδρα οι Συριζαιοι και οι ΝΔουλιδες «Υπήρξε εκφραστής της «αγανακτισμένης» πτέρυγας των γιάπηδων» http://www.antinews.gr/2012/05/22/162445/
Κάτι θα τρέχει με αυτόν τελικά …
Ρε ανετε αντι να ειρωνευεσαι διαβασε το προγραμμα του…
common sense από ότι καταλαβαίνω δεν έχεις καμία θεωρητική γνώση για το τι είναι καπιταλισμός και κάνεις εξαιρετικά ρηχή ανάλυση και ούτε ίχνο επιστημονικής προσέγγισης. Είναι της μόδας οι ρηχές “αναλήσεις”. Και οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού διέφεραν μεταξύ τους (π.χ. τεράστιες διαφορές Γιουγκοσλαβίας με Ρουμανία) αλλά είχαν το ιδιο κοινωνικό και πολιτικό σύστημα. Ο καπιταλισμός είναι οικονομικό σύστημα το οποίο χαρακτηρίζεται από γενικευμένη παραγωγή εμπορευμάτων, μισθωτή εργασία. Τα εμπορεύματα πέρα από αξία χρήσης έχουν και ανταλλακτική αξία. Ασχέτως των παρεμβάσεων του κράτους στην οικονομία, οι ιδιώτες παίρνουν τις αποφάσεις για το που θα γίνουν επενδύσεις, τι θα καταναλωθεί. Ο όποιος σχεδιασμός υπάρχει, ακόμα και στις σκανδιναβικές χώρες είναι ενδεικτικός…Το να ισχυρίζεσαι ότι η Ελλάδα δεν είναι καπιταλιστική και να προσπαθείς να εφεύρεις νέο τρόπο παραγωγής, τη δημοσιουπαλληλία, είναι κωμικό…
Η δημοσιοϋπαλληλία δεν είναι τρόπος παραγωγής κι ούτε προσπαθώ να την επανεφεύρω ως τέτοια. Άλλοι είναι που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο παρασιτισμός, η διαπλοκή κι η διαφθορά που η κάστα αυτή επέβαλλε στην Ελλάδα είναι καλή και…. παραγωγική επειδή γι’αυτούς είναι το εργαλείο με το οποίο απομυζούν και τα ευρωπαϊκά κονδύλια και το υστέρημα του ελληνικού λαού.
Είναι όμως καιρός πλέον το έθνος κι ο λαός να ξαναπάρουν την Πατρίδα στα χέρια τους και να μην αφήνουν τους κηφήνες δυνάστες του Δημοσίου να καταστρέψουν κι άλλο την Ελλάδα. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει με δημοψήσμα με ερώτημα περί της μονιμότητας. Προσωπικά δε βλέπω άλλο τρόπο εφόσον την εξουσία τη νέμονται οι πολιτικάντηδες που ωε ντε φάκτο ΔΥ κι αυτοί και ανώτατη βαθμίδα της δημοσιοϋπαλληλίας είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν το έθνος, το κράτος και το λαό υπερασπιζόμενοι την κάστα την οποία δημιούργησαν και της οποίας ηγούνται.
Με τιμή,
Πέτρος
Όσον αφορά το βάθος των αναλύσεών μου προσπαθώ να το κρατώ ανάλογο του βάθους των θεμάτων που τίθενται. Σε κάθε περίπτωση και πέραν του τι νομίζει ο καθένας μας, το καλύτερο είναι να αποφασίσει ο κυρίαρχος λαός άμεσα και δημοκρατικά με την ψήφο του. Εγώ προσωπικά είμαι έτοιμος να σεβασθώ την απόφασή του όποια κι αν είναι αυτή και στο θέμα της μονιμότητας και σε κάθε άλλο ανεξάρτητα με το πόσο ρήχες ή βάθειες τις θεωρώ. Ελπίζω όλοι εκείνοι οι (δημόσιοι) γραμματείς και φαρισαίοι που στα λόγια κόπτονται περί άμεσης δημοκρατίας αλλά στην πράψη κάνουν το παν για να την υποθάλψουν και να καπηλευθούν την εθνική βούληση, να τη σεβασθούν τουλάχιστον αυτή τη φορά….
προς τον φερόμενο ως κοινή λογική
Μην χάνεις χρόνο να αποδείξεις ότι υπάρχει βαρύτητα
Πράγματι δε χρειαζόμεθα κανέναν αποτυχημένο επαγγελματία της ψευδοεπιστημονικής αριστερής ελίτ και νομενκλάτουρας να μας εξηγήσει πως “δουλεύει” το σύστημα του κρατισμού και της ευνοιοκρατίας μέσω του παρασιτικού δημοσιοϋπαλληλικού και διαπλεκόμενου κομματικού…. καπιταλισμού!
Το έχουμε φάει στη μάπα κοντά μισό αιώνα τώρα και αν δεν παταχθεί αμείλικτα κι άμεσα θα εξαφανίσει την Πατρίδα και τον Ελληνισμό για πάντα από το προσκήνιο της Ιστορίας τρεφόμενο από τις σάρκες και ξεδιψώντας με το αίμα τους.
http://www.axinosp.blogspot.com/2012/05/blog-post_26.html#more
Εδω η επιστολη τζημερου στη Μερκελ.Μνημειο δωσιλογισμου
Σωστά. Αλλά τι άλλο να περιμένουμε από έναν κατά φαντασίαν γιάπη που επειδή ακριβώς δε θα μπορούσε να επιτύχει τίποτα στο αμείλικτο περιβάλλον της ελεύθερης αγοράς και του πραγματικού καπιταλισμού παριστάνει τον απόστολό του στην Ελλάδα χωρίς να ξέρει τι του γίνεται ούτε αυτού ούτε και του 2% που τον ψήφισε.
Ισχύει δηλ. το “ρητό”:
Those who can, do.
Those who can’t, teach.
Those who can’t teach, administrate.