Ο Καζάκης ήταν η αρχή μιας πορείας που θα έχει ως κατάληξη τον Σώρρα!
Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 127
Οι Βρετανοί χρησιμοποιούν τη φράση «Εποχή της βλακείας», όταν θέλουν να περιγράψουν μια ιστορική περίοδο που κυριαρχεί το ανορθολογικό, που στην πολιτική έχουν ρόλο διαμορφωτή ψευδοπροφήτες, που σε άλλες εποχές, «κανονικές», θα είχαν τον ρόλο του τρελού του καφενείου. Αλλά και απατεώνες, που με τα κόλπα τους την βγάζουν χωρίς να κοπιάσουν στη ζωή τους.
Ο Δημήτρης Καζάκης είναι κλασική περίπτωση νεόκοπου «πολιτικού», που το άστρο του ανέτειλε με το ξεκίνημα της τρέχουσας κρίσης. Για την πολιτική του δραστηριότητα και την επαγγελματική του πορεία τα χρόνια πριν την κρίση ελάχιστα γνωρίζουμε. Στο βιογραφικό του αναφέρει, χωρίς περαιτέρω πληροφορίες, ότι έχει εργαστεί σε μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπου γνώρισε από τα μέσα, όπως δήλωσε σε μια συνέντευξη, τον καπιταλισμό. Ήταν μέλος του ΚΚΕ μέχρι τα μέσα του ’90 και μετά περιφερόταν στον χώρο του αριστερισμού και της πατριωτικής αριστεράς, χωρίς να έχει ιδιαίτερες συμπάθειες σε κανέναν από τους δύο.
Το μπαμ το έκανε το 2009, όταν «προέβλεψε» τη χρεοκοπία της χώρας και από τότε το επαναλαμβάνει διαρκώς σαν κολλημένο γραμμόφωνο. Από τις στήλες του Ποντικιού και από το ραδιόφωνο του Άλφα αργότερα έγινε ευρύτερα γνωστός και γι’ αυτό προβλήθηκε και από τις συστημικές τηλεοράσεις και από τον πάντα πρόθυμο Παπαδάκη. Οι «λύσεις» που πρότεινε ήταν βάλσαμο για τους Έλληνες, που έβλεπαν ξαφνικά και απρόκλητα να χάνουν το βιοτικό τους επίπεδο και να αρχίζει η φτωχοποίησή τους. Αυτός είχε τη λύση, «έξοδος από το ευρώ και διαγραφή του χρέους». Ουσιαστικά πήρε μια πάγια θέση του ΚΚΕ (το παρελθόν δεν ξεπερνιέται εύκολα), την υπερτόνισε, τη μακιγιάρισε με την προσωπική του αυθεντία, ως γνώστη εκ των έσω του καπιταλισμού, και την υπερασπίστηκε με γνήσιο σταλινικό πάθος. Όποιος, ακόμα και καλόπιστα, φέρνει αντιρρήσεις στη «μαγική λύση» του, τον λούζει με το γνωστό καζάκειο υβρεολόγιο, που κυμαίνεται από τον χαρακτηρισμό ότι όποιος δεν συμφωνεί είναι άσχετος και, όταν στριμώχνεται, εκσφενδονίζει τη λάσπη περί πράκτορα. Πέτυχε ένα μείγμα ψευδοπροφητισμού και σταλινισμού στη χειρότερη μορφή του.
Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ουσιαστικά αυτός που τον σύστησε στα ευρύτερα ακροατήρια, όταν τον συμπεριέλαβε στη Συμβουλευτική Επιτροπή της Σπίθας και αυτός του ξεπλήρωσε την ευεργεσία, εξαπολύοντας την κατηγορία ότι η Σπίθα είναι διαβρωμένη μέχρι το μεδούλι από ξένες μυστικές υπηρεσίες. Χωρίς φυσικά να εξηγεί πού το στηρίζει αυτό, τι στοιχεία έχει, αλλά, σε εποχές βλακείας, τέτοιες στάσεις δίνουν πόντους σε όσους τις ενστερνίζονται.
Όλα αυτά για τον Καζάκη τα έχουμε γράψει πολύ πιο εκτεταμένα παλαιότερα στο κείμενο «Το τέλος μιας εποχής, η αρχή μιας νέας» και αν τώρα επανερχόμαστε στον Καζάκη, είναι για να δείξουμε τι κατάληξη είχαν φαινόμενα τύπου Καζάκη, δηλαδή να ξεπερνιούνται από πιο δυνατές μαγικές λύσεις, όπως είναι πια ο Σώρρας. Γιατί, όταν εθίζεις τον κόσμο σε λύσεις- «ναρκωτικά», ο εθισμένος θέλει συνεχώς κάτι πιο δυνατό και καθαρό. Άρα, γιατί να μείνουμε στη διαγραφή του χρέους και στο κόψιμο δικού μας νομίσματος και να μην πάμε ένα βήμα παραπέρα: Διαθέτουμε 110 τρισ. δολάρια κατατεθειμένα σε ελληνικές τράπεζες, όπως ισχυρίζεται ο Σώρρας, και με αυτά να μπορούμε να ζήσουμε σαν κροίσοι εμείς και όλοι μας οι απόγονοι! Ο Σώρρας από την άλλη έχει πλήρως αντιγράψει τις αμυντικές λειτουργίες του Καζάκη και όποιος, ακόμα και καλόβουλα, τον ρωτά πού τα βρήκε τα λεφτά, κερδίζει τον χαρακτηρισμό, «ζώο»!
Ο δεύτερος λόγος είναι για επισημάνουμε ότι στην απέλπιδα προσπάθειά του ο Καζάκης να υπερασπίσει την «αλήθεια» του, φτάνει σε κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Μετά το ιουλιανό αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, στο κείμενό του, «Και τρία αυγά Τουρκίας», βγάζει το συμπέρασμα ότι: «Ο στρατός της Τουρκίας, για να ανακάμψει μετά από τέτοιες εκκαθαρίσεις θα χρειαστεί πολλά χρόνια. Αν ανακάμψει ποτέ». Και συνεχίζει, σαν άλλος στρατηλάτης: «Ένα στράτευμα με τέτοια στελέχη είναι ανίκανο να απειλήσει οποιονδήποτε. Τα casus beli της Τουρκίας είναι πλέον άδεια λόγια. Η Τουρκία ξεδοντιάστηκε και μόνο η δική μας εθελοδουλία φαντάζει τη γείτονα μεγάλη και τρανή. Οι εξελίξεις αυτές προσφέρουν μια εξαιρετική ευκαιρία για την Ελλάδα και την Κύπρο ώστε να ανατραπούν εδώ και τώρα όλα τα “τετελεσμένα” που έχει επιβάλει η Τουρκία στο Αιγαίο και στα κατεχόμενα της Κύπρου». Με αφετηρία την αγωνιώδη προσπάθειά του να αποδείξει ότι ο γεωπολιτικός κίνδυνος λόγω εξόδου από την ΕΕ δεν υφίσταται, φτάνει στο σημείο να δηλώσει ότι το αποτυχημένο πραξικόπημα είναι η ευκαιρία για να πάρουμε τη ρεβάνς από την ήττα στο Ματζικέρτ! Λίγες μέρες μετά από τις στρατικο-γεωπολιτικές αναλύσεις του Καζάκη, ο «διαλυμένος» στρατός της Τουρκίας εισέβαλε στη Συρία. Και μη δικαιολογήσει κανείς τον Καζάκη ότι έχει άγνοια επί των στρατιωκογεωπολιτικών, μια και ο τομέας του είναι η οικονομία, γιατί τις ίδιες και χειρότερες υπεραπλουστεύσεις κάνει και στην οικονομία.
Τώρα που το άστρο του Καζάκη δύει, απόδειξη ότι την άνοιξη σημειώθηκαν εκ νέου μαζικές αποχωρήσεις από το ΕΠΑΜ και το ΕΠΑΜ έχει μετατραπεί εξ ολοκλήρου σε προσωπική του υπόθεση, γίνεται ολοένα και πιο εριστικός και επιθετικός. Και συνάμα αυτογελοιοποιείται – πρόσφατα δήλωσε σε ραδιοφωνική εκπομπή ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Κωνταντίνος Σβολόπουλος και οι υπόλοιποι ακαδημαϊκοί ιστορικοί δεν γνωρίζουν ιστορία, δεδομένου ότι βράβευσαν στην Ακαδημία το βιβλίο του Καραμπελιά για τον Ρήγα Βελεστινλή! Όταν θα έρθει η στιγμή του απολογισμού της προσφοράς του, θα καταδειχτεί περίτρανα ότι αποτέλεσε προπομπό φαινομένων τύπου Σώρρα και ότι εκεί που δεν τα κατάφερε αυτός, δηλαδή να μπει στη Βουλή, κινδυνεύει, δυστυχώς, να τα καταφέρει ο Σώρρας!
Υ.γ.1 Τελικά, όπως πληροφορούμαστε αυτές τις μέρες, και ο Τσίπρας ήταν οπαδός του σχεδίου Καζάκη για επιστροφή, εδώ και τώρα, έστω και με με τους χειρότερους όρους, στην δραχμή. Ο Αλέξης στις 6 Ιουλίου έψαχνε στην Μόσχα εκτυπωτική μηχανή για να τυπώσει δραχμή, αλλά ο Πούτιν (αλλά σύμφωνα με τα wikileaks και οι Αμερικανοί), του διαμήνυσε να συμμαζευτεί. Έτσι αποχώρησε από το σχέδιο δραχμή, αλλά ο Σόιμπλε παραμένει σταθερός σύμμαχος του… Καζάκη και ο Γερμανός πολιτικός συνεχίζει να κάνει ό,τι μπορεί για να μας πάει στην δραχμή. Στον επόμενο γύρο του ελληνικού δράματος, που θα διαδραματιστεί σε λίγους μήνες, ο Σόιμπλε ίσως και να τα καταφέρει. Και έτσι θα δικαιωθεί και ο Καζάκης και θα πάμε δεμένοι χειροπόδαρα στη δραχμή. Και όχι βέβαια όποτε το επιλέξουμε εμείς, αλλά όποτε το επιλέξουν “αυτοί”, Αμερικανοί, Σόϊμπλε και Τσίπρας, που είναι έτοιμος μια και δεν του ¨κάθησε” ο Πούτιν να το επιτύχει με τον Σόϊμπλε, αρκεί να κάτσει λίγο ακόμα στην εξουσία.
Υ.γ.2 Σε πρόσφατη εκδήλωση του Καζάκη στην Λιβαδειά ένας φίλος γιατρός τον ρώτησε αν πάμε άμεσα στην δραχμή, χωρίς να έχουν γίνει πρώτα τα απαιτούμενα βήματα για παραγωγική αυτάρκεια σε βασικά είδη, τι θα γίνει για παράδειγμα με τους 50 χιλ. διαβητικούς που δεν θα μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους (φάρμακα που δεν παράγονται στην Ελλάδα); Η απάντηση του ήταν άμεση και αφοπλιστική “θα φτιάξουμε”.
29 ΣΧΟΛΙΑ
Δεν τρέφω καμία συμπάθεια για τον Καζάκη (με ενοχλεί πολύ το εριστικό στυλ της ομιλίας του), αλλά δεν μ’ αρέσει και η άποψη του “ευρώ πάση θυσία”, που φαίνεται ότι προτείνετε. Συμφωνώ με την άποψη της Ζωής (με την οποία έχω άλλες σοβαρές διαφωνίες, βέβαια!) ότι κανένα νόμισμα δεν είναι πάνω από την δημοκρατία. Δηλαδή το ζητούμενο είναι να είμαστε ανεξάρτητοι. Όχι μόλις μας απειλήσουν με έξωση από την ευρωζώνη, να υποχωρήσουμε άτακτα. Βέβαια, τόσο σοβαρές κινήσεις απαιτούν, όπως λέτε και εσείς εξάλλου, καλό σχεδιασμό για να αποφευχθούν καταστάσεις σαν και αυτήν που περιγράφετε για τους διαβητικούς.
Κάνετε λάθος, το κείμενο δεν λέει ευρώ πάση θυσία, αλλά να φύγουμε α) τη στιγμή όταν και αν θέλουμε εμείς (και είμαστε έτοιμοι) και όχι τώρα που το θέτει εκ νέου ο Σόιμπλε και, όπως μαθαίνουμε από τον Ολλάντ και η Λαγκάρντ β) να έχουν γίνει πριν κάποια ελάχιστα πράγματα, και όχι τους επόμενους μήνες μετά την έξοδο π.χ. να πεθάνουν κάποιοι διαβητικοί λόγω έλλειψης φαρμάκων ή στο Αιγαίο να γίνει ότι έγινε στην Κύπρο το 1974, δηλαδή όχι πολύ παλιά μόλις πριν 40 χρόνια. Άρα δεν λέμε “ευρώ πάση θυσία”, αυτό μας το προσάπτουν κάποιοι που διαστρέφουν την άποψή μας, ή ορισμένοι που δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι έπεσαν σε μία λούμπα. Εξάλλου σήμερα μετά τα τελευταία με τον Τσίπρα τον Πούτιν, τους Αμερικανούς, και τον Ολλάντ αποκαλύπτεται πολύ περισσότερο η πραγματικότητα και τι σήμαινε αυτή η περιβόητη αυτοκτονική έξοδος.
Πάντως, αν νομίζετε ότι θα κάνετε κάτι διαφορετικό σβήνοντας σχόλια που δεν σας αρέσουν, κάτι δεν έχετε καταλάβει καλά. Κρίμα…
Έχουμε τονίσει αναρίθμητες φορές πως μας αρκεί η εξάχρονη συζήτηση και κάποτε “ξεκατίνισμα” για το περιβόητο “δραχμικό” ζήτημα Καζάκη, και δεν υπάρχει περιπτωση να επανέλθουμε. Απλώς. Και το σχόλιο έρχεται πάνω από ένα μήνα μετά τη δημοσίευση του άρθρου. Δεν πρόκειται λοιπόν να συνεχίσουμε. Έλεος και τέλος.
Μία ερώτηση έκανα και μάλιστα χωρίς καμία διάθεση “ξεκατινιάσματος”. Πάντως είναι κατανοητό να μην θέλετε να απαντήσετε και ζητώ συγγνώμη που επέμεινα τόσο πολύ.
Πατριωτική Αριστερά
Δεν φτάνει που είμαστε λίγοι και χωρίς κάποιον πολιτικό φορέα που να μας εκπροσωπεί,πλακωνόμαστε και μεταξύ μας.
Λαμπρά.
Άμα δείτε άσπρη μέρα,μ’αυτά τα μυαλά,βγάλτε μια σέλφι μαζί της
Οι επισημάνσεις είναι απόλυτα σωστές. Η “πτώση” δε γίνεται μονομιάς αλλά σιγά-σιγά μέσω εθισμού σαν το μιθριδατισμό…. Ευχαριστούμε το ΚΠ Άρδην κι ελπίζουμε να συνεχίσει να επαγρυπνεί ώστε να μην κατεβαίνουμε τα σκαλιά χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε…
παλαιοκοματισμος, εθνικισμός , τα αρνητικά του Επαμ….
Έτοιμοι να φύγουμε από το ευρώ με καλές προϋποθέσεις ήμασταν μόνο πριν την υπογραφή των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων. Από τη στιγμή που μπήκαν τοκογλύφοι και ελέγχουν την οικονομία μας δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψουν τη δημιουργία συνθηκών που θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σε έναν εναλλακτικό δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης έξω από τη δικιά τους λογική. Και απορώ πως λέγονται τέτοιες μπαρούφες. Το “δεν είμαστε έτοιμοι για..” ισοδυναμεί με το “ΤΙΝΑ” του κατεστημένου των ευρώδουλων ραγιάδων. Άλλωστε τα ίδια ακριβώς έλεγαν και το 1821. Ακόμα σκλαβωμένοι στους Τούρκους θα ήμασταν με αυτή τη λογική.
Το ζητούμενο δεν είναι να πεθάνουμε όλοι (ήδη έχουμε 30.000-50.000 αυτοκτονίες και σημαντική μείωση του πληθυσμού λόγω των μνημονιακών μέτρων) για να μη στερηθούν κάποια φάρμακα οι άρρωστοι(που δεν το πολυπιστεύω – στο 2016μΧ ζούμε). Το ζητούμενο είναι η μετάβαση στην εθνική οικονομία(που είναι αναπόφευκτη) να γίνει με όρους δικούς μας και όχι του Σόιμπλε. Με κυβέρνηση που θα βάλει χέρι στο 1% της ελίτ που ελέγχει το 60% του ΑΕΠ ώστε να επιβιώσει ο πληθυσμός. Αλλιώς, το Grexit με όρους τοκογλύφων θα είναι μία τραγωδία.
έξοδος από ευρώ εοκ καιδιαγραφη ολου του χρέους μονομερως και 100% αυξησεις από την πρώτη μέρα με Επανάσταση μόνο συντροφοι με γιούργια όλοι μαζί βέβαια ή Τέλος πάντων ένα δυναμικό 5%
Αγαπητέ αρθρογράφε, ούτε εγώ γουστάρω το ύφος που μιλάει ο Καζάκης(πολλές φορές , όχι πάντα γιατι πάρα πολλές φορές επίσης ειδικά οι οικονομικές του αναλύσεις είναι απο τις καλύτερες που κυκλοφορούν στην Ελλάδα) . Και επειδή νομίζω ότι ξέρω γιατί του κάνετε πόλεμο (μάλλον για κάποια άκομψα ομολογουμένος σχόλια για τον Καραμπελιά) παρόλα αυτά , υποπέφτετεις και εσύ στο ίδιο και χειρότερο επίπεδο σφάλματος απο αυτόν που κατηγορείς. Απλά βάλεσαι εναντίον του όπως κάνει και εκείνος, δίχως όμως το ίδιο επίπεδο επιχειρημάτων. Τα επιχειρήματά σου είναι αδύναμα και η παρομοίωση με τον Σώρρα εκτός τόπου και χρόνου. Θα αρκούσε να κριτίκαρες το ύφος του και τη γεωστρατηγική θέση σε σχέση με την Τουρκία. Όλα τα άλλα είναι ιδεοληψίες πολύ χειρότερες απο αυτές που υποτίθεται ότι κατηγορείς. Τώρα για τη θέσω σε σχέση με το Ευρώ και το επιχείρημα με τους διαβιτικούς είναι μια ταιράστια κουβέντα την οποία υποβαθμίζεις εξαντλητικά.
Έτσι ακριβώς!
@προς διάφορους σχολιαστές
(Α) Η Ελλάδα είναι κατα κάποιο τρόπο ήδη έξω απο το ευρώ. Απλά το χρησιμοποιεί σαν επίσημο νόμισμα όπως το Μαυροβούνιο χρησιμοποιεί το ευρώ, ή όπως χρησιμοποιήθηκε το δολάριο απο χώρες όπως ο Ισημερινός και το Ελ Σαλβαδόρ και η Ζιμπάμπουε (Dollarization/euroization). Υπάρχουν κάποιες διαφορές, αλλά πρακτικά εκεί είμαστε. Το ερώτημα λοιπόν είναι πότε η χώρα θα κόψει δικό της νόμισμα..
(Β) Το δικό σου νόμισμα έχει θετικά, έχει και αρνητικά. Το κυριότερο θετικό είναι η ανεξαρτησία και η δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις εσωτερικούς πόρους για διάφορα πράγματα, ένα απ’ αυτά είναι και για να κάνεις πόλεμο. Πως μπορείς να κάνεις πόλεμο με νόμισμά σου το ευρώ? Τι ακριβώς σκεφτόντουσαν οι κύριοι που μας βάλανε??? (και ο κόσμος που τους ψήφιζε και πορείες έκανε μόνο για την τσέπη??)
(Γ) Το όνειρο πολλών θα γίνει πράξη με μεγάλη βεβαιότητα. Η χώρα θα κόψει δικό της νόμισμα. Όχι για ν’αναπτυχθεί ή να κάνει πόλεμο. Αλλά για να σωθεί το πολιτικό σύστημα με πληθωριστικό χρήμα. Απλά ψάχνουν τον ηλίθιο ή τον αχυράνθρωπο που θ’αναλάβει το πρόσκαιρο και παταγώδες κόστος της μετάβασης.
@ προς άρδην
Συμφωνώ βέβαια μαζί σας για μετάβαση σε εθνικό νόμισμα όταν εμείς το διαλέξουμε, αλλά δυστυχώς υπάρχει ένα catch 22. Αν πράξεις αυτά που πρέπει να πράξεις ωστε να μπορείς να βγείς με σχετικά δικούς σου όρους, η κατάσταση θα έχει βελτιωθεί αρκετά ωστε να το ξεχάσουν οι περισσότεροι. Οπότε δεν θα βγείς.
Αυτό που πιστεύω οτι θα συμβεί είναι πως η κατάσταση θα γίνει τόσο ασφυκτική που θα παρακαλάμε να βγούμε. Ακριβώς τότε το πολιτικό σύστημα θα βρεί έναν “ηλίθιο” (ίσως και τον Καζάκη, μη το γελάτε) ή έναν “τεχνοκράτη” αχυράνθρωπο και θα μας βγάλει. Θα φάει ο κόσμος μια ακόμα μεγαλειώδη σφαλιάρα και τότε ελπίζω να ξυπνήσει και ν’αρχίσει να σκέφτεται όχι πλέον με το συναίσθημα και τις ονειρώξεις αλλά πάνω σε ρεαλιστικές βάσεις – πως θα γίνει να εκμεταλλευτούμε τα πλεονεκτήματα ενός δικού μας νομίσματος χωρίς να πατήσουμε τις μπανανόφλουδες που κουβαλάει μαζί του.
@ Avir
Πως θα έβγαινες απο το ευρώ πριν τα μνημόνια με έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών στα 35 δις? Συνειδητοποιείς οτι την ύφεση που φάγαμε σε τρία χρόνια θα την τρώγαμε σε μερικούς μήνες?
Μπορεί σε βάθος χρόνου να ήταν η σωστή απόφαση (το συζητάω – ίσως, και υπο συνθήκες) αλλά η κυβέρνηση που θα το έκανε θα έπεφτε. Και καμία κυβέρνηση στον πλανήτη δεν θέλει να πέφτει.
Όσοι ταυτίζουν το σχέδιο Σοιμπλε με τον Καζάκη το κάνουν εσκεμμένα…ο Καζάκης προτείνει εθνικό κρατικό νόμισμα και έξοδο από την Ε.Ε ώστε να μην μας δεσμεύει το δίκαιο των δανειστών με ταυτόχρονη δήλωση ότι δεν πληρώνουμε δεκάρα από το χρέος όπως έχουμε δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο ως ανεξάρτητο κράτος….το σχέδιο Σοιμπλε προτείνει έξοδο από το ευρώ ΕΝΤΟΣ Ε.Ενωσης προτείνει δηλαδή αποπληρωμή του χρέους σε εθνικό νόμισμα εντός Ε.Ενωσης..δηλαδή εντός της δικαιοδοσίας του Ευρωπαικού Μηχανισμού Σταθερότητας που είναι δανειστής μας….
Είναι πολύ ωραίο το “με ταυτόχρονη δήλωση ότι δεν πληρώνουμε δεκάρα από το χρέος όπως έχουμε δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο ως ανεξάρτητο κράτος”. Πιστεύετε όντως ότι αρκεί μια τέτοια “δήλωση” για να μην αποκλειστεί οικονομικά η Ελλάδα, και να μην πραγματοποιηθεί embargo στις εξωτερικές ανταλλαγές; Όπως θα διαβασατε αυτές τις ημερες η Ρωσία δεν ήταν διατεθειμένη ούτε δραχμές να τυπωσει χωρίς να πάρει την άδεια της Δύσης. Για να μην αναφέρουμε τις γεωπολιτικές συνέπειες μιας τέτοιας μονομερούς από την πλευρά της Ελλάδας, ενέργειας.
Προφανώς λοιπόν δεν μπορούμε να συνενοηθούμε, γιατί παρότι έχει αποδειχτεί η τεράστια μπούρδα της αποχώρησης “μέσω δηλώσεως” την οποία υποστηρίζει ο Καζάκης, συμβαίνει κάτι διαφορετικό, δυστυχώς:
Κατά τον ίδιο τρόπο που ένα μεγάλο τμήμα των Ελλήνων δεν εννοεί ακόμα να ξεκολλήσει από τον Σύριζα και τον Τσίπρα, γιατί δεν θέλει να αναγνωρίσει ότι εξαπατήθηκε, έτσι και πολλοί -φίλοι ή όχι- δεν θέλουν να αναγνωρίσουν ότι πλανήθηκαν με τη λύση πασπαρτού της λαφαζάνειας ή της καζάκειας δραχμής. Και όμως δεν είναι ντροπή να αναγνωρίσει κανείς ότι παρασύρθηκε σε ένα ζήτημα που δεν γνώριζε, όπως οι περισσότεροι Έλληνες, από έναν τύπο που το μόνο που διαθέτει είναι το τεράστιο θράσος να μιλάει για πράγματα που αγνοεί.
Δεν αξίζει δυστυχώς τον κόπο να επιμένουμε για ένα ζήτημα που πλέον έχει αποδειχτεί μία φούσκα, επειδή δεν θέλουμε να αναγνωρίσουμε ότι πλανηθήκαμε. Εδώ πιστέψαμε Βαρουφάκηδες,Κατρούγκαλους, Τσίπρες και τόσους άλλους. Γιατί όχι και ένα δήθεν οικονομολόγο όπως τον Καζάκη; Ας καταλάβουμε λοιπόν πως δυστυχώς δεν μπορούμε να αποποιηθούμε τα χρέη μας και ούτε γάτα ουτε ζημιά. Ας δούμε τι συνέβη στην Αργεντινή με πολύ μικρότερο χρέος, με άλλα μεγέθη και άλλη οικονομία και χωρίς…Τουρκία και τζιχάντ δίπλα της. Γι’ αυτό μιλάμε για απάτη. Γιατί κατι τέτοια λέει ο Καζάκης, ότι θα φύγουμε και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Και για όσους ενοχλούνται που θεωρούμε πως παρόλες σαν του Καζάκη άνοιξαν τον δρόμο για το Σώρρα, είναι πολύ απλό για να γίνει κατανοητό. Η απογοήτευση από τις μπαρούφες τύπου Βαρουφάκη και Καζάκη, ανοίγει τον δρόμο στους πιο απελπισμενους και άσχετους για να μεταπηδήσουν στον Σώρρα, κυριολεκτικώς σε μια λύση από το υπερπέραν. Θα θέλαμε λοιπον να ρωτήσουμε όλους τους διαμαρτυρομένους γι’ αυτή την παρομοίωση, αν γνωρίζουν κάποιους που απελπισμένοι και από τον Καζάκη έφτασαν στον Σώρρα, γιατί εμείς γνωρίζουμε πολλούς.
Τέλος σε ότι αφορά το ύφος αρκεί να ακούσετε ή να διαβάσετε όλα όσα αραδιάζει ο Καζάκης για το Άρδην και τον Καραμπελιά, για να μην αναρωτηθείτε -ειλικρινώς ή όχι- για την απαντησή μας. Εξάλλου είναι γνωστό το ήθος του ανθρώπου.
Δεν μου αρέσει το ΥΦΟΣ καμιας πλευρας. Μπορω να πω κιολας οτι με ενοχλεί ιδιαιτερα. Οι γενικες και αναρθρες κραυγες χωρίς απολύτως καμία απόδειξη δεν μου λενε απολύτως τίποτα. Απο τους ηγετες ενος πατριωτικου χωρου αχω ιδιαίτερες απαιτήσεις στο θεμα αυτο. Δεν γίνεται να λες τον αλλον, ισως λογω προσωπικων διαφορων και αντιπαθειας, πρακτορα η αργυρωνητο χωρίς να προσκομιζεις τις αντιστοιχες αποδείξεις. Ο Καραμπελιας ποτε δεν έχει δηλωσει οτι επιθυμει την παραμονη του στην ευρωπαικη ενωση
Λεει ομως οτι η φυγη εδω και τωρα μπορεί να προκαλεσει μια εθνικη καταστροφη. Ετσι είναι αυθεραισια το να λέμε οτι επιθυμει παραμονη
Αρα αυτο που πρέπει να συζητήσουμε είναι το ΓΙΑΤΊ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΩΡΑ η ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ.
Εκει πρέπει να εστιαστει η επιχειρηματολογια μας. Ο Καζακης λέει ότι ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΩΡΑ. Ετσι σ αυτο πρέπει να επιμενει συνεχως, να μας εξηγεί ΓΙΑΤΙ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ. Σε κάθε περίπτωση αποδοκιμαζω την υβρεολογια απο οπου κι αν προέρχεται. Δεν ανέχομαι απο ανθρώπους που θελω να εκτιμω να εκφράζονται κατ αυτον τον τροπο. Περα απο αυτα δεν μπορείς επισης να συγκρινεις τον Καζακη με το φαινόμενο Σωρρα. Είναι πολυ εκτος οριων διοτι προσβαλεις εκτος απο τον ιδιο τον Καζακη και μια σειρά απο αγωνιστες του δημοκρατικου χωρου. Δεν μπορούν ολοι αυτοι που τον ακολουθουν να είναι ψωνια και ηλιθιοι. ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΟΥΡΟΥΦΑΣ Π.ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΑΓΟΡΩΝ ΣΠΆΡΤΗΣ
@npo
το 2010 είχες χρέος σε ιδιώτες, σε εθνικό νόμισμα κ στη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων και την προίκα(δημόσια περιουσία) αφάγωτη. Εννοείται ότι πτώχευες άμεσα χωρίς δεύτερη σκέψη αν επρόκειτο για το συμφέρον της χώρας. Αυτό δε νομίζω να το αμφισβητεί κανένας λογικός άνθρωπος που έχει στοιχειώδεις οικονομικές γνώσεις.
Όταν δηλώνεις πτώχευση, δεν υπάρχουν ελλείμματα και πλεονάσματα. Σταματάς να εξυπηρετείς το χρέος μέχρι μετά από κάποια χρόνια να έρθεις σε συμβιβασμό με τους δανειστές. Σταματώντας την πληρωμή του χρέους τότε, η ελληνική οικονομία θα είχε και πλεόνασμα με μια συνετή διαχείριση. Απλά υπενθυμίζω ότι το 95% των δανείων από τα μνημόνια, πήγε για την εξυπηρέτηση του χρέους. Ένα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα που είχαμε, ήταν ότι τα νοικοκυριά όπως αποδείχθηκε είχαν άνετα “λίπος” για 2-3 χρόνια και τέλος ελέγχοντας τις ροές των κεφαλαίων, η χώρα θα είχε άφθονο συνάλλαγμα για το διάστημα προσαρμογής. Η δραχμή θα είχε μια υποτίμηση 30-40%, που στο κάτω κάτω το έχουμε υποστεί και σήμερα με τα μνημονιακά μέτρα, όμως αυτή η υποτίμηση θα λειτουργούσε ευεργετικά στην αύξηση του εθνικού προϊόντος, στην τόνωση της εγχώριας παραγωγής και της απασχόλησης.
Δυστυχώς όμως τα συμφέροντα της αστικής τάξης ήταν συνυφασμένα με το ευρώ. Μια αστική τάξη που ξέμαθε να παράγει από τη στιγμή που υπήρχε μπροστά της ο εύκολος δρόμος της “αξιοποίησης” ευρωπαϊκών κονδυλίων. Τα οποία φυσικά έγιναν τραπεζικές καταθέσεις (που κινδύνευαν σε ένα μεγάλο ποσοστό να δεσμευτούν από τους δανειστές σε περίπτωση ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας)
Είναι προφανές πως το 2010 η χώρα δεν ήταν καν ανάγκη να μπει σε μνημόνιο, και η λύση ήταν προφανώς και ο δανεισμός από τις αγορές και εσωτερικό ομολογιακό δάνειο. Όλη η συζήτηση για το τι θα μπορούσε να γίνει αφού είχαμε στο μνημόνιο είναι μάλλον άτοπη και ολίγο στον αέρα. Διότι εάν ξεκινήσουμε με αφετηρία τό ότι η είσοδος στο μνημόνιο ήταν αυτοκτονική και “στημένη” από τον ΓΑΠ, πώς εν συνεχεία θα μπορούσε να υπαρξει μια πολιτική με συνέπεια, ποιος θα την έκανε πράξη;
Ήταν αδύνατο και γι’ αυτό εξ άλλου δεν έγινε! Ποιές άραγε θα ήταν οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που θα εφάρμοζαν μια άλλη στρατηγική; Αυτές που υπερψήφισαν τον ΓΑΠ το 2009 – ακόμα και στις δημοτικές του 2010; ΄Η αυτές που αργότερα ψήφισαν τον Τσίπρα;
Δυστυχώς δεν είναι μόνο η αστική τάξη που ξέμαθε να παράγει αλλά εν πολλοίς και ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού έμαθε στις εύκολες λύσεις και τις αρλουμπολογίες. Γι’ αυτό λοιπόν αν πάμε πιο πίσω είναι προφανές πως δεν έπρεπε καν να έχου μπει στη ζώνη του ευρώ και όμως τότε ελάχιστοι το υποστηρίζαμε γιαί όλοι τρεχανε πίσω από τα “ευκολα” δάνεια. Γι’ αυτό και όταν ήρθε η κρίση, δεν υπήρξε και οποιαδήποτε διαφορετική στρατηγική, παρά μόνο Βαρουφάκηδες, Καζάκηδες Λεβέντες και τώρα πια Σώρρες.
Αφαιρώ δε ότι η συζήτηση για το νόμισμα δεν μπορεί να διεξάγεται αποκλειστικά στο επίπεδο των οικονομικών παραμέτρων, αλλά κατ’ εξοχήν των γεωπολιτικών. Ο ελληνισμός στην Ελλάδα και την Κύπρο κινδυνεύει με εθνική καταστροφή και σε κάθε του κίνηση είναι υποχρεωμένος να παίρνει υπ’ όψη του όλους τους παράγοντες. Απόδειξη της παρακμής μας -και κυρίως της Αριστεράς- είναι εξάλλου ότι γράφουμε στα παλιά μας τα παπούτσια το τι θα συμβεί για παράδειγμα στην Κύπρο και ασχολιόμαστε μόνο, -από το πρωί μέχρι το βράδυ- με το νόμισμα και άλλα ηχηρά παρόμοια. Γι’ αυτό λοιπόν αυτή συζήτηση για μας έχει λάβει τέλος προ πολλού, δυστυχώς.
Η χώρα μας έχει ήδη καταστραφεί οικονομικά σε μεγάλο βαθμό και σήμερα κινδυνεύουμε και με εθνική καταστροφή. Και αν συνεχίζουμε απτόητοι την ίδια παλιά συζήτηση, που κράτησε ήδη έξη χρόνια, μάλλον δεν διαπνεόμαστε από αυθεντικό πατριωτικό φρόνημα. Και εμείς του Άρδην προτιμούμε να ασχοληθούμε μάλλον με τον Ερντογάν, τις προκλήσεις του και με την ισλαμοποίηση της χώρας μέσα από το μεταναστευτικό και όχι με τους Καζάκηδες, νισάφι πιά.
Δηλώσεις Ερντογάν πριν λίγα λεπτά:
«Η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία», σύμφωνα με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος με αφορμή την υπόθεση της Μουσούλης είπε πως η Τουρκία «εκτός από τα 79 εκατομμύρια των πολιτών της, φέρει ευθύνη και απέναντι στα εκατοντάδες εκατομμύρια αδέλφια μας στη γεωγραφική περιοχή με την οποία μας συνδέουν ιστορικοί και πολιτισμικοί δεσμοί». Στο πλαίσιο αυτό, ο Ερντογάν έκανε λόγο και για τη «Δυτική Θράκη».
«Είναι καθήκον, αλλά και δικαίωμα της Τουρκίας να ενδιαφέρεται για το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, την Κριμαία, το Καραμπάχ, τη Βοσνία και τις άλλες αδελφές περιοχές. Η Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία», υποστήριξε ο Ερντογάν σε ομιλία του στη Ρίζε και πρόσθεσε: «Η στιγμή που θα παραιτηθούμε από αυτό, θα είναι η στιγμή που θα χάσουμε την ανεξαρτησία μας και το μέλλον μας».
Ο Ερντογάν είπε ότι το 1920 η τότε τουρκική Εθνοσυνέλευση έλαβε απόφαση περί του «εθνικού συμβολαίου», το οποίο περιλάμβανε τα σύνορα της Τουρκίας, και τόνισε ότι με βάση την απόφαση εκείνη τα σύνορα στις περιοχές του Οθωμανικού κράτους όπου υπήρχε αραβική πλειοψηφία κατά την υπογραφή της Συνθήκη του Μούδρου το 1918, θα έπρεπε να ορισθούν σύμφωνα με την εκφρασμένη μέσω δημοψηφίσματος βούληση των ίδιων των πληθυσμών. Η απόφαση του 1920 ανέφερε επίσης, σύμφωνα πάντα με τον Ερντογάν, ότι το κριτήριο είναι η συγγένεια από πλευράς θρησκείας και γένους και ότι το νομικό καθεστώς και της Δυτικής Θράκης πρέπει να οριστεί ως αποτέλεσμα ελεύθερου δημοψηφίσματος στην περιοχή.
Ο Ερντογάν υποστήριξε επίσης ότι «ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα του εθνικού συμβολαίου περιλαμβάνουν επίσης την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μουσούλη, το Αρμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμ, τη Θεσσαλονίκη, το Κίρτζαλι, τη Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου». http://www.topontiki.gr/article/190131/o-erntogan-xanahtypa-me-neo-othomanikes-diloseis
Όταν πριν δέκα χρόνια το πρώτο φύλλο της Ρήξης είχε βγει με τίτλο να αντισταθούμε στον νεο-οθωμανισμό διάφοροι χαζογελούσαν και το κοιτούσαν λες και έβλεπαν εξωγήινους. Δέκα χρόνια μετά η επιβεβαίωση είναι απόλυτη. Ο Ερντογάν διεκδικεί μέχρι την Θεσσαλονίκη, ενώ έχει προχωρήσει τόσο πολύ που λεει ότι στην Θράκη πρέπει να γίνει δημοψήφισμα. Και δεν μας φτάνουν οι αριστερο-δεξιοί εθνομηδενιστές, που τα προηγούμενα χρόνια έστρωσαν τον δρόμο του Ερντογάν, έχουμε και τον Καζάκη, που κατά τα άλλα είναι πατριώτης, να μας κατηγορεί για ραγιάδες επειδή εδώ και 10-15 χρόνια το Άρδην, η Ρήξη και ο Γ. Καραμπελιάς ως επικεφαλής του χώρου, προειδοποιούσαν για το που πάει το πράγμα.
Επειδή συμβαίνουν και διακυβεύονται πολύ σημαντικότερα πράγματα, όπως η ύπαρξη της Κύπρου, η ελευθερία της Θράκης, των νησιών κ.ά, δηλαδή η ίδια η ύπαρξη της χώρας. Ας μην συνεχίζουμε να διυλίζουμε τον κώνωπα ευρώ ή δραχμή, συνεχίστε μόνοι σας αυτόν τον “διάλογο”. Αλλά προσέξτε μήπως σε μερικά χρόνια το δίλημμα γίνει τρίλημμα, ευρώ, δραχμή, ή τουρκική λίρα.
Δεν νομίζω ότι αυτό το άρθρο προσθέτει τίποτα στην επιχειρηματολογία του ΑΡΔΗΝ. Νομίζω μάλιστα ότι μάλλον του αφαιρεί.
Ο Καζάκης δεν είναι Σώρρας, ούτε προπομπός του. Μπορεί να λέει ή να κάνει λάθος πράγματα, έχετε όμως κατά καιρούς επιχειρηματολογήσει περί αυτού. Δεν χρειάζονται περισσότερα.
Σε ποιους απευθύνεται το άρθρο; Όσοι καταλαβαίνουν από λογικά επιχειρήματα μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα χωρίς να χρειάζονται τα υποτιμητικά σχόλια.
Τι νόημα έχει η απαξίωση του προσώπου; Αυτό είναι πρακτική ανθρώπων με εμπάθειες και έλλειψη επιχειρημάτων, επομένως δεν την χρειαζόμαστε.
Ακόμη και αν ο ίδιος έχει αναφερθεί με απαξιωτικό τρόπο για το ΑΡΔΗΝ ή τον Καραμπελιά, νομίζω ότι δεν ωφελεί η υιοθέτηση αντίστοιχης στάσης από μέρους σας.
Έχω υπογράψει την διακήρυξη του ΑΡΔΗΝ και ομολογώ ότι ένιωσα πολύ άβολα με αυτό το άρθρο που εν τέλει νομίζω ότι αδικεί περισσότερο αυτούς που το γράφουν παρά αυτούς τους οποίους υποτίθεται στηλιτεύουν.
Το νέο όραμα που αναζητούμε πιστεύω, ότι δεν έχει ανάγκη από τέτοιες προσεγγίσεις. Βεβαίως, μπορεί να έχω κάνει λάθος… ένα ακόμη.
Στο πρώτο μνημόνιο οι προοπτική της εξόδου της χώρας από Ε.Ε και ευρώ θα ήταν (κατά το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ-ΛΑΟΣ σύστημα) καταστροφική!
Στο δεύτερο μνημόνιο, τα πράγματα χειροτέρεψαν επιπλέον, αλλά πάλι η όποια σκέψη εξόδου (πάλι κατά το ίδιο σύστημα) θα ήταν καταστροφική!!
Στο τρίτο μνημόνιο, τα πράγματα έγιναν επιπλέον χειρότερα των δύο πρώτων, αλλά και πάλι η αποχώρηση από Ε.Ε- ευρώ (κατά το σύνολο (!) των κομμάτων της βουλής) θα ήταν καταστροφική!!!
Στο τέταρτο; Στο πέμπτο; τι θα είναι η ανάγκη εξόδου της χώρας από τα παραπάνω βαμπίρ;;
Ο σημερινός Ελληνας (ή μάλλον ρωμιοραγιάς) πολίτης, διαιρεμένος σε κάστες και συντεχνίες, ψάχνει εναγωνίως την προσωπική του επιβίωση, μη δίνοντας δεκάρα για τους άλλους. Το σύστημα (εντός κι εκτός των τοιχών) γνωρίζει άριστα τον τρόπο σκέψης μας, αφού αυτό τον δημιούργησε, και μας ρεγουλάρει κατά το δοκούν, όπως: ” Αν η χώρα φύγει από το ευρώ, δεν θα πληρωθούν μισθοί Δ/Υ και συντάξεις, θα χαθούν οι επιδοτήσεις των αγροτών, θα πεθάνουν οι διαβητικοί, θα μείνουμε από καύσιμα, θα πεινάσουμε από τρόφιμα που εισάγουμε…..κτλ….κτλ….”Αν φύγουμε και από την Ε.Ε: Δεν θα έρθουν επενδυτές, θα σταματήσουν τα ΕΣΠΑ, θα μας την πέσουν οι Τούρκοι (αλήθεια δεν είμαστε στο ΝΑΤΟ?), θα σταματήσει ο τουρισμός, θα μας μποϊκοτάρουν τις λίγες εξαγωγές μας, δεν θα μας δώσει κανείς οπλικά συστήματα……κτλ….κτλ. Ωραία…..
Αν μείνουμε και στην Ε.Ε και στο ευρώ, ποιοι και πως μας εγγυούνται ότι δεν θα πάθουμε ακριβώς τα ίδια, λόγο της εσωτερικής υποτίμησης των πάντων, της συνεχούς συρρίκνωσης του εθνικού εισοδήματος και τελικά της οικονομικής μας κατάρρευσης εντός της Ε.Ε και του ευρώ; Ηδη η εξαετής παραμονή μας και υποταγή μας εντός των μνημονίων και των εντολών των δανειστών, μόνο αισιοδοξία δεν προσφέρει.
Αλήθεια, γνωρίζει κανείς (με το χέρι στην καρδιά!) πόσο είναι ΑΚΡΙΒΩΣ το εθνικό χρέος μας, και πόσα έχουμε δώσει όλα αυτά τα χρόνια; Θα μάθουμε ποτέ τον πραγματικό λογαριασμό; Θα γίνει ποτέ πραγματικός λογαριασμός;
Τέλος, η δική μου άποψη είναι πως, είτε μείνουμε είτε φύγουμε, θα περάσουμε των παθών μας τον τάραχο. Αν φύγουμε έχουμε κάποιες πιθανότητες (με πραγματική πατριωτική κυβέρνηση, και με τον αστάθμητο παράγοντα του διεθνούς αιφνιδιασμού) να σώσουμε την πατρίδα (και την παρτίδα) των επόμενων γενεών (γιατί η δική μας αναγκαστικά θα θυσιαστεί στο μεγαλύτερο μέρος της). Αν παραμείνουμε, τότε με τις παρούσες μετρήσεις και φθίνουσες εθνικές καταστάσεις (ανεργία, φτώχεια, ανέχεια, μετανάστευση, λαθρομετανάστευση, υπογεννητικότητα, αυτοκτονίες, ξεπούλημα των πάντων… κτλ) θα σβήσουμε από το χάρτη ως έθνος. Ο Καζάκης μπορεί να είναι σταλινικός, μπορεί να είναι αχώνευτος, μπορεί να είναι ακόμα και πρακτορίσκος(;), αλλά αυτά που λέει (δυστυχώς) ισχύουν. Άσχετα αν έτσι που τα λέει στο τέλος χάνει το δίκιο του. Αλλά λέει αλήθειες. Ειρήσθω εν παρόδω, το ΑΡΔΗΝ έχει να προτείνει κάτι καλύτερο και πρακτικά εφαρμόσιμο με τις λιγότερες δυνατές απώλειες; Αν ναι…….να το διαβάσουμε να μάθουμε.
Αναλυτικά ή έστω περιληπτικά ποια είναι η πρόταση σας;
Υπάρχει κάπου αναρτημένη,συγγνώμη δεν μπόρεσα να την βρω.
Επίσης χρονικά πότε πιστεύετε θα είμαστε έτοιμοι να φύγουμε από το Ευρώ και ποια τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Οι θέσεις του Άρδην http://ardin-rixi.gr/sample-page
Εδώ Βενεζουέλα. …Υπάρχουν Ελληνες που νομίζουν ότι με εθνικό νόμισμα δεν θα έχουμε ΔΝΤ και μνημόνια; Θα έχουμε τέτοια και πολύ σκληρότερα ακόμα και αν διαγράψουμε το χρεος. Με ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο θα αρχίσουμε να χρεωνόμαστε πάλι και η υποτίμηση του νομίσματος θα διαλύσει τη μισθωτή εργασία. Ας μη μιλήσουμε για το πολιτικό συστημα που θα κληθεί να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση.
Αφήστε το αδέλφια, προφανώς δεν έχετε καμιά απολύτως παιδεία, γνώση ή κατάρτιση σε θέματα συναφή με την οικονομία και με την οικονομική ιστορία.
Το να έχουμε άποψη δίχως γνώση είναι επικίνδυνο. Επειδή τυγχάνει να κατέχω 4 πτυχία οικονομικών επιστημών και διοίκησης (το τέταρτο από το εξωτερικό) αλλά και να διαθέτω μιά εμπειρία 37 ετών ως ελεύθερος επαγγελματίας με εξειδίκευση στην χρηματοδότηση, παραγωγικές επενδύσεις και χρηματοπιστωτικά – νομισματικά θέματα, σας διαβεβαιώνω ότι ο Δημήτρης Καζάκης αποτελεί φαινόμενο γνώσεων και ότι η εφαρμογή των προτεινόμενων δράσεων που περιγράφει θα είχαν άμεσο αποτέλεσμα στην αλλαγή των οικονομικών καταστάσεων στην πατρίδα μας (δεν είμαι μέλος του κόμματός του).
Μοναδική προϋπόθεση γιά την επίτευξη της αλλαγής ο λαός. Ένας λαός που να έχει καταλάβει ότι το κορόϊδεψαν και τον παγίδεψαν με την δήθεν Ε.Ε. και το ευρώ. Ένας λαός που να καταλάβει ότι κανένας δεν προκόβει χωρίς εθνική κυριαρχία, χωρίς προστασία της ντόπιας παραγωγής και εργασίας σε μιά χώρα που τελεί υπό κατοχή.
Ένας λαός που να αντιληφθεί ότι με το βόλεμα, την αρπαχτή, την απάτη, τον διορισμό, το επίδομα, την υπερτιμολόγιση και κυρίως χωρίς γνώση, είναι καταδικασμένος να εξαφανιστεί ιστορικά … Και αυτό δεν εννοούμε ακόμα να το καταλάβουμε …
Ιδού το βιογραφικό του Δ. Καζάκη, γ.γ. του Ε.Πα.Μ.
https://youtu.be/_J_1nPEJx6g?t=38
Όταν ένας αρθρογράφος δεν έχει τα κότσια να υπογράψει την δημόσια κριτική του για ένα πρόσωπο, αλλά κρύβεται πίσω από την λέξη “σύνταξη” έιναι αυτομάτως απορριπτέος από τον αναγνώστη που ξέρει να ξεχωρίζει τους καιροσκόπους, καλοθελητές και λασπολόγους ή αλλιώς, τα διάφορα είδη τρολ που ανθίζουν στην εποχή μας.
Κε θρασύδειλε αρθρογράφε, έχεις πολλά καρβέλια να φας όπως λέει ο λαός, πριν φτάσεις να ωριμάσεις και να γίνεις άξιος να κατακρίνεις έναν πατριώτη, αγωνιστή και επιστήμονα επιπέδου Καζάκη, αφού πέρα από το αχανές κενό της άνγοιάς σου που διαφαίνεται από αυτά που έγραψες τότε, ούτε καν έχεις το θάρρος της γνώμης σου σε ένα δημόσιο μέσο, και άρα βρίσκεσαι πολύ κάτω από τον μέσο όρο, τόσο κάτω, που πάντα θα κοιτάς τους αληθινούς ανθρώπους σαν τον Καζάκη, όπως κοιτάς έναν ουρανοξύστη από το ισόγειο, το επίπεδο 0.
Είστε τόσο τυφλωμένος από τον Καζάκη που δεν μπορείτε να δείτε ακόμα και το πιο απλό, ότι το άρθρο έχει υπογραφή συντάκτη. Οι ύβρεις σας ωχριούν σε σχέση με όσα έσουραν στον αρθρογράφο παλαιότεροι οπαδοί του Καζάκη. Κοιτάξτε μην έχετε ίδια κατάληξη με αυτούς, δηλαδή μαλώνοντας με τον Καζάκη να τον υβρίζεται με τις χειρότερες λέξεις. Ανοίξτε τα μάτια σας, ο Καζάκης τυφλώνει.