Πού έχετε το βραβείο σας απ’ την Βοσνία, κύριε Τσίπρα;

1,K

Του Αλέξανδρου Ασωνίτη*

Κάποια επιβεβλημένα ερωτήματα προς τον πρωθυπουργό, που πολύ φοβάμαι ότι φεύγει με την σκιά και το στίγμα μιας πρωτοφανούς απανθρωπιάς, αήθειας και βαθύτατου ολοκληρωτισμού τέτοιου, που κάποιοι ένθερμοι θα μπουν στον πειρασμό να τον εντάξουν σε άλλον πολιτικό χώρο.

Κορυφαία πολιτικά γεγονότα της θητείας του ήταν ο παρατεταμένος, μεθοδευμένος εμπαιγμός του λαού με την διενέργεια του δημοψηφίσματος  και η μετατροπή του ΟΧΙ σε ΝΑΙ το ίδιο βράδυ, επιβεβαιώνοντας τον μακαρίτη  γελοιογράφο Βασίλη Χριστοδούλου που μετά το δεύτερο «δημοψήφισμα» της χούντας το 1973 για «αλλαγές στο σύνταγμα», σατίριζε στην εφημερίδα «Η Βραδυνή»:

       «Μαθές δεν έξαναγίνε τέτοιο κουτί ρημάδι, ΟΧΙ να ρίχνεις το πρωί να βγαίνει ΝΑΙ το βράδυ»,

Παπαδόπουλος – Τσίπρας, βίοι παράλληλοι ως προς το δημοψήφισμα και ημερολογιακώς: 29 Ιουλίου το δεύτερο «δημοψήφισμα» του Παπαδόπουλου, 15 Ιουλίου του Τσίπρα.

Βίοι παράλληλοι και ως προς την συμφωνία των Πρεσπών. Η χούντα πούλησε οικειοθελώς την Κύπρο, ο Τσίπρας πούλησε οικειοθελώς την Μακεδονία στους Μακεδόνες της Βόρειας Μακεδονίας, που είναι Σλάβοι και δεν έχουν σχέση με τους  Μακεδόνες της αρχαιότητας και τους σύγχρονους που είναι Έλληνες, αλλά θα έχουν στο εξής, οι Σλάβοι, το ελληνικό όνομα κ.λπ. των Μακεδόνων. Ό,τι σύγχρονο μακεδονικό είναι σλάβικο, ό,τι αρχαίο είναι ελληνικό. Πολύ ωραία έλυσαν την κλοπή του ονόματος. Η νεκρανάσταση του παρανοϊκού ιμπεριαλιστικού  ολοκληρωτισμού της Τρίτης Διεθνούς και η συστηματική απολυταρχική μνησικακία της ελληνικής αριστεράς εις βάρος του ελληνικού λαού και Ιστορίας, προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού σε Τραμπ, Μέρκελ, Σόιμπλε, Σόρος κλπ. Τους χορεύεις στο ταψί τους καπιταλιστές, αν είσαι επαναστάτης. Και σου δίνουν συγχαρητήρια, οι καπιταλιστές  που κατήγγελλες.

Η δε στάση του σε άλλα σοβαρά κοινωνικά ζητήματα χαρακτηρίστηκαν από τέτοια αναλγησία και κυνισμό που όμοιά τους δεν έχει γνωρίσει ο δημόσιος βίος.

Τρία ερωτήματα ζητούν απάντηση, πρωθυπουργέ-πολίτη  Τσίπρα.

Α) Γιατί δυόμιση χρόνια τώρα  δεν επισκεφθήκατε την Μάνδρα με τους 23 νεκρούς απ’ τις πλημμύρες του Νοεμβρίου 2017 να δείτε από κοντά την κατάσταση και να πείτε δυο λόγια κι ένα συγγνώμη στους κατοίκους; Γιατί τον Νοέμβριο του 2017 πήγατε στην σύνοδο του Γκέτεμποργκ αντί να μείνετε εδώ να επιστατείτε των προσπαθειών, και γιατί παραμείνατε εκεί περισσότερο από κάθε άλλον ομόλογό σας;

Β) Γιατί δεν απαντήσατε στην επιστολή της μάνας και του πατέρα του Κώστα Κατσίφα; Τον Δεκέμβριο του 2018 οι γονείς του δολοφονημένου Κατσίφα Βασιλεία και Γιάννης σας έστειλαν επιστολή για την εν ψυχρώ δολοφονία/εκτέλεση του γιου τους, που ήταν και Έλληνας πολίτης, από πολυάριθμες Αλβανικές ειδικές δυνάμεις. Γιατί δεν απαντήσατε την στιγμή που έχετε απαντήσει σε αντίστοιχες επιστολές;

 

Γ)  Γιατί στις 23 Ιουλίου 2018 επιλέξατε να φύγετε από την Ελλάδα, ενώ  ήδη έκαιγε η φωτιά στην Κινέττα κι εσείς με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο περάσατε από πάνω; Γιατί φύγατε την πιο κρίσιμη μέρα του περσινού καλοκαιριού, που αποδείχτηκε και η πιο θανατηφόρα από συστάσεως ελληνικού κράτους, για να πάτε να παραλάβετε ένα ασήμαντο βραβείο από μια ασήμαντη Βοσνιακή ΜΚΟ για την συμφωνία των Πρεσπών;

    Και το βραβείο σας που σας απένειμαν, πού είναι;  Γιατί δεν το έχετε παρουσιάσει στον ελληνικό λαό; Και πού το έχετε; Στο πρωθυπουργικό σας γραφείο ή στο σπίτι σας; Κι αν χάσετε τις εκλογές, θα το παραδώσετε στον επόμενό πρωθυπουργό ή θα το κρατήσετε; Το εν λόγω βραβείο ανήκει στον ελληνικό λαό, απονεμήθηκε στον πρωθυπουργό όχι στο φυσικό πρόσωπο, και οφείλετε να το παρουσιάσετε δημοσίως, να παρηγορηθεί ο ελληνικός λαός τουλάχιστον που δεν κερδίσατε το Νόμπελ. Αλλά θα μου πείτε, το 70% του λαού  που αντιδράει στην συμφωνία των  Πρεσπών, είναι ακροδεξιοί, συνεπώς γιατί να τους δώσετε σημασία; Αλλά τότε γιατί κόπτεσθε να ηγηθείτε  των ακροδεξιών του 70%;

Σεβαστέ,  κε Τσίπρα:

    Γιατί δεν πήγατε δυόμιση χρόνια στην Μάνδρα με τους 23 νεκρούς;

    Γιατί δεν απαντήσατε στην μητέρα και στον πατέρα του άνανδρα δολοφονημένου Έλληνα πολίτη Κώστα Κατσίφα;

    Γιατί δεν παρουσιάζετε το βραβείο σας από την Βοσνιακή ΜΚΟ που πήγατε και παραλάβατε την ημέρα που καίγονταν οι 102 άνθρωποι στο Μάτι;

   (Και γιατί δεν ανακοινώσατε ότι λίγες μέρες μετά πήγατε διακοπές με κότερο φίλου σας εφοπλιστή, εσείς που μιλήσατε στην κηδεία του Κάστρο και βγάλατε τον γιο σας Ερνέστο –Τσε Γκεβάρα- 😉

      Κύριε πρωθυπουργέ, τι είδους αξίες έχετε;

Αυτές που ‘χε κι ο Ζαχαριάδης που, όπως έχει δηλώσει ο ένας απ’ τους γιους του, δεν τους είχε φιλήσει ποτέ, ούτε και την μητέρα τους, και δεν τους είχε ποτέ ότι τους αγαπάει;

      Αυτές που είχε ο Τρότσκι, που φιλοξενήθηκε, όλα πληρωμένα, 4 χρόνια (1929-1933)  σε βίλα 20 δωματίων στα Πριγκηποννήσια από το τουρκικό κράτος αδιαφορώντας και επιβραβεύοντας την Αρμένικη, Ελληνική και Ασσυριακή γενοκτονία με εκατομμύρια νεκρούς απ’ τους αυτόχθονες Τούρκους;

Αυτές που είχε ο Πολ Ποτ με τις δυόμιση εκατομμύρια δολοφονίες, ο Στάλιν με τις αμέτρητα εκατομμύρια δολοφονίες, ο Λένιν, ο Μάο, η βορειοκορεάτικη  δυναστεία των  Γιονκ Ουν, ο Τίτο, ο Τσαουσέσκου, ο Ορτέγκα με τους 300 νεκρούς πριν λίγους μήνες  κι όλος ο υπόλοιπος εσμός δικτατόρων και εγκληματιών;

     Αυτές που έχουν οι φίλοι σας επικεφαλής των Ποντέμος που αγόρασαν  βίλλα με πισίνα, μόνο αντί 540.000 ευρώ;

   Τι είδους άνθρωποι είσαστε, τέλος πάντων,  εσείς, οι σωτήρες της ανθρωπότητας, οι αλληλέγγυοι, οι φιλόπτωχοι, οι αδιάφθοροι, οι uber alles;

Ο Αλέξανδρος Ασωνίτης είναι συγγραφέας. Το τελευταίο του μυθιστόρημα Εκτέλεση, κυκλοφόρησε φέτος απ’ τις εκδ. Πατάκη. Συντονίζει την σχολή σεμιναρίων Ανοιχτή Τέχνη, στο Σύνταγμα.