Μετά από έξι χρόνια συνεχιζόμενης καταστροφής, η χώρα εξακολουθεί να βυθίζεται, χωρίς να υπάρχει πουθενά κάποια χαραμάδα διεξόδου. Η Ελλάδα με ταχύτατους ρυθμούς από αποικία χρέους μεταβάλλεται σε προτεκτοράτο, σε χώρο μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Οι υποδομές ξεπουλιούνται η μια μετά την άλλη, ο πρωτογενής τομέας απαξιώνεται και συμπιέζεται συνεχώς, η βιοτεχνία και βιομηχανία – αυτή έστω που υπήρχε – έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη καταστροφή. Οι τράπεζες μετατράπηκαν σε ζόμπι αδυνατώντας να βοηθήσουν την πραγματική οικονομία, ενώ έχουν ξεπουληθεί με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση σε ξένους κερδοσκόπους. Το αποικιοκρατικό μνημόνιο της κυβέρνησης «Πρώτη φορά Αριστερά» δένει τη χώρα και τον λαό χειροπόδαρα, μαζί και τις επόμενες γενεές. Η αποθέωση των πάσης φύσεως χαρατσιών, σε συνθήκες μηδενικής ανάπτυξης, οδηγεί στην εκπτώχευση και τη χρεωκοπία όσων μικρών και μεσαίων επαγγελματιών και παραγωγών απέμειναν ζωντανοί από τη λαίλαπα των πρώτων μνημονίων, οδηγώντας ουσιαστικά στη βίαιη συγκεντροποίηση του διάσπαρτου μικρομεσαίου κεφαλαίου και της μικροϊδιοκτησίας (η περίφημη «ελληνική ιδιαιτερότητα») και εν τέλει παραδίδοντας κρίσιμους κλάδους της παραγωγής και της οικονομίας σε μια δράκα πολυεθνικών μονοπωλίων. Ταυτόχρονα, η γεωπολιτική ανατίναξη της Εγγύς και Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής από τη Δύση και την Τουρκία και η συνακόλουθη προσφυγική/μεταναστευτική κρίση που γιγαντώθηκε τον τελευταίο χρόνο οδήγησαν στην παράδοση του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ και την Ελλάδα έρμαιο στις διαθέσεις της Τουρκίας. Κοντολογίς, η χώρα μετατρέπεται σε ενδιάμεσο χώρο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και σε αποθήκη ψυχών για λογαριασμό της γερμανικής Ευρώπης.
Η περίφημη παραγωγική ανασυγκρότηση που έχει γίνει καραμέλα στο στόμα όλων, κυβερνόντων και αντιπολιτευόμενων, παραμένει «πουκάμισο αδειανό». Το παρασιτικό μοντέλο ανάπτυξης της χώρας, το οποίο γιγαντώθηκε από το 2000 κι έπειτα, έφτασε στα όρια του, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης και η προδοσία των μνημονίων να αναδείξουν στον υπερθετικό βαθμό το σαθρό υπόβαθρο της Ελληνικής οικονομίας. Πλέον, με τη χώρα δεμένη χειροπόδαρα και παραγωγικά σχεδόν πλήρως κατεστραμμένη, οι όποιες κινήσεις γίνονται, απλώς εντείνουν αυτό τον παρασιτισμό. Συνεχίζοντας στην ίδια χρεοκοπημένη λογική, ο νέος αναπτυξιακός νόμος δεν στηρίζει πρακτικά την εγχώρια παραγωγή και αναμένεται να οδηγήσει για άλλη μια φορά σε εκροή κεφαλαίων για εισαγωγή μηχανολογικού εξοπλισμού και μια στρεβλή λογική ανάπτυξης υπηρεσιών και μαζικού τουρισμού. Το νέο ΕΣΠΑ, χωρίς να πρωτοτυπεί πουθενά σε σχέση με τα προηγούμενα, αναμένεται να υποστηρίξει το ήδη προβληματικό και αποτυχημένο μοντέλο μαζικού τουρισμού και μαζικής εστίασης/αναψυχής, χωρίς καν την επικέντρωση στις υποδομές που είχαν τα προηγούμενα. Ιδιαίτερα, η κυβέρνηση, ενώ μιλάει για ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση, στην πραγματικότητα καταδιώκει οποιαδήποτε παραγωγική δραστηριότητα, μέχρις εξοντώσεως. Ξεπουλάει όλες τις υποδομές, μεταφέρει όλη την περιουσία της χώρας σε ένα ταμείο υπό ξένη εποπτεία και έλεγχο. Χωρίς κανένα σχέδιο στήριξης του πρωτογενούς τομέα και της μεταποίησης, χωρίς να προωθεί μια καταναλωτική συνείδηση στήριξης την ντόπιας ποιοτικής παραγωγής, η ανασυγκρότηση που πουλάει στην πολιτική αγορά μόνο με ανέκδοτο μπορεί να μοιάζει.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, ο χώρος των μηχανικών είναι από τους εντονότερα πληττόμενους επιστημονικούς κλάδους της χώρας. Με την φούσκα της οικοδομής να έχει καταρρεύσει, τα δημόσια έργα και τις δημόσιες επενδύσεις να έχουν ελαχιστοποιηθεί, τον δευτερογενή τομέα να ασφυκτιά, η μόνη διέξοδος είναι …η μετανάστευση! Η αιμορραγία του κλάδου μας τα τελευταία χρόνια δεν έχει προηγούμενο. Πλέον, η βασική επιλογή των νέων συναδέλφων είναι η φυγή στο εξωτερικό. Το πιο δυναμικό και παραγωγικό κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας, αυτοί που, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να στηρίξουν ένα άλλο μοντέλο ενδογενούς και όχι εισαγόμενης ανασυγκρότησης της οικονομίας, φεύγουν για το εξωτερικό χωρίς να υπάρχει κάποια ορατή πιθανότητα επιστροφής. Η κυβέρνηση, που υποτίθεται πως στηρίζει τους νέους επιστήμονες, (όσους δεν έφυγαν ακόμη…), έφτασε πλέον να ζητάει τη μεταγενέστερη πληρωμή ακόμα και της ανέκαθεν έκπτωσης στις ασφαλιστικές εισφορές για τα πέντε πρώτα χρόνια σταδιοδρομίας του νέου επιστήμονα! Η ίδια κυβέρνηση, που υποτίθεται ότι χτυπά τη διαπλοκή, ταυτόχρονα αβαντάρει 3-4 μεγαλοεργολάβους που λυμαίνονται τα δημόσια έργα από την εποχή του σημιτικού εκσυγχρονισμού (βλέπε Ελληνικό, κλπ). Παράλληλα, με τον νέο νόμο περί δημοσίων συμβάσεων, που αποτελεί μια απλή μετάφραση ευρωπαϊκών οδηγιών χωρίς καμιά προσαρμογή στην ελληνική πραγματικότητα, η διασφάλιση της αντικειμενικότητας και του δημόσιου συμφέροντος επαφίεται στον πατριωτισμό των μηχανικών του δημοσίου, ενώ επιπλέον ολοκληρώνει τον αφανισμό των μικρών εργολάβων, σε συνέχεια των καταστροφικών γι’ αυτούς διατάξεων που είχαν περάσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις.
Το ασφαλιστικό μας ταμείο, το ΤΣΜΕΔΕ, έχει μεταβληθεί σε εισπρακτικό μηχανισμό. Η εξαΰλωση των αποθεματικών μέσω του PSI, σε συνδυασμό με τον ληστρικό νέο ασφαλιστικό – φορολογικό νόμο, οδηγεί σε δήμευση άνω του 50% των εισοδημάτων όχι μόνο των μηχανικών, αλλά όλων των επαγγελματιών. Οι δε συνάδελφοι που εργάζονται ως μισθωτοί αλλά παράλληλα κόβουν και παροχής υπηρεσιών, πλέον θα πληρώνουν διπλές εισφορές, και για τη μισθωτή εργασία και για την παροχή υπηρεσιών! Το αποτέλεσμα, συνεχείς διαγραφές μηχανικών που προκειμένου να γλυτώσουν από τη θηλιά των εισφορών απεμπολούν τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Επιπλέον, η τράπεζα Αττικής, «η τράπεζα των μηχανικών», είναι η μόνη τράπεζα που κατόρθωσε να επιβιώσει εκτός των συστημικών (χάρη στα εκατομμύρια του ΤΣΜΕΔΕ κατά κύριο λόγο). Αντί, λοιπόν, το ταμείο να υπερασπιστεί την επένδυσή του και να δώσει μια προοπτική ανάπτυξης με σαφή στόχευση στην ενδογενή παραγωγή, αποτέλεσε χώρο βολέματος ημετέρων και χρηματοδότη διαφόρων … Μαυρίκων, μέσω διαφημίσεων, και επίδοξων καναλαρχών – εργολάβων (τα νέα τζάκια που προσπαθεί να στήσει) μέσω εγγυητικών και προκλητικά υψηλού δανεισμού. Το αποτέλεσμα; Διοικήσεις διορισμένες πλέον από τους δανειστές, που από την … δεύτερη μέρα του διορισμού τους τελούν υπό παραίτηση, πλήρης απαξίωση της τράπεζας ενώ επίκειται και γι’ αυτήν ο αφελληνισμός. Από έναν δυνάμει πυλώνα της ανάπτυξης της χώρας, όντας η μόνη (εκτός από τις συνεταιριστικές) τράπεζα μη εξαρτώμενη από το ΤΧΣ, αποτέλεσε το… τραπεζικό δεκανίκι της νέας διαπλοκής.
Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια της κρίσης, φάνηκε και η γύμνια και έλλειψη οράματος των συνδικαλιστικών παρατάξεων στον χώρο μας. Είτε σε θέση άμυνας, μήπως και αποτρέψουν τα καταστροφικά μέτρα που πέρναγαν και περνάνε με ρυθμό χιονοστιβάδας, είτε χτίζοντας την πολιτική καριέρα των επικεφαλής τους. Πουθενά όραμα για ένα εναλλακτικό παραγωγικό μοντέλο, πουθενά προτάσεις για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί για την υπέρβαση της κρίσης. Χαρακτηριστικά, ο πρώην πρόεδρος του ΤΕΕ, πρωτοκλασάτος υπουργός την νεομνημονιακής κυβέρνησης, υπογράφει …θρηνώντας το ξεπούλημα των υποδομών της χώρας και μπουκώνει με εργολαβίες τη νέα διαπλοκή των Καλογρίτσα και σια, ενώ οι αναπτυξιακές προτάσεις του νυν προέδρου εξαντλούνται στην ενεργοποίηση του …ΕΣΠΑ και στο πως θα πουληθούν (ή μήπως εκποιηθούν;) οι απούλητες κατοικίες σε ξένους αγοραστές, ενώ παράλληλα ζητάει την αναθέρμανση της οικοδομής (ως εκ θαύματος προφανώς, αλλιώς για να καλύψει ποιες ανάγκες άραγε;)! Δέσμιοι του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος, με μια στενή οικονομίστικη λογική, ακόμη και οι «αντισυστημικές» ομάδες, εκφράζουν ένα λόγο κενό περιεχομένου, που αδυνατεί έστω και να ψελλίσει μια απάντηση στα καίρια ζητήματα που απασχολούν τη χώρα, αλλά και τον κλάδο. Είναι ενδεικτικό της εξάντλησης του «συνδικαλιστικού» λόγου το γεγονός ότι με υποτέλεια υποδέχονται οι εκπρόσωποί μας (αν δεν τις εμπνέονται κιόλας) τις διάφορες μικροπολιτικές «ενισχύσεις» του κατεστραμμένου κλάδου μας που παίρνουν τη μορφή υποχρεωτικών χαρατσιών για τους υπόλοιπους πολίτες (πιστοποιητικά ενεργειακής κατάστασης, ταυτότητα κτιρίου, κλπ). Αντί οι μηχανικοί να βρίσκονται εκεί που είναι η φυσική τους θέση, στα εργοστάσια, στα εργοτάξια, στα γιαπιά, στα σχεδιαστήρια, στα δίκτυα, στους ενεργειακούς σταθμούς, εξαναγκάζονται από τις διαπλεκόμενες ηγεσίες τους να φυτοζωούν παρασιτώντας Την ίδια στιγμή τίποτα για πολιτικές αντισεισμικής προστασίας και ελέγχων, αντιπλημμυρικής προστασίας, ανάσχεσης της διάβρωσης, πραγματικής και ουσιαστικής ενεργειακής αναβάθμισης του κτιριακού δυναμικού, κλπ. Διότι εκεί θα έπρεπε να βρουν τα λεφτά οι ίδιοι οι κυβερνητικοί πασάδες…
Γι’ αυτούς και πολλούς ακόμη λόγους σήμερα, περισσότερο από ποτέ, κρίνεται απαραίτητη η ύπαρξη μιας νέας κίνησης στον χώρο των μηχανικών. Μιας κίνησης η οποία δεν θα εγκλωβιστεί στα στενά όρια της «διατήρησης των κεκτημένων» – που μόνο σαν αστείο πρέπει να αντιμετωπίζεται μετά και τη λαίλαπα του πρόσφατου φορολογικού-ασφαλιστικού – αλλά θα καταστήσει το χώρο των μηχανικών οργανικό μέρος της γιγαντιαίας προσπάθειας που απαιτείται για την απο-αποικιοποίηση της χώρας και την ανάταξη του λαού μας. Η κίνηση αυτή θα πρέπει να είναι: Πατριωτική, γιατί χωρίς εθνική ανεξαρτησία, σε μια χώρα αποικία και προτεκτοράτο, οποιαδήποτε συζήτηση για ξεπέρασμα της κρίσης είναι κενή νοήματος. Δημοκρατική, διότι θα αντιπαλεύει στην κοινωνία τις «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» και τους «κοινωνικούς αυτοματισμούς» που ποικίλοι ορέγονται μέσα στο ευνοϊκό γι αυτούς πεδίο της καθολικής κρίσης ενώ στο εσωτερικό της όλες οι αποφάσεις θα λαμβάνονται μέσα από συνελεύσεις και διαδικασίες βάσης – με ιδιαίτερη βαρύτητα στον τοπικό παράγοντα – ενάντια σε προειλημμένες στρατηγικές που επιβάλλουν οι παρακμιακές κομματικές καθοδηγήσεις και οι λογιών-λογιών «πρωτοπορίες». Ανεξάρτητη, γιατί δεν θα υπάρχει κανένας πολιτικός φορέας, κανένας «ηγέτης», καμιά κομματική «πρωτοπορία», που θα χαράσσει την στρατηγική και την τακτική της, σπάζοντας στεγανά και κολλητιλίκια με κάθε λογής εξουσίες. Παράλληλα, θα στέκεται ενάντια στην εξαθλίωση και υποτέλεια που επιβάλει η πλήρης, υλική και άυλη, παράδοση της χώρας από τους παλαιο-μνημονιακούς πολιτικούς εκπροσώπους και τη νέο-μνημονιακή «πρώτη φορά αριστερά». Επιπρόσθετα, θα υπερασπίζεται τον πραγματικό ρόλο και αντικείμενο του μηχανικού, χωρίς το τουπέ του διπλώματος, αλλά δίπλα στους ανθρώπους του μόχθου, λειτουργώντας ως καταλύτης στη σύνθεση «λόγιας» τεχνικής γνώσης και λαϊκής μαστορικής και παραγωγής. Τέλος, θα αντιλαμβάνεται πλήρως ότι μια στενή οικονομίστικη αντίληψη έχει προ πολλού χρεοκοπήσει και στο χώρο των μηχανικών. Θα αναγνωρίζει ως κύριο στόχο που αξίζει να επιτευχθεί, την ενδογενή (και όχι μια εισαγόμενη και παρασιτική) παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που θα στηρίζεται στο μοναδικό φυσικό περιβάλλον της, τη μικρή και ποικίλη ποιοτική παραγωγή, το τεράστιο γνωσιακό κεφάλαιο που έχει σωρευτεί (με καθοριστική τη θέση των μηχανικών σε αυτό), την πατέντα και την καινοτομία, στις οποίες διακρίθηκαν εξάλλου όλοι οι παλιοί μεγάλοι μάστορες και μηχανικοί.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ο ρόλος του ΤΕΕ θα έπρεπε να είναι καταλυτικός. Σαν συλλογικό όργανο έκφρασης των μηχανικών οφείλει:
- Να απαιτήσει την στήριξη των νέων συναδέλφων, ώστε να έχουν κίνητρο να παραμείνουν στη χώρα και να παλέψουν γι’ αυτήν. Παράλληλα, να δημιουργήσει δομές επικοινωνίας με τους/τις συναδέλφους που ξενιτεύτηκαν ώστε να αντληθούν θετικά στοιχεία από τις εμπειρίες τους και να δημιουργηθούν κίνητρα για την επιστροφή τους στην πατρίδα σαν απαραίτητη συνιστώσα των προσπαθειών για την ανασυγκρότηση της παραγωγής.
- Να απαιτήσει την ενίσχυση καινοτόμων εγχειρημάτων που ξεκινούν μέσα στα πανεπιστημιακά εργαστήρια ή σε νεοφυείς προσπάθειες συναδέλφων. Ιδιαίτερα, να στηρίξει και να προωθήσει συνεταιριστικές και συνεργατικές δραστηριότητες συναδέλφων ως απάντηση στην κρίση της ατομικής επιχείρησης.
- Να συμβάλει και να απαιτήσει ώστε τα αναπτυξιακά κονδύλια και τα ευρωπαϊκά προγράμματα να έχουν κατεύθυνση προς την ανασυγκρότηση της ενδογενούς παραγωγής και όχι σε δραστηριότητες που επιτείνουν τον παρασιτικό χαρακτήρα της οικονομίας της χώρας.
- Να παρέμβει στη λειτουργία της τράπεζας Αττικής ώστε αυτή να αποτελέσει στήριγμα σε εγχειρήματα ενδογενούς παραγωγικής ανασυγκρότησης, στο βαθμό που της αναλογεί. Να απαιτήσει διαφάνεια στην διοίκηση, να σπάσουν οι δεσμοί διαπλοκής!
- Να σταθεί απέναντι και να τα βάλει με τις μαφίες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, την παλιά και νέα διαπλοκή και την κομματοκρατία, που μέσα από τους κυβερνητικούς υπαλλήλους τους μετακύλησαν τα χρόνια των μνημονίων το μεγαλύτερο μερίδιο της κρίσης και των θυσιών στα πιο ανυπεράσπιστα τμήματα της κοινωνίας µας, για να εξασφαλίσουν οι ίδιοι την επιβίωση και τον πλουτισμό τους. Έτσι, εκφύλισαν το δημόσιο σε δυνάστη του ελληνικού λαού και δημιούργησαν ένα καθεστώς ιδιωτικής διαπλοκής που λεηλατεί το κράτος, τους εργαζόμενους, το περιβάλλον.
- Να στηρίξει τους μηχανικούς του δημοσίου σε μια κατεύθυνση διαχωρισμού του παρασιτικού κράτους των κομμάτων από το Δημόσιο, ώστε οι συνάδελφοι/ισσες, απελευθερωμένοι/ες από τα δεσμά της κομματοκρατίας, της αναξιοκρατίας και τις τρικλοποδιές της διαπλοκής, με πλήρη νομική κάλυψη στην εκτέλεση του έργου τους, να συμβάλλουν στην αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα για να καταστεί το Δημόσιο αυτό που έπρεπε να ήταν, ο αρχιτέκτονας της παραγωγικής και οικονομικής αναγέννησης του τόπου. Να πιέσει ώστε να οργανωθούν και να στελεχωθούν αξιοπρεπώς οι δημόσιες υπηρεσίες, αναλόγως με τον φόρτο εργασίας, ιδιαίτερα αυτές που έχουν μεγαλύτερη συναλλαγή με το κοινό.
Όλα τα παραπάνω που ισχύουν για το κεντρικό ΤΕΕ ισχύουν και για το περιφερειακό τμήμα, το ΤΕΕ Δυτ. Ελλάδας. Μπορεί σε κάποια ζητήματα που απασχόλησαν τις τοπικές κοινωνίες να κράτησε μια ορθή στάση (φράγμα Πείρου-Παραπείρου, θαλάσσιο μέτωπο, φυσικό αέριο, κλπ), ή να αντέδρασε στην φοροεπιδρομή του ΤΣΜΕΔΕ και της κυβέρνησης, εντούτοις στάθηκε ανίκανο να παρουσιάσει ουσιαστικές προτάσεις για τις αναπτυξιακές κατευθύνσεις της περιφέρειας, τη μείωση της ανεργίας των μηχανικών, την προστασία του περιβάλλοντος και την οικολογική ισορροπία. Η ανεργία δεν χτυπιέται με ολιγόμηνα επιδοτούμενα προγράμματα αμφιβόλου αξίας, ούτε η έλευση του φυσικού αερίου στην περιοχή (εάν, εφόσον και όταν…) μπορεί να έχει καθοριστικό αντίκτυπο σε συνθήκες παραγωγικής ερημοποίησης, ενώ η …ανάδειξη τοπικών μνημείων είναι μεν θετική αλλά σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί αναπτυξιακή πρόταση του ΤΕΕ για την περιοχή!
Το περιφερειακό τμήμα θα πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες και να λειτουργήσει έτσι ώστε να:
- Λειτουργήσουν σωστά οι μόνιμες επιτροπές και να παράγουν σοβαρό έργο, όπου είναι απαραίτητο με την συνδρομή ομάδων εργασίας. Το έργο αυτό να έχει απαραιτήτως κατεύθυνση προς την παραγωγική αποτελμάτωση της περιφέρειας, προς μια ισόρροπη ανάπτυξη πρωτογενούς, δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα.
- Αναλάβει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση συνεργατικής σύμπραξης μηχανικών διαφόρων ειδικοτήτων και κλάδων, στην κατεύθυνση της δυνατότητας παροχής ολοκληρωμένων λύσεων και προτάσεων στην αγορά.
- Λειτουργήσει το portal του ΤΕΕ ΤΔΕ επιτέλους σαν χρήσιμο εργαλείο για τους μηχανικούς, στην ενημέρωση, την επαγγελματική κατάρτιση, την αγορά εργασίας και όχι μόνο για την ανακοίνωση των εξετάσεων, ή την ανάρτηση των αποφάσεων της διοικούσας.
- Ερευνήσει και καταγράψει τις δεξιότητες και τα επαγγελματικά προσόντα των συναδέλφων – μελών του, ώστε μέσω ενημέρωσης και δικτύωσης να μπορεί ο κάθε επαγγελματίας, ιδιώτης ή εταιρεία να βρίσκει τους κατάλληλους ανθρώπους για να υλοποιήσει το όποιο έργο του. Μεσοπρόθεσμα αυτό να γίνει και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Υπάρχουν συνάδελφοι με τεράστια εμπειρία και τεχνογνωσία χωρίς να το γνωρίζει κανένας.
Για τους παραπάνω λόγους θεωρούμε ότι είναι αναγκαία η παρέμβαση και η αλλαγή κατεύθυνσης στον χώρο των μηχανικών. Την αναγκαιότητα αυτή επιχειρούμε να την κάνουμε πράξη σε τοπικό επίπεδο συγκροτώντας την κίνηση «Κοινότητα Μηχανικών», η οποία θα παρέμβει στις ερχόμενες εκλογές του ΤΕΕ ΤΔΕ, αναγνωρίζοντάς τες ως μια στιγμή μόνο της ευρύτερης προσπάθειας και του συνολικότερου αγώνα που οφείλει να δοθεί. Ενός αγώνα που δεν μπορεί να είναι απλά «κλαδικός» ή «συντεχνιακός». Απέναντι σε μια κυβέρνηση της «αριστερής» υποταγής και της εξαπάτησης, που διαδέχτηκε τις εξωνημένες κυβερνήσεις των πρώτων μνημονίων, η μάχη είναι για την επιβίωση του λαού μας και της πατρίδας. Σε αυτή τη μάχη δεν υπάρχουν πολυτέλειες για διαχωρισμούς σε «αριστερούς» και «δεξιούς», «συντηρητικούς» και «προοδευτικούς», «παλιούς» και «νέους», πολύ δε περισσότερο δεν θα διεξαχθεί προνομιακά με απογοητευμένους κάποιων παρατάξεων ή σχηματισμών. Απευθύνεται σε ΟΛΟΥΣ και ΟΛΕΣ τους δημοκρατικούς μηχανικούς που αντιλαμβάνονται αυτή την αναγκαιότητα. Γιατί ο αγώνας ή θα είναι συνολικός, ή δεν θα υπάρξει. Τόσο απλά…
Οι Μηχανικοί Μπροστά!
Για την Ανεξαρτησία,
την Κοινωνική Δικαιοσύνη
την Ενδογενή και Αυτόκεντρη Παραγωγική Ανασυγκρότηση
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΝΟΜΟΥ ΑΧΑΪΑΣ
- ΑΛΜΠΑΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ…………………………. Α-Μ
- ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤΙΝΑ……………………………. Π-Μ
- ΓΡΟΥΜΠΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ…………………………………. Η-Μ
- ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ…………………… Μ-Μ
- ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ…………… Μ-Μ
- ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ……………….. Η-Μ
- ΛΑΤΣΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ………………………………………… Η-Μ
- ΛΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ……………………………………… Π-Μ
- ΝΤΡΙΝΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ……………………………………… Μ-Μ
- ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ……………………………… Μ-Μ
- ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ…………………… Μ-Μ
- ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ………………………….. Μ-Μ
- ΡΑΥΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΗΛΙΑΣ………………………………….. Μ-Μ
- ΧΑΝΤΖΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ……………………………. Μ-Μ
