Για το Ελληνικό…

To Ελληνικό με ουρανοξύστη όπως το σχεδιάζει η Lamda Development

Μία ακόμη αρπαχτή, στα πρότυπα της Ολυμπιάδας του 2004

Η εξέλιξη της επένδυσης του Ελληνικού αποτελεί μνημείο υποκρισίας και δείγμα του πολλαπλού αδιεξόδου της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας μας.
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί το Ελληνικό ως πρόσχημα σοβαρής αντιπαράθεσης με τους ιδιώτες επενδυτές –όπως και στην περίπτωση της «Ελληνικός Χρυσός»- περνώντας το μήνυμα ότι θα πρέπει να σέβονται το περιβάλλον και την ιστορία. Οι όποιες παλινωδίες χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση των εσωτερικών διαύλων επικοινωνίας με την «επαναστατική πτέρυγα» του κόμματος, που είχε πρωτοστατήσει επί σειρά ετών στον αγώνα για τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου, 6 χιλ. στρεμμάτων. Μια πρόταση ουτοπική, αφού κανένας δήμος και, προφανώς, η κεντρική κυβέρνηση, δεν είναι ικανές ούτε καν για τη συντήρηση των στοιχειωδών περιβαλλοντικών όρων άλλων μικρότερων πάρκων του λεκανοπεδίου, όπως του Τρίτση, του Πεδίου του Άρεως, του λόφου του Στρέφη. Πάρκα που έχουν καταντήσει σκουπιδότοποι, άνδρα τοξικομανών και παρανομίας, ενώ επί σειρά ετών ο Υμηττός παραμένει ένα γυμνό βουνό στις παρυφές της πόλης, αφού δεν υπήρξε καμία σοβαρή πρωτοβουλία δενδροφύτευσής του.
Η γενική γραμματέας του υπ. Πολιτισμού και οι Αρχαιολόγοι κόπτονται –δήθεν– για τις αρχαιότητες, ενώ δεν προσβάλλονται με τις καθυστερήσεις στις ανασκαφές της Αμφίπολης, ή όταν ο υπουργός Παιδείας κόβει την Αντιγόνη από το λύκειο – την οποία, παρεμπιπτόντως, διδάσκονται οι Κούρδοι εν μέσω βομβαρδισμών!–, ή ακόμα όταν το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής προτείνει την πλήρη αποδόμηση της Ιστορίας, προετοιμάζοντας γενιές χωρίς καμία σχέση με την ταυτότητά τους. Περιχαρής ο αντιπρόεδρος κος Δραγασάκης διαβεβαιώνει για την άμεση ολοκλήρωση της επένδυσης μετά την οριοθέτηση των 300 στρεμμάτων αρχαιολογικού χώρου από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, κατά την προσφιλή λογική, «και η πίττα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος».
Από την άλλη πλευρά, οι υπερθεματιστές της επένδυσης, μεσάζοντες, κτηματομεσίτες και υπεργολάβοι, που αναμένουν μια ακόμα αρπαχτή κατά τα προσφιλή της περιόδου των ολυμπιακών έργων. Η σημερινή πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, στέλεχος της Lamda Development όταν φτιάχτηκε το παράνομο «μολ» στο Μαρούσι με τον νόμο Βενιζέλου περί «ολυμπιακής προετοιμασίας», είναι η πλέον αρμόδια για την «αξιοποίηση» της δημόσιας γης του Ελληνικού. Ατζέντηδες που δεν είναι καν διατεθειμένοι ν’ αποδεχτούν τους όρους της αρχικής συμφωνίας, ούτε έστω στο επίπεδο των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων των 20ρωφων! κτηρίων στο παραλιακό μέτωπο.
Η μέθοδος είναι γνωστή: Τραπεζικός δανεισμός, ΕΣΠΑ, χαμηλά μεροκάματα και ανασφάλιστοι εργάτες –μετανάστες ως επί το πλείστον– για να προχωρήσει το όραμα της «Αθηναϊκής Ριβιέρας» κι αν κάτι δεν πάει καλά, το βάρος θα ριχτεί στο μόνιμο υποζύγιο, τον Έλληνα φορολογούμενο. Συνεπικουρούντες, σοβαροί επιστήμονες –περιβαλλοντολόγοι, μηχανικοί – πανεπιστημιακοί για μελέτες πάσης φύσεως, δήμαρχοι που στήνουν τα γραφεία εύρεσης εργασίας έναντι των επερχόμενων δημοτικών εκλογών και τα γνωστά παπαγαλάκια που ερίζουν για τα περί ανάπτυξης, όλοι φυσικά με το αζημίωτο.
Στο διά ταύτα, το μοντέλο που επικαλούνται είναι γνωστό και αποτυχημένο, παραπέμπει δε σ’ αυτό των «μπανανιών» της Λατινικής Αμερικής ή της προ-επαναστατικής Κούβας με μαφιόζους, τζογαδόρους, πόρνες, εμπόρους νακωτικών και όπλων, όλα για ένα κομμάτι ψωμί, αφού οι ουτοπίες δεν γεμίζουν πιά το στομάχι.
Μια άλλη πρόταση αξιοποίησης θα γινόταν στη βάση μιας φυσικής διαδρομής ενοποίησης του ορεινού οικοσυστήματος του Υμηττού με τη θάλασσα του Σαρωνικού. Η βιωσιμότητά της θα βασιζόταν στην ανάπτυξη μορφών εναλλακτικού τουρισμού με επικέντρο τη δημιουργία διεθνούς συνεδριακού και εκπαιδευτικού κέντρου για τον Θουκυδίδη τον «Αλιμούντα», παράλληλα με την αξιοποίηση εμπειριών γύρω από τις αστικές καλλιέργειες και τη συνεταιριστική αλιεία.
Όμως αυτή την πρόταση δεν υπάρχει συλλογικό υποκείμενο να τη στηρίξει, γιατί αυτό θα προϋπέθετε ένα «εδαφικοποιημένο» οικολογικό κίνημα, δεμένο με τον τόπο και την ιστορία του, με πατριωτισμό και συλλογικό όραμα και όχι παραγοντίσκους εθνομηδενιστές, που παριστάνουν τους οικολόγους υπουργούς. Είναι δυστυχώς πρωτίστως η δική μας παρακμή που ευθύνεται για την αριστερά, τους οικολόγους και τους «επενδυτές» που διαθέτουμε…