Από το Άρδην τ. 84, Φεβρουάριος-Μάρτιος 2011
Απορώ πώς «μέθυσε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21» ο κ. Βερέμης, αφού -σύμφωνα με νεώτερες αναστοχαστικές έρευνες- ήταν λεμονάδα!..
Επίσης, αφού από τους τέσσερις σκοτεινούς αιώνες της τουρκικής κατοχής, οι πρώτοι τρεις ήταν τόσο φωτεινοί, γιατί πήγαιναν οι γκιαούρηδες ρωμιοί, βλάχοι, αρβανίτες και γραικοί από εξέγερση σε εξέγερση κι από σηκωμό σε επανάσταση; Λεμονάδες πίνανε κι αγριεύονταν;
Από τον «συνωστισμό» στη Σμύρνη στη «συνεκμετάλλευση» του Αιγαίου. Συγκοινωνούντα δοχεία! (Όχι θερινής νυκτός! Αλλά άγριας τοιαύτης και μακράς. Όπως η νύχτα των σκοτεινών αιώνων της Τουρκοκρατίας και της Ενετοκρατίας στην Ελλάδα.)
Πάντως μικρό το κακό! Η (ως φαίνεται, κατά λάθος) σκλαβιά του Γένους στην (πολυπολιτισμική Οθωμανική Αυτοκρατορία) αποτυπώνεται στη φιλόδοξη ιστορική παραγωγή του ΣΚΑΪ, «1821», με όλη την επιστημονική ενάργεια που διαθέτουν οι δημοφιλέστατες άλλωστε στους Έλληνες τούρκικες σαπουνόπερες.
Αχ, τζάνουμ, βάι-βάι, όπως στα σεβντά μελό τώρα, έτσι και στην Τουρκιά τότε, πήγαιναν οι μεικτοί γάμοι σύννεφο –έπαιρνε ο φτωχός ρωμιός την κόρη του Πασά γυναίκα, κάνανε κι έναν – δυο γενίτσαρους, να το και το παιδομάζωμα. Έχουν γράψει για αυτά σπουδαίοι ιστορικοί, ο Φίνλεϋ, ο Κόκκινος και κυρίως ο Χομπσμπάουμ, όταν έβλεπε στον ξεριζωμό των Ελλήνων απ’ τη Μικρασία το «τέλος 3.000 χρόνων αδιάσπαστης ιστορίας του Ελληνισμού στην Ανατολία».
Όχι – όχι! μια χαρά τα λέει ο ΣΚΑΪ για τους Οθωμανούς τότε (και ο Economist, που είχε ένθετο χθες η «Καθημερινή» για τους νεο-Οθωμανούς σήμερα).
Κολίγοι δούλευαν τότε οι ρωμιοί στους κοτζαμπάσηδες (χριστιανούς) και τους αγάδες (μουσουλμάνους), για ένα πιάτο φαΐ, κολίγοι δουλεύουν και σήμερα ορισμένοι στον «Όμιλο Αλαφούζου», αν κρίνουμε από το εκκαθαριστικό που έλαβαν κάποιοι συνάδελφοι εκεί ύψους 215 ευρώ μηνιαίως – όχι, Δαίμων δεν είναι λάθος! 215 ευρώ τον μήνα.
Διότι ο πρωτοπόρος στα εργασιακά αυτός όμιλος (στον οποίον, ειρήσθω εν παρόδω, εργάζεται πλήθος εκλεκτών συναδέλφων και φίλων) εκτός από τις επιχειρησιακές συμβάσεις έχει βάλει μπροστά και την εκ περιτροπής εργασία, κολίγοι τότε (επί Οθωμανών), ραγιάδες σήμερα (επί Νεοφιλελεύθερων).
Ευτυχώς όμως πoυ τότε τουλάχιστον μαθαίνανε τα παιδιά γράμματα. Όχι σε «κρυφά σχολειά» κι άλλες «αφηγήσεις», αλλά στα φανερά, στα σχολειά εκείνα για τα οποία ξελαρυγγιάστηκε ο Κοσμάς ο Αιτωλός (κατά λάθος παπάς κι αυτός) ότι πρέπει να στέλνουν τα παιδιά τους οι Έλληνες (οι ποιοι;), ώσπου αποκεφαλίσθηκε (για να πάψει να ξελαρυγγιάζεται) σε μιαν ατυχή στιγμή της λαμπράς Οθωμανικής Διοικήσεως Ιωαννίνων Άρτας και περιχώρων, τον 17ον αιώνα.
Αλλά, εγείρεται το ερώτημα: πώς ο Πατροκοσμάς γνώριζε το 1640 ότι είναι Έλληνας, αφού η κυρία Πόπη Διαμαντάκου μάς διαβεβαίωσε χθες στην τηλεκριτική της για το «1821» του ΣΚΑΪ, ότι το «Ελληνικόν έθνος γεννήθηκε το 1821»! Τόμπολακαι τζάμπα το έφαγε το κεφάλι του (γδαρμένο και πολυπολιτισμικά παλουκωμένο) ο Πατροκοσμάς για μια χαζή ιδέα, ότι ήταν ρωμιός κι ότι τα ρωμιόπουλα έπρεπε να μαθαίνουν ελληνικά.
Ελληνικά ίσως όχι τόσον καλά, όσον του κ. Παπαχελά ο οποίος στη νεκρολογία του για τον αείμνηστον καπετάν Βασίλη Κωνσταντακόπουλο («Καθημερινή» 26-1-2011) δήλωνε ότι «οφείλει (σ.σ. ο νεκρός) να γίνει θετικό πρότυπο»…
Όπως και να ‘χει, ίσως τώρα, έστω και αργά, να καταλαβαίνουν ορισμένοι τι έκανε νιάου νιάου στα κεραμίδια, όταν η υφιστάμενη της κυρίας Γιαννάκου κυρία Ρεπούση έγραφε για «συνωστισμούς», ή όταν χορηγούσε ο κ. Σόρος πολιτικώς ορθές ιστορικές αφηγήσεις –με ευρώ τις χορηγούσε κι όποιος τα πήρε να βγει να το πει, όπως με ευρωλιροδολάρια χορηγήθηκαν και ορισμένοι υποστηρικτές του Σχεδίου Ανάν– ένα Μνημόνιο κι αυτό Συνεκμετάλλευσης της Κύπρου απ’ τους πάντες εκτός απ’ τον λαό της, Τούρκους κι Έλληνες…
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 28.Ι.2011
(Ναυτίλος, 28 Ιανουαρίου 2011)
