Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Ι. «Από το 2010 έως σήμερα η χώρα έχει σχεδόν υπαναχωρήσει σε καθεστώς άτυπου προτεκτοράτου. Την κυριαρχία την παρέδωσαν οι ηγετικές ελίτ, πολιτικές και οικονομικές, αριστερές και δεξιές. Η πιο ωραία γιορτή, συνεπώς για τα 200 χρόνια από το 1821 θα ήταν να αρχίσουμε να διεκδικούμε πίσω την κυριαρχία μας». (*)
Ίσως, η σημαντικότερη διαπίστωση-προτροπή στον Τύπο του Σαββατοκύριακου να έγινε από τον καθ. Ιστορίας του Ιόνιου Πανεπιστήμιου Πέτρου Πιζάνια (*).
ΙΙ. Μια άλλη σημαντική διαπίστωση του Σαββατοκύριακου είναι αυτή του συντονιστή του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης Τζανλούκα Ρόκο ότι εξαιτίας του Μεταναστευτικού «η ελληνική κοινωνία αλλάζει» και ότι η Ελλάδα «θα πρέπει να προχωρήσει σε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό στο Μεταναστευτικό» (**).
Κι εδώ, οι ηγετικές ελίτ της Ελλάδας, λειτουργώντας υπό καθεστώς περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας, είναι «ηλίου φαεινότερον» πως αποδεχόμενες εκών άκων το «Σύμφωνο για τη Μετανάστευση» του ΟΗΕ και σχεδιάζοντας «μακροπρόθεσμα» δεν πρόκειται να προβάλουν αντίσταση στη συντελούμενη έξωθεν «αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας». Ασφαλώς, ούτε να λάβουν υπόψη τη δεδηλωμένη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού που δεν αποδέχεται την προωθούμενη συστηματικά από τις ελίτ πολυπολιτισμική «αλλαγή της ελληνικής κοινωνίας». Το βλέπουμε καθημερινά. Μένει να ξαναδούμε και το 1821 και τα μηνύματά του, όπως μας προτρέπει και ο κ. καθηγητής.
(*) «Οι ελληνικές ηγετικές ομάδες το 1821», ΤΑ ΝΕΑ, 13-6-2020.
(**) «Το Μεταναστευτικό απαιτεί μακροπρόθεσμο σχεδιασμό», ΤΟ ΒΗΜΑ, 14-6-2020.
