από το Άρδην τ. 61, Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2006
Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές διεξάγονται αυτή την περίοδο. Οι πολίτες, βέβαια, τις αντιμετωπίζουν σχεδόν αδιάφορα – απόρροια της παρακμής της τοπικής αυτοδιοίκησης που παραπαίει μεταξύ των σκοπέλων της διαφθοράς, των τοπικών μικροσυμφερόντων, του δικομματισμού αλλά και της κενής συνθηματολογίας.
Ταυτόχρονα η φθορά του κεντρικού πολιτικού σκηνικού ενισχύει την απάθεια των πολιτών, μιας και ήδη δεν αισθάνονται πως εκπροσωπούνται από τα κόμματα της εξουσίας, ενώ η αντιπολίτευση στο σύνολό της δεν έχει καταφέρει ούτε καν να πείσει για τη διάρκεια και τη συνέπεια της κριτικής που ασκεί. Το κενό, βεβαίως, είναι πρωτίστως προγραμματικό, μιας και τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο δεν υφίσταται κάποιος συγκροτημένος εναλλακτικός λόγος έναντι της εξάντλησης του πασοκικού εκσυγχρονισμού και της νεοδημοκρατικής «μεταρρύθμισης».
Στον σύντομο φάκελο που ακολουθεί, παρουσιάζουμε ενδεικτικά ορισμένους συνδυασμούς των Αθηναϊκών Δήμων οι οποίοι ξεφεύγουν από το κλίμα που επικρατεί στην τοπική αυτοδιοίκηση…
Επί πλέον,μέλη και φίλοι του περιοδικού, συμμετέχουν σε συνδυασμούς σε διάφορους Δήμους και Νομαρχίες της χώρας:
Ο Νίκος Γιαννούλης επικεφαλής του συνδυασμού «Δημοτική Συσπείρωση» στον Δήμο Πρέβεζας.
Ο νυν δήμαρχος Μολύβου (Μήθυμνας) στη Λέσβο, Λευτέρης Βογιατζής επικεφαλής του συνδυασμού «Με αρετή και τόλμη».
Ο Ηλίας Γεωργαλής, με την «Κίνηση Πολιτών» στον Δήμο Αστακού Αιτωλοακαρνανίας.
Οι Θανάσης Τζιούμπας και Γιώργος Ρακκάς συμμετέχουν ως υποψήφιοι νομαρχιακοί σύμβουλοι στον συνδυασμό «Θεσσαλονίκη- Νομαρχιακή Κίνηση Αριστερά!» με επικεφαλής την Μαριάννα Μπρεκάση.
Α πό μια ανοικτή παρέα δημοτών ξεκίνησε η Δημοτική Κίνηση “Δράση για μια Άλλη Πόλη” που συμμετέχει στις εκλογές στα Βριλήσσια με υποψήφιο Δήμαρχο τον φαρμακοποιό Γιάννη Τσούτσια.
Η πρωτοεμφανιζόμενη κίνηση αποτελεί πρωτοβουλία απλών δημοτών χωρίς κομματική υποστήριξη, με στόχο τη δημιουργία ενός κοινωνικού χώρου έξω από το σημερινό πολιτικό σκηνικό, που να υπηρετεί την ανάπτυξη της πόλης στη βάση της πραγματικής συμμετοχής των πολιτών. Θέλει να εκφράσει πολίτες που δεν ανέχονται πλέον την υποκρισία των προγραμμάτων και των υποσχέσεων των δύο μεγάλων παρατάξεων, που αντιδρούν στον μετασχηματισμό της αυτοδιοίκησης από θεσμό της συμμετοχικής δημοκρατίας σε θεσμό που αδρανοποιεί και παραλύει κάθε έννοια κοινωνικότητας.
Η “Δράση για μια Άλλη Πόλη” επιχειρεί να διαμορφώσει μια κοινωνική συλλογικότητα που να αφορά και να εκφράζει κατ’ αρχήν δημότες που αυτοπροσδιορίζονται στην Ανένταχτη Αριστερά.
Με τον όρο Ανένταχτη Αριστερά, περιγράφουμε μια κατηγορία πολιτών που αυτοπροσδιορίζονται στην Αριστερά, την Οικολογία ή τα κοινωνικά κινήματα, αλλά, για διάφορους λόγους, παραμένουν αποστασιοποιημένοι από τα κόμματα και συχνά και από την πολιτική δράση. Η αποστασιοποίηση αυτή, εδώ και χρόνια, έχει μονιμότερα χαρακτηριστικά και αποτελεί κρυφό χαρακτηριστικό της πολιτικής μας γεωγραφίας. Οι πολίτες αυτοί, ενώ δεν «επιστρέφουν» σε κάποια κομματική στέγη, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία, αποτελούν διεκδικούμενους ψηφοφόρους των κομμάτων της «συγκροτημένης» Αριστεράς, δηλαδή του ΣΥΝ και του ΚΚΕ, που άλλωστε το γνωρίζουν και κατά περιόδους επιχειρούν ανάλογες πρωτοβουλίες.
Αυτό που ίσως γίνεται λιγότερο αντιληπτό είναι ότι η μερίδα αυτή των πολιτών έχει πλέον αποκτήσει, έστω και σε πολύ γενικές γραμμές, μια σχετικά κοινή συμπεριφορά απέναντι στα πολιτικά πράγματα, αλλά και στο ίδιο το «πρόβλημα» της Αριστεράς: παραμένουν σταθερά έξω από αυτά τα κόμματα, ενώ ταυτόχρονα τοποθετούνται σταθερά στον «χώρο» της Αριστεράς. Έτσι δημιουργείται μια ιδιότυπη κατάσταση, όπου ο χώρος της ανένταχτης Αριστεράς υπάρχει μεν, αλλά αντιμετωπίζεται σαν να μην υπάρχει από τα κόμματα (που δεν «αναγνωρίζουν» άλλη «οντότητα» έξω από τα δικά τους όρια και επομένως δεν απευθύνουν προς αυτήν καμία πολιτική πρόταση), ενώ οι ίδιοι οι πολίτες υπάρχουν, αλλά και δεν «υπάρχουν», γιατί δεν μπορούν να εκφραστούν συλλογικά.
Όσοι λοιπόν δηλώνουν «ανεξάρτητοι», όπως στη δική μας περίπτωση, δεν είναι γιατί γενικά είναι κατά των κομμάτων αλλά γιατί δεν εκφράζονται από τα συγκεκριμένα κόμματα, τη συγκεκριμένη σύνθεση και κατανομή του κομματικού σκηνικού.
Η αυτονομία αποτελεί επιλογή απέναντι στην αδράνεια που αυτά μας επιβάλλουν και πρόταση δράσης προς την κοινωνία. Ταυτόχρονα, είμαστε σταθερά υπέρ της κοινής δράσης όλων των κινήσεων και των δυνάμεων που έχουν στο στόχαστρο της κριτικής τους τον δικομματισμό, ανεξάρτητα από το αν αυτό σήμερα είναι εφικτό ή όχι, αφού κανείς δεν μπορεί μόνος του, όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να το παραβλέπουν…
Από αυτή την οπτική, μια πρωτοβουλία σαν τη «Δράση» μπορεί να συμβάλει στην ενεργοποίηση κοινωνικών «εφεδρειών» στα Βριλήσσια, ανένταχτων δημοτών, να διευκολύνει την είσοδό τους στα πράγματα, στην ανανέωση σχέσεων μέσα στην Αριστερά και γενικότερα στον χώρο της αμφισβήτησης.
Γιατί, τελικά, πάντα η προσπάθεια όλων μας είναι συμβολή σε κάτι που ταυτόχρονα μας υπερβαίνει…
