της B.L. Zerouali, από το Άρδην τεύχος 60, Ιούλιος – Αύγουστος 2006
Η ενορχηστρωμένη από τους «δημιουργούς» του σχεδίου Ανάν εκστρατεία παραπληροφόρησης που ξεκίνησε με την παρουσίαση του σχεδίου τον Νοέμβριο του 2002 και κορυφώθηκε τον Απρίλιο του 2004, με το δημοψήφισμα, δεν έχει τελειωμό. Σ’ αυτήν την εκστρατεία εντάσσεται προφανώς και το άρθρο της απεσταλμένης της γαλλικής Le Monde στη Λευκωσία, που δημοσιεύτηκε στις 4.6.2006, υπό τον προκλητικό τίτλο «“Το φαινόμενο Μαυροβουνίου” ωθεί τους Τουρκοκυπρίους στο να βλέπουν το μέλλον τους στην ανεξαρτησία».
Σχολιάζοντας την «εκλογική νίκη των εθνικιστών στην ελληνική πλευρά, την 21η Μαΐου», η Κα Sophie Shihab** την αποδίδει στην απόρριψη του «πλέον ετοιμοθάνατου» (μακάρι!) σχέδιου Ανάν «που είχε σκοπό την προστασία» των Κυπρίων από «τα παλιά τους δαιμόνια»… Όπως και όλοι οι υποστηρικτές του σχεδίου, η Κα Shihab στρέφει πρώτα τα πυρά της προς το πρόσωπο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, με μία άκρως υποτιμητική παρουσίαση του κ. Τάσσου Παπαδόπουλου. Εάν η άσκοπη αναφορά στην ηλικία του Κυπρίου προέδρου δεν αξίζει καν να σχολιαστεί, πολύ πιο σοβαρή μου φάνηκε η παραποίηση της ιστορίας που επιχειρεί η δημοσιογράφος της Le Monde, μετατρέποντας τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ σε «αντιτουρκικό κλεφτοπόλεμο» – όταν ο πραγματικός στόχος ήταν το βρετανικό αποικιακό καθεστώς– και τον τότε αγωνιστή της σε λαθρέμπορο όπλων! Θα σκεφτόταν ποτέ η Κα Shihab να χαρακτηρίσει την Εθνική Αντίσταση των Γάλλων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο «αντιγερμανικό κλεφτοπόλεμο» και τον Στρατηγό De Gaulle σαμποτέρ; Είτε δεν έχει διαβάσει η Κα Shihab –εκτός από ιστορία– τον Albert Camus, είτε πρέπει να τον ξαναδιαβάσει…
Επίσης, η δημοσιογράφος επαναλαμβάνει τον μύθο κατά τον οποίον ο Κύπριος πρόεδρος «φταίει» για το Όχι των Ελλήνων του νησιού στο δημοφήφισμα. Στην πραγματικότητα, το Όχι του κ. Τάσσου Παπαδόπουλου δεν διαμόρφωσε, αλλά εξέφρασε την άποψη που είχε ήδη σχηματίσει η συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού Ελληνισμού περί του σχεδίου Ανάν, σε μία από τις σπάνιες – ειδικά στις μέρες μας – περιπτώσεις, όπου ο λαός δεν μετανιώνει για την ηγεσία που έχει αναδείξει με την ψήφο του.
Αλλά η Κα Shihab, ούτως ή άλλως, δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τις πλειοψηφίες. Εστιάζει μάλιστα την προσοχή της «στο περίπου 2% των Ελληνοκυπρίων που συνεχίζουν να μάχονται, ό, τι και να γίνει, για την επανένωση». Δηλαδή, σύμφωνα με τη δημοσιογράγο της Le Monde, το 98% των Ελλήνων της Κύπρου επιθυμούν τη διχοτόμηση της χώρας τους!!! Ανάμεσα σ’ αυτούς, «το πρόβλημα είναι κυρίως οι νέοι» που «μεγαλώνουν στα μπαράκια», σύμφωνα με τις δηλώσεις τον αρχισυντάκτη του Cyprus Mail Κώστα Παύλοβιτς, όπως τις αναφέρει η Κα Shihab. Απορεί κανείς, πώς καταφέρνουν να έχουν οι νέοι αυτοί το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο στον κόσμο, μεγαλώνοντας στα μπαράκια;
Όσο για τη δήθεν «μη πολιτικοποίηση» των νέων Κυπρίων, που «τους ωθεί στο να ψηφίσουν υπέρ του Παπαδόπουλου», να είμαστε σίγουροι ότι οι υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν προσεύχονται νύχτα μέρα για να γίνει το όνειρό τους αυτό πραγματικότητα: η εξαιρετικά ανεπτυγμένη πολιτική συνείδηση της κυπριακής νεολαίας είναι ακριβώς εκείνο που τους ενοχλεί περισσότερο, επειδή αποτελεί τον καλύτερο φραγμό σε οποιαδήποτε προσπάθεια «βαλκανοποίησης» της μεγαλονήσου.
Η Κύπρος, Κα Shihab, δεν είναι Γιουγκοσλαβία. Η Κύπρος αντέχει εδώ και τουλάχιστον 3000 χρόνια στους κατακτητές της Δύσης και της Ανατολής. Η Κύπρος αντέχει ακόμα και όταν οι δύο τελευταίοι συμμαχούν εναντίον της, όπως συνέβη το 1974, με την εισβολή και κατοχή – λέξεις που λείπουν εντελώς από το λεξιλόγιό σας – του βόρειου και τότε πλουσιότερου τμήματος του νησιού. Και οι Κύπριοι σήμερα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, Κα Shihab, δεν είναι καθόλου διατεθειμένοι ν’ αυτοκτονήσουν. Αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα που έπρεπε να βγάλετε από τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο, αντί να αυτοπαγιδεύεστε σε αντιφατικές δηλώσεις, όπως π.χ., όταν από τη μια, κατηγορείτε τους Έλληνες για την «απομόνωση» των Τουρκοκυπρίων και, από την άλλη, παραδέχεστε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία χορήγησε «διαβατήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης» σε 45 χιλιάδες Τουρκοκυπρίους! Και όταν καταγγέλλετε την «επιδιωκόμενη ώσμωση των μειοψηφούντων Τούρκων στους κόλπους του πλούσιου ελληνικού Κράτους», η αντιφατικότητά σας γίνεται ακόμα πιο έκδηλη. Το Larousse de la langue française ορίζει τη λέξη «ώσμωση» με τον εξής τρόπο: «αλληλεπίδραση» (influence réciproque)…
Να είμαστε, όμως, ευγνώμονες για την ειλικρίνεια της Κας Shihab, όταν μας περιγράφει τον πραγματικό σκοπό του σχεδίου Ανάν: το «να εμποδίσει την ένταξη της ελληνικής πλευράς του νησιού (sic) στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Αυτό ήταν! Τώρα πια «είναι πολύ αργά». οι Έλληνες της Κύπρου, «από τα μέσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης», συνεχίζουν τον αγώνα για την αποκατάσταση του διεθνούς δικαίου και των (πραγματικών) ανθρώπινων δικαιωμάτων στο ταλαιπωρημένο νησί της Αφροδίτης. Το 1951, ο Albert Camus έγραφε:
«Τί είναι ένας επαναστατημένος άνθρωπος; Ένας άνθρωπος που λέει όχι. Εάν αρνείται, όμως, δεν παραιτείται…»
- Η συγγραφέας, Γαλλίδα, βορειοαφρικανικής καταγωγής, ολοκληρώνει στην Ελλάδα την διατριβή της για τη Σμύρνη και την παράδοσή της.
**Η Σοφί Σιχάμπ, ρωσικής καταγωγής, ήταν ανταποκρίτρια του Μοντ στην Ρωσία για δεκατρία χρόνια. Όπως είχε κάνει η ανταποκρίτρια του CNN Αρμανπούρ για την Γιουγκοσλαβία έτσι και η Σιχάμπ για την Τσετσενία και τη Ρωσία γενικότερα, έχει διαδραματίσει ουσιώδη ρόλο στην δαιμονοποίηση της Ρωσίας και του Πούτιν στη Δύση. Τα τελευταία χρόνια έχει αναλάβει την συστηματική υπεράσπιση της Τουρκίας και των απόψεών της από τις στήλες του «έγκυρου» Monde παράλληλα με την συκοφάντηση των Ελλήνων, των Κούρδων και βεβαίως των Ρώσων (Σημ του ‘Άρδην’).
