Θεσσαλονίκη 2003: Η αντί-σύνοδος της βάσης

381

από το Άρδην τ. 42, Ιούνιος 2003

Τον Ιού­νιο η Θεσ­σα­λο­νί­κη θα α­νή­κει στα κι­νή­μα­τα. Η σύ­νο­δος των η­γε­σιών της Ε.Ε. πραγ­μα­το­ποιεί­ται τε­λι­κά στο Πόρ­το Καρ­ράς, στο δεύ­τε­ρο πό­δι της Χαλ­κι­δι­κής, προς με­γά­λη λύ­πη των το­πι­κών πα­ρα­γό­ντων που προσ­δο­κού­σαν τον πα­κτω­λό των έρ­γων, ερ­γο­λα­βιών και συ­να­φών πα­ρά­πλευ­ρων ω­φε­λειών και τώ­ρα το φυ­σά­νε και δεν κρυώ­νει, με πρώ­το τον Δή­μαρ­χο κύ­ριο Πα­πα­γε­ωρ­γό­που­λο.

Η κυ­βέρ­νη­ση προ­τί­μη­σε την ά­τα­κτη αυ­τή υ­πο­χώ­ρη­ση φο­βού­με­νη το τί­μη­μα που θα εί­χαν οι κόκ­κι­νες ζώ­νες και ό­σα αυ­τές α­πο­δε­δειγ­μέ­να προ­κα­λούν. Η ει­κό­να μιας α­στυ­νο­μο­κρα­τού­με­νης πό­λης και των δια­δη­λω­τών να δέρ­νο­νται με την α­στυ­νο­μί­α εί­ναι αυ­τό α­κρι­βώς που δεν χρειά­ζε­ται το ΠΑ­ΣΟΚ, που προ­σπα­θεί α­πε­γνω­σμέ­να να δεί­ξει έ­να α­ρι­στε­ρού­τσι­κο προ­φίλ στην αρ­χή αυ­τής της πα­ρα­τε­τα­μέ­νης ε­κλο­γι­κής πε­ριό­δου. Έ­χο­ντας εγ­γρά­ψει στο ε­νερ­γη­τι­κό του μια πρώ­τη πο­λι­τι­κή νί­κη, το ελ­λη­νι­κό κί­νη­μα κα­τά της πα­γκο­σμιο­ποί­η­σης έ­χει τώ­ρα να α­ντι­με­τω­πί­σει τα προ­βλή­μα­τα που θέ­τει μια τέ­τοιου με­γέ­θους διορ­γά­νω­ση, μια διορ­γά­νω­ση που θέ­λει να α­πο­τε­λέ­σει σταθ­μό στην ελ­λη­νι­κή πο­λι­τι­κή και κοι­νω­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Έ­τσι ο α­ντί­πα­λος δεν εί­ναι κύ­ρια οι κα­τα­σταλ­τι­κοί μη­χα­νι­σμοί του κρά­τους (που μάλ­λον προ­σπα­θεί να ε­λέγ­ξει αυ­το­α­να­γο­ρευό­με­νο σε κύ­ριο χο­ρη­γό της α­ντι­συ­νό­δου) αλ­λά ο ί­διος ο κα­κός ε­αυ­τός μας.

Τη­ρώ­ντας πι­στά τα ελ­λη­νι­κά αρ­χέ­τυ­πα πο­λι­τι­κής συ­μπε­ρι­φο­ράς, οι εκ­δη­λώ­σεις του Ιού­νη έ­χουν α­να­λη­φθεί α­πό πέ­ντε (5) του­λά­χι­στον ορ­γα­νω­τι­κά μορ­φώ­μα­τα, εί­τε κομ­μα­τι­κά κα­τα­σκευά­σμα­τα (ΚΚΕ, ΝΑΡ, ΣΕΚ) εί­τε συ­νι­στα­μέ­νες ε­νός α­ριθ­μού συλ­λο­γι­κο­τή­των (Ελ­λη­νι­κό κοι­νω­νι­κό Φό­ρουμ και α­ναρ­χι­κοί), ό­που ό­λοι σχε­διά­ζουν α­νε­ξάρ­τη­τα, και πολ­λές φο­ρές σε α­ντα­γω­νι­σμό με ό­λους τους υ­πό­λοι­πους, κα­ταγ­γέλ­λο­ντας κα­τά τα ειω­θό­τα.

Ό­σα α­κο­λου­θούν πα­ρα­κά­τω α­να­φέ­ρο­νται στον σχε­δια­σμό του Φό­ρουμ για την α­ντι­σύ­νο­δο, ενώ σε επόμενο κείνο παρουριάζονται οι δραστηριό­τητες των υπολοίπων οργανώσεων.

Οι συ­ζη­τή­σεις που εί­χαν υ­πάρ­ξει με­τά την Φλω­ρε­ντί­α εί­χαν εκ­φρά­σει μια τά­ση να εί­ναι ο Ιού­νης έ­να πε­δί­ο κύ­ρια πο­λι­τι­κής και ι­δε­ο­λο­γι­κής ε­πε­ξερ­γα­σί­ας, α­φορ­μή και τό­πος για μια δη­μιουρ­γι­κή ό­σμω­ση ι­δε­ο­λο­γι­κών ρευ­μά­των, πο­λι­τι­κών μορ­φω­μά­των και κοι­νω­νι­κών ευαι­σθη­σιών.

Οι μή­νες των α­ντι­πο­λε­μι­κών κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων που α­κο­λού­θη­σαν έ­θε­σαν στην η­με­ρή­σια διά­τα­ξη και την βα­ρύ­τη­τα των δια­δη­λώ­σε­ων. Η λύ­ση που ε­πι­λέ­χθη­κε έ­γει­ρε την πλά­στιγ­γα υ­πέρ του δρό­μου, κα­θώς και στις τρεις μέ­ρες της κύ­ριας α­ντι­συ­νό­δου υ­πάρ­χουν μεί­ζο­νες δια­δη­λώ­σεις.

19 Ιού­νη, α­ντι­ρα­τσι­στι­κή δια­δή­λω­ση
20 Ιού­νη, “πο­λι­τι­κή α­νυ­πα­κο­ή” στην Χαλ­κι­δι­κή
21 Ιού­νη, κε­ντρι­κή δια­δή­λω­ση στη Θεσ­σα­λο­νί­κη

Οι δια­δι­κα­σί­ες της συ­ζή­τη­σης α­να­γκά­ζο­νται να προ­σαρ­μο­στούν στα α­σφυ­κτι­κά χρο­νι­κά κε­νά με­τα­ξύ των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων, γε­γο­νός που δεν προ­μη­νύ­ει το κα­λύ­τε­ρο για την α­νά­πτυ­ξη του λό­γου και του δια­λό­γου που ό­λοι δια­τει­νό­μα­στε ό­τι βρί­σκε­ται στην κο­ρυ­φή των προ­τε­ραιο­τή­των του κι­νή­μα­τος.
Τα δύ­ο μεί­ζο­να θέ­μα­τα που θα α­πο­τε­λέ­σουν και τις δύ­ο κε­ντρι­κές εκ­δη­λώ­σεις της α­ντι­συ­νό­δου εί­ναι η Διεύ­ρυν­ση της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης, που θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί την Πα­ρα­σκευ­ή 20 Ιού­νη το πρω­ί, και Ο πό­λε­μος και το α­ντι­πο­λε­μι­κό κί­νη­μα, το Σάβ­βα­το 21 Ιού­νη, ε­πί­σης πρω­ί. Την Κυ­ρια­κή 22 θα γί­νει η “Συ­νέ­λευ­ση των Κι­νη­μά­των”, ό­που θα ε­πι­χει­ρη­θεί να βγουν κά­ποια συ­μπε­ρά­σμα­τα και ντο­κου­μέ­ντα.

Πα­ράλ­λη­λα με τις κε­ντρι­κές εκ­δη­λώ­σεις, υ­πάρ­χουν ε­πτά θε­μα­τι­κές ε­νό­τη­τες που εκ­φρά­ζουν κοι­νω­νι­κές πραγ­μα­τι­κό­τη­τες που α­πο­τε­λούν (ή θα θέ­λα­με να α­πο­τε­λούν) συ­νι­στώ­σες του Ε.Κ.Φ. Αυ­τές εί­ναι:

Ερ­γα­σί­α, ερ­γα­σια­κά, α­σφα­λι­στι­κό
Εκ­παί­δευ­ση
Υ­γεί­α
Πε­ρι­βάλ­λον
Δι­καιώ­μα­τα
Γυ­ναι­κεί­ο ζή­τη­μα
Βαλ­κά­νια

Στα πλαί­σια των εκ­δη­λώ­σε­ων πολ­­λές ορ­γα­νώ­σεις, κι­νή­σεις, συν­δι­κά­τα ή άλ­λοι θε­μα­τι­κοί φο­ρείς θα ορ­γα­νώ­σουν συ­ζη­τή­σεις με την μορ­φή σε­μι­να­ρί­ων, για θέ­μα­τα που οι ί­διες ε­πι­λέ­γουν. Εν­νο­εί­ται ό­τι το ο­ρι­στι­κό πρό­γραμ­μα θα έ­χει δια­μορ­φω­θεί λί­γες μέ­ρες πριν την α­ντι­σύ­νο­δο.

Για να γί­νουν ό­λα αυ­τά πραγ­μα­τι­κό­τη­τα χρειά­ζε­ται με­γά­λη συμ­με­το­χή και προ­σπά­θεια, που το Ε.Κ.Φ. α­πό μό­νο του εί­ναι αμ­φί­βο­λο ό­τι δια­θέ­τει. Για τον λό­γο αυ­τό υ­πάρ­χει ε­πεί­γον κά­λε­σμα να δη­μιουρ­γη­θούν ο­μά­δες ε­θε­λο­ντών ώ­στε να δια­σφα­λι­στεί:

Η υ­πο­δο­χή και οι πρώ­τες πλη­ρο­φο­ρί­ες στον κό­σμο που θα έρ­θει.
Η φι­λο­ξε­νί­α εί­τε σε σπί­τια εί­τε στα πλαί­σια μιας ορ­γα­νω­μέ­νης κα­τα­σκή­νω­σης σε χώ­ρο που έ­χει ζη­τή­σει το Ε.Κ.Φ., μέ­σα στα ό­ρια του πο­λε­ο­δο­μι­κού συ­γκρο­τή­μα­τος.
Η δη­μιουρ­γί­α υ­πο­δο­μών για την σί­τι­ση και τους α­να­γκαί­ους χώ­ρους υ­γιει­νής για τό­σο κό­σμο.
Η λει­τουρ­γί­α Κέ­ντρων πλη­ρο­φό­ρη­σης και τύ­που.
Η προ­ε­τοι­μα­σί­α των χώ­ρων και των υ­πο­δο­μών για να γί­νουν οι εκ­δη­λώ­σεις.
Η υ­πο­στή­ρι­ξη των δια­δη­λώ­σε­ων με ο­μά­δες νο­μι­κής βο­ή­θειας, ια­τρο­φαρ­μα­κευ­τι­κής βο­ή­θειας κλπ.

Ό­σες και ό­σοι έ­χουν βρε­θεί σε α­νά­λο­γες διορ­γα­νώ­σεις του ε­ξω­τε­ρι­κού έ­χουν μια ει­κό­να του με­γέ­θους της ορ­γα­νω­τι­κό­τη­τας που α­παι­τεί­ται, μέ­γε­θος που πολ­λές α­πό τις χώ­ρες που το α­νέ­λα­βαν δεν κα­τά­φε­ραν να πε­τύ­χουν.
Η προ­σέ­λευ­ση του κό­σμου εί­ναι ο με­γά­λος ά­γνω­στος του Ιού­νη, σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση ό­μως θα εί­ναι δε­κά­δες χι­λιά­δες ά­το­μα. Οι ξέ­νες συμ­με­το­χές δεν θα εί­ναι αυ­τές που θα κρί­νουν την μα­ζι­κό­τη­τα, κα­θώς η ε­πι­κεί­με­νη σύ­νο­δος των G 7+1 α­να­μέ­νε­ται να κυ­ριαρ­χή­σει στην α­τζέ­ντα των Ευ­ρω­πα­ϊ­κών Φό­ρουμ, ε­κεί­νο ό­μως που θα κρί­νει την ε­πι­τυ­χί­α του διε­θνούς χα­ρα­κτή­ρα της α­ντι­συ­νό­δου εί­ναι η α­ντι­προ­σω­πευ­τι­κό­τη­τα και η ποιό­τη­τα των ξέ­νων συμ­με­το­χών. Η έμ­φα­ση που δί­νε­ται στον ά­με­σο γε­ω­γρα­φι­κό πε­ρί­γυ­ρο έ­χει να α­ντι­με­τω­πί­σει την με­γά­λη σύγ­χυ­ση που ε­πι­κρα­τεί στις πρώ­ην σο­σια­λι­στι­κές χώ­ρες σε σχέ­ση με ζη­τή­μα­τα ό­πως αυ­τά της οι­κο­νο­μί­ας της α­γο­ράς ή του ρό­λου των Η­ΠΑ, ε­νώ δεν λεί­πουν οι πε­ρι­πτώ­σεις ό­που η κι­νη­μα­τι­κή ή ό­χι ταυ­τό­τη­τα των προ­σερ­χό­με­νων εί­ναι δύ­σκο­λο να δια­κρι­βω­θεί.

Πε­ρισ­σό­τε­ρες πλη­ρο­φο­ρί­ες θα μπο­ρεί­τε να α­να­ζη­τή­σε­τε στην ι­στο­σε­λί­δα του ΑΡ­ΔΗΝ, που θα γί­νει μια προ­σπά­θεια να ε­νη­με­ρώ­νε­ται διαρ­κώς.
Ε­πί­σης στην ι­στο­σε­λί­δα www.so­cial­­forummedia.gr και τα ε­ναλ­λακτικά media.