του Κ. Καραΐσκου, από το Άρδην τ. 37, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2002
Oi τελευταίοι τραμπουκισμοί των ΗΠΑ σέ βάρος τού “Ιράκ αλλά και όλου τοϋ άραβικοϋ κόσμου κατέταξαν πλέον Οριστικά τόν «ελεύθερο κόσμο», τά «άνθρώπινα δικαιώματα» κ.λπ., στη θέση πού τους αρμόζει. Δίπλα στό χρυσόμαλλο δέρας, τό κεφάλι της Μέδουσας, την ‘Ατλαντίδα…
Ό πρωτεργάτης της αλβανικής ένταξης στό NATO έγινε πρόεδρος Δημοκρατίας. Ό άντίστοιχος της βουλγάρικης πρωτοβουλίας έγινε Υπουργός Εξωτερικών. Πα-λαιοδιαθηκικά μέν τά ονοματάκια τους, νεοεποχίτικος δέ ό ρόλος τους.
“Εκείνη ή ύβρις της τουρκογιουνάνικης συνδιοργάνωσης γιά τό EURO 2008 προχωράει: Κάθε τόσο ή παρασκηνιακή παρέα χτυπάει άπό κανέναν τενεκέ κι άκοϋμε γιά την «υποστήριξη του» (πιό πρόσφατος ό Πελέ)
Όταν ολόκληρος Τξεμιλ Μπαγίκ δηλώνει πίστη στόν Ότζα-λάν, είναι ν’ απορεί κανείς μέ κάποιους δικούς μας τιμητές του “Απο. Εντάξει, όλοι πονέσαμε, άς προσπαθήσουμε τοίρα καί νά καταλάβουμε.
Oi επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας στό Κόσοβο πωλούνται άπό τόν ΟΗΕ. Καί καλά νά διαμαρτύρονται οί Σέρβοι, οί ‘Αλβανοί όμως; “Εχει γούστο νά πίστεψαν εκείνα τα περί χιούμαν ράιτς!
Καί είναι καί τ’ άλλο: Δέν έχουν κι ωραίες γυναίκες. “Αμα είχαν κάτι θά κανόνιζε ή ειρηνευτική δύναμη, όπως στή Βοσνία. “Ωστε τό 55% τών Ευρωπαίων θεωρεί συνυπεύθυνες τίς ΗΠΑ γιά τόν άντιαμερικανισμό διεθνώς καί γιά τήν 11η Σεπτεμβρίου. Της Ελλάδας τά ποσοστά σίγουρα δέν τά άνακοίνωσαν, θά ντράπηκαν οί άνθρωποι νά δώσουν τέτοια μπρεζνιεφικά νούμερα.
Κάποιοι, λέει, στίς ΗΠΑ γνώριζαν ότι θά γίνει Χούντα στήν “Ελλάδα τό 1967! Μά καλά, πώς τόμαθαν στήν άλλη άκρη τοϋ κόσμου;
Στή διάρκεια (καί) τοϋ καλοκαιριού τό ισραηλινό κράτος προσπάθησε φιλόδοξα νά εξαντλήσει όλα τά εγκλήματα πολέμου πού μπορεί νά διαπράξει.
Άνθροίπινες άσπίδες μέ ομήρους, άπελάσεις συγγενών καμικάζι. αυθαίρετες φυλακίσεις, έν ψυχρώ δολοφονίες… Χωρίς νά ξεχνάει καί τόν έλεγχο πολλών ΜΜΕ: Ή προσωπική στήριξη τοϋ Νέλσον Μαντέλα στόν φυλακισμένο ύπαρχηγό τοϋ Αραφάτ, τόν Μαρουάν Μπαργκοΰτι, πουθενά δέν προβλήθηκε.
Τό εμεσμα, τό εκ της ψωραλέας Άλβιώνος ορμώμενο, τό γιου-σουφάκι του εκάστοτε άμερικάνου, είχε τό θράσσος μέσα στό Γιοχάνεσμπουργκ νά εγκαλέσει τόν Μουγκάμπε επειδή διεκδικεί τή γή της Ζιμπάμπουε γιά τόν λαό της. Αυτόν τόν ισπανό δικαστή Γκαρθον καλά τόν κόψαμε εξαρχής γιά φελλό. Λίγο ή διαφήμιση μέ τήν υπόθεση της πεσούσης δρυ-oc Πινοσέτ, λίγο πού σφυροΰσε κλέφτικα στήν υπόθεση τοϋ μα-φιο-Γκουζίνσκι…
‘Ηρθε τα>ρα κι έδεσε μέ τήν απαγόρευση ·έν έτει 2002 κι εντός Ευρωπαϊκής ‘Ενώσεως! · τοϋ βασκικοϋ κόμματος Μπατασού-να.
Έρχονται οί τούρκικες έκλογές καί θά γελάσουμε πολύ: Τόσο με τόν διασυρμό τοϋ μπουνάκ-Έτζεβίτ (πάλαι ποτέ Καραογλάν της Κύπρου) όσο καί μέ τή μηδενική απήχηση τοϋ άδερφοποιη-τοϋ “Ισμαήλ στόν τουρκικό λαό.
‘Ωραίο τό πόρισμα γιά τό τραγικό δυστύχημα της Κύπρου, όπου ξεκληρίστηκε ή στρατιωτική μας ηγεσία: «”Εφταιξε ή φωτιά». Καί πώς πήρε φωτιά τό ελικόπτερο: «Μυστήριο».
Πάντως οσονούπω έρχεται ή ώρα τής κρίσης γιά τό Κυπριακό, ή ώρα γιά τό πρώτο ξεκαθάρισμα επικοινωνιακής καί πραγματικής πολιτικής τοϋ «εκσυγχρονισμού».
Θάθελα νάμουν στίς 13 ‘Οκτωβρίου δεξιός καί ‘Αθηναίος! Νάριχνα τέτοιο φοΰμο στήν κομματική μου γραμμή πού νά χάσουν τά λόγια τους έκει στήν Πρεσβεία!
Δέν ξέρω γιατί, άλλά νομίζω πώς ή ύπερνομαρχία ήταν ένα άκό-μα διαπιστευτήριο τοϋ Καραμανλή προκειμένου νά άξιωθεϊ τήν πρωθυπουργία.
Καί μπορεί σάν τράμπα καλή ν’ άκούγεται, όμως τά άνταλλάγ-ματα μόλις τώρα ξεκίνησαν.
“Εχω εξήγηση -αποκλειστικά γιά τό άναγνωστικό μας κοινό-γιά τήν παράδοση Κουφοντίνα: Κρύβονταν σέ σπίτι δίπλα στόν Κηφισό.
Στήν πρώτη πλημμύρα βράχηκαν τά κιτάπια τής 17 Νοέμβρη πού κρατοϋσε μαζί του. Στή δεύτερη μούλιασαν οί μπόμπες, οί δυναμίτες, τά φυσεκλίκια του.
Στήν τρίτη κόντεψε νά πνιγεί κι ό ‘ίδιος. Ε, άϊ σιχτίρ είπε ό άνθρωπος, γ… τήν κωλοχώρα σας, καλύτερα στόν Κορυδαλλό παρά στήν πόλη τού Λαλιώτη.
Μ’ αυτά καί μ’ αυτά · Κουφοντίνες, Λάμπρους, Ξηρούς · πάει τό καλοκαιράκι. Τώρα γιά τό φθινόπωρο έχουμε ΕΛΑ καί Φόρμες σέ πάλ γαιώδη.
Μέ ενδιάμεσα διαλείμματα κυβερνητικών μποϋκοτάζ κατά τής άκρίβειας, τής οίκογενειοκρατίας, τής κρατικής άπουσίας, τής ελλειμματικής παιδείας…
Πλημμύρισε ή Θράκη οικονομικούς πρόσφυγες: ‘Ανθρωπιστικό δράμα καί μαζί εθνικό πρόβλημα άλλά λύση πουθενά, άφού 5 πέραν τοϋ Έβρου κρατικός δουλέμπορας δέν καταγγέλλεται. Συνδιοργάνωση τών πομακικών πανηγυριών άπό τά ‘Υπουργεία Πολιτισμού Ελλάδος καί …Τουρκίας πρότεινε στή Ροδόπη ό υφυπουργός ‘Εσωτερικών!
Ποιας Τουρκίας; Τοϋ «ελληνικού κράτους»!!! Μπένος τό όνομα αυτού καί «συνδιοίκηση στή Θράκη» τό «όραμά του».
Ό θάνατος τοϋ δημοφιλούς Κομοτηναίου Δημάρχου Γιώργου ΙΙαπαδριέλλη ήταν ό τρίτος θάνατος (νεώτατου) Δημάρχου γιά τίς τρεις κύριες θρακικές πόλεις τήν τελευταία εξαετία.
Μήπως πρέπει νά ψαχτεί έκείνη ή ιστορία τοϋ Τσερνομπίλ καί οί φήμες γιά δραματική αύξηση τών καρκίνων στήν περιοχή;
Παραέξω άκούστηκε ώς «συναυλία ειρήνης Φαραντούρη – Λι-βανελί». Όσοι όμως βρέθηκαν στίς Σάπες τής Ροδόπης εκείνο τό βράδυ τρόμαξαν άπό τόν χαρακτήρα τής εκδήλωσης: Τόσο τούρκικη ούτε στήν Τουρκία δέν θά γινόταν.
Μηδενική ή συμμετοχή τής Θράκης στό θέατρο τής 3ης Σεπτεμβρίου (εκεί πού οί καταναλωτές παρίσταναν τούς άντιστεκόμε-νους πολίτες).
Κι άν ήταν λόγω συνειδητής άποχής έχει καλώς (καί μπράβο), φοβάμαι όμως πώς ήταν άπλώς ό γνωστός ζαμανφουτισμός μας καί τίποτε παραπάνω.
Κώστας Καραΐσκος
εκδότης τής εφημερίδας τής Κομοτηνής Άντιφωνητής
