Του Γιάννη Σιδεράτου από το slpress.gr
Τι είναι αυτό που κάνει ανθρώπους που έχουν εκλεχτεί και με σχετικά πρόσφατη την λαϊκή εντολή να κάνουν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έχουν υποσχεθεί; Ίσως θεωρούν ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν σε πράγματα τα οποία είναι υπεράνω των δυνατοτήτων τους ή χειρότερα υποτιμούν την δυναμική των γεγονότων που εξελίσσονται. Όπως και να έχει το μεταναστευτικό έχει εξελιχτεί σε μία μαύρη τρύπα, που στην κυριολεξία ρουφάει όλους όσους υποτιμούν το πρόβλημα.
Εντονότερα το βιώνουν οι ακριτικές κοινωνίες, ως οι πρώτες από τα μεταναστευτικά κύματα εισδοχής στην ελληνική και κατ επέκταση στην ευρωπαϊκή επικράτεια. Κυριολεκτικά έχουν απογοητευτεί από την ανεπαρκή πολιτική εκπροσώπηση τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και σε εθνικό. Το περίεργο είναι ότι κυβερνήσεις με τελείως διαφορετική ιδεολογική προσέγγιση, στην εφαρμογή της μεταναστευτικής πολιτικής στα νησιά ή ακόμα και στον Έβρο, πάνω-κάτω ταυτίζονται!
Τα νησιά και ο Έβρος έχουν βρεθεί κυριολεκτικά σε συμπληγάδες ή καλύτερα έχουν μετατραπεί σε σάκο του μποξ μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Το ελληνικό κράτος, όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο, απλά παρατηρεί ως θεατής σαν να μην πρόκειται για τμήμα της επικράτειάς του. Έτσι, το μεταναστευτικό αντιμετωπίζεται από την ΕΕ με μία ψευτο-ανθρωπιστική ρητορεία, αρκεί οι επιπτώσεις αυτού να συμβαίνουν κάπου μακριά από αυτήν. Αναγκάζεται να πληρώνει αδρά για να περιοριστεί το πρόβλημα αλλού και συγκριμένα πάνω στα ελληνοτουρκικά σύνορα.
Από την μία δίνει αρκετά δισ. ευρώ στην Τουρκία για να την εξευμενίσει στην συγκράτηση των ροών και από την άλλη χρηματοδοτεί το ελληνικό κράτος ώστε να δημιουργεί όλο κι περισσότερους χώρους υποδοχής για τα κατευθυνόμενα μεταναστευτικά κύματα. Γνωρίζοντας δε πόσο εύκολα μπορεί να διαβρωθεί το εγχώριο πολιτικό σύστημα, μετατρέπει την πιο ευαίσθητη περιοχή των ελληνοτουρκικών συνόρων, σε χώρο εγκλωβισμού μεταναστών.
Στη Χίο για παράδειγμα υπήρχε ένας μικρός χώρος υποδοχής και ταυτοποίησης μέχρι και το 2014 που είχε περίπου 10 οικίσκους σε έκταση 3 στρεμμάτων. Επί ΣΥΡΙΖΑ έγινε η ΒΙΑΛ που εκτείνεται σε 33 στρέμματα και “φιλοξένησε” έως και 7.000 μετανάστες! Σήμερα επί ΝΔ προτείνεται ως λύση το κλείσιμο της ΒΙΑΛ και η μετεγκατάσταση αυτής σε πολύ μεγαλύτερη έκταση άνω των 200 στρεμμάτων. Η επίταξη που έγινε πέρσι αφορούσε έκταση 625 στρεμμάτων! Αριθμητικά αν το δούμε, το 3, έγινε 33 και σήμερα ζητείται εκατονταπλάσιο του αρχικού μικρού κέντρου! Τι να σημαίνει άλλο, παρά την αύξηση του χώρου και του αριθμού για τους εγκλωβισμένους μετανάστες;
Ας “ξανακοιτάξουμε” την υπόθεση
Η επιδοματική πολιτική που ασκείται, η πολιτική εξευμενισμού προς την γείτονα χώρα, ο μη ρεαλιστικός τρόπος αντιμετώπισης, η πολιτική μηδενικών διεκδικήσεων και η υποταγή προς τα ευρωπαϊκά συμφέροντα αντί τα εθνικά, δημιουργούν το πλαίσιο στο όποιο ασκείται η μεταναστευτική πολιτική. Από την πλευρά των ακριτών όσων αφορά θέματα που αφορούν την αξιοπιστία, την καλή ψυχολογία και την εμπιστοσύνη των κυβερνητικών σχεδιασμών, όλα είναι στο ναδίρ.
Πολλάκις έχει προσπαθήσει το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου να “ξανακοιτάξει” τις απορριπτικές αποφάσεις που έχουν λάβει τα δημοτικά συμβούλια των νησιών, με σκοπό την δημιουργία νέων υπερδομών. Με πρόφαση την καλύτερη λειτουργία και την ασφάλεια αποκρύπτονται βασικά θέματα, όπως ότι δεν υπάρχει δέσμευση για αριθμητικό πλαφόν και μη μόνιμης παραμονής και ότι η όλη μεταναστευτική διαχείριση θα γίνεται εντός των υπερδομών για λογαριασμό όλης της ΕΕ (πολύμηνη διαδικασία άσυλου, προσφυγές- απορριπτικές αποφάσεις, ΠΡΟΚΕΚΑ, επιστροφές-μετεγκαταστάσεις κλπ).
Πίσω όμως από τις πολιτικές υπάρχουν και οικονομικά συμφέροντα. Η κατασκευή ολόκληρων πόλεων μεταναστών έχει κόστος εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία χρηματοδοτούνται αφειδώς από την ΕΕ, όπως ειπώθηκε παραπάνω, αρκεί να κρατηθεί το πρόβλημα μακριά από αυτήν. Έτσι από τα αδιέξοδα του υπερπληθυσμού που προκύπτουν προς τις τοπικές κοινωνίες των νησιών εμφανίζονται κατά καιρούς “λύσεις”.
Υποτιθέμενες λύσεις – Από τον ΣΥΡΙΖΑ στην ΝΔ
Οι υποτιθέμενες όμως λύσεις, πρέπει να έχουν και θεσμική έγκριση ώστε να υπάρχει η απαραίτητη νομιμοφάνεια. Επόμενο είναι λοιπόν να ασκούνται τεράστιες πιέσεις προς τους δημοτικούς συμβούλους ώστε να ανάψουν το πράσινο φως για την κατασκευή των Υπερδομών.
Η περίπτωση της Σάμου είναι χαρακτηριστική για το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζεται η μεταναστευτική πολιτική από την εκάστοτε εξουσία. Επί ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, δημιουργείται ένα Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης ουσιαστικά εντός της πόλεως στο Βαθύ. Μπορούμε στις αμέσως κάτω φωτογραφίες να δούμε τις φάσεις κατασκευής του εν λόγω Κέντρου δίπλα στο Βαθύ. Η επίσημη χωρητικότητα του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης 648 ατόμων έφτασε έως και τους 10.000 (!), σε μία πόλη με λιγότερο πληθυσμό!
Μπροστά στο πρόβλημα που δημιουργήθηκε, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε ως λύση τη δημιουργία νέου κέντρου για 1.200 άτομα στην περιοχή Ζερβού και ταυτόχρονο κλείσιμο της άναρχης δομής εντός της πόλης. Το νέο κέντρο θα απέχει μόλις 3,5χιλ από το Βαθύ και 2,6 χιλ από το χωριό Μυτιληνιοί, όπως φαίνεται και στους δύο χάρτες αμέσως κάτω.
Μετά από οκτώ αρνητικές αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου και από τρομερές πιέσεις στην συνεδρίαση της 5 Μαρτίου 2020 αποφασίζεται κατά πλειοψηφία “η αποδοχή της υπό κατασκευής δομής των 1.200 ατόμων στη θέση Ζερβού της Κοινότητας Βαθέος”. Ήταν μια νίκη της πρότασης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ την οποία όμως υιοθέτησε και υλοποίησε η κυβέρνηση της ΝΔ.
Σε εκείνη τη δραματική σύγκληση του ΔΣ, ο μοναδικός δημοτικός σύμβουλος που παραιτήθηκε ήταν ο Γιάννης Βέττας. Ο δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Ανατολικής Σάμου δεν άντεχε άλλο τις πιέσεις στο δημοτικό συμβουλιο και τις παρεμβάσεις του υπουργού κ. Μηταράκη. Έβλεπε τη διαφαινόμενη καταστροφή της Σαμου απο τη δημιουργία του υπερκέντρου των 8.000 μεταναστών, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στους λόγους της παραίτησης του.
Έτσι, η κυβέρνηση της ΝΔ πήρε τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και επαυξάνει. Είτε αρχικά με επίταξη, είτε κατόπιν με ενοικίαση εκτάσεων και αφού είναι σχεδόν κατασκευασμένη η νέα δομή, την επεκτείνει σε άλλα 200 στρέμματα δημιουργώντας μία πραγματική πόλη μεταναστών αγνώστου χωρητικότητας.
Όλοι αντιλαμβάνονται ότι ο σχεδιασμός είναι να συγκρατηθούν εκεί οι μεταναστευτικές ροές προερχόμενες από την Τουρκία, χωρίς φυσικά να λαμβάνεται καμία άλλη παράμετρος (εθνική, οικονομική, πληθυσμιακή ανθρωπιστική, θρησκευτική, πολιτισμική). Αντιλαμβάνονται πλέον όλοι, ότι το πρόβλημα απλά θα μετακινηθεί εντός του νησιού, απλά θα είναι σε άλλη περιοχή. Το μέγεθος της υπερδομής που είναι τερατώδες, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αισιοδοξίας.
Το πείραμα της Σάμου επεκτείνεται
Ο Μουζάλας αρχικά και κατόπιν ο Γενικός Γραμματάς Μεταναστευτικής κ. Λογοθέτης που είναι Σάμιος και ο υπουργός κ. Μηταράκης ξεγέλασαν τους Σαμιώτες. Η χωρητικότητα των 1.200 πήγε περίπατο όπως και η αξιοπιστία. Η ωρολογιακή βόμβα που τοποθετήθηκε στο νησί δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί, αλλά ούτε και τα ονοματεπώνυμα αυτών που την φύτεψαν πρόκειται να ξεχαστούν. Δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες η “πόλη φιλοξενίας” που ετοιμάζεται στη Σάμο στη θέση Ζερβού. Ακολουθεί επίσης και σχετικό αποκλειστικό βίντεο που λήψη εικόνας από drone.
Τον “επιτυχημένο” σχεδιασμό της Σάμου θέλουν να τον κάνουν εξαγωγή και στα υπόλοιπα νησιά και στον Έβρο. Στη Χίο σχεδιάζεται κάτι αντίστοιχο αλλά προσκρούει στην σθεναρή αντίσταση των Χιωτών και του Δημοτικού Συμβούλιου που αντιπροσωπεύει την βούληση των Χιωτών.
Στη δε Λέσβο, ο κ. Μηταράκης υπόγραψε μνημόνιο 26 σελίδων με την ΕΕ για την δημιουργία πιλοτικού κέντρου-μαμούθ μεταναστών 5000+ (σε 600 στρέμματα δασικής έκτασης), πριν ακόμα καθοριστεί το νέο ευρωπαϊκό σύμφωνο μετανάστευσης. Όσον αφορά τον Έβρο, η σθεναρή αντίσταση των Εβριτών σε τέτοιου είδους αμφιλεγόμενους σχεδιασμούς, αναγκαστικά οδήγησε σε αναδίπλωση πολιτικής. Η “μητέρα των μαχών” με αναμφισβήτητα εθνικές-γεωπολιτικές προεκτάσεις θα δοθεί σε Χίο-Λέσβο.
