Του Γιάννη Μαρίνου από τον Οικονομικό Ταχυδρόμο
«Αιγύπτιος απειλούσε να σφάξει τη βουλγάρα φίλη του». «Συμμορίες γεωργιανών ληστών λυμαίνονται την Αττική». «Αλβανοί κα- κοποιοί επανδρώνουν το οργανωμένο έγκλημα». Το ότι αλλοδαποί κυριαρχούν στα καθημερινά δελτία εγκληματικότητας είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα. Συνιστά όμως και απόδειξη της πληθυσμιακής αλλοίωσης στη χώρα μας, που οφείλεται στην τραγική υπογεννητικότητα των Ελλήνων, η οποία οδηγεί σε βαθμιαία εξαφάνιση της ελληνικότητας των κατοίκων της. Τα τελευταία χρόνια είναι ασταμάτητες η μείωση γεννήσεων και η γήρανση του ελληνικού πληθυσμού.
Στις μέρες μας έχουμε πλέον φτάσει οι θάνατοι να είναι ετησίως 36.000 περισσότεροι σε σχέση με τις γεννήσεις. Η δε τάση αυτή προβλέπεται να συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα το έτος 2050, όπως αναμένεται, ο πληθυσμός της Ελλάδας να έχει μειωθεί στα 8 εκατομμύρια (έναντι 10 εκατομμυρίων σήμερα). Και από αυτά τα 8 εκατομμύρια τα 2.800.000 θα είναι γέροντες. Ας σημειωθεί επίσης ότι τη νεανικότητα του ελληνικού πληθυσμού αποδεκατίζει, εκτός από την υπογεννητικότητα, και η φυγή των νεανικότερων ηλικιών, που μεταναστεύουν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης. Και θα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι εκείνοι οι νέοι μας που μεταναστεύουν είναι οι διαθέτοντες πτυχία, ταλέντο και υψηλή εξειδίκευση. Με αποτέλεσμα οι ελληνικές επιχειρήσεις μάταια να αναζητούν πια προσωπικό με αυξημένα προσόντα.
Σε σχετικό άρθρο του στην «Καθημερινή» (24/12) ο καθηγητής κ. Νίκος Μαραντζίδης αναφέρει ότι ακόμα και στο μικροσκοπικό Λουξεμβούργο έχουν ήδη εγκα- τασταθεί 4.000 Ελληνες. Περπατάς στους δρόμους του και ακούς να συνομιλούν ελληνικά, επισημαίνει. Ανάλογη εισροή παρατηρείται και στην άλλοτε φτωχή Τσεχία. Ηδη η άλλοτε ακμάζουσα Ελλάδα έχει περι- έλθει στις τάξεις των φτωχότερων χωρών της ΕΕ και μόνο η Βουλγαρία βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση. Και όπως διαπιστώνει ο αρθρογράφος, οι περισσότερες ελληνικές οικογένειες, ανεξαρτήτως βιοτικού επιπέδου, είναι πια εξαγωγείς παιδιών. Στο παρελθόν πολλοί νέοι μας σπούδαζαν στο εξωτερικό αλλά επέστρεφαν αισιόδοξοι ότι θα βρουν απασχόληση ανάλογη με τα προσόντα τους και με αντίστοιχες υψηλότερες αποδοχές. Κανένας δεν έφευγε από την Ελλάδα με την ιδέα ότι δεν θα ξαναγύριζε, όπως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια που είχε σημειωθεί μαζική μετανάστευση ιδίως στη Γερμανία, κυρίως ανειδίκευτων νέων. Φυσικά δεν είναι κακό να φεύγει κανείς από τη χώρα του αναζητώντας καλύτερη τύχη και άλλο να εξαναγκάζεται επειδή δεν βρίσκει θέση ανάλογη με τα προσόντα του.
Τελευταία θεωρείται ευτύχημα ότι τη μείωση του ελληνικού πληθυσμού και τη διαρροή προσοντούχων νέων μας στο εξωτερικό εξισορροπεί σε αρκετή έκταση η εισροή αλλοδαπών από φτωχότερες χώρες, όπως προ ετών συνέβη με το μαζικό κύμα Αλβανών που τελικώς αφομοιώθηκαν με τον γηγενή πληθυσμό και κάλυψαν ανάγκες που απέφευγαν οι έλληνες νέοι. Σήμερα τα ευρύτερα μεταναστευτικά στρώματα δεν είναι εύκολα αφομοιώσιμα καθώς προέρχονται κυρίως από Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπανγκλαντές και δυστυχώς εμπλουτίζουν εν πολλοίς τις τάξεις των παραβατών του ποινικού νόμου.
Το δημογραφικό έχει εξελιχθεί σε μείζον πρόβλημα και δυστυχώς η ριζική αντιμετώπισή του δεν περιλαμβάνεται στις προτεραιότητες των πολιτικών μας. Και πολύ σύντομα, καθώς ένας συνταξιούχος θα αντιστοιχεί σε έναν εργαζόμενο, το συνταξιοδοτικό μας σύστημα θα αντιμετωπίσει και πάλι τραγικό αδιέξοδο και προτιμώ να μην προβλέψω τα επακόλουθα χρονιάρες μέρες και με καλπάζοντα τον κορωνοϊό Ομικρον.
2 ΣΧΟΛΙΑ
Για κάθε έναν νέο που διορίζεται στο δημόσιο δυο άλλοι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα.
Μια επισήμανση: οι Αλβανοί μετανάστες των προηγουμένων ετών, δεν αφομοιώθηκαν, αλλά φύγανε -στη συντριπτική τους πλειοψηφία- λόγω κατάρρευσης του κατασκευαστικού κλάδου.
Και αυτοί είχαν συνεισφέρει δυσανάλογα για τον αριθμό τους στην ήδη υψηλή εγκληματικότητα.
Εάν είναι ο γνωστός -ανυπόληπτος πλέον- Μαρίνος πρώην ευρωβουλευτής της ΝΔ, είναι κι αυτός συνυπεύθυνος σε μεγάλο βαθμό, μαζί με το κόμμα του για την σημερινή κατάσταση.
Η στάση του είναι δυστυχώς υποκριτική, ενώ εξακολουθεί, ακόμα και σε αυτή την ηλικία, να λέει μισές αλήθειες.
Το ακριβώςανάποδο του κ.Καραμπελιά.
Το άρθρο του Μαρίνου περιλαμβάνει, κατά κύριο λόγο, κάποιες καινοφανείς διαπιστώσεις.