του Σάββα Παύλου
Έφυγε από τον κόσμο μας και ο Νεοκλής Σαρρής. Αφήνοντας μια ωραία μνήμη, του ανθρώπου με τη βαθύτατη γνώση, που μιλά χωρίς φιοριτούρες και ακκισμούς αλλά ευθέως, με ντομπροσύνη, με δυναμισμό και χωρίς να υπολογίζει καλές εντυπώσεις και εξαργύρωση της παρέμβασης του από τον οποιοδήποτε. Πάντα με ειλικρίνεια, πάντα με πάθος, που όμως αυτό το γνήσιο πάθος δεν κάλυπτε την επιστημονική γνώση και τα βαθύτατα απελευθερωτικά προτάγματα της ανθρωπότητας.
Είναι χαρακτηριστική η παρέμβαση του Νεοκλή Σαρρή στο Κυπριακό και οι αναλύσεις του για τις εξελίξεις. Έτσι όταν όλοι μιλούν για διζωνικές ομοσπονδίες, για τεχνητές πλειοψηφίες σε ξεχωριστές περιοχές και εκ περιτροπής προεδρίες και σταθμισμένες ψήφους θυμούμαστε πάντοτε για την παράλληλη ανάγνωση της Ιστορίας της Αγγόλας, της Ροδεσίας και της Νότιας Αφρικής που μας εξέθεσε ο Νεοκλής Σαρρής σε σχέση με τις επιλογές της κυπριακής ηγεσίας. Οι νέγροι της Νότιας Αφρικής, οι υπερήφανοι Ζουλού, τόνισε σε διάλεξή του στη Λευκωσία το 1985, δεν δέχονται διαμερισμό της κυριαρχίας, δημιουργία ξεχωριστών περιοχών και ξεχωριστών εκλογικών σωμάτων, δεν δέχονται αυτούς τους ρατσιστικούς διαχωρισμούς, ζητούν ενιαία χώρα με κάθε άνθρωπο να διαθέτει μία ψήφο. Εδώ στην Κύπρο, σε ένα ρατσιστικό παραλήρημα, φιλοτουρκικό ρατσιστικό παραλήρημα, η κυπριακή ηγεσία προβάλλει άλλα πράγματα, ζητά τη δημιουργία ενός πολιτικού κατασκευάσματος στο οποίο κάθε τουρκοκύπριος θα διαθέτει 12 ψήφους σε αντίθεση με τον Έλληνα που θα διαθέτει μόνο μία και θα υπόκειται σε χίλιους άλλους περιορισμούς μέσα σ’ αυτό το πολιτειακό μόρφωμα που μεθοδεύουν. Πάντως οι Ζουλού επέμεναν και κέρδισαν το δίκαιό τους πανηγυρικά ύστερα από λίγα χρόνια.
Έχουμε γίνει εξευτελισμένοι νεοκύπριοι, ασπόνδυλοι και ευπειθείς σε διάφορα κέντρα εξουσίας. Ο Νεοκλής Σαρρής μας έμαθε πώς εμείς οι Έλληνες της Κύπρου πρέπει να γίνουμε περήφανοι Ζουλού.
1 ΣΧΟΛΙΟ
Πολυ συγκινητικο. Νιωθουμε οτι χασαμε τον προβολεα του φωτος της αληθειας πανω στην μικρη ταλαιπωρημενη μας πατριδα.