Του Κωνσταντή Σεβρή
Με ασύλληπτο θράσος, αρκετοί, για να αιτιολογήσουν τη λεηλασία της ουκρανικής γης από τον Πούτιν, ξεκινούν μια ενορχηστρωμένη επιχειρηματολογία για τις συνθήκες στο Ντονμπάς. Τους διωγμούς, τους νεκρούς, τα δημοψηφίσματα, τους ναζί, τα χτυπήματα, τις μάχες, τα όπλα, τις σφαίρες, τους εμπορικούς αποκλεισμούς, τους ομαδικούς τάφους, τις βόμβες φωσφόρου, τις δολοφονίες…
Είναι παράδοξο πώς τόσες ελληνικές πένες σήμερα μιλούν για αυτά, αλλά για επτά και πλέον χρόνια (2014-2022) κανείς δεν έκανε ούτε μια καμπάνια ευαισθητοποίησης. Όλοι αυτοί σήμερα, που δικαιολογούν την εισβολή της Ρωσίας με την κατάσταση στο Ντονιέτσκ και το Λουχάνσκ, δεν μπόρεσαν για χρόνια να διοργανώσουν μια διαμαρτυρία; Δεν μπόρεσαν, για παράδειγμα, να κάνουν μια συλλογή υπογραφών για τη διακοπή των διπλωματικών σχέσεων ή έστω για την άμεση απέλαση του Ουκρανού πρέσβη; Τόσο συγκινησιακό φορτίο δεν τους οδήγησε έστω στη συλλογή τροφίμων και ενδυμάτων για τους διωκόμενους της περιοχής, σε κάποια ενορία!
Αλλά και αυτοί που έχουν κινηματικά αντανακλαστικά; Που είδαν με τα μάτια τους την κατάσταση. Δεν μπορούσαν όλα αυτά τα χρόνια σε μια πορεία για τον πόλεμο στη Λιβύη, στη Συρία, στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη, στην Παλαιστίνη, να κάνουν μια στάση σε κάποια εγχώρια έδρα της ουκρανικής κυβέρνησης και να την καταγγείλουν; Έστω πως οι εγχώριοι ευαίσθητοι των ημερών δεν μπόρεσαν να κινητοποιηθούν όλα αυτά τα χρόνια.
Η μεγάλη ψηφιακή υπερδύναμη, η χώρα που με emails επηρεάζει την ψήφο του Αμερικανού φορολογούμενου, δεν μπορούσε όλα αυτά τα χρόνια να κάνει ψηφιακό ντόρο για το Ντονμπάς; Μια ευφάνταστη δράση στα δυτικά κοινωνικά δίκτυα; Διψάει ο δυτικός νους για καταπίεση μειονοτήτων. Πόσο μάλλον όταν κάποιοι εκ των καταπιεστών φέρουν στο μπράτσο τους (ή κι αλλού) τη σβάστικα. Με λίγα χρήματα θα μπορούσε να στρέψει τα φώτα στην περιοχή και να δέχεται συντριπτική πίεση η οποιαδήποτε εξουσία του Κιέβου από τους δυτικούς ινφλουένσερ (κι όχι μόνο). Τουλάχιστον ας βλέπαμε κάποιον Ρώσο ποδοσφαιριστή, το γκολ του να το αφιέρωνε στα θύματα του Ντονμπάς, σε κάποια διεθνή οργάνωση!
Ας μη μακρηγορούμε. Ο Πούτιν στο Ντονμπάς βρήκε την αφορμή για να εισβάλει και να καταστρέψει την Ουκρανία. Ευκαιρία που πολλά χρόνια έψαχνε και καλλιεργούσε. Χτίζει γύρω από την περιοχή την επιθετική του προπαγάνδα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Προπαγάνδα που μηδενίζει ακόμα και τις ουκρανικές ευθύνες. Ήθελε να κατακτήσει την Ουκρανία κι όχι να ελευθερώσει το Ντονιέτσκ και το Λουχάνσκ.
Στην Ελλάδα έχουμε υποκριτές. Πάρα πολλούς υποκριτές. Που αναπαράγουν άκριτα τη ρωσική προπαγάνδα, ενώ μέχρι χθες είχαν το Ντονμπάς γραμμένο στα παλιά τους τα παπούτσια. Μιλούν με ευαισθησία για μια περιοχή και για ανθρώπους που δεν ξέρουν, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν ιδεολογικά και υπαρξιακά συμπλέγματα. Υποκρισία που έχει υποχρέωση ο δημοκρατικός κόσμος, να καταγγείλει και να απομονώσει, παράλληλα με την υποστήριξή μας στην ουκρανική αντίσταση.
