Τα αθλητικά της Ρήξης
/ Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα (14 Μαΐου) από το θάνατο του Βαλερί Λομπανόφσκι, του μεγαλύτερου Ουκρανού προπονητή ποδοσφαίρου. Του ανθρώπου που άλλαξε τη μοίρα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και που στάθηκε με τη Ντινάμο Κιέβου απέναντι στο ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο των Ολλανδών του Άγιαξ, έχοντας πολλά κοινά σημεία, αλλά και πολλές τρανταχτές διαφορές. Ο Λομπανόφσκι έγινε διάσημος για τις θητείες του ως προπονητής της Ντιναμό Κιέβου και της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ. Καθιέρωσε την Ντινάμο ως μια από τις μεγαλύτερες δυνάμεις στο σοβιετικό ποδόσφαιρο τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, κατακτώντας οκτώ φορές το Πρωτάθλημα και έξι φορές το Κύπελλο σε 16 χρόνια. Το 1975, η Ντινάμο έγινε η πρώτη ομάδα από την Ε.Σ.Σ.Δ. που κέρδισε ένα σημαντικό ευρωπαϊκό τρόπαιο, όταν νίκησε την ουγγρική Φερεντσβάρος στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης, η Ντινάμο κέρδισε οκτώ αγώνες στους εννέα, με αποτέλεσμα το ποσοστό νικών 88,88% – ένα ρεκόρ που διατηρήθηκε για 45 χρόνια και περιλάμβανε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις ποδοσφαίρου συλλόγων.
/ Ο Λομπανόφσκι και η ομάδα του επανέλαβαν την επιτυχία τους στο Κύπελλο Κυπελλούχων το 1986, νικώντας την Ατλέτικο Μαδρίτης στον τελικό. Τόσο το 1975 όσο και το 1986, δύο από τους παίκτες της Ντιναμό (Όλεγκ Μπλαχίν και Ιγκόρ Μπελάνοφ αντίστοιχα) τιμήθηκαν με τη Χρυσή Μπάλα. Κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων περιόδων του Λομπανόφσκι, η ομάδα έφτασε επίσης στους ημιτελικούς του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου το 1977 και το 1987 και στους προημιτελικούς το 1976, το 1982 και το 1983. Με την εθνική ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης, ο Λομπανόφσκι έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1988, όπου έχασε από την Ολλανδία, και κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976.
/ Ο μεγάλος Ουκρανός προπονητής, σε όλη την σταδιοδρομία του κέρδισε 33 επίσημα τρόπαια και έγινε ο δεύτερος πιο πολυβραβευμένος προπονητής όλων των εποχών (πίσω από τον Άλεξ Φέργκιουσον) και ο πιο επιτυχημένος προπονητής ποδοσφαίρου του 20ού αιώνα. Έχει κατακτήσει τους περισσότερους τίτλους πρωταθλημάτων στην πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, των περισσότερων νικών στο Κύπελλο ΕΣΣΔ (από κοινού με τον Βίκτορ Μάσλοφ) και των περισσότερων νικών στο Σούπερ Κύπελλο ΕΣΣΔ. Είναι ο μόνος προπονητής που κέρδισε δύο φορές μια μεγάλη ευρωπαϊκή διοργάνωση με σύλλογο της Ανατ. Ευρώπης.
/ Μετά τον θάνατό του τιμήθηκε με το παράσημο του Ήρωα της Ουκρανίας, την υψηλότερη τιμή του έθνους, καθώς και το Τάγμα της Αξίας της UEFA. Το στάδιο της Ντιναμό Κιέβου μετονομάστηκε επίσης σε Στάδιο Ντιναμό «Βαλέρι Λομπανόφσκι» προς τιμήν του. Στις 11 Μαΐου 2003, πριν από την πρώτη επέτειο του θανάτου του, ένα μνημείο εγκαινιάστηκε κοντά στο στάδιο αυτό. Το 2003 ιδρύθηκε το Τουρνουά Μνήμης «Βαλέρι Λομπανόφσκι», ενώ πέντε χρόνια αργότερα κατετάγη 6ος στον κατάλογο του καναλιού Inter με τους 100 σπουδαιότερους Ουκρανούς, ύστερα από πανεθνική δημοσκόπηση στην οποία ψήφισαν περίπου 2,5 εκατομμύρια άτομα..
