Από το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης
Για την Κύπρο ειδικά οι Αρχιεπισκοπικές Εκλογές αποτελούν ένα εξαιρετικής βαρύτητας γεγονός. Αφ’ ενός μεν, γιατί στην Κύπρο ίσχυε παλαιότερα και μέχρι πρότινος το δημοκρατικό σύστημα εκλογής αρχιερέων από τον λαό, αφ’ ετέρου δε, διότι λόγω των περιπετειών στον μακραίωνα ιστορικό βίο του κυπριακού Ελληνισμού, η Εκκλησία εκτός από ποιμένουσα ήταν και είναι εθναρχούσα.
Ο εθναρχικός της ρόλος ουδόλως μειώθηκε, δεδομένου και του εθνικού προβλήματος που ταλανίζει τον τόπο όχι από το 1974, αλλά από το 1191, οπότε η Κύπρος έπαψε να αποτελεί έδαφος της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με την κατάληψή της από τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο. Τα δεινά του λαού από τους διαδοχικούς κατακτητές είναι απερίγραπτα. Παρά ταύτα, επιβίωσε στη γη των πατέρων του, διατήρησε τη μητρική του ελληνική γλώσσα και την ορθόδοξη πίστη του, χάρη στη στήριξη της Εκκλησίας. Ακόμη και στο δοτό Σύνταγμα του 1960, η Εκκλησία έχει λόγο στην εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων, καίτοι λυσσωδώς στις μέρες μας τα πλείστα κόμματα παλεύουν με νύχια και δόντια να της τον αφαιρέσουν!
Για τον λόγο αυτόν, το πρόσωπο του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου ήταν και είναι κομβικής σημασίας για τη συνεκτική συσπείρωση των Ελληνορθοδόξων της Κύπρου. Ένας καλός Αρχιεπίσκοπος ήταν πάντοτε και είναι ένας φωτοδότης (βλέπε Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός), ενώ, αντιθέτως, ένας κακός Αρχιεπίσκοπος αποτελούσε και αποτελεί πηγή δυστυχίας και εθνικών δεινών για τον τόπο.
Από την εποχή της αρχιερατείας Μακαρίου Γ’ η Κυπριακή Εκκλησία ταλανίζεται από το φαινόμενο της εκκοσμίκευσης. Εις τα όμματα του ποιμνίου, η άρχουσα Εκκλησία δίδει εν πολλοίς την εντύπωση εμπορικής εταιρείας και όχι πνευματικής κιβωτού, η οποία εγκολπώνει το σύνολο των ορθοδόξων χριστιανών του τόπου. Δεν είναι ασύνηθες το φαινόμενο οι ιεράρχες να σκανδαλίζουν το ποίμνιο, τόσο με τη σιωπή τους όσο και με τις δημόσιες παρεμβάσεις τους. Είναι, λοιπόν, επιτακτική ανάγκη η κρατούσα Εκκλησία να επαναπροσδιοριστεί ως πρωτίστως πνευματικός θεσμός και δευτερευόντως ως διαχειρίστρια περιουσιακών στοιχείων.
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’, παρ’ όλες τις αντιφάσεις του δημόσιου λόγου και του δημόσιου βίου του, είναι παγκοίνως αποδεκτό ότι επέφερε στην Εκκλησία τομές, οι οποίες αποκαθιστούν την κανονική της λειτουργία μετά από αιώνες, διά της αυξήσεως των Επισκοπών και τη λειτουργία πλήρους Ιεράς Συνόδου. Έλυσε το οικονομικό πρόβλημα των ιερέων, διά της θεσπίσεως του ταμείου του ιερού κλήρου και ανήγειρε τον περικαλλή καθεδρικό ναό του Αποστόλου Βαρνάβα, ο οποίος κοσμεί το ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας. Επίσης ίδρυσε τη Θεολογική Σχολή Κύπρου, συμβάλλοντας στην ενίσχυση της πνευματικότητας στη Νήσο των Αγίων. Η παρακαταθήκη λοιπόν που αφήνει ο εκλιπών στον διάδοχό του είναι πάρα πολύ βαριά. Ο διάδοχός του καλείται να φανεί τουλάχιστον αντάξιός του, αναλαμβάνοντας το δύσκολο αυτό έργο.
Από τις μέχρι τώρα αναγγελθείσες υποψηφιότητες, για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, είναι σαφές ότι αυτές εκφράζουν και τις δύο τάσεις της ιεραρχίας, τόσο την κοσμική όσο και την πνευματική. Το Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης, έχοντας μελετήσει τις αναγγελθείσες υποψηφιότητες, έχει, με πολλή περίσκεψη, καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι όρος απαράβατος για την Εκκλησία μας η εκλογή ιεράρχη ο οποίος, αφ’ ενός μεν, θα ανήκει στην πνευματική τάση και όχι στην κοσμική, αφ’ ετέρου δε, θα πληροί και τις προϋποθέσεις οι οποίες αναλογούν σε ηγήτορα της εθναρχούσας Εκκλησίας. Έχοντας υπ’ όψιν, το Κίνημα, τις διάφορες υποψηφιότητες, την αντιδημοκρατική θέσπιση του τριπροσώπου, η οποία φαλκιδεύει την ανόθευτη λαϊκή βούληση, αλλά και τους συσχετισμούς εντός της Ιεράς Συνόδου, η οποία και εντέλει θα εκλέξει τον νέο Αρχιεπίσκοπο, ανεξαρτήτως των ποσοστών που θα λάβει κάποιος υποψήφιος στις εκλογές, το Κίνημα καταλήγει ότι ο υπό τις περιστάσεις καταλληλότερος για Ποιμενάρχης και συνάμα Εθνάρχης του κυπριακού Ελληνισμού, στις δύσκολες αυτές ώρες, είναι ο Πάφου Γεώργιος. Στο ως άνω συμπέρασμα συνηγορεί η σθεναρή του στάση κατά του Σχεδίου Ανάν, η αντίθεσή του στο διζωνικό ξεπούλημα της Κύπρου και η αντίθεσή του στη λαθρομετανάστευση, η οποία οδηγεί στη δημογραφική αλλοίωση του τόπου μας. Το Κίνημα θα αγωνιστεί, ώστε τη νύκτα των εκλογών, μαζί με μυριάδες λαού, να φωνάξει για τον Πάφου Γεώργιο την κραυγή «Άξιος».
Για την Εκτελεστική Γραμματεία.
Κρίνος Ζ. Μακρίδης
(Πρόεδρος)
Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης (ΚΕΑ) Κύπρου
29 Νοεμβρίου 2022
