του Γιώργου Καλλίνικου από τον Φιλελεύθερο
Μέσα σε δύο μόλις 24ωρα αφίχθηκαν 10 σκάφη με 500 μετανάστες. Από τον Ιανουάριο μέχρι χθες, αφίχθηκαν με πλοιάρια 2.208 μετανάστες, ενώ στην αντίστοιχη περίοδο το 2023, δια θαλάσσης, είχαν αφιχθεί μόλις 78 και το 2022 μόλις 21! Αργά ψες, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχαν εντοπισθεί ακόμη τρία σκάφη με μετανάστες. Και η καλοκαιρία μόλις έχει αρχίσει…
Το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι υπαρκτό εδώ και πολλά χρόνια. Σωρεία άρθρων έχουν γραφτεί. Ανάλογος αριθμός αντιπαραθέσεων έχει καταγραφεί. Με αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις ένθεν και ένθεν, ως προς το αν πρέπει να προταχθεί η ανθρωπιστική πτυχή και να καμφθεί η ρατσιστική και φασιστική προσέγγιση γνωστών κύκλων. Δυστυχώς, όμως, οι διαστάσεις που διαφαίνεται ότι λαμβάνει το πρόβλημα, ξεπερνά κάθε ανάλογη προσέγγιση. Είναι εξόφθαλμο πλέον, ότι απειλείται η πρόκληση σοβαρής κρίσης στο μικρό μας νησί. Και είναι ορατός ο κίνδυνος σοβαρών οικονομικών και κοινωνικών επιπτώσεων για τον ντόπιο πληθυσμό.
Η στήλη τολμά να λάβει αυτή τη θέση, εν γνώσει της ότι κινδυνεύει να ταμπελωθεί σαν ρατσιστική ή και ό,τι χειρότερο, αλλά αυτό επιτάσσει η ύψιστη ανάγκη της υπεράσπισης των συμφερόντων και της επιβίωσης του λαού μας. Άλλωστε, στο αρχείο μας υπάρχουν δεκάδες άρθρα τα οποία έχουν γραφεί στο παρελθόν προς αντιμετώπιση των εθνικιστικών και ρατσιστικών προσεγγίσεων και στα οποία προτάσσεται η ανάγκη πρόταξης της ανθρωπιστικής πτυχής του θέματος.
Δυστυχώς, όμως, η επιφανειακή και η αναποτελεσματική πολιτική προηγούμενων κυβερνήσεων έχει επιτρέψει τη διαιώνιση του προβλήματος. Κάθε χρόνος που περνάει, καθιστά ολοένα και χειρότερη την κατάσταση. Ακόμη και η στάση την οποία τήρησε η παρούσα κυβέρνηση, ήταν τέτοια ώστε να υπάρξει καθησυχασμός της κοινής γνώμης. Χωρίς, όμως, να διασφαλίζεται διαρκής έλεγχος της κατάστασης.
Σε μια εμφανή προσπάθεια προβολής του κυβερνητικού έργου και κυνηγώντας να λάβει τα εύσημα, επί ένα χρόνο προβαλλόταν διαρκώς και ακατάπαυστα, ότι είχε μειωθεί ο αριθμός των μεταναστών. Κόμπαζαν, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά το «κατόρθωμα», σε σημείο εκνευριστικό. Και ήταν γεγονός, βάσει των στατιστικών στοιχείων που έδιδαν στη δημοσιότητα.
Πλην, όμως, αυτή η μείωση οφειλόταν κυρίως σε δύο λόγους, που δεν αφορούσαν δράσεις των νυν κυβερνώντων. Πρώτον, στο ότι η Τουρκία για δικούς της λόγους έκοψε τη μεγάλη ροή μεταναστών από τα κατεχόμενα προς τις ελεύθερες περιοχές. Δεύτερον, στην αύξηση των λειτουργών της Υπηρεσίας Ασύλου, το οποίο όμως είχε δρομολογηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση.
Τόσο πολύ επαναπαύθηκαν, που ακόμη και το περιβόητο συρματόπλεγμα Νουρή στη νεκρή ζώνη, ξέχασαν να το αφαιρέσουν… Δεν μηδενίζουμε τις προσπάθειες της κυβέρνησης. Σίγουρα έτρεξε το θέμα. Όμως, επαναπαύτηκε στη μείωση του αριθμού των μεταναστών. Με αποτέλεσμα να καταληφθεί εξαπίνης από το τσουνάμι των ροών, δια θαλάσσης, μέσω Λιβάνου. Εξού και ψες, ο Πρόεδρος υποχρεώθηκε να ομολογήσει: «Είμαστε σε κατάσταση κρίσης στο μεταναστευτικό».
Δυστυχώς, δεν υπάρχει τώρα πια, χρόνος για χάσιμο. Είτε θα παρθούν τάχιστα μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης, είτε η κρίση θα μας πνίξει. Η Κύπρος δεν είναι ΗΠΑ, ούτε Αυστραλία, ούτε Γαλλία. Ούτε καν Ελλάδα ώστε να διαθέτει αντοχές σε τέτοια μεταναστευτικά μεγέθη. Αυτό οφείλει αμέσως ο Πρόεδρος να το διατρανώσει προς πάσα κατεύθυνση. Και προς ΟΗΕ και προς ΕΕ και προς κάθε άλλο.
Όχι με χαριεντίσματα και χαϊδολογήματα. Αλλά κτυπώντας το χέρι στο τραπέζι (σχήμα λόγου). Με κραυγή η οποία να απηχεί το μέγεθος της κρίσης που αντιμετωπίζει η μικρή Κύπρος. Με ξεκάθαρο τρόπο, που να μην επιτρέπει αμφιταλαντεύσεις. Προειδοποιώντας ότι αν δεν ληφθούν αμέσως αποτελεσματικά μέτρα, δεν θα έχει άλλο τρόπο να προστατεύσει τον τόπο μας, παρά να κλείσει κάθε είσοδο στις μεταναστευτικές ροές. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται!
Όταν μια χώρα αντιμετωπίζει εθνική κρίση (όπως παραδέχτηκε ο Πρόεδρος) αν δεν λάβει το κάθε μέτρο το οποίο θα προσφέρει εθνική ασφάλεια, τότε αναπόφευκτα θα ακολουθήσει εθνική αυτοκτονία!
