του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Όταν εκλέγηκε ευρωβουλευτής ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, σημειώναμε σε αυτή τη στήλη (28/5/19) την ευθύνη του ίδιου, αλλά και του ΑΚΕΛ, να αναδείξουν το ενοποιητικό μήνυμα αυτής της εκλογής.
Η συμμετοχή Τουρκοκυπρίων στις εκλογές και πολύ περισσότερο η υπερψήφιση Τουρκοκύπριου από Ελληνοκύπριους, σε ενιαία εκλογική περιφέρεια, όπως είναι η Κύπρος στις ευρωεκλογές, σε ενιαίο ψηφοδέλτιο, σε ενιαίο εκλογικό κατάλογο, είναι στην πράξη η έμπρακτη απάντηση στον φυλετικό διαχωρισμό, που επιβάλλει η εκ περιτροπής εκλογή και οι ποσοστώσεις.
Οι Ελληνοκύπριοι απέδειξαν πλειοψηφικά, εκλέγοντάς τον, ότι δεν είχαν πρόβλημα να τους εκπροσωπεί στην Ευρώπη ένας Τουρκοκύπριος και πάνω σε αυτό θα έπρεπε να κτίσουμε. Δύσκολο; Πολύ. Αλλά, όχι αδύνατο. Έγινε αδύνατο όταν οι ίδιοι οι φορείς αυτής της εξέλιξης, εδώ και πέντε χρόνια κτίζουν ακριβώς στο αντίθετο, στον φυλετικό διαχωρισμό. Ο Κιζίλγιουρεκ με συνεχείς παρεμβάσεις, έστελνε το μήνυμα ότι βρίσκεται στο ευρωκοινοβούλιο ως εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής κοινότητας και όχι του συνόλου του κυπριακού λαού, του ενός και ενιαίου. Συντηρώντας και ενισχύοντας θεσμικά πλέον, τον φυλετικό διαχωρισμό του λαού και τη διαχωριστική φιλοσοφία.
Σήμερα, εμφανίζεται και προεκλογικά αυτή η φιλοσοφία. Στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, οργανώνει συζήτηση – παρουσίαση με θέμα «το δικαίωμα Ιθαγένειας των Τούρκων της Κύπρου στο πλαίσιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φέρνοντας ξανά στην ατζέντα τα παιδιά μας που πέφτουν θύματα μεικτού γάμου», όπως ο ίδιος γράφει.
Είναι το γνωστό ζήτημα, που τέθηκε πολλές φορές, για τα παιδιά που έχουν ένα γονιό έποικο και έναν Τουρκοκύπριο. Η διοργάνωση τέτοιας συζήτησης στην προεκλογική των ευρωεκλογών, στέλνει τα πιο ακραία συγκρουσιακά και διαχωριστικά μηνύματα. Όπως το έκανε ο ευρωβουλευτής και όταν κατάγγελλε την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπογραμμίζοντας σε ανακοινώσεις του ότι «η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την ιθαγένεια ορίζει πως “καθένας έχει δικαίωμα σε μια ιθαγένεια, πρέπει να αποτρέπεται η ανιθαγένεια, κανένας δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του”».
Ουδείς αρνήθηκε το δικαίωμα των Τουρκοκυπρίων να έχουν ΚΑΙ την ιθαγένεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, όταν την ζήτησαν για να αποκτήσουν τα δικαιώματα του Ευρωπαίου πολίτη. Και την έχουν γύρω στους 110.000 Τουρκοκύπριοι. Είναι εγκληματική παραπλάνηση να στέλνει το μήνυμα ένας Κύπριος ευρωβουλευτής ότι τα παιδιά μεικτών γάμων (περίπου 30.000) ζουν στην Κύπρο χωρίς ιθαγένεια. Ότι, δηλαδή, τους οδήγησε η Κυπριακή Δημοκρατία σε ανιθαγένεια, είναι απάτριδες.
Υπάρχει πλέον επί τούτου και απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου όπου προσέφυγαν 16 άνθρωποι αυτής της ομάδας. Τον περασμένο Αύγουστο, το Ανώτατο απέρριψε την αίτησή τους, σημειώνοντας ότι οι ίδιοι, θεωρούν τους εαυτούς τους απάτριδες, τη δε Δημοκρατία ως παραλείπουσα να εκπληρώσει την υποχρέωση της να τους απονέμει την υπηκοότητα.
Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση, «όλοι οι αιτητές στην παρούσα υπόθεση, πλην ενός, δεν είναι απάτριδες. Στο πλαίσιο της, υπό εξέταση, κοινής αίτησής τους έχουν όλοι, πλην ενός, δηλώσει ότι είναι κάτοχοι τουρκικής υπηκοότητας. Κατά συνέπεια, ουσιαστικά, η αίτηση καθενός από αυτούς προς την αρμόδια Αρχή της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι για να τους παραχωρηθεί η κυπριακή υπηκοότητα, ενώ είναι Τούρκοι υπήκοοι».
Πιο σαφής διατύπωση του ζητήματος από αυτό δεν μπορεί να γίνει. Ζητούν να τους παραχωρηθεί η κυπριακή υπηκοότητα, ενώ είναι Τούρκοι υπήκοοι! Δεν είναι απάτριδες, όπως διατείνονται, λέει το Ανώτατο.
Όταν, λοιπόν, ένας ευρωβουλευτής επιδιώκοντας προεκλογικά οφέλη, συνεχίζει να παρουσιάζει το ζήτημα του τουρκικού εποικισμού (από αυτή την παρανομία επηρεάζονται και τα παιδιά μεικτών γάμων), ως ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων για «τα παιδιά μας» (τα παιδιά μας, που είναι Τούρκοι υπήκοοι) και ως μια απάνθρωπη ενέργεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, πετυχαίνει τη σύγκρουση, την αντιπαράθεση μεταξύ των κοινοτήτων και ροκανίζει την όποια προοπτική πραγματικής επανένωσης.
Υ.Γ. Για να μην νομίζει κανένας ότι κρίνω τον Κιζίλγιουρεκ επειδή είναι Τουρκοκύπριος, να σημειωθεί ότι έχω πολύ θετική γνώμη για έναν άλλο Τουρκοκύπριο υποψήφιο ευρωβουλευτή, τον Οζ Καραχάν (κατεβαίνει με τους Οικολόγους), ο οποίος δεν διστάζει να καταγγέλλει τον εποικισμό και να δηλώνει ότι η Κύπρος είναι κατεχόμενη, και «η απελευθέρωση –και όχι μια αόριστη επανένωση– είναι η μόνη λύση». Υπάρχει διαφορά ουσίας.
