του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Διαβάσαμε και ακούσαμε πολλές αστειότητες από την ώρα που ακούστηκε η πρόσκληση του Τζο Μπάιτεν προς τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Η πιο μεγάλη είναι αυτή ενός διάσημου συναδέλφου μου, ο οποίος έγραψε ότι όλα τα άλλα που λέγονται στερούνται σοβαρότητας και η εξήγηση της πρόσκλησης, που δεν στερείται σοβαρότητας, είναι η εξής: «Είναι μια χείρα βοήθειας προς τον Χριστοδουλίδη του οποίου η δημοτικότητα στο εσωτερικό έχει καταρρεύσει».
Αυτό κι αν είναι τετραπέρατος κυπριακός εγκέφαλος! Δηλαδή, ο Μπάιτεν και η κυβέρνησή του, που τρέχουν με τα χίλια για τις εκλογές τους, σκοτίστηκαν για τη δημοτικότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη και τον κάλεσαν στον Λευκό Οίκο για να τον εμβολιάσουν με αμερικανικά εμβόλια να ανεβάσουν τη δημοτικότητά του. Αγχώθηκαν οι Αμερικάνοι μπας και χάσει ο Χριστοδουλίδης τις εκλογές οι οποίες είναι σε τρία χρόνια και βάλε.
Αυτό, μαζί με τα άλλα που προβάλλονται στις αναλύσεις των τετραπέρατων –ότι τον κάλεσε ο Μπάιτεν για να επηρεαστούν οι απόδημοί μας να ψηφίσουν την Χάρις- είναι ενδεικτικά του πόσο αστείοι μπορούν να γίνουν πολλοί, ναι δυστυχώς πολλοί, μόνο και μόνο επειδή αναπτύσσουν την κρίση τους αναλόγως του μεγέθους της αντιπάθειας τους προς τον Χριστοδουλίδη ή τον όποιο Πρόεδρο.
Το 1996, που πήγε ο Γλαύκος Κληρίδης στον Λευκό Οίκο –μετά δεν προσκλήθηκε άλλος, ούτε καν ο Νίκος Αναστασιάδης που είχε και προσωπική σχέση με τον Μπάιτεν, τον πήρε και στους Καλογήρους για σιεφταλιές– οι ίδιοι που μηδενίζουν σήμερα, τότε το θεωρούσαν μεγάλη επιτυχία του Κληρίδη. Σήμερα, δεν είναι επιτυχία του Χριστοδουλίδη είναι ραδιουργίες του Μπάιτεν. Αλλά, ακόμα κι αν προσκλήθηκε ο Χριστοδουλίδης για να πάρει χείρα βοήθειας για τη δημοτικότητά του, είναι και πάλι δική του επιτυχία. Έχει τέτοια επιρροή στον Λευκό Οίκο;
Είναι πολύ απλό για να ψάχνουμε ύποπτες συνωμοσίες. Το ότι ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας προσκλήθηκε να συναντήσει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ είναι μεγάλη επιτυχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όταν, μάλιστα, έχει απέναντί της μια τεράστια δύναμη, την Τουρκία, που αγωνίζεται να την διαλύσει, να την εξαφανίσει ως εκλιπούσα. Αυτή η επιτυχία προφανώς και αντανακλά στον νυν Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη. Όλα τα άλλα, δεν μπορώ να τα χαρακτηρίσω παρά μόνο τσιόφτες. (Θα μπορούσα να τα πω σαχλαμάρες, αλλά οι τσιόφτες αποδίδουν καλύτερα).
Γιατί τώρα; Μα, επίσης είναι απλό. Μπορεί να ήρθε ουρανοκατέβατη η πρόσκληση, με την έννοια ότι δεν αναμενόταν σε τόσο βεβαρημένο πρόγραμμα των Αμερικανών λόγω εκλογών, αλλά δεν είναι ουρανοκατέβατη με την έννοια του ανεξήγητου.
Μεσολάβησαν πάρα πολλά στις σχέσεις Κυπριακής Δημοκρατίας και ΗΠΑ για να υπάρξει αυτή η συμβολική επισφράγιση των σχέσεων. Ξεχάσαμε κιόλας ότι μετά από δεκαετίες ακυρώθηκε το βάρβαρο εμπάργκο πώλησης όπλων που μας είχαν επιβάλει οι Αμερικάνοι; Αυτή κι αν ήταν έμπρακτη ένδειξη για την αλλαγή στις σχέσεις των δύο χωρών. Η συνεργασία των κυπριακών Αρχών με το FBI για την αντιμετώπιση του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος και για την εφαρμογή αμερικανικών αποφάσεων για κυρώσεις σε Ρώσους ήταν το επόμενο σοβαρό βήμα. Ανοίξαμε διάπλατα τις πόρτες σε πράκτορες του FBI.
Έχουμε πια μεγάλες αμερικανικές εταιρείες που επενδύουν στην Κύπρο ακόμα και στην αγορά ακινήτων, στην εξαγορά δανείων και αλλού. Έχουμε τα λιμάνια για τα πλοία τους που πάντα περιπολούσαν στη Μεσόγειο, αλλά εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν εγκαταστάθηκαν μόνιμα. Είχαμε την περασμένη Τετάρτη την έναρξη του Στρατηγικού Διαλόγου μεταξύ των δύο χωρών (ο πρώτος εστίασε στη «Διεθνή και Περιφερειακή Συνεργασία», στην «Ασφάλεια, Διαχείριση Κρίσεων και Επιβολή του Νόμου» κ.α.) ο οποίος θεσμοθετεί τη διενέργεια ετήσιων συναντήσεων Υψηλού Επιπέδου. Έχουμε συμφωνία να πηγαίνουν στον αμερικανικό στρατό για εκπαίδευση Κύπριοι στρατιωτικοί. Έχουμε και τη συνεργασία για όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή (σχέδια Αμάλθεια, Εστία κ.λπ.) με απόλυτη δική μας αφοσίωση στις καλές σχέσεις με το Ισραήλ, όπως θέλουν οι Αμερικάνοι…
Αυτά, ίσως και άλλα που δεν ανακοινώνονται, ευνόησαν την κορύφωση της στενής συνεργασίας με τη σημερινή συνάντηση. Το θέμα είναι να καταφέρουν ο Πρόεδρος και ο υπουργός Εξωτερικών (στον οποίο ανήκει μεγάλο μερίδιο των χειρισμών για την εξέλιξη) να αξιοποιήσουν τη συγκυρία για να ευνοηθεί η λύση του Κυπριακού. Αλλιώς, τι να τις κάνουμε τις καλές σχέσεις;
