Τίτλος: Ταινίες με το βλέμμα του Κωνσταντίνου Μπλάθρα
Συγγραφέας: Κωνσταντίνος Μπλάθρας
Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις, για ηλεκτρονικές παραγγελίες επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό μας κατάστημα.
ISBN: 978-960-427-256-3
Σελ. 362
Πέθανε, λοιπόν, το σινεμά; Με τη μορφή που το γνωρίσαμε, φοβάμαι πως ναι. Ίσως να είναι ένα καπρίτσιο της Ιστορίας.
Ή, η εκδίκησή της…
Παρά το ότι η εποχή του κινηματογράφου μοιάζει να τελειώνει, εξακολουθούν να γυρίζονται ταινίες που, αν μη τι άλλο, μας χαρίζουν ματιές στον κόσμο μας, σε ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις που μπορεί αλλιώς να περνούσαν απαρατήρητα. Απέναντι στην πλημμυρίδα των ΜΜΕ, που στην προπαγάνδα τους προσπαθούν να μας πείσουν για το πραγματικό και το μη πραγματικό, το σινεμά εξακολουθεί να παραμένει, στις ευτυχείς του στιγμές, εικόνα αξιόπιστη της πραγματικότητας.
Ο κριτικός δεν είναι κάτι περισσότερο από προσεκτικός θεατής. Που ξέρει και λίγα ή περισσότερα γράμματα κινηματογραφικά. Καμιά φορά όμως «η γνώσις φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί». Η αγάπη έχει πιο αφοσιωμένη τη ματιά. Η κριτική άρα, όσο κι αν ακούγεται παράταιρο, είναι μια πράξη αγάπης προς τον κινηματογράφο. Που σημαίνει, εκτός των άλλων, ότι πάντα ισχύει το δόγμα Μπαζέν: καλύτερα να γράφεις για ταινίες που αγαπάς. Και στη συλλογή που ακολουθεί μιλάμε περισσότερο για ταινίες που αγαπήσαμε. Αν και δεν μπορείς πάντα να αποφύγεις να γράψεις για κάποιες ταινίες που συζητήθηκαν στον καιρό τους κι ας μην είναι από εκείνες που αγάπησες. Άλλωστε, ο κινηματογράφος είναι εμπειρία. Και δημόσιο γεγονός. Ένα ταξίδι κι ο κόσμος όλος στη διάθεσή μας, όπως θα το έλεγε ο φαντασιοκόπος εφευρέτης του σινεμά.
Οι ταινίες που περιλαμβάνονται εδώ δείχνουν ότι ακόμα ο κινηματογράφος είναι ζωντανός. Ο αληθινός κινηματογράφος και οι αληθινοί του δημιουργοί θα δείχνουν πάντα, έστω και ως επίγονοι, μέσα από την ψευδαίσθηση της κινούμενης και ομιλούσας εικόνας, την αληθινή ζωή. Και κάτι ακόμα: Στους καιρούς της πλημμυρίδας από κάμερες παντού, ο κινηματογράφος είναι ένα γερό σωσίβιο.
Ο Κωνσταντίνος Μπλάθρας γεννήθηκε στη Σπάρτη. Σπούδασε Θεολογία και Σκηνοθεσία Κινηματογράφου. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος-παραγωγός εκπομπών στο Ραδιόφωνο της Εκκλησίας (1989-2013). Είναι διευθυντής της εφημερίδας Χριστιανική. Τακτικό μέλος της Ε.Σ.Η.Ε.Α. και της Π.Ε.Κ.Κ. (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου), όπου διετέλεσε Γενικός Γραμματέας (2005-2012). Έχει σκηνοθετήσει τις μικρού μήκους ταινίες Το παιγνίδι (1992), Μην πυροβολείς! (2003) και τα ντοκιμαντέρ Ρυθμοί Αιγαίου (2013) και Ελευθερία Δροσάκη: 14 Φεβρουαρίου 2014 (3ο βραβείο Φεστιβάλ Χαλκίδας). Συνεργάστηκε στη σειρά της ΕΤ3 Ιερά Μονοπάτια (2007-2010).
Άρθρα και δοκίμιά του, πολιτικά και κριτικά, έχουν δημοσιευθεί σε πλειάδα εφημερίδων, περιοδικών και αλμανάκ. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: Φώτα, Ήχος, Πάμε (Μαΐστρος, 2003), Δέκα σκαλιά για την Ανάσταση (Μαΐστρος, 2008), Τα πρωτοσέλιδα της κρίσης (Manifesto, 2011), 100+1 ταινίες: Οι κριτικές της Ρήξης (Εναλλακτικές Εκδόσεις, 2014), Αντρέι Αρσένιεβιτς Ταρκόφσκι: Ο ποιητής όμοιος Θεού (Manifesto, 2016) και Γιόχαν Κρίστιαν Φρήντριχ Χαίλντερλιν, Η αγάπη (Manifesto, 2020). Έχει επίσης επιμεληθεί τις εκδόσεις της ΠΕΚΚ για τους σκηνοθέτες Στάνλεϊ Κιούμπρικ, Άλφρεντ Χίτσκοκ και Μάρτιν Σκορσέζε (Οξύ, 2019, 2021, 2022). Από το 2016 εμφανίζεται ως ηθοποιός στο θέατρο, σε έργα Τσέχοφ, Γκόγκολ, Μολιέρου, Ντοστογιέφσκι, Στρίντμπεργκ.
