Το Παλαιστινιακό, το Κυπριακό και το “δύο μέτρα και δύο σταθμά”

Απορεί ο συγγραφέας γιατί κανείς δέν μιλάει «για την εθνοκάθαρση στη βόρεια Κύπρο και το συνεχιζόμενο έγκλημα της κατοχής, του εκτοπισμού και παράνομου αποικισμού των κατεχομένων». Μά η απάντηση είναι απλή. Διότι το ελλαδικό κατά πρώτον λόγο (καί το Κυπριακό κατά δεύτερον) πολιτικό-οικονομικό κατεστημένο ΔΕΝ ΜΙΛΆΕΙ γι’ αυτά. Ενώ θα έπρεπε καθημερινά νά καταθέτει αυτά στήν διαπασών, νά δημιουργεί θόρυβο στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στον ΟΗΕ καί όπου αλλού μπορεί καί νά τά κρατάει πάντα στην διεθνή επικαιρότητα, δέν κάνει τίποτα απ’ αυτά. Αντ’ αυτού, τά αποποιείται καί αλλάζει το ζήτημα από αυτό της παράνομης εισβολής, εθνοκάθαρσης καί του συνεχιζόμενου εγκλήματος πολέμου του παράνομου εποικισμού σε υπόθεση «διαφορών» των δύο κοινοτήτων καί συναινεί σε δήθεν δικοινοτικές συνομιλίες για λύση ΔΔΟ. Δηλαδή, μεταθέτοντας το πρόβλημα από την ουσία του, παραιτείται εμμέσως όλων των διεθνών νομικών καί πολιτικών δικαίων. Εάν ένας δικηγόρος έπραττε κατ’ αυτό τον τρόπο σε ιδιωτική υπόθεση, ο πελάτης του θα τον μήνυε δικαίως για εξαγορά. Η συμπεριφορά τού ελλαδικού κατεστημένου γίνεται ακόμη πιο ακατανόητη εάν κάποιος σκεφθεί τά πλεονεκτήματα πού θα εισέπραττε η Ελλάδα εάν η κυβέρνησή έκανε χρήση όλων των ατού πού της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο αλλά καί η συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα μπορούσε, μεταξύ άλλων, νά έχει επιβάλλει διαρκές οικονομικό κόστος στην Τουρκία μπλοκάροντας τουλάχιστον ένα μέρος της οικονομικής ενίσχυσης της Τουρκίας από την ΕΕ, καθώς καί εμποδίζοντας σε μεγάλο βαθμό τίς εξαγωγές της Τουρκίας στην ΕΕ. Αυτά θα είχαν αρνητική επίδραση στα οικονομικά της Τουρκίας καί κατ’ επέκταση καί στους στρατιωτικούς της εξοπλισμούς με τούς οποίους απειλεί τήν Ελλάδα. Φαίνεται λοιπόν ακατανόητο το γιατί η Ελλάδα δέν πράττει κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Τροφή για σκέψη: Μήπως αυτή η παντελώς ακατανόητη στάση της Ελλάδος απέναντι στην Τουρκία, τουλάχιστον όσον αφορά τήν Κύπρο, έχει άλλη εξήγηση; Μήπως ξένα κέντρα, άς πούμε υπερατλαντικά κέντρα, εζήτησαν από τό ελλαδικό κατεστημένο νά μην δημιουργεί μεγάλη φασαρία για τήν Κύπρο γιατί έτσι θίγονται υπερατλαντικά σχέδια στην περιοχή; Καί μήπως το ελλαδικό κατεστημένο, πάντα έτοιμο νά εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα, συμφώνησε; Άς σκεφθεί κάποιος τι θα γινόταν εάν η Ελλάδα έκανε χρήση όλων των ατού πού της προσφέρονται για τήν Κύπρο. Τον αντίκτυπο πού θα είχε μία τέτοια στάση της Ελλάδος σε μία παρόμοια περίπτωση λίγα χιλιόμετρα νοτιότερα της Κύπρου, στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Καί εκεί, όπως καί στην Κύπρο, έχουμε παράνομη κατοχή, εκδίωξη του γηγενούς πληθυσμού καί το έγκλημα πολέμου του παράνομου εποικισμού. Εάν, πχ., η ΕΕ υπεχρεούτο από τήν Ελλάδα νά επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία, δέν θά εχρησιμοποιήτο αυτό το γεγονός από τους Παλαιστίνιους καί άλλους; Θα έλεγαν «πώς ΕΕ βάζεις κυρώσεις στην Τουρκία καί εδώ στην Παλαιστίνη κάνεις το εντελώς αντίθετο»; Η σύγκριση δίπλα-δίπλα δύο περιπτώσεων τόσο ομοίων μεταξύ τους, θα έκανε τά πράγματα πολύ πιο δύσκολα για το Ισραήλ καί τά αφεντικά του. Επομένως, η στάση του ελλαδικού κατεστημένου στην περίπτωση της Κύπρου αποτελεί μεγάλη εξυπηρέτηση προς το Ισραήλ. Μάλιστα, το γεγονός ότι η ελλαδική πλευρά (Ελλάς καί Κύπρος) είναι διατεθειμένες νά δεχθούν πρός συζήτηση «νομιμοποίηση» των παράνομων Τούρκων εποικιστών στην κατεχόμενη Κύπρο, αποποιούμενες έτσι του Διεθνούς Δικαίου, έχει δώσει στο Ισραήλ τήν ευκαιρία νά ομιλεί για κάτι παρόμοιο καί στα κατεχόμενα Παλαιστινιακά εδάφη. Ώς εκ τούτου, η τελείως ακατανόητη ελλαδική συμπεριφορά στο Κυπριακό μπορεί νά εξηγηθεί λογικά μόνον ώς σκοπούσα στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του Ισραήλ καί του πατρώνων του στην περιοχή. Εάν κάποιος έχει μία άλλη εξήγηση είμαι πρόθυμος νά την ακούσω.

Όσον αφορά στις «φοβερές τρομοκρατικές επιθέσεις των Παλαιστινίων» στις οποίες αναφέρεται ο συγγραφέας, αυτές ωχριούν μπροστά στα διαχρονικά εγκλήματα του Ισραήλ είς βάρος των Παλαιστινίων.