Κλεπτοκρατίας και συγκάλυψης γωνία

Όταν ο Γ. Παπανδρέου εξευτέλιζε την Ελλάδα διεθνώς μιλώντας για μια χώρα διεφθαρμένη μέχρι το κόκαλο, κάνοντας ακόμη και Ευρωπαίους αξιωματούχους όπως ο Γιούνκερ να βγουν από τα ρούχα τους για την πρωτοφανή – ακόμη και… στα μάτια τους – αθλιότητα, όταν ο («Μαζί τα φάγαμε») Πάγκαλος αναδεικνυόταν σε αρχιστράτηγο κατά της διαφθοράς, ποιος θα περίμενε ότι, μέσα σε λίγο μόλις καιρό, το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» θα οδηγούσε στο περιθώριο κάθε έρευνα περί διαφθοράς;

Η χθεσινή παραίτηση των οικονομικών εισαγγελέων (και εισαγγελέων Εφετών!) Σπύρου Μουζακίτη και Γρηγόρη Πεπόνη, με καταγγελίες για παρεμβάσεις πολιτικών και οικονομικών παραγόντων στη δουλειά τους (αρνούνται, κατά δήλωσή τους, να είναι «εισαγγελείς υπό απαγόρευση και καθ’ υπαγόρευση»), έρχεται μετά την αποχώρηση μελών του Δ.Σ. της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, κυρίως της Ζωής Γεωργαντά, με καταγγελίες για παραποίηση στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ ως προς το έλλειμμα του 2009 προκειμένου να επιβληθούν σκληρότερα μέτρα λιτότητας.

Είχε ακόμη προηγηθεί των χθεσινών εξελίξεων η καρατόμηση, επί των ημερών του Ευάγγελου Βενιζέλουστο ΥΠΟΙΚ, του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής – και οι καταγγελίες της επικεφαλής του Στέλλας Μπαλφούσια – ύστερα από τις δραματικές προειδοποιήσεις του Γραφείου για «εκτός ελέγχου δυναμική του χρέους» και για υπέρβαση όλων των προβλέψεων όσον αφορά το έλλειμμα. Προβλέψεις οι οποίες εκ των υστέρων δικαιώνονται, παρά τον θόρυβο που τότε ξεσηκώθηκε…

Παρεμπιπτόντως, και στην υπόθεση των δύο εισαγγελέων, όπως και στις δύο προηγούμενες, αρμόδιος υπουργός ήταν ο υπουργός Οικονομικών, αντιπρόεδρος των δύο τελευταίων κυβερνήσεων και συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος.

Οι δύο παραιτηθέντες οικονομικοί εισαγγελείς διερευνούσαν πολλές σημαντικές υποθέσεις, από τις οποίες σε κάθε περίπτωση μερικές ξεχωρίζουν – και για το πολιτικό ενδιαφέρον τους:

● Η υπόθεση της… ΕΛΣΤΑΤ, για την οποία έχει κληθεί να καταθέσει ως ύποπτος ο τότε και νυν επικεφαλής της Στατιστικής Α. Γεωργίου.

● Η υπόθεση μηχανισμού στο ΥΠΟΙΚ που έβαζε στον πάγο πρόστιμα σε εταιρείες εμπλεκόμενες σε λαθρεμπόριο καυσίμων – ως ύποπτος έχει κληθεί να καταθέσει ο γ.γ. του ΥΠΟΙΚ Κ. Καπελέρης.

● Η υπόθεση δανείων από τράπεζες προς τα δύο μεγάλα κόμματα με εγγυήσεις κρατικές επιχορηγήσεις… επόμενων ετών – χωρίς βεβαίως οι τράπεζες να έχουν καμιά εγγύηση για το αν τα κόμματα αυτά θα υπάρχουν ή τι ύψους επιχορηγήσεις θα δικαιούνται.

● Η υπόθεση του σκανδάλου των υποβρυχίων.

● Η υπόθεση της Proton Bank.

● Η υπόθεση καταγγελιών για συμμετοχή του αδελφού του Γιώργου Παπανδρέου, Αντρίκου, σε εταιρεία που φέρεται εμπλεκόμενη με ασφάλιστρα κινδύνου των ελληνικών ομολόγων (CDS).

Όπως παραδέχονται στη δήλωσή τους οι υπουργοί Οικονομικών και Δικαιοσύνης Βενιζέλος και Παπαϊωάννου, σχεδιάζουν να δώσουν τον ρόλο του οικονομικού εισαγγελέα σε αρεοπαγίτη, αφαιρώντας τον από τους δύο παραιτηθέντες εισαγγελείς Εφετών.

Ποιο είναι το διαγραφόμενο πρόβλημα; Το ότι οι Μουζακίτης και Πεπόνης, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση καλούνται να αποκαλύψουν τι είδους πιέσεις τους ασκήθηκαν και από ποιους, βρίσκονταν στην τελική ευθεία της διερεύνησης των υπό εξέταση εγκλημάτων.

Η αντικατάστασή τους θα καθυστερούσε τη συνέχιση της έρευνας και, ενδεχομένως, θα την έφερνε πάλι στο πρώτο στάδιο. Η δε εκ των προτέρων γνωστοποίηση προς αυτούς της πρόθεσης για «απαλλαγή» τους από τα συγκεκριμένα καθήκοντα μόνο ανασταλτικά θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προς τα επόμενα βήματα των ερευνών τους.

Από την άλλη πλευρά, η… «θεσμική έκπληξη» που εξέφρασαν οι υπουργοί Οικονομικών και Δικαιοσύνης για την παραίτηση και τη σκληρή δήλωση των δύο εισαγγελέων Εφετών μοιάζει ελάχιστα πειστική, κυρίως διότι το ίδιο το ΥΠΟΙΚ εμπλέκεται μέσω αποφάσεων, υπηρεσιών ή και στελεχών του σε υπό διερεύνηση υποθέσεις (ΕΛΣΤΑΤ, λίστες μεγάλων οφειλετών του Δημοσίου και φοροφυγάδων, πάγωμα βεβαιωμένων προστίμων, παράνομες «εκπτώσεις» από εφοριακούς σε οφειλές στο Δημόσιο).

Επιπλέον μόνο… κομψό δεν είναι δύο υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, επί των ημερών του οποίου θεσμοθετήθηκε ο «οικονομικός εισαγγελέας» και ορίστηκαν οι δύο εισαγγελείς Εφετών, να προκαλούν – είτε ηθελημένα είτε αθέλητα… – τη διακοπή της διερεύνησης τόσο των καταγγελιών για συμμετοχή του αδελφού του Γιώργου Παπανδρέου σε εταιρεία εμπλεκόμενη με CDS ελληνικών ομολόγων όσο και των τραπεζικώνδανειοδοτήσεων προς το κόμμα τους με αμφίβολες και αμφισβητήσιμες εγγυήσεις.

Αν μάλιστα οι δύο υπουργοί θεωρούν ότι το έως χθες σχήμα δεν λειτουργούσε ικανοποιητικά, δεν είχαν παρά να το ενισχύσουν χωρίς να διακοπεί η έρευνα τόσο σημαντικών – πραγματικών ή πιθανολογούμενων – οικονομικών εγκλημάτων.

Όταν η προηγούμενη κυβέρνηση Παπανδρέου έχει νομοθετήσει το αυτόφωρο για οφειλές πολιτών άνω των πέντε χιλιάδων (5.000!!!) ευρώ στην εφορία, είναι προκλητικό τώρα η κυβέρνηση Παπαδήμου να δημιουργεί την αίσθηση – και στα κόμματα της αντιπολίτευσης τη βεβαιότητα – ότι επί των ημερών της επιχειρείται συγκάλυψη οικονομικών εγκλημάτων τεραστίου μεγέθους.

Μπορεί ο Παπαδήμος να στάθηκε σιωπηλός στα θλιβερά ξεκατινιάσματα μεταξύ υπουργών του για τις συγκοινωνίες, τη ναυτιλία ή τα εξπρές διαζύγια, προκαλώντας τη θυμηδία ακόμη και διεθνών ΜΜΕ για τη σιωπή του, όμως τώρα οφείλει να πάρει θέση και να ξεκαθαρίσει την κατάσταση.

Αν πράγματι, όπως επιχειρούν να πείσουν οι δικοί του άνθρωποι, είναι πρωθυπουργός εφ’ όλης της ύλης – δηλαδή… κανονικός! – και όχι απλώς… διαχειριστής της χρεοκοπίας, πρέπει αμέσως να πάρει θέση. Άλλωστε πρωθυπουργός δεν έγινε με το ζόρι. Το επέλεξε! Ας τιμήσει λοιπόν τη θέση του, διότι η υπομονή του κόσμου δεν είναι απεριόριστη.

Εξ άλλου το μόνο βέβαιο είναι πως η παραίτηση των δύο εισαγγελέων στέλνει στις ελληνικές καλένδες τη διερεύνηση πολλών και πολύ σημαντικών υποθέσεων.

● Αν οι δύο συναρμόδιοι υπουργοί ευθύνονται για την τροπή της υπόθεσης, τότε υπέχουν σοβαρότατη – κατ’ ελάχιστον πολιτική… – ευθύνη.

● Αν οι δύο εισαγγελείς εγκαταλείπουν το σκάφος αδικαιολόγητα, πρέπει να χρεωθούν τη δική τους ευθύνη για την καθυστέρηση στην έρευνα, η οποία μπορεί να οδηγήσει έως και στη ματαίωσή της διά της αναβολής.

● Αν πράγματι ασκήθηκαν πιέσεις από πολιτικούς ή / και οικονομικούς παράγοντες, αυτοί πρέπει να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν.

Σε κάθε περίπτωση ο Παπαδήμος οφείλει να ξεκαθαρίσει αμέσως την κατάσταση. Αλλιώς να παραιτηθεί και να οδηγηθούμε σε εκλογές για να αποκτήσουμε μια πραγματική – έστω στους τύπους – κυβέρνηση. Η οσμή σκανδάλου είναι ήδη αφόρητη και η κοινωνική βεβαιότητα ότι το σύστημα της πολιτικής και επιχειρηματικής κλεπτοκρατίας παραμένει αλώβητο είναι από καιρό πανίσχυρη.

Μια ακόμη επιβεβαίωση είναι ένα ακόμη καρφί στο φέρετρο της αξιοπιστίας όχι μόνο της κυβέρνησης Παπαδήμου, αλλά και του ηθικά σακατεμένου πολιτικού συστήματος…

ΥΓ.: Για να μην ξεχνούμε κάποια στοιχειώδη, προτείνω να ξαναδιαβάσουμε ένα απολύτως εύστοχο άρθρο του Σταύρου Λυγερού, με τίτλο «Ο Γιούνκερ, ο Γιώργος και η διαφθορά», το οποίο δημοσιεύθηκε στην «Καθημερινή» στις 12.10.2010, όταν έγινε γνωστό ότι ο Γιώργος Παπανδρέου περιφερόταν στις ρούγες της υφηλίου και σφύριζε στο αυτί κάθε συνομιλητή του ότι «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα». Παραμένει εξόχως διδακτικό, ιδιαίτερα υπό το φως των χθεσινών εξελίξεων…