Του Φράνκλιν Λαμπ
από την ηλεκτρονική διεύθυνση counterpuinch.org
Απ’ ότι φαίνεται από συνεντεύξεις και συζητήσεις με μια ευρεία γκάμα Λίβυων πολιτών, από φοιτητές, δικηγόρους και δικαστές στο υπουργείο δικαιοσύνης μέχρι καταστηματάρχες και εργάτες, οι αδελφοί μουσουλμάνοι χαίρουν μικρής υποστήριξης ανάμεσα στα μέλη της θεοσεβούμενης, συντηρητικής, σουνιτικής κοινωνίας. Οι επικρατέστερες απόψεις είναι πως «Οι αδελφοί μουσουλμάνοι δεν βλέπουν το Ισλάμ όπως οι Λίβυοι», «Εκπροσωπούν ξένα συμφέροντα και αναμιγνύονται στη χώρα μας» και «Η επανάστασή μας δεν έγινε για να αντικαταστήσουμε ένα αυταρχικό καθεστώς με ένα άλλο».
Παρόλα αυτά, οι ΑΜ είναι πιθανό να επικρατήσουν στις εκλογές του Ιουνίου σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές στη Λιβύη. Ο λόγος που οι ΑΜ είναι σε τόσο πλεονεκτική θέση είναι ότι έχουν την υποστήριξη του Κατάρ και βοήθεια από τις οργανώσεις των ΑΜ της Αιγύπτου, της Τυνησίας, του Μαρόκου, της Αλγερίας και της Τουρκίας. Οι ΑΜ είναι πιο οργανωμένοι από τα υπόλοιπα κόμματα της Λιβύης και έχουν δραστηριοποιηθεί στις γειτονιές των κύριων λιβυκών πόλεων στρατολογώντας μέλη και οργανώνοντας την προεκλογική εκστρατεία τους ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να διατηρήσουν, κατά το δυνατόν, χαμηλό προφίλ. Έχει ήδη ζητηθεί από τα μέλη των ΑΜ να ξυρίσουν τα γένια τους, να μιλούν για «καθαρή κυβέρνηση», να αποφεύγουν τους καυγάδες και να υπενθυμίζουν στους ανήσυχους Λίβυους ότι «η Λιβύη δεν είναι Αφγανιστάν» και ότι το μόνο που θέλουν είναι ασφάλεια, κοινωνική ειρήνη και εθνική ανεξαρτησία.
Βέβαια, το πρόσφατο διάταγμα που εξέδωσε ο ηγέτης της οργάνωσης των ΑΜ της Αιγύπτου, Δρ Μοχάμαντ Μπαντίχ, για την επιβολή ισλαμικού χαλιφάτου στην Αίγυπτο, σύμφωνα με τις αρχές που θεμελίωσε ο ιδρυτής των ΑΜ, ιμάμης Χασάν Αλ Μπάνα, προκάλεσε πολιτικές δονήσεις στη Λιβύη και στην Αίγυπτο.
Οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία φαίνεται πως αυτήν την περίοδο απλά παρακολουθούν και προσπαθούν να μαντέψουν τις εξελίξεις. Ειδικά οι ΗΠΑ δεν έχουν αποφασίσει ακόμη ποια θα είναι η πολιτική τους γιατί έχουν ανάμικτα αισθήματα για τους ΑΜ καθώς προβλέπουν ένα τόξο από ελεγχόμενες από τους ΑΜ κυβερνήσεις από τις χώρες Μαγκρέμπ ως την Τουρκία και πολύ πιθανόν τη Συρία, μετά την απομάκρυνση του Άσαντ. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι η χρησιμότητα των ΑΜ για τις ΗΠΑ είναι πολύ πιθανή και δε σταματά εκεί. Κάποιοι παράγοντες στο κογκρέσο και την κυβέρνηση Ομπάμα, αλλά και το σιωνιστικό λόμπυ, ελπίζουν πως μετά από τις αποτυχίες των ΗΠΑ στο παρελθόν να προκαλέσουν ένα πόλεμο ανάμεσα στους Σιίτες και τους Σουνίτες, οι ΑΜ μπορεί να αποδειχτούν ένα ανέλπιστο όπλο για την επίτευξη αυτού του πολέμου που αποτελεί αμερικανική επιδίωξη από τα τέλη της δεκαετίας του 80.
Οι ίδιες δυνάμεις ευελπιστούν ότι αφού οι ΑΜ επικρατήσουν στη Συρία, θα επεκταθούν και στο Λίβανο, όπου θα δώσουν στη σουνιτική κοινότητα εκεί την απαραίτητη δύναμη για να αντιπαρατεθεί στη σιιτική Χεζμπολά.
Έτσι, το πιο πιθανό είναι το ΝΑΤΟ να μείνει απλός παρατηρητής και να αφήσει τους ΑΜ να γίνουν η επόμενη κυβέρνηση της Λιβύης.
Μία ακόμη εξέλιξη που θα ευνοήσει τους ΑΜ στις εκλογές είναι και το εκλογικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από το προσωρινό συμβούλιο την περασμένη Δευτέρα και αποκλείει από τις εκλογές πολλούς από τους ισχυρότερους αντιπάλους των ΑΜ. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο απαγορεύει κάθε πρώην μέλος του καθεστώτος Καντάφι, αλλά και κάθε Λίβυο που έχει λάβει πανεπιστημιακό πτυχίο πάνω στο «πράσινο βιβλίο» του πρώην Λίβυου ηγέτη, από την εκλογική διαδικασία. Με αυτόν τον τρόπο, χιλιάδες μορφωμένοι άνθρωποι που μελέτησαν το βιβλίο ή ακαδημαϊκοί που έγραψαν κάποια εργασία σχετικά μ’ αυτό, χάνουν αυτομάτως κάθε δικαίωμα να είναι υποψήφιοι, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο για τους υποψηφίους των ΑΜ. Επιπρόσθετα, ο νέος νόμος προβλέπει συμμετοχή των γυναικών στο νέο κοινοβούλιο σε ποσοστό μόνο 10%.
Aυτή τη στιγμή υπάρχουν μια σειρά από ζητήματα που θα απασχολήσουν σοβαρά τους Λίβυους ψηφοφόρους στην πορεία προς τις εκλογές.
Το πρώτο και σημαντικότερο είναι η έλλειψη ασφάλειας καθώς οι διάφορες ένοπλες ομάδες ατάκτων αρνούνται να διαλυθούν και μάχονται μεταξύ τους με αποκορύφωμα τις αιματηρές συγκρούσεις στη Σίρτη την περασμένη εβδομάδα ανάμεσα στις πολιτοφυλακές της δύσης και της ανατολής.
Επίσης, το ζήτημα της εκτεταμένης διαφθοράς είναι από τα πλέον επείγοντα. Υπάρχουν φήμες ότι υπάρχουν πλέον ελάχιστα χρήματα στο κεντρικό θησαυροφυλάκιο της κεντρικής τράπεζας της Λιβύης κι έτσι δεν υπάρχουν αποθεματικά για να εφοδιαστούν με μετρητά οι τοπικές τράπεζες σ’ ολόκληρη τη χώρα. Σύμφωνα με στέλεχος της κεντρικής τραπέζης της Λιβύης, ενώ σήμερα το πετρέλαιο της χώρας εξάγεται κανονικά προς τις χώρες του ΝΑΤΟ και το Κατάρ (που διαθέτει άφθονο πετρέλαιο έτσι κι αλλιώς), το πετρέλαιο φαίνεται πως εξάγεται δωρεάν σε αντιστάθμισμα για τις υπηρεσίες αλλαγής καθεστώτος που οι χώρες αυτές πρόσφεραν. Ταυτόχρονα, οι απλοί Λίβυοι πολίτες επισκέπτονται καθημερινά τις τράπεζες για να αποσύρουν το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσό των 750 δηναρίων το μήνα, χωρίς αποτέλεσμα καθώς τα χρήματα, απλά, δεν υπάρχουν. Όπως είναι φυσικό η αγανάκτηση των ανθρώπων είναι έκδηλη. Στα παραπάνω προβλήματα πρέπει να προστεθούν οι επιδιορθώσεις κτιρίων και εγκαταστάσεων που πρέπει να γίνουν, η αποκομιδή των τόνων σκουπιδιών και ερειπίων που έχουν συσσωρευθεί στις πόλεις και οι πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες που έχουν συρρεύσει στην πρωτεύουσα και δεν έχουν σκοπό να φύγουν. Είναι φανερό ότι όποιο κόμμα φανεί ότι έχει τη δύναμη να δώσει λύσεις στα παραπάνω θα κερδίσει και τις εκλογές. Οι ΑΜ προσπαθούν με κάθε τρόπο να δείξουν πως μόνο αυτοί μπορούν να βάλουν τάξη στο χάος και αυτό πιάνει στους απελπισμένους και ταλαιπωρημένους πολίτες της Λιβύης.
Μεάφραση Dean M.
