Εξεταστική για το έλλειμμα του 2009: Όμως ευθύνες υπάρχουν…

του Γιάννη Ξένου από τη Ρήξη που κυκλοφορεί (φ. 84)

Για το πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής σχετικά με το έλλειμμα του 2009

Έκλεισε την προηγούμενη Παρασκευή η εξεταστική επιτροπή για το έλλειμμα του 2009 με τα πορίσματα που δημοσίευσαν ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ. Από το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ δεν προκύπτουν ευθύνες για τον πρώην υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, που ήταν το κεντρικό πρόσωπο, ίσα ίσα φτάνουν στην αστειότητα του να λένε ότι ο υπουργός έκανε κάθε δυνατή προσπάθεια να περιοριστεί το έλλειμμα, ενώ και ο ΛΑΟΣ μιλά γενικώς για ευθύνες που έχουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για το έλλειμμα του 2009, ότι μπορεί να υπάρχουν και κάποιες νομικές ευθύνες, αλλά δεν διαπιστώθηκαν στα πλαίσια αυτής της εξεταστικής και ότι καλό θα ήταν να γίνει και μια επόμενη εξεταστική, για μελετηθεί επισταμένως το ζήτημα!
Το ότι δεν θα είχε σπουδαία αποτελέσματα αυτή η εξεταστική διαφάνηκε από την αρχή, όταν η ΝΔ και το ΚΚΕ αρνήθηκαν να συμμετάσχουν. Στη διάρκειά της, ο πρόεδρός της, Χρ. Πρωτόπαπας, πρότεινε και κατόρθωσε να κοπούν μια σειρά από μάρτυρες, όπως Λ. Κατσέλη, Σ. Ρομπόλης, Γ. Κασιμάτης, Ν. Χουντής κ.ά. που θα κατέθεταν επιβαρυντικά στοιχεία για τον Παπακωνσταντίνου και τους χειρισμούς της κυβέρνησης, ενώ τα μέλη της εξεταστικής δεν έλαβαν υπόψη τους το πόρισμα του Οικονομικού Εισαγγελέα Γρ. Πεπόνη ότι προκύπτουν αξιόποινες πράξεις για συγκεκριμένα πρόσωπα της προηγούμενης κυβέρνησης (Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου). Τέλος, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ανεξάρτητος βουλευτής Π. Κουρουμπλής αποχώρησαν καταγγέλλοντας ότι η εξεταστική οδηγείται σε φιάσκο, για να φτάσουμε στο πόρισμα-παρωδία του ΠΑΣΟΚ..
Ωστόσο, στα πλαίσια αυτής της εξεταστικής κατατέθηκαν σημαντικά στοιχεία, που διαμορφώνουν μια πρώτη εικόνα για όσα διαδραματίστηκαν το 2009 και το πρώτο εξάμηνο του 2010, όταν με την τελευταία αναθεώρηση το έλλειμμα του 2009 έφτασε στο 15,4% του ΑΕΠ.
Πρώτα από όλα έχουμε τις καταθέσεις των μελών της ΕΛΣΤΑΤ, όπως η Ζωή Γεωργαντά, ότι το πραγματικό έλλειμμα του 2009 θα πρέπει να ήταν γύρω στο 12,5%, αλλά ότι τα στοιχεία πειράχθηκαν για να φτάσει στο 13,6% σε πρώτη φάση.
Στη συνέχεια ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, Νικόλαος Λογοθέτης, κατήγγειλε ότι ήρθε σε ρήξη με τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, αμφισβητώντας την ακολουθούμενη μεθοδολογία καταγραφής των στατιστικών στοιχείων και την περαιτέρω αύξηση του καταγεγραμμένου ελλείμματος από το 13,6% στο 15,4%, όταν, μετά από πιέσεις της Γιούροστατ, η ελληνική πλευρά πρόσθεσε στο έλλειμμα του 2009 και τα ελλείμματα 17 ΔΕΚΟ, πράγμα που δεν ήταν υποχρεωμένη να κάνει η Ελλάδα. Προς επιβεβαίωση αυτού ήρθε και η κατάθεση του Χοακίν Αλμούνια στην εξεταστική, ότι η προσθήκη των ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ δεν αποτελεί «νομικά δεσμευτική πράξη».
Μάλιστα ο Νικόλαος Στρόμπλος, ο οποίος υπήρξε υπάλληλος της Διεύθυνσης Εθνικών Λογαριασμών της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας από το 1989 και διευθυντής της από τον Ιούλιο του 2006 μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου του 2010, υποστηρίζει ότι, όταν εξέφρασε τη διαφωνία του για τον τρόπο υπολογισμού του ελλείμματος από τον Γεωργίου, μετακινήθηκε σε «θέση-ψυγείο», για να μην του φέρνει κανείς αντιρρήσεις. Δήλωσε ακόμα ότι από την εμπειρία του έχει διαπιστώσει ότι η Γιούροστατ δεν λειτουργεί ως μια ανεξάρτητη αρχή, αλλά πολλές φορές συμμετέχει σε παιχνίδια που ευνοούν τους δανειστές.
Στις επιβαρυντικές καταθέσεις των μελών της ΕΛΣΤΑΤ για τον Γεωργίου, ο οποίος είναι προσωπική επιλογή του Παπακωνσταντίνου και από κοινού χειρίστηκαν τον υπολογισμό του ελλείμματος, προστίθεται η αποκάλυψη του Π. Κουρουμπλή, ότι ο Γεωργίου έστελνε ηλεκτρονικά μηνύματα στον Σόρενσεν της Γιούροστατ και τον Τόμσεν του ΔΝΤ, ώστε να παρέμβουν και να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις εξουσίες του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ και να μην ελέγχεται ο πρόεδρος από τα υπόλοιπα μέλη της ΕΛΣΤΑΤ.
Από την πλευρά του, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλος, δήλωσε ότι από τον Σεπτέμβριο του 2009 είχε ενημερώσει τόσο τον Κ. Καραμανλή όσο και τον Γ. Παπανδρέου ότι το έλλειμμα θα ήταν διψήφιο και σίγουρα πάνω από 10%. Είχε προειδοποιήσει ότι μόνο αν λαμβάνονταν δραστικά μέτρα και πάγωμα μισθών το τελευταίο τρίμηνο του 2009 θα περιοριζόταν το έλλειμμα, ενώ εκτίμησε ότι «αν αυτά γίνονταν δεν θα μπαίναμε στο ΔΝΤ».
Ιδιαίτερη αξία έχει η κατάθεση του προϊστάμενου του ΟΔΔΗΧ, Πέτρου Χριστοδούλου –επιλογή του Παπακωνσταντίνου για τη θέση που κατέχει–, ότι τον Ιανουάριο του 2010, όταν η Ελλάδα είχε βγάλει στην αγορά μια έκδοση ομολόγων που έτυχε θετικής ανταπόκρισης (ζητούσαμε 5 δισ. και μας προσφέρθηκαν 25 δισ. με σχετικά χαμηλό ακόμα επιτόκιο, αν παίρναμε τότε το σύνολο του ποσού που μας προσφερόταν εκτιμά ότι θα λύναμε το πρόβλημα δανεισμού για αρκετούς μήνες) με αποτέλεσμα να πέσουν τα σπρεντ, αλλά οι δηλώσεις του Παπακωνσταντίνου (αλλά και οι δηλώσεις Παπανδρέου, να προσθέσουμε) περί «Τιτανικού» εκτόξευσαν και πάλι τα σπρεντ. Στη συνέχεια ανέφερε ότι τον Απρίλιο του 2010, όταν είχαμε βγει και πάλι για δανεικά και διαθέταμε, με θετικούς για μας όρους, ομόλογα πενταετίας και δεκαετίας, ήρθε η δήλωση του Παπακωνσταντίνου ότι θα αναθεωρηθεί το έλλειμμα και πάλι και τίναξε τα πάντα στον αέρα. Ο ίδιος εκτίμησε ότι δεν ήταν αποκλειστικά βούληση του Παπακωνσταντίνου να φουσκώσει το έλλειμμα, αλλά ότι πιεζόταν γι’ αυτό και από άλλες πλευρές, όπως η Γιούροστατ.
Ακόμα και στα πλαίσια αυτής της πρόχειρης εξεταστικής, που είχε έντονο το προεκλογικό άρωμα, και την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να κουκουλώσει την υπόθεση, προέκυψαν σημαντικά στοιχεία εναντίον δύο προσώπων, του Παπακωνσταντίνου και του Γεωργίου, καθώς και ενός τρίτου, που βρισκόταν εκτός κάδρου στη διάρκεια της εξεταστικής, του Γ. Παπανδρέου.
Προκύπτει ότι με τους καταστροφικούς χειρισμούς ήθελαν να φουσκώσουν όσο ήταν δυνατόν το έλλειμμα του 2009.
Ποιο όμως θα μπορούσε να είναι το κίνητρο για μια τόσο καταστροφική για τη χώρα πράξη;
Σύμφωνα με την πιο αληθοφανή θεωρία, μετέτρεψαν τη δημοσιονομική κρίση του 2009 σε κρίση δανεισμού στις αρχές του 2010, για να φέρουν προ τετελεσμένων τον ελληνικό λαό, να φαίνεται πως η προσφυγή στο ΔΝΤ είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση και, επομένως, οι Έλληνες να δεχτούν τα πιο σκληρά μέτρα. Αυτός ήταν ο δόλιος σκοπός τους και είχαν θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο ήδη από το φθινόπωρο του 2009, από τις πρώτες μυστικές συναντήσεις του Παπανδρέου με τον Στρος Καν.
Η βλακεία τους όμως ήταν ότι άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου και μετά, ό,τι και αν έκαναν, δεν μπορούσαν με κανέναν τρόπο να προστατέψουν τη χώρα από τους κερδοσκόπους και από τη μανία της Γερμανίας για όλο και πιο σκληρά μέτρα. Η δόλια βλακεία τους οδήγησε τη χώρα στη μεγαλύτερη καταστροφή από το 1922.
Ελπίζουμε ότι ο Σαμαράς θα κρατήσει την υπόσχεσή του, αλλά και ότι τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης θα πιέσουν ώστε στη νέα βουλή θα ξανάρθει το θέμα, σε νέα εξεταστική. Γιατί «πολιτική εκτόνωση», για να χρησιμοποιήσουμε μια φράση που χρησιμοποιείται πολύ, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να τιμωρηθούν εκείνοι που ευθύνονται για ό,τι ζει η χώρα τα τελευταία δύο χρόνια και όσα θα ζήσει για πολλά ακόμα.