Απειλές και απροκάλυπτοι εκβιασμοί
Η σύγχυση που προκάλεσε το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν τέτοια που το Σπίγκελ όχι μόνο αναρωτήθηκε «πως είναι δυνατόν μια χώρα με έντεκα μόνο εκατομμύρια ανθρώπους να απειλεί τη δεύτερη παγκόσμια οικονομική δύναμη», αλλά και να ισχυρίζεται πως κινδυνεύει ολόκληρη η Ευρώπη από έναν άνθρωπο: «Σε περίπτωση που ο Τσίπρας καταφέρει να κυβερνήσει με στόχο να καταργηθεί το ‘‘βαρβαρικό’’ πακέτο λιτότητας, τότε θα ταρακουνηθεί όλη η ευρωπαϊκή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης»! Γι αυτό και η γερμανική απάντηση στο ηχηρό ελληνικό μήνυμα, που όντως επισφράγισε το τέλος της μεταπολίτευσης και του δικομματισμού στην Ελλάδα, είχε εμφανή χαρακτηριστικά απειλής: η «οικειοθελής» και οργανωμένη έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν πρέπει πλέον να αποκλείεται, εφόσον δεν τηρηθούν απαρέγκλιτα τα συμφωνηθέντα στο μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση. Η γραμμή Σόιμπλε για επιστροφή στη δραχμή επανήλθε και πάλι σαν εναλλακτική «τελική λύση» για την Ελλάδα και ο γερμανικός Tύπος ήταν αυτός που στην πλειοψηφία του έγινε το φερέφωνο της γερμανικής πολιτικής.
Ιδιαίτερα εχθρική στάση απέναντι στην Ελλάδα είχαν τα συντηρητικά ΜΜΕ της Γερμανίας, αρχής γενομένης από τη Μπιλντ. Σύμφωνα με την υπερσυντηρητική εφημερίδα, στις «εκλογές όπου κρινόταν το πεπρωμένο της Ελλάδας, το χάος νίκησε τη λογική», γεγονός που αποτελεί «σοκ για την Ελλάδα και την Ευρώπη». Η εφημερίδα, αφού αναρωτιέται «αν γνωρίζουν οι Έλληνες και τα ελληνικά κόμματα το τι ρισκάρουν», έχει έτοιμη και την πρόταση για την επόμενη ημέρα: «μετά από αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα απαιτείται επειγόντως ένα δεύτερο σχέδιο: πως μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει μια Ευρωζώνη ΧΩΡΙΣ την Ελλάδα». Σταθερό στην ανθελληνική του στάση παρέμεινε και το περιοδικό Φόκους: «Οι αχάριστοι Έλληνες χαστούκισαν στις εκλογές τη σωτηρία του ευρώ!»
Στο ίδιο μήκος κύματος, αν και κάπως κομψότερα, η Φρανκούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουγκ εκτιμά ότι το εκλογικό αποτέλεσμα είναι «ο ελληνικός κακός οιωνός» και «καταστροφικό για την Ελλάδα και την Ευρώπη». Ο ελληνικός λαός ξεμπέρδεψε με τις αυταπάτες του, έγινε όμως πιο εξτρεμιστής, που σημαίνει ότι «από τώρα και εξής, μαύρα σύννεφα θα σκεπάζουν την Αθήνα». Όμως και εδώ η γερμανική απάντηση ήταν στο γνωστό πλαίσιο: «Εφόσον μια νέα ελληνική κυβέρνηση υποκύψει σε μια χαλάρωση της λιτότητας και των μεταρρυθμίσεων που επιβάλλει η Τρόικα, τότε τίθεται θέμα για το αν η Ελλάδα θα παραμείνει στη Νομισματική Ένωση».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η άποψη της εφημερίδας Ντι Βελτ ότι «ο πραγματικός νικητής των εκλογών» δεν είναι κάποιο κόμμα, αλλά η αντιφατική θέση που επέλεξε ο ελληνικός λαός: «Τέλος της πολιτικής λιτότητας, αλλά συγχρόνως παραμονή στην Ευρώπη», εκτιμώντας ότι αυτή η αντίφαση είναι που θα υποχρεώσει τελικά την «επόμενη κυβέρνηση να επιλέξει μεταξύ της σφαίρας και της θηλιάς». Η πρόταση της εφημερίδας είναι σαφής: Προκειμένου να διευκρινιστεί αυτή η αντίφαση, οι Έλληνες πρέπει να προχωρήσουν, αντί για επαναληπτικές εκλογές, στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την παραμονή τους ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο θέμα της αντίφασης στις προτιμήσεις της ελληνικής κοινωνίας και του δημοψηφίσματος επανήλθε δύο μέρες αργότερα με άρθρο του στη Ντι Τζάιτ αναλυτής του Ιδρύματος Επιστήμης και Πολιτικής του Βερολίνου (SWR), επισημαίνοντας ότι οι δύο στόχοι (τέλος της λιτότητας και παραμονή στο ευρώ) «δεν είναι ταυτόχρονα επιτεύξιμοι. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί μέλος μιας λέσχης, τους κανόνες της οποίας περιφρονεί διαρκώς. Γι’ αυτό τώρα είναι απαραίτητες, όχι νέες εκλογές, αλλά ένα δημοψήφισμα».
Πιο συγκρατημένη, αλλά με σαφές προειδοποιητικό ύφος, η κεντροαριστερή Ντι Τζάιτ αναφέρεται σε «εκλογές της οργής», επισημαίνοντας πως «την οργή δεν μπορείς να την κυβερνήσεις» και ότι «όποιος εκλέγει για να τιμωρήσει, κινδυνεύει στο τέλος να αυτοτιμωρηθεί ο ίδιος». Η έγκυρη εφημερίδα προβλέπει πολιτικό χάος, πόλωση και ακυβερνησία στην Αθήνα, που θα ρίξουν τη χώρα σε μεγαλύτερη οικονομική εξαθλίωση και θα προκαλέσουν την οικονομική καταβαράθρωσή της. Παραδέχεται όμως ότι το «γιατρικό» που επιβλήθηκε στην Ελλάδα προκαλεί «άσχημες παρενέργειες», καθώς η Ελλάδα βρίσκεται σε έναν φαύλο κύκλο: συνέχιση της λιτότητας, που στραγγαλίζει συνεχώς την ανάπτυξη. Σαφής είναι και η προειδοποίηση: «Ο πολιτικός σεισμός που προκαλεί αυτή η εκλογική αναμέτρηση είναι πιθανόν ο προάγγελος μια κοινωνικής έκρηξης η οποία ξεκινώντας από την Ελλάδα θα μπορούσε να μεταφερθεί και σε άλλες χώρες με οικονομική κρίση». Ανάλογη προειδοποίηση για όλη την Ευρώπη αποτελεί και η είσοδος στο ελληνικό κοινοβούλιο της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, κάτι που βεβαίως συναντούμε και σε όλο το γερμανικό Τύπο.
Κατηγορηματική είναι η θέση της ΝΖΖ για όσους, χωρίς δεύτερη σκέψη, επιδιώκουν την κατάργηση του μνημονίου ή την αλλαγή του συμφώνου σταθερότητας: «Όποιος απευθύνεται στο εθνικό φρόνημα και υποστηρίζει αβίαστα ότι υπάρχει ευημερία και “κοινωνική θαλπωρή” χωρίς επίπονες μεταρρυθμίσεις, μπορεί να έχει μεγάλες πιθανότητες εκλογικής επιτυχίας, όμως η ελπίδα πως η Ευρώπη θα ξαναβρεί το δρόμο της ανάπτυξης χωρίς δημοσιονομική τακτοποίηση, είναι παραπλανητική και απατηλή». Παρά τα όποια μηνύματα από την Ελλάδα, για το περιοδικό Στερν «πρέπει να συνεχιστεί η σκληρή λιτότητα», και παρότι τα κυβερνητικά κόμματα τιμωρήθηκαν, «οι ψηφοφόροι δεν μπορούν να ελπίζουν σε ανακούφιση».
Με έκδηλη σκωπτική διάθεση σχολιάζεται το εκλογικό αποτέλεσμα στη γερμανική έκδοση της Φαϊνάνσιαλ Τάιμς: «Πράγματι, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τους Έλληνες. Το ότι επέλεξαν αυτό που επέλεξαν φταίει η Γερμανία και το ΔΝΤ. Θα πίστευε κάποιος ότι στην Ελλάδα θα μπορούσε να περνούν ευχάριστα, αρκεί επιτέλους να μην αναμειγνύονταν άλλο οι κακοί του Βορρά».
Η οικονομική εφημερίδα Χάντελσμπλατ, αφού πρώτα αναρωτιέται «πώς μπορούν οι Έλληνες να επιλέγουν τόσο απλά την απόρριψη του πακέτου λιτότητας», προειδοποιεί πως είναι αυταπάτη να νομίζει κανείς ότι μια νέα λαϊκή ετυμηγορία στην Ελλάδα θα έκανε τους «μετανιωμένους Έλληνες να επιστρέψουν ξανά στα δίχτυα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ». Εκτιμά πως, ακόμη και αν σύντομα θα έχουμε εκλογές, η λιτότητα θα απορριφθεί και πάλι, «διότι οι περισσότεροι Έλληνες αισθάνονται σαν απόγονοι του Προμηθέα, τα σωθικά του οποίου κατασπαράζει καθημερινά ένας αετός: μαζική λιτότητα, χωρίς κανένα αποτέλεσμα».
Στην ευρωπαϊκή διάσταση των ελληνικών εκλογών επικεντρώνεται η κεντροαριστερή Φρανλφούρτερ Ρούντσαου, θεωρώντας ότι αυτές θα έχουν επιπτώσεις στις θέσεις της Μέρκελ, οι σχέσεις της οποίας με τα άλλα κράτη-μέλη θα γίνουν δυσκολότερες, ανεξαρτήτως αν η ίδια χαλαρώσει ή όχι τη σκληρή δημοσιονομική πολιτική της. Ανάλογες επικριτικές θέσεις για τη Μέρκελ παρουσιάζονται και στις αριστερές Τατζ και Γιούνγκε Βελτ.
Είναι σαφές ότι, για όλο σχεδόν το δημοσιογραφικό φάσμα της Γερμανίας, που απηχεί εν πολλοίς και τις θέσεις της γερμανικής κυβέρνησης, οι επιλογές των Ελλήνων σχετικά με τις δεσμεύσεις του μνημονίου δεν πρέπει και ούτε πρόκειται να αλλάξουν ριζικά. Αυτό που μετά βίας αποκρύπτεται πλέον είναι η διάθεση τιμωρίας της απροσάρμοστης Ελλάδας, η οποία σίγουρα θα αποτελέσει βασικό παράγοντα στη νέα σχέση που διαμορφώνεται μεταξύ Γερμανίας – Γαλλίας, υπό τη στενή παρακολούθηση βεβαίως των ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση πάντως, μετά τις εκλογές, οι πιθανότητες παραμονής της χώρας μας στην ευρωζώνη έχουν μειωθεί. Σε αυτό συμφωνούν άλλωστε τραπεζικοί οίκοι, Ευρωπαίοι πολιτικοί και οικονομολόγοι διεθνούς εμβέλειας. Προφανώς, αν συνεχιστούν ο απροκάλυπτος εκβιασμός, το αδιέξοδο και η ταπείνωση της Ελλάδας, ίσως να το αποδεχτεί τελικά και ο ελληνικός λαός και θα επιζητήσει την «ηρωική έξοδο», προς ικανοποίηση της Γερμανίας και των συνοδοιπόρων της.
