Του Μανώλη Εγγλέζου – Δεληγιαννάκη από το ιστολόγιο Με το τουφέκι και τη λύρα
Μια ψύχραιμη ματιά στις εκλογές που πέρασαν, μπορεί να προσφέρει αφορμή για τις ακόλουθες σκέψεις:
α) Η διάθεση της πλειοψηφίας για απαλλαγή από το ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε σε μια ευρεία νίκη της Νέας Δημοκρατίας. Δεν οδηγεί όμως σε αλλαγή πολιτικής. Η Νέα Δημοκρατία, με το νεοφιλελεύθερο προφίλ που έχει πια υιοθετήσει, λειτουργεί σα μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντες ταυτόσημες ή παραπλήσιες απόψεις με αυτόν σε μια σειρά κομβικά θέματα:
Στα εθνικά, είναι εξ ίσου εθνομηδενιστική. Σύρθηκε φραστικά στην καταδίκη της Συμφωνίας των Πρεσπών εκ του ασφαλούς αφού η υπερψήφισή της ήταν δεδομένη, και ήδη δηλώνει ότι τη θα σεβαστεί. Αντίστοιχες είναι οι θέσεις της για τα Ελληνοτουρκικά, Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο.
Στο δημογραφικό έχει την ίδια ανυπαρξία σχεδίου αντιστροφής της πληθυσμιακής κατάρρευσης όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στο μεταναστευτικό, έχει ταυτόσημες θέσεις με όλους τους εκφραστές της Νέας Τάξης, και αυτό φάνηκε στη συνέντευξη τύπου που έδωσαν για το θέμα όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι Αθηνών τουεθνομηδενιστικού τόξου, από το Μπακογιάννη μέχρι τον Κωνσταντίνου της ΑΝΤΑΡΣΙΑ, οι οποίοι εξέφρασαν παραπλήσιες απόψεις που οδηγούν στην ανεξέλεγκτη μετανάστευση, στην παγίωση γκέτο και τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής.
Στην παραγωγική ανασυγκρότηση υπάρχει η ίδια σιωπή όπως στο δημογραφικό.
Παρ’ ολ’ αυτά, η ανάγκη απαλλαγής από το ΣΥΡΙΖΑ και η ανυπαρξία συγκροτημένης πατριωτικής πρότασης οδήγησαν σε νίκη του κ. Μητσοτάκη.
β) Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέστη καμμιά συντριπτική ήττα, όπως κατά κόρον γράφεται. Αντίθετα έλαβε ένα εξαιρετικά υψηλό ποσοστό αν σκεφτεί κάποιος τί έχει προηγηθεί: Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, που πούλησε τη Μακεδονία, που υλοποιεί πειθήνια την πολιτική του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων, που διέλυσε τη μεσαία τάξη και χτυπά ό,τι απέμεινε από το μικρομεσαίο κοινοτικό μοντέλο, που υποβάθμισε κι άλλο και αφελλήνισε την εκπαίδευση, που παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη, που αφαίμαξε τα νοικοκυριά για να τα καταντήσει διακονιάρηδες μιας ελεημοσύνης που εξωραΐζεται ως επίδομα, αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ που έπρεπε να καταρρεύσει, έχει πια παγιωθεί ως ο ένας πόλος σε ένα νέο δικομματισμό, που ψάχνει στον εμφύλιο να βρει διαφορές αφού στη σημερινή συγκυρία οι δύο πόλοι του έχουν ταύτιση μάλλον παρά διαφορές. 
γ) Ο μπαμπούλας της Δεξιάς δεν τρομοκρατεί πλέον αυτούς που βίωσαν μια τετραετία ΣΥΡΙΖΑ. Πιθανόν μάλιστα, όπως εκφέρεται, να δίδει κίνητρο στην υπερψήφιση του Κ. Μητσοτάκη, αφού ένας πονηρά σκεπτόμενος ψηφοφόρος θα σκεφτεί ότι τα μέτρα που με τόση άνεση πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ (πόσο μάλλον την προδοσία των Πρεσπών) δε θα τολμούσε καν να σκεφτεί η Νέα Δημοκρατία, αναλογιζόμενη τις αντιδράσεις και του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε η ψήφος στη Νέα Δημοκρατία θα φάνταζε ως διέξοδος άμβλυνσης των μνημονιακώνπολιτικών.
δ) Ένα στοιχείο που δίδει ελπίδες είναι ότι όλο και περισσότερος κόσμος απεγκλωβίζεται από το νεοταξικό εθνομηδενιστικό δίπολο και αναζητά νέα πολιτική στέγη. Σχηματισμοί αυτού του στίγματος, συνολικά ξεπέρασαν το 3% και η ευθύνη όλων για τη συγκρότηση ενός δημοκρατικού πατριωτικού πόλου είναι υπαρκτή και απαιτεί ωριμότητα και σχεδιασμό.
ε) Οι πολιτικοί απατεώνες έδειξαν ότι εξακολουθούν να έχουν ένα ακροατήριο, κυρίως εκείνους που δεν έχουν διάθεση να σηκωθούν από τον καναπέ και προτιμούν να πιστεύουν τον κάθε τυχάρπαστο. Είναι πρόβλημα το ότι ακόμα και τώρα δείχνει ένα κομμάτι του λαού εμπιστοσύνη σε τέτοια φαινόμενα.
στ) Οι επόμενοι μήνες θα δείξουν αν οι εκτιμήσεις αυτές επαληθεύονται. Ένα στοιχείο που θα μπορούσε να καταδείξει ως λάθος (που ελπίζουμε) την εκτίμηση για τη διατήρηση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ σε μεγάλο ποσοστό, είναι ότι ίσως ο κόσμος που τον ψήφισε, συμπεριφέρθηκε ως λουμπενοποιημένη εκλογική πελατεία (που εξαθλίωσε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ), και επηρεάστηκε από τα ψίχουλα που προεκλογικά του επέστρεψαν από όσα του έχουν στερήσει. Αυτή η εκλογική πελατεία έχει πρόσκαιρα χαρακτηριστικά, προσκολλάται στο ΣΥΡΙΖΑ επειδή αυτός είναι στην εξουσία. Αν τη χάσει, πιθανότατα θα απογαλακτιστούν από αυτόν οι παρίες, όπως τους κατάντησε, της κοινωνίας.
ζ) Ένα ακόμα ελπιδοφόρο χαρακτηριστικό των αποτελεσμάτων, είναι ο καταποντισμός των σχημάτων που εκφέρουν εθνομηδενιστικό λόγο. Απόρροια αυτού είναι η συντριβή της ΛΑΕ, η οποία, αν και είχε την εντιμότητα να αποχωρήσει από το ΣΥΡΙΖΑ, απέφυγε να αναλύσει την κατάσταση και έμεινε δέσμια νεοταξικών αντιλήψεων και ομάδων στο εσωτερικό της. Η δραματική επιστολή αποχώρησης του Π. Λαφαζάνη, με κύριο βάρος στην αποκατάσταση του τόσο συκοφαντημένου πατριωτισμού, έχει συνέπειες ευρύτερες από την εκλογική απήχηση της ΛΑΕ: Σηματοδοτεί την επιστροφή της συζήτησης για το εθνικό και την πατρίδα στην Αριστερά, η οποία την είχε εξοβελίσει στο χώρο της Ακροδεξιάς, υπηρετώντας έτσι τις στοχεύσεις της παγκοσμιοποίησης. 
η) Ελπιδοφόρα είναι και η παρουσία και αποτελέσματα συνδυασμών του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου στις δημοτικές εκλογές, πέραν της πιο πάνω διαπίστωσης στις ευρωεκλογές. Έτσι, στην Κομοτηνή, στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα, συνδυασμοί με αυτά τα χαρακτηριστικά επιβεβαίωσαν τις δυνάμεις τους, ενώ στην Αθήνα ο πρωτοεμφανιζόμενος συνδυασμός του Γ. Καραμπελιά με τον εύγλωττο τίτλο “ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ” ήρθε πρώτος μετά τους συστημικούς/ κομματικούς υποψηφίους και εξασφάλισε έδρα στο Δημοτικό Συμβούλιο του πρώτου Δήμου της χώρας.
Ήδη οι εθνικές εκλογές προκηρύχτηκαν. Εκεί θα δούμε ποιες είναι και οι πραγματικές προθέσεις του λαού μας.
