Το πάρτι σε Χαλκιδική και Θράκη και οι αποκαλύψεις από την προκήρυξη για το Κιλκίς-Γιατί το δημόσιο δεν εισπράττει ούτε ευρώ από τα μεταλλευτικά δικαιώματα. Ο τρελός χορός υπεραξιών για Μπόμπολα και λοιπούς συνεταίρους.
(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Η ΑΞΙΑ”)
Πριν ακόμα στεγνώσει το μελάνι από τη συμφωνία Eldorado Gold και European Goldfields για την εξαγορά της δεύτερης από την πρώτη, το υπουργείο Περιβάλλοντος προχωρεί σε διεθνή διαγωνισμό για την αξιοποίηση κοιτασμάτων χρυσού στο Κιλκίς, ο οποίος έρχεται να αποδείξει το μεγάλο ξεπούλημα που είχαμε στην περίπτωση τόσο της Ελληνικός Χρυσός, που ελέγχει τα μεταλλεία Χαλκιδικής, όσο και των Χρυσωρυχείων Θράκης.
Για πρώτη φορά!
Συγκεκριμένα, το ξεπούλημα των δύο παραπάνω εταιρειών αποδεικνύεται από τα όσα αναφέρει η ίδια η ανακοίνωση του υπουργείου Περιβάλλοντος ώστε να διασφαλιστεί το Δημόσιο στην περίπτωση του Κιλκίς. Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά προβλέπεται ελάχιστο ετήσιο μίσθωμα κατά το στάδιο των ερευνών, και μάλιστα αυξανόμενο κατ’ έτος με αλματώδη τρόπο. Στόχος, σύμφωνα με την ανακοίνωση, είναι η προώθηση πραγματικών εργασιών, ώστε τελικά να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας και τα έσοδα της χώρας, με πλήρη λειτουργία και εκμετάλλευση του μεταλλείου το συντομότερο δυνατόν και όχι στη λογική των “δήθεν” ερευνών που διαρκούν για δεκαετίες. Επίσης, με βάση το υπουργείο, για πρώτη φορά τίθενται ως βάση των υπολογισμών και οι τιμές των μετάλλων, ώστε όταν αυτές αυξάνονται (όπως συμβαίνει τώρα με το χρυσό), να απολαμβάνει το Δημόσιο μεγαλύτερο μίσθωμα, θέτοντας επιπλέον κάτω όριο, ώστε να διασφαλίζεται συνεχής ροή εσόδων από μισθώματα.
Από αυτά και μόνο, το ερώτημα που τίθεται είναι αν στις περιπτώσεις των άλλων ορυχείων που ελέγχονται από την Eldorado οι συνθήκες είναι τέτοιες που να ευνοούν τη μακρόχρονη διαδικασία ερευνών χωρίς κανένα κόστος για τον κάτοχο των αδειών, αλλά κυρίως το πώς καθορίζονται τα έσοδα του Ελληνικού Δημοσίου από την αξιοποίηση των δύο ορυχείων.
Και φαίνεται ότι στην περίπτωση των μεταλλείων Κασσάνδρας τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά, δεδομένης της συνεχούς αύξησης της αξίας τους από διαδοχικές συναλλαγές, χωρίς μέχρι στιγμής το Δημόσιο να έχει κανένα απολύτως όφελος.
Ο διασυρμός
Το αστείο της ιστορίας είναι ότι το περασμένο καλοκαίρι, λίγο μετά τη δημιουργία του ταμείου ιδιωτικοποιήσεων, το Δημόσιο πήγε να πουλήσει μεταλλευτικά δικαιώματα και της Ελληνικός Χρυσός (Κασσάνδρα) και των Χρυσωρυχείων Θράκης. Για τον λόγο αυτό δημοσίευσε πρόσκληση, την οποία απέσυρε λίγο μετά, γιατί διαπιστώθηκε ότι τα εν λόγω μεταλλεία είναι ιδιωτικά και δεν εισπράττονται δικαιώματα, ενώ τα μόνο δικαιώματα που μπορούν να εισπραχθούν είναι από τα μεταλλεία Σαπών, στα οποία ανήκουν στο Δημόσιο.
Έτσι εξηγούνται λοιπόν οι καινοτομίες που εφηύρε τώρα ο υφυπουργός ΠΕΚΑ κ. Μανιάτης και η αναφορά στην ανακοίνωση περί δικαιωμάτων στις πωλούμενες ποσότητες, οι οποίες όμως αφορούν σε μεταλλεία των οποίων παραχωρείται η χρήση και όχι σε αυτά τα οποία έχουν πουληθεί.
Και στην περίπτωση των μεταλλείων Κασσάνδρας μιλάμε για πώληση με νόμο. Από τα συγκεκριμένα μεταλλεία, ουσιαστικά το Ελληνικό Δημόσιο μπορεί να εισπράττει μόνο φόρους και τίποτα παραπάνω. Και οι φόροι μπορούν να εισπράττονται μόνο εφόσον υπάρξουν κέρδη.
Ανάλογη είναι και η κατάσταση με τα Χρυσωρυχεία Θράκης, με αποτέλεσμα να μπορούν να εξηγηθούν όλες οι συναλλαγές με διαρκώς αυξανόμενα τιμήματα, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει μέχρι στιγμής εξόρυξη χρυσού.
Ο Ακης, ο Πάχτας και Timis
Υπενθυμίζεται ότι τα μεταλλεία Κασσάνδρας κοστολογήθηκαν το 2004 από το Ελληνικό Δημόσιο, και με υπουργό Ανάπτυξης τον κ. Τσοχατζόπουλο (υφυπουργός Οικονομικών ήταν τότε ο Χρήστος Πάχτας, ο οποίος κατάγεται από τη Χαλκιδική και σήμερα είναι δήμαρχος Αριστοτέλη και υποστηρίζει τη σημασία των μεταλλείων στην ανάπτυξη της περιοχής), έναντι 11 εκατ. ευρώ και πουλήθηκαν εν μια νυκτί και χωρίς διαγωνισμό στον όμιλο Άκτωρ και έναν εκ των βασικών του μετόχων, τον κ. Κούτρα, καθώς και στην European Goldfields, που τότε είχε μειοψηφικό ποσοστό στον φορέα εξαγοράς την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, η οποία είχε ιδρυθεί λίγες ημέρες πριν από τη συναλλαγή.
Τότε, ιδιοκτήτης της European Goldfields ήταν ο Ρουμάνος επιχειρηματίας Vasile Frank Timis, που στο παρελθόν είχε κατηγορηθεί για διακίνηση ναρκωτικών και ξέπλυμα χρήματος. Μάλιστα ο κ. Τίμις είχε χρηματοδοτήσει και το επενδυτικό εγχείρημα, αποκτώντας και ο ίδιος προσωπικά μετοχές μέσω μετατρέψιμων ομολογιών, με αποτέλεσμα να ανακηρυχθεί επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικός Χρυσός. Αλλά και άλλη εταιρεία του, η Regal Oil, είχε αγοράσει την πλειοψηφία των μετοχών της Kavala Oil, ενώ στη συνέχεια ανακοίνωσε ψευδώς την ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων στην Καλλιράχη και στο τέλος εξαφανίστηκε έχοντας αποκομίσει τεράστια κέρδη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμφωνία μεταβίβασης που κυρώθηκε με νόμο στις αρχές του 2004 προέβλεπε ειδική μεταχείριση, όπως απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής φόρου μεταβίβασης και μειωμένες δαπάνες δικηγόρων και συμβολαιογράφων.
Μετά από ανώνυμη καταγγελία για παράνομη κρατική επιδότηση στη συναλλαγή πώλησης των μεταλλείων επιλαμβάνεται του θέματος η Ε.Ε. Στις αρχές της φετινής χρονιάς (σ. Ρήξης εννοεί το 2011) η Κομισιόν απεφάνθη ότι η τιμή πώλησης ύψους 11 εκατ. ευρώ των μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός το 2003 ήταν κατώτερη της πραγματικής αγοραίας αξίας τους και, ως εκ τούτου, η εταιρεία έλαβε επιδοτήσεις κατά παράβαση των κανόνων της E.E. περί κρατικών ενισχύσεων.
Το ύψος της επιδότησης υπολογίστηκε σε 14 εκατ. ευρώ, ενώ δεδομένου ότι η Ελληνικός Χρυσός δεν επιβαρύνθηκε ούτε με φόρους επί των συναλλαγών, το συνολικό ποσό που πρέπει να ανακτήσει το Δημόσιο από τον δικαιούχο ανέρχεται σε 15,3 εκατ. ευρώ, συν τους τόκους.
Όπως αναφέρει η Κομισιόν, η πώληση πραγματοποιήθηκε χωρίς ανοικτό διαγωνισμό ή εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των μεταλλείων από ανεξάρτητο εκτιμητή.
Από 11 εκατ. ευρώ σε 2,4 δισ.
Το εντυπωσιακό της υπόθεσης είναι ότι σε σχετικά μικρό διάστημα από την πώληση των μεταλλείων η ανεξάρτητη εταιρεία Behre Dolbear International Ltd αξιολογεί την αξία τους σε 408 εκατ. ευρώ, ενώ το 2007 ο όμιλος Ελλάκτωρ πωλεί το 30% της Ελληνικός Χρυσός στην European Goldfields έναντι 178 εκατ. δολαρίων.
Σήμερα, μετά τη συμφωνία με την Eldorado, η εταιρία European Goldfields που ελέγχει τα μεταλλεία της Κασσάνδρας αποτιμήθηκε σε 2,4 δισ. ευρώ (σε αυτήν περιλαμβάνονται βέβαια και τα μεταλλεία του Certej στη Ρουμανία, καθώς και άδειες στην Τουρκία). Για μια επένδυση που δεν έχει γίνει, το ποσό αυτό είναι τεράστιο. Βέβαια τα μεταλλεία στη Χαλκιδική έλαβαν περιβαλλοντική άδεια λίγο πριν ανακοινωθεί η συμφωνία με το Κατάρ, η οποία μάλιστα παρουσιάστηκε ως τεράστιο επίτευγμα από τον ίδιο τον πρώην πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου.
Από την άλλη, στα Χρυσωρυχεία Θράκης, τα οποία κινούνται με τη διαδικασία του Fast Track, οι εισηγήσεις ήταν αρνητικές αλλά πλέον η Eldorado είναι ο μεγαλύτερος ξένος επενδυτή στον τομέα εξόρυξης χρυσού στην Ελλάδα.
Στην περίπτωση των Χρυσωρυχείων Θράκης και της Eldorado είχαμε ένα άλλο φαινόμενο: την πρόσφατη τοποθέτηση ενός ασχέτου με την υπόθεση υπουργού, του υπουργού Μεταφορών Μάκη Βορίδη, ο οποίος εμφανίζεται ως υπέρμαχος της επένδυσης και δημοσιοποιεί συνάντησή του με τον Καναδό πρέσβη (ο οποίος προφανώς παρενέβη υπέρ της Eldorado), σε μια συνέντευξη Τύπου που είχε άλλο αντικείμενο. Με το επιχείρημα ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, ο κ. Βορίδης παρενέβη ως μη ώφειλε σε μια υπόθεση που είναι αρμόδιοι άλλοι υπουργοί και σε τελική ανάλυση συνολικά η κυβέρνηση.
Αν μη τι άλλο, αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ότι η Eldorado έχει συμμάχους και στην κυβέρνηση, έστω κι αν ελέγχει μεταλλεία από τα οποία το μόνο που μπορεί να εισπράξει το κράτος είναι οι φόροι, ενώ ο ιδιώτης μπορεί να κάνει επενδύσεις όταν και όποτε θέλει και κατά πάσα πιθανότητα επιδοτούμενες.
Σημειωτέον ότι ο Καναδός πρέσβης επιδεικνύει ενδιαφέρον και ικανοποίηση για μια εταιρεία που υποτίθεται ότι είναι καναδική αλλά μεγαλομέτοχοι είναι πλέον διεθνείς οίκοι όπως η Fidelity, αλλά και ο όμιλος Ακτωρ με τον κ. Κούτρα και την Qatar Investments, η οποία σε ελάχιστο διάστημα καρπούται σημαντικές υπεραξίες.
