της Σύνταξης
Οκτωβρίου οι αγορές λοιπόν αποφάσισαν Αβραμόπουλο, ενώ οι υπόλοιποι Αθηναίοι που δεν ακολούθησαν το μήνυμα των «αγορών», έκριναν πως ένας και μόνο Αβραμόπουλος χωράει στην Αθήνα εξ ου και καταβαράθρωσαν την κ. Δαμανάκη.
Τα αποτελέσματα των εκλογών στους μεγάλους δήμους και κατ’ εξοχήν στο δήμο της Αθήνας, όπου οι αγορές έχουν τον πρώτο λόγο, δείχνουν πως «το συγκρότημα Σημίτη» παύει να μπορεί να ελέγχει τις εξελίξεις. Η οικονομική κρίση που εγκαινιάστηκε με την περυσινή υποτίμηση και η ανησυχητική πορεία των εθνικών θεμάτων θρυμματίζει την πολιτική του ηγεμονία. Από τα «αριστερά» του ενισχύονται οι δυνάμεις που αμφισβητούν την πολιτική της λιτότητας, έτσι τα ποσοστά του ΔΙΚΚΗ, του ΚΚΕ ,του Συνασπισμού και της εσωκομματικής αντιπολίτευσης αυξήθηκαν. Όμως οι «εκσυγχρονιστές» μπορούσαν να συνεχίζουν ανενόχλητοι –σχετικά– την πορεία τους, να επιβάλλουν ολοκληρωτισμό στα ΜΜΕ, να ελέγχουν την εσωτερική αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, να στηρίζονται από τα διαπλεκόμενα και προπαντός από τους μεγάλους αδελφούς των ΗΠΑ και της Ε.Ε., μια και οι «αγορές» συνέχιζαν να τους στηρίζουν. Και πως θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά όταν το Χρηματιστήριο είχε ανέβει πάνω από 40% σε οκτώ μήνες και όλα τα εκσυγχρονιστικά μεσοστρώματα κέρδιζαν από την υποτίμηση και την άνοδο των μετοχών. Όμως μέσα σε δύο εβδομάδες το Χρηματιστήριο κατέρρευσε, εκατοντάδες χιλιάδες «επενδυτές», ακόμα και μεγαλο-επενδυτές, έχασαν χρήματα και οι «αγορές» άρχισαν να απομακρύνονται από τον κύριο Σημίτη με αστραπιαία ταχύτητα. Αρκεί κανείς να παρατηρήσει όλους τους δημοσιογράφους-αβανταδόρους του Σημίτη που ξαφνικά θυμήθηκαν είτε την ανάγκη ριζικής «εκκαθάρισης» του τοπίου, δηλαδή επιτάχυνσης των ρυθμών των ιδιωτικοποιήσεων, επίτασης της «σφιχτής οικονομικής πολιτικής» κλπ, είτε αιφνιδίως τάσσονται υπέρ της ενίσχυσης της «κοινωνικής πολιτικής» και επιστροφή στην «αριστερά».
Η συντριπτική πλειοψηφία των διαπλεκομένων και των μεσοστρωμάτων έστειλαν το μήνυμα στους εκσυγχρονιστές με ένα δημοψήφισμα υπέρ του Αβραμόπουλου.
Όσο για εκείνους που υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης αρνήθηκαν να αποδεχτούν μια δεξιά εκδοχή της «κεντροαριστεράς», τύπου Δαμανάκη.
Αίφνης οι εκσυγχρονιστές που υπολόγιζαν στην «ετυμηγορία των αγορών» και την ενσωμάτωση των μεσοστρωμάτων του Συνασπισμού για να αντιμετωπίσουν την αποσύνθεση του αριστερού τους ακροατηρίου βρίσκονται μετέωροι. Και είναι αδύνατο να βρουν μια ικανοποιητική λύση. Από τα αποτελέσματα σε άλλους δήμους και νομαρχίες έγινε σαφές πως μόνο μια συμμαχία με το Συνασπισμό και «άλλες δημοκρατικές δυνάμεις» θα μπορούσε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία. ΄Όμως κάτι τέτοιο σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο αποκλείεται –για την ώρα– εξ’ αιτίας των επιλογών λιτότητας που η κυβέρνηση μετά την οικονομική κρίση θα πρέπει να επιτείνει. Κατά συνέπεια αδιέξοδο και εσωτερική κρίση, η οποία αφεύκτως θα γιγαντωθεί και πάλι.
Οι αγορές «μίλησαν». Και η ετυμηγορία τους, για μια πολύ πιο «δεξιά» πολιτική σε μια χώρα με «αριστερή» κοινωνική πλειοψηφία οδηγεί το «κεντροαριστερό» εγχείρημα των εκσυγχρονιστών σε αδιέξοδο.
