Ένας χρονος πέρασε ήδη από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση που είχαμε βγάλει λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ρ
Η κατάσταση έχει φτάσει στο μη παρέκει. Μια σέχτα δολοφόνων, μπράβων του υποκόσμου και παλαίμαχων παρακρατικών, άξιοι επίγονοι της Καρφίτσας και των Γκοτζαμάνηδων προσπαθούν να εκτρέψουν μια ολόκληρη, κατεχόμενη, πτωχευμένη χώρα σε εμφύλιο.
Την ίδια στιγμή που το περίφημο «success story» της πανάθλιας δοσιλογικής κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου καταρρέει τραγικά μέσα σ’ ένα σκηνικό ολοκληρωτικού οικονομικού πολέμου που συνεχίζει η Τρόικα και η Γερμανική Ευρώπη εναντίον του ελληνικού λαού, με θύματα ολόκληρα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και φόντο τις 3.500 αυτοκτονίες που έχουν συμβεί για οικονομικούς λόγους τα τελευταία τρία χρόνια, κάποιοι στήνουν μεθοδικά ένα αιματηρό, και άκρως αποπροσανατολιστικό σκηνικό τεχνητής έντασης.
Το 1944, ήταν οι Άγγλοι και ο Τσώρτσιλ που έβαλαν τους πολιτικούς προγόνους της Χρυσής Αυγής, τα Τάγματα Ασφαλείας, να εξαπολύσουν ένα ανελέητο κυνηγητό των αγωνιστών του ΕΑΜ, θέλοντας να προκαλέσουν εμφύλιο στη χώρα, για να υπονομεύσουν την κεκτημένη Ελευθερία της Εθνικής Αντίστασης.
Σήμερα, άραγε, ποιοί στηρίζουν την εγκληματική δραστηριότητα της Χρυσής Αυγής; Ήδη πολλά ακούγονται για χρηματοδότηση από εφοπλιστές, τα έχει αναπαράγει μέχρι και ο βρετανικός Γκάρντιαν, και εξάλλου οι Χρυσαυγίτες έχουν στηρίξει επανειλημμένως μέσα στη Βουλή αυτούς και τους τραπεζίτες.
Ανεξάρτητα, όμως, από το ποιος βρίσκεται από πίσω, είναι πολύ προφανής ο ρόλος της Χρυσής Αυγής: Προσπαθεί να δημιουργήσει ένα τεχνητό εμφυλιοπολεμικό κλίμα, το οποίο –τυχαίο; Δε νομίζουμε…– βγάζει την κατάλληλη στιγμή από το κάδρο τους πραγματικούς υπαίτιους της ελληνικής τραγωδίας: Τους ξένους επικυρίαρχους, και τις ελληνικές άρχουσες τάξεις που έχουν συμπράξει μαζί τους. Τους εγκληματίες της Εθελοδουλίας και των Μνημονίων, που στραγγαλίζουν οικονομικά και κοινωνικά μια ολόκληρη χώρα: Ότι έκαναν ακριβώς οι Γερμανοτσολιάδες παππούδες τους στο 3ο Ράιχ, το ίδιο κάνουν αυτοί στο 4ο, μεταμοντέρνο Ράιχ που ζούμε σήμερα.
Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να τους αντιμετωπίσει ακριβώς όπως τους αντιμετώπισε και τότε: Να τους εξοστρακίσει, όχι μόνο από το πολλάκις υπονομευμένο και απόλυτα απαξιωμένο κάδρο της νομιμότητας, αλλά από την συνείδηση μιας ολόκληρης κοινωνίας, που όντας σε ηθική, αξιακή σήψη και πνευματικό τέλμα, τους έχει αφήσει να μολύνουν ένα 7%-10% του εκλογικού σώματος.
Θα πρέπει να πιέσει την κυβέρνηση του Σαμαρά και τον Δένδια, να θέσει εκτός νόμου το κόμμα των δολοφόνων –στο κάτω-κάτω, κάτι τέτοιο θα τους ξεβόλευε, διότι προφανώς και η δράση της Χρυσής Αυγής βοηθούσε ποικιλοτρόπως στην τακτική του διαίρει και βασίλευε που έχουν υιοθετήσει η κυβέρνηση και η εντολοδόχοι τους: Από το ότι χρησιμεύει στον φανατισμό των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, πολλοί από τους οποίους ανοιχτά ομολογούν την ναζιστική τους τοποθέτηση, μέχρι ότι τους χρησιμοποιούν ως σκιάχτρο για να στήσουν «συνταγματικά τόξα» και να τους μετατρέψουν όλους σε συνενόχους στη διάλυση της χώρας.
Θα πρέπει, επίσης, να τους απομονώσει με κάθε μέσο, και πρώτα απ’ όλα ηθικά και ιδεολογικά από παντού. Κυρίως ιδεολογικά, καθώς δεν πρόκειται να νικήσει κανένας τους νεοναζί, όσο κερδίζουν συνειδήσεις –μάλιστα μεταξύ των πιο φτωχών στρωμάτων της κοινωνίας.
Κι εδώ τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα. Ότι ο μέχρι χθες κυρίαρχος εθνομηδενισμός, που ξεκινάει από την νεοφιλελεύθερη μνημονιακή δεξιά και καταλήγει στους… αντιεξουσιαστές, όχι μόνον απέτυχε να αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή (όπως απέτυχε και σε οτιδήποτε άλλο ευαγγελίστηκε σε όλες του τις εκδοχές, από τον «εκσυγχρονισμό» και την ένταξή μας στην ΟΝΕ, μέχρι την δημιουργία ενός ρωμαλέου κινήματος χειραφέτησης) αλλά και αποτέλεσε καθοριστικό παράγοντα που την εκτόξευσε στην θέση που βρίσκεται σήμερα: Όλα αυτά τα χρόνια, ο εθνομηδενισμός των στούντιο, των πανεπιστημίων και των… δρόμων βοήθησε την Χρυσή Αυγή να οδηγηθεί στο κοινοβούλιο. Και βέβαια, δεν γίνεται τώρα να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κοινωνική μόλυνση με τον ίδιο «Ιό» που την εξέθρεψε
Γι’ αυτό, και ένα είναι σαφές: Στην Ελλάδα, ο αντιφασισμός, από το 1940-1944 μέχρι το 1967-1974, γιγάντωσε και κέρδισε τις συνειδήσεις του λαού, διότι είχε ένα πολύ συγκεκριμένο ιδεολογικό πρόσημο: Διότι ήταν αντιφασισμός της εθνικής απελευθέρωσης, αντικατοχικός και αντιαποικιακός. Σαν τέτοιος κέρδισε τότε, σαν τέτοιος θα κερδίσει και σήμερα:
ΝΑ ΤΕΘΕΙ ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΟΜΜΑ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ, ΜΠΡΑΒΩΝ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ, ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΩΝ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Διαβάστε ακόμα:
Η Χρυσή Αυγή ως δολοφονικό ενεργούμενο των μνημονιακών δυνάμεων
Ποιόν συμφέρει η δίωξη της Χρυσής Αυγής;
Πως και γιατί διογκώθηκε η Χρυσή Αυγή
Εκδήλωση: “Να τσακιστεί η Χρυσή Αυγή” (βίντεο)
Χρυσή Αυγή: Από παρακρατική οργάνωση στη δημιουργία Ταγμάτων Εφόδου που δολοφονούν
Οι συμμορίτες αυτοπαρουσιάζονται
Ένα δημοκρατικό, κοινωνικό κίνημα εθνικής απελευθέρωσης, η μόνη απάντηση στην Χρυσή Αυγή
12 ΣΧΟΛΙΑ
Πριν από αρκετούς μήνες σας είχα περιγράψει τον ευφυή τρόπο που δρούσε η Χ.Α. και το πως ΄΄έστηνε΄΄ τις επιθέσεις της με τέτοιο τρόπο ώστε πάντως να μην προκαλεί το κοινό αίσθημα στην φιλειρηνική Ελλάδα. Προέβλεψα όμως ότι αργά ή γρήγορα θα γίνει το λάθος και θα έχουμε θύματα. Δυστυχώς το κακό έγινε αλλά πλέον δεν είναι λάθος ! Όπως μόλις πριν λίγες ώρες είχα γράψει σε σχόλιο μου στο Άρδην, δεν είναι καθόλου τυχαίο που μόλις άρχισε κάτι να ΄΄κινείται΄΄, οι απεργίες και η συμμετοχή σε αυτές του κόσμου να αυξάνει, ο ΣΥΡΙΖΑ έστω ισχνά να ανεβαίνει, η παράσταση νίκης της ΝΔ να ροκανίζεται ταχέως, ξεκίνησε μεθοδικά η εξαπόλυση της Χ.Α. κατά του λαού γενικά και της Αριστεράς ειδικότερα ! Μετά το επεισόδιο με τους αφισοκολλητές, μετά την ταγματασφαλίτικη εισβολή στον Μελιγαλά, φτάσαμε στο απόλυτα…..φυσικό και αναμενόμενο τέρμα, την δολοφονία ! Η ΄΄αντιμνημονιακή΄΄ ΧΑ. ξαμολύθηκε με εντολή των κλεπτοκρατών με δύο βασικούς στόχους που ήδη έχω περιγράψει α) αφενός μεν να κατατρομοκρατήσει τους Έλληνες που αντιστέκονται (όπως έκαναν οι ιδεολογικοί της πρόγονοι στην κατοχή !) και β) να προκαλέσει την αντανακλαστική βία της Αριστεράς, για να δικαιωθεί η ανόητη θεωρία των δύο άκρων ώστε τα κόμματα της κλεπτοκρατίας να προβάλλουν ως οι εγγυητές της ομαλότητας και της νομιμότητας ! Θα επαναλάβω λοιπόν την προτροπή μου σε όλους τους δημοκράτες και ακόμη περισσότερο στους Αριστερούς που αποτελούν τον κατ΄εξοχήν στόχο, ψυχραιμία, αυτοσυγκράτηση, μη βία, έκκληση στο δημοκρατικό αίσθημα των Ελλήνων ! Το κρίσιμο λάθος έγινε από την Χ.Α., η οποία πιεζόμενη από τους εργοδότες της να ΄΄συμμαζέψει΄΄ την κατάσταση έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο ! Βρισκόμαστε σε σημείο καμπής πιθανότατα και θα αρχίσει πλέον η φθορά της, αυτό όμως απαιτεί υπεύθυνη στάση από όλους μας !
Τα εγκλήματα και τα αίσχη της ακροδεξιάς και της ΧΑ ειδικότερα δεν πρέπει να μας οδηγούν σε συναισθηματικά φορτισμένη ή μεροληπτική αποτίμηση του παρελθόντος ή του παρόντος και να δημιουργούν φρούδες ελπίδες ή προσδοκίες. Π.χ. πράγματι ο φύρερ κι ο δεξιός ολοκληρωτισμός προωθούσαν τη μεγάλη Αλβανία και Βουλγαρία σε βάρος της Ελλάδος. Το ίδιο όμως προωθούσε και σχεδίαζε κι ο αριστερός πυλών του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη ο «πατερούλης» και το τότε ενεργούμενό του Τίτο με την προσθήκη μάλιστα του «οράματος» της μεγάλης Νοτιοσλαυίας, πάντα σε βάρος της Ελλάδος. Κι αν σήμερα έχουμε πρόβλημα με το μακεδονισμό και την αρχαιολαγνεία των Σκοπίων είναι χάρη στον πατερούλη και την αριστερά, ελληνόφωνη κι αλλόφωνη, όχι στο φύρερ και τους ναζί του.
Και ναι πράγματι ο Τσώρτσιλ κινητοποίησε τους χίτες και τους ταγματασφαλίτες εναντίον των αριστεροφρόνων ανταρτών αλλά κι ο πατερούλης χρειαζόταν ένα έρεισμα στην Ελλάδα για να δημιουργήσει τον πολυπόθητο αντιπερισπασμό ώστε να του δοθεί χρόνος να εγκαθιδρύσει τον αυταρχισμό του στις χώρες που «καπάρωσε» στη Γιάλτα. Βλέπετε, ο Στάλιν πίστευε, κι ορθά, μόνο στην ισχύ και στη δύναμη δια τη βίας. Λέγεται ότι σε κάποια συνάντηση που ο Ρούζβελτ του εξηγούσε την πνευματική επιρροή του Πάπα και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κλπ., ο Στάλιν τον διέκοψε για να τον ρωτήσει πόσες μεραρχίες έχει ο Πάπας… Το ένοπλο έρεισμα που αναζητούσε λοιπόν σε κάποια από τις χώρες της αγγλοαμερικανικής σφαίρας επιρροής δεν το βρήκε ούτε στη Γαλλία, ούτε στην Ιταλία παρά τα ισχυρότατα αριστερά-κομμουνιστικά κινήματα ένοπλης αντίστασης στις χώρες αυτές. Το βρήκε όμως στο Ζαχαριάδη και τα τσιράκια του, πιθανώς εν αγνοία τους αλλά δεν έχει σημασία, στη δύσμοιρη Ελλάδα. Ό,τι έκανε δηλ. κι ο Πούτιν με το Ελλαδικό και κυρίως το Κυπριακό οικονομικό πρόβλημα, που τα χρησιμοποίησε για αντιπερισπασμό και διαπραγματευτικό πλεονέκτημα στην αναμέτρηση της αγίας Ρωσσίας του με το τέταρτο ράιχ. Ή ό,τι είχε κάνει κι η Μεγ. Αικατερίνη την εποχή των Ορλωφικών στην αναμέτρησή της με το σουλτάνο.
Αφού λοιπόν ο πατερούλης διασφάλισε τα δικαιώματα της Σοβιετίας και των μπολσεβίκων σε ζώνες και χώρες στις οποίες τα αμφισβητούσαν οι αγγλοαμερικανοί, π.χ. Γιουγκοσλαβία, Πολωνία, Αυστρία κλπ. παράτησε τους «βολικούς ηλίθιους» αντάρτες στα ελληνικά βουνά, όπως ο Πούτιν τους θιασώτες του «ξανθού γένους», στην τύχη τους. Κι αυτοί μέσα στην απελπισία που γέννησε η διαβλεπόμενη ήττα τους όχι μόνο απείλησαν με διαμελισμό της Ελλάδος κατά τα πρότυπα της Κορέας, σε βόρεια-κομμουνιστική-σλαβική-μακεδονιστική και νότια-μοναρχική-εθνικιστική-ελληνοχριστιανική αλλά στο τέλος μάζεψαν κι εκτόπισαν αρκετές χιλιάδες παιδιά για να έχουν στρατεύματα και να μπορούν να ξαναεπιχειρήσουν την υφαρπαγή και κατάλυσης τη πατρίδας μας και στο μέλλον.
Από την άλλη πλευρά οι «νικητές» του Εμφυλίου δεξιοί άσκησαν πλήρως τα «δικαιώματά» τους στο λάφυρό τους, την πατρίδα μας Ελλάδα για περίπου δυόμισι δεκαετίες μέχρι και την τραγωδία της Κύπρου το 74, οπότε κι η Ελλάδα μετατράπηκε από λάφυρο της δεξιάς σε λάφυρο της αριστεράς για περίπου τρεισήμισι δεκαετίες. Όπως οι επαγγελματίες στρατιωτικοί των μοναρχικών στρατευμάτων του Εμφυλίου αποτέλεσαν την ελίτ και την πρώτη γραμμή του δεξιού κράτους και παρακράτους έτσι και η γενιά του Πολυτεχνείου απετέλεσε την ελίτ και την ηγεσία της περιόδου της μεταπολίτευσης, μετά δηλ. την εναλλαγή στην εξουσία του δεξιού από τον αριστερό ολοκληρωτισμό. Η περίοδος του αριστερού ολοκληρωτισμού ξεκίνησε με τον αυριανισμό, τις κλαδικές, τη βίαιη κατάργηση της Ελληνικής Γλώσσας κι Ορθογραφίας και την αντικατάστασή της από μία τεχνητή αποψιλωμένη «κρεόλ» επιβεβλημένη «από τα πάνω», συνεχίσθηκε με τον εθνομηδενισμό, τη λεηλασία και την κατάλυση του Ελλαδικού κι αργότερα και Κυπριακού κράτους και τελικά ολοκληρώθηκε με την οικονομική καταστροφή κι εξανδραποδισμό των δύο Ελληνικών κρατών και του Ελληνισμού.
Το τελευταίο γεγονός όμως μάλλον σημαδεύει την και συνοδεύεται από μετακίνηση, ίσως και την τελευταία με βάση τη δημογραφική, πολιτισμική κλπ. φθορά του Ελληνισμού, του εκκρεμούς της νεοελληνικής ιστορίας από την κυριαρχία της αριστεράς πίσω σε εκείνη της δεξιάς. Και παρότι συμμερίζομαι και κατανοώ την ειλικρινή αγωνία και φόβο αγνών ανθρώπων όπως ο κ. Τσολάκης δεν ελπίζω σε καμμία αυτοσυγκράτηση ούτε των αριστερών ούτε των δεξιών ούε κανενός. Βλέπετε, όλοι οι «παράγοντες» της νεοελληνικής «πολιτικής σκηνής» (ή μάλλον… αντίσκηνου) είναι εθελόδουλοι και ξενόδουλοι όπως ήταν πάντα.
Γιατί ν’αλλάξουν τώρα; Γιατί δηλ. να περιμένω μεγαλύτερη ή έστω στοιχειώδη αυτοσυγκράτηση από τους γκάνγκστερς του κρατικοδίαιτου κατ΄όνομα συνδικαλισμού, τους τραμπούκους που νέμονται με τη βία και το ξύλο τα πανεπιστήμια επί δύο-τρεις δεκαετίες, τα καθάρματα που κατέκαψαν και κατατρομοκράτησαν την Αθήνα το 2008 και το 2012, τον όχλο που έκαψε τρεις ανθρώπους ζωντανούς στη Μαρφίν για να καταλαγιάσει τη βαρβαρότητά του και τους εγκάθετους κουκουλοφόρους που αμαύρωσαν έως τελικού υποσκελισμού του το Κίνημα των Αγανακτισμένων; Ποιός εχέφρων πολίτης, ποιός αντικειμενικός παρατηρητής ή έστω ψύχραιμος αναλυτής με ελάχιστη λογική μπορεί να ελπίζει ή να πιστεύει με βάση τα παραπάνω και πλείστα άλλα παρόμοια δείγματα γραφής τους ότι οι ακροαριστεροί αναρχικοί είναι καλύτεροι από τους ακροδεξιούς νεοναζί γορίλλες της ΧΑ;
Μήπως όλοι του «πολιτικού φάσματος», του «συνταγματικού και αντισυνταγματικού τόξου» δεν είναι «βέλη» εκτοξευθέντα υπό των εχθρών του Λαού, της Πατρίδας και του Έθνους και δεν υπηρετούν τελικά τον ίδιο σκοπό που είναι η κατάλυση των Ελληνικών κρατών κι ο αφανισμός του Ελληνισμού που απέμειναν;
Η Οργή, του Μαν. Βαρδή, 18/09/2013.
Αρχισαν πάλι τα κλισέ της ελληνικής μας μετα-δημοκρατίας. Όχι στη βία. Η βία σαν ταμπού. Δεν μπορούν να σκεφθούν ότι όταν διώχνεις (ή νομίζεις) την βία από την μπροστινή πόρτα (του Πολιτικού), θα γυρίσει από την πίσω πόρτα (του Ιδιωτικού). Και βέβαια οι γνωστές εξισώσεις/ αντιδιαστολές βίας στον Τέλλογλου, βίας στους μετανάστες, βίας στον Γ. Πανούση κ.α. Έχουν βγάλει έξω την βία και την μετράνε. Και βέβαια, στην απόλυτη ιδιωτικοποίηση της χρυσαυγίτικης βίας θα απαντήσει η μόνιμη υπερεργολαβία των αναρχοαυτόνομων.
Λοιπόν, κύριοι, η βία είναι στοιχείο του Πολιτικού. Είτε το θέλετε είτε δεν το θέλετε. Είναι στοιχείο της ζωής και του πολιτισμού. Επιλέξτε πως θα την αντιμετωπίσετε και θα την αξιολογήσετε σε συνθήκες κρίσης. Οι Χρυσαυγίτες έχουν βρει τον δρόμο τους, αυτόν ήξεραν πάντα, αυτόν εφαρμόζουν. Οι αντίπαλοί τους έχουν δύο δρόμους, είτε θα αποδεχθούν ότι είναι οι Χριστιανοί της αστικής (λέμε τώρα…) δημοκρατίας, οπότε σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω, είτε θα πολεμήσουν την βία των αντιπάλων τους με μορφές πολιτικής βίας, θα στραφούν στις γειτονιές, θα δημιουργήσουν δίκτυα αλληλουποστήριξης, θα κάνουν κοινωνική αγκιτάτσια (και όχι απλά αφισοκολήσεις), και θα περιφρουρούν τις οργανώσεις τους.
Οι οραματισμοί για συριζαϊκή έξοδο από τα Μνημόνια και για λύσεις εντός της αστικής δημοκρατίας (παλαιάς κοπής) είναι οραματισμοί. Αν βγουν ιστορικά, βγήκαν. Αν δεν βγουν όμως, θα πρέπει οι αντίπαλοι της Χρυσής Αυγής (sic!) να σκεφθούν πως θα διαχειριστούν τη διάχυτη κοινωνική βία. Με το να την εξορκίζουν και να αηδιάζουν γι’ αυτήν, θυμίζει παρθένες κυρίες της μαγαλοαστικής τάξης όταν στον χορό τους μπαίνει κάποιος βάρβαρος, βρώμικος και βίαιος εργάτης.
Peace Brother?, http://democracycrisis.com/2010-03-30-10-54-15/2248-la-rage
Οι αντίπαλοί τους έχουν δύο δρόμους, είτε θα αποδεχθούν ότι είναι οι Χριστιανοί της αστικής (λέμε τώρα…) δημοκρατίας, οπότε σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω, είτε θα πολεμήσουν την βία των αντιπάλων τους με μορφές πολιτικής βίας, θα στραφούν στις γειτονιές, θα δημιουργήσουν δίκτυα αλληλουποστήριξης, θα κάνουν κοινωνική αγκιτάτσια (και όχι απλά αφισοκολήσεις), και θα περιφρουρούν τις οργανώσεις τους.
Το αν οι χριστιανοί είναι παθητικοί το δείχνουν τα επιστημονικά, πολιτικά και οικονομικά επιτεύγματα των χωρών τους εδώ και αιώνες.
Όσο για την αστική δημοκρατία που τόσο ενοχλεί εξακολουθεί να είναι με διαφορά το καλύτερο πολίτευμα της νεώτερης εποχής. Βέβαια κάποιοι έχουν φτιάξει πολύ καλύτερους κόσμους, στη φαντασία τους.
Δε θα προκύψει καμιά λύση όσο επιμένουμε σε υλιστικές, ανιστορικές και υπεραπλουστευτικές αντιλήψεις, κατάλληλες για άτομα που βαριούνται να σκεφτούν, φοβούνται να αμφιβάλουν, βολεύονται να τα βάζουν όλα σε κουτάκια με εύληπτες ετικέτες και λατρεύουν τα εκβιαστικά δίπολα του τύπου ‘αν δεν είσαι α τότε είσαι β’.
Η ‘λύση’ που προτείνει ο αρθρογράφος, η ‘πολιτική βία’, δηλαδή κάποιου είδους ‘καλή, χρήσιμη’ βία, δείχνει το εύρος της αντίληψής του και το πώς αντιλαμβάνεται την κοινωνία: ομάδες συμφερόντων που χτυπιώνται συνέχεια. Ακριβώς αυτές οι ατομιστικές ιδέες και πρακτικές, που δεν έχουν καμιά αναφορά σε παράγοντες μη μετρήσιμους, είναι που διέλυσαν την κοινωνική συνοχή της χώρας και την οδηγούν στην πόλωση και το αλληλοφάγωμα των πολιτών της. Βέβαια στη σκέψη της αριστεράς δεν υπάρχουν έννοιες όπως δήμος, έθνος, πολιτεία, κ.λ.π ή υπάρχουν χωρίς εμπειρικό περιεχόμενο, έξω από την ιστορία, οριζόμενες έτσι που να στηρίζουν την ιδεολογία της. Καταλαβαίνει μόνο τη δύναμη και το ατομικό συμφέρον, που αθροίζεται μαζί με άλλα στο ταξικό. Την αλληλεγγύη την αντιλαμβάνεται ως συνεργασία προς ατομικό όφελος, δυνατή μόνο μεταξύ ατόμων με ίση δύναμη. Τη δημιουργία την αποδίδει στη σύγκρουση. Μια τελείως αδιέξοδη λογική.
Και φυσικά προσπαθεί να μας πείσει ο αρθρογράφος ότι ή θα ακολουθήσουμε τη δική του πρόταση ή θα μείνουμε παθητικοί. Λες και δεν υπάρχει άλλος τρόπος από αυτούς τους δύο. Είναι σαν τους εκβιασμούς του Γιωργάκη, ‘μνημόνιο ή χρεοκοπία’.
Ο Καραμπελιάς εδώ και χρόνια προτείνει άλλον τρόπο αλλά κάποιοι επιμένουν να τον διαστρεβλώνουν. Γιατί δε θέλουν να κάνουν την υπέρβαση που προϋποθέτει αυτός ο δρόμος.
και μερικά προφητικά λόγια από το μέγιστο συνθέτη μας Μ. Χατζιδάκι το 1993 λίγο πριν αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο:
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=530751
Θεός σχωρέσει την ψυχούλα του μεγάλου Έλληνα!
Αιωνία η μνήμη του κι ο έχων ώτα ακουέτω….
Μετά το τραγικό συμβάν με τον αειμνηστο Παύλο Φύσσα ,προσπάθησα στον περιγυρό μου να πω με ιστορικά παραδειγματα ότι “ρε παιδιά …να μην ειμαστε τοσο παρορμητικοί …στασου λιγο…λιγο μονο…να σκεφτουμε λιγο ..απλα…περιπλοκα…συνωμοσιολογικα…ορθολογιστικα …΄νηφάλια ….με οποιαδήποτε μεθοδο σκέψεως έχει ο καθένας για να δουμε τι παγιδα μας έχουν στησει για πολλοστη φορά..”.Χρησιμοποίησα ιστορικά παραδείγματα ,αντι να αγορεύω ανουσια σαν πρακτικός (ανευ πτυχιου ) δικηγορισκος με την λογική ότι να ρε παιδιά κοιτάξτε σε τι λούμπα πέσαμε το 146 π.χ ,το 1453 μ.χ,το 1821 μ.χ,το 1922 μ.χ ,σε τι παγίδα μας ρίξανε το 1944 …ρε ελληνες οχι εμφυλιος αλληλοσπαραγμός…ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΘΛΙΑ ΟΜΩΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΛΑΖΑΡΙΔΗ ΣΤΟ ΣΚΑΙ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΡΙΧΝΕΙ ΛΑΔΙ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΠΡΙΝ ΑΚΟΜΑ ΘΑΦΤΕΙ Ο ΝΕΚΡΟΣ …ΤΟ ΒΟΥΛΩΝΩ …ΑΔΙΚΟΣ ΚΟΠΟΣ..ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΧΥΛΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ..ΡΕ ΛΑΖΑΡΙΔΗ ΣΠΟΥΔΑΓΜΕΝΕ ΣΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΝΤΙΓΟΝΗ ,ΔΕΣ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821 ΟΤΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΦΑΓΕΣ ΒΑΖΑΝΕ ΠΑΝΤΑ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΜΠΕΣΑ ΓΙΑ ΜΠΕΣΑ..ΚΑΙ ΔΙΚΙΟ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ …ΑΣΤΟ ΤΟΥΜΠΕΚΙ…ΑΣΤΟ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ…
ΕΜΕΙΣ ΖΟΥΜΕ ..ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΦΕΣΟΡΙΚΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΜΑΣ …ΣΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΚΛΑΙΕΙ…ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΡΕ ΧΡΥΣΑΝΘΕ ΕΚΕΙ ΣΤΟΥ ΠΑΠΑΓΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ,ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΚΑΙ ΚΛΑΙΓΑΝΕ ΜΑΖΙ….????????ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ…ΤΙ ΣΧΕΣΗ εχουμε εμεις οι νεοέλληνες με ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΔΕΣ,ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΔΕΣ,ΚΑΤΣΩΝΗΔΕΣ,ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ,ΒΑΡΒΑΚΗ (δεν θέλω να επεκταθώ στους πιο σύγχρονους….δεν εχω την προθεση να οξυνω παθη και αποψεις …ετσι προτιμω την σιγουριά …των παλιών καραβάνων ).Χασαμε Αξιες ,Ηθη,Εθιμα,Μαγκια ,Ντομπροσύνη…fair play (που λενε και οι ….φιλοι μας …Αγγλοσαξωνες..)
Όπως καταλήγει και η πιο πάνω ανακοίνωση, η μόνη ΑΜΕΣΗ λύση είναι να τεθεί εκτός νόμου η Χ.Α. χωρίς αφελείς συμψηφισμούς (του τύπου “ναι, μεν, αλλά και η βία των αντιεξουσιστών, μπλα, μπλα, μπλα”…) και δισταγμούς (του τύπου “αν απαγορευτεί μπορεί να δυναμώσει πιο πολύ και να γίνει πιο επικίνδυνη, μπλα, μπλα, μπλα”…). Γνωρίζουμε καλά τη θρασύδειλη και μαφιόζικη λογική των στελεχών της και την καφενειακού τύπου ελληναράδικη λογική των χιλιάδων όψιμων οπαδών της. Βγαίνοντας εκτός νόμου, όχι μόνο θα σταματήσει η δράση της αλλά μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα έχουν μείνει πάλι τρεις και ο κούκος Μιχαλολιάκος. Οι υπόλοιποι/ες θα τρέχουν να αλλάξουν τις χεσμένες πάνες τους… Δεν υπάρχει κανένας φόβος γα συγκρούσεις και εμφυλίους με την Χ.Α. εκτός νόμου, όπως φοβερίζουν διάφοροι. Χωρίς νομιμοποίηση, το παρακρατικό μόρφωμα απλά θα πάψει να υπάρχει.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η επίθεση στο Πέραμα σε βάρος των ΚΝιτών και η δολοφονία στο Κερατσίνι, στρεφονται ξεκάθαρα κατά αριστερών σε μια περίοδο όπου υπάρχουν έντονες αντι-μνημονιακές κινητοποιήσεις (καθηγητές, κλπ). Με αυτόν τον τρόπο η Χ.Α., επιτιθέμενη σε αντι-μνημονιακές δυνάμεις και πρόσωπα, απεμπλέκει συνειδητά και προγραμματισμένα τον εαυτόν της από το αντι-μνημονιακό μέτωπο (του οποίου προπαγάνδιζε ότι είναι ο πιο “αντισυστημικός” εκφραστής…) και παράλληλα στέλνει τα κατάλληλα σήματα στα υπαρκτά ή δυνάμει αφεντικά της ότι μπορεί να τους φανεί χρήσιμη στο πεζοδρόμιο σε βάρος όσων αντιδρούν στη μνημονιακή πολιτική! Μάλλον έκανε όμως το μοιραίο λάθος υπερεκτιμώντας τις δυνάμεις της…
Γι αυτό ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΩΡΑ Η Χ.Α.!
Παρακολουθούμε εδώ και χρόνια την αύξηση της διάχυτης βίας στην ελληνική κοινωνία, επακόλουθο την αποσύνθεσης της κοινωνικής συνοχής, της απαξίωσης των οραμάτων και κάθε ηθικού προτάγματος. Μια βία που αναζητεί διαρκώς και βρίσκει τρόπους να αναδυθεί στην επιφάνεια, είτε ως κοινωνική επιθετικότητα , είτε ως αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, της χρήσης ναρκωτικών περιλαμβανόμενης.
Παλεύοντας στην εργασιακή μου καθημερινότητα αυτούς τους «δαίμονες» δεν μπορώ να μείνω απαθης όταν το «ένστικτο του θανάτου», η νοσηρή σχέση με το ένστικτο της βίας που κορυφώνεται με τον φόνο, γίνεται συστατικό στοιχείο της πολιτικής έκφρασης. Οι μαχαιριές στο σώμα του Φύσσα είναι η υψηλής έντασης συνέχεια της συμβολικής βίας των στρατιωτικών σχηματισμών, των συμβόλων, της επικέντρωσης στις πολεμικές τέχνες, και βέβαια της κουλτούρας του ρατσισμού, της εμμονής στο αίμα που γίνεται μέτρο της τιμής, της επιστροφής στο φάντασμα του Αδόλφου και τις πολιτικές που προκάλεσαν το μεγαλύτερο αιματοκύλισμα της ανθρώπινης ιστορίας.
Η Χρυσή Αυγή επιχείρησε (με επιτυχία) να μιλήσει στην ελληνική κοινωνία χρησιμοποιώντας μια ρητορική που αξιοποιούσε τους φόβους ενός μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας μπροστά στις συνέπειες του φαινομένου της μετανάστευσης, με την έκταση και την ταχύτητα με την οποία συντελέστηκε στον τόπο μας. Ακόμη, αξιοποιώντας την πολιτική της υποτέλειας και της «διατεταγμένης υπηρεσίας» των κυρίαρχων του πολιτικού παιχνιδιού, μπόρεσε να χρησιμοποιήσει την καταγγελία της προδοσίας ως τεκμήριο πατριωτισμού και αναγόρευσης της ως τιμητή. Όμως τα πρόσφατα γεγονότα (Πέραμα, Μελιγαλάς, Κερατσίνι) αποτελούν μια μετατόπιση της «πολιτικής» της πρακτικής, συνέχεια μιας αλλαγής στην ρητορική της που είχε ήδη συντελεστεί: ο διακεκριμένος «εχθρός» είναι πλέον εσωτερικός, είναι ο κομμουνισμός, οπότε το πάζλ μοιάζει να ολοκληρώνεται: «εχθρικός άλλος» είναι πλέον κάθε άλλος, η πατρίδα της Χρυσής Αυγής συρρικνώνεται ως τα περιγράμματα των λεγεώνων – σχηματισμών με τους οποίους επιλέγουν να εκφράζονται τα μέλη τους, ένα υπόδειγμα για το πώς οραματίζονται την οργάνωση της κοινωνίας.
Η επαγγελία της Χ.Α. αποκτά πλέον σαφέστερο περίγραμμα: Ο πατριωτισμός τους είναι ένας πατριωτισμός που δεν διστάζει να χύσει ελληνικό αίμα προκειμένου να επαναφέρει τα φαντάσματα ενός αδελφοκτόνου εμφύλιου, που μετέβαλλε την περήφανη Ελλάδα της Εθνικής Αντίστασης σε προτεκτοράτο των Άγγλων και των Αμερικάνων, συνεχίζοντας μια παράδοση που διατρέχει την παλιά και σύγχρονη ιστορία αυτού του τόπου. Κι όλα αυτά την στιγμή που «εδώ διαβαίνουν και θερίζουν χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα», όπως θα έλεγε κι ο Σεφέρης. Αυτού του ίδιου εμφύλιου που εγκαινίασαν οι πρόγονοι τους συνεργάτες των κατακτητών (προγόνων των σημερινών γκαουλάιτερ της φράου Μέρκελ). Σε μια κοινωνία σε απόγνωση και αποδιοργάνωση, σε μια κοινωνία όπου οι «παραδοσιακοί» θεσμοί συλλογικής έκφρασης (κόμματα, συνδικάτα κλπ.) αποτελούν μέρος του προβλήματος, σε μια κοινωνία όπου η κοινωνική συνοχή έχει διαρραγεί μετά από 35 χρόνια ατομιστικού ευδαιμονισμού και 3 χρόνια κρίσης που βιώνεται ατομικά, το κάλεσμα στην βία επιχειρεί να βρει έδαφος και προϋποθέσεις να ευδοκιμήσει .
Και βέβαια φαινόμενα τύπου Χ.Α. είναι εύκολα διαχειρίσιμα από ένα πολιτικό σύστημα που οι επιδόσεις του περιορίζονται στην ώθηση της κοινωνίας σε μια ημερήσια διάταξη, όπου οι προβολείς της προορίζονται στο να δημιουργήσουν τις σκιές μέσα στις οποίες μπορούν να κρύψουν την ωμή πραγματικότητα: την μαζική βία που υφίσταται η ελληνική κοινωνία από την κατοχή, την λεηλασία, την κατάρρευση. Έτσι είδαμε επανειλημμένα σε στιγμές κρίσης του μπλοκ εξουσίας, οι πρακτικές της Χ.Α. να παροξύνονται, και με την βοήθεια της καθεστωτικής δημοσιογραφίας να επικαλύπτουν το μείζον και το ουσιαστικό.
Όμως τα παιχνίδια με την φωτιά (και τους εμπρηστές) δεν είναι ασφαλή παίγνια, με την βία το ίδιο. Το ποτήρι κάποτε ξεχειλίζει. Το αποτρόπαιο πρόσωπο της συμμορίτικης φασιστικής βίας ξεχειλίζει από το ιδεολογικό του περιτύλιγμα, και όλο και πιο καθαρά η αποδοχή αυτής της βίας ως βίας καθαυτής, χωρίς το φαντασιακό της υπόβαθρο.
Στις συνθήκες αυτές η απάντηση δεν μπορεί να περιοριστεί στο πεδίο που η Χ.Α. έχει επιλέξει ως προνομιακό: αυτό της βίας. Η πιο αποτελεσματική εκδίκηση για το αίμα που κύλισε είναι η ματαίωση του συμψηφισμού που επιχειρούν σήμερα οι δολοφόνοι αλλά και τα κόμματα της κατοχικής διακυβέρνησης, είναι να αφαιρέσουμε το νερό γύρω από το ψάρι: Οι πρακτικές της Χ.Α. παροξύνονται μέσα σε ένα κλίμα «αποδοχής» της, αποτέλεσμα της αυτοπροβολής της ως αντισυστημικό, πατριωτικό μόρφωμα, φορέα ηθικών αξιών απέναντι σε ένα διεφθαρμένο σύστημα. Αυτή η αποδοχή πρέπει να είναι ο στόχος, χωρίς αυτή οι λεγεώνες των φασιστών είναι αδύναμες. Και τότε η θυσία του Παύλου Φύσσα μπορεί να θεωρείται ότι δικαιώθηκε.
Αφού αντιλαμβάνεστε ότι ο ρόλος τη χα είναι να στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου ώστε να μην υπάρχει καμιά δυνατότητα να συσπειρωθούν όλοι εναντίον της κυβέρνησης, πώς βοηθάτε να αποτραπεί κάτι τέτοιο με τίτλους σαν αυτόν του άρθρου; Δε δυναμιτίζετε έτσι κι εσείς το κλίμα, που είναι ήδη πολύ άσχημο;
Δεν έχω αντίρρηση να τεθεί εκτός νόμου η χα. Όμως δεν μπορούμε να έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Να τεθεί εκτός νόμου τότε και το πασοκ, που χρεοκόπησε τη χώρα για να βολέψει τους οπαδούς του και θεσμοποίησε την αναξιοκρατία και τον παρασιτισμό. Και το κκε, που είναι φαν του εγκληματικού μπολσεβικισμού. Ίσως και η νδ, που συνεχίζει την καταστροφική πολιτική του πασοκ.
Ναι να απαγορευθη η χρυση αυγη αλλα το πολιτικο συστημα ισως να μην το συμφερει.
Το πολιτικο συστημα κατηγορει την χα ως εγκληματικη οργανωση, να το δεχτουμε οτι το εννοουν, αλλα γιατι την νομιμοποιησαν;
Γιατι δεν αποριφθηκε απο τις κρατικες αρχες η νομιμοποιηση τους;
Ποιος ηταν αρμοδιος να γνωριζει εαν ειναι εγκληματικη οργανωη η οχι, ποιος ειχε τις αποδειξεις στα χερια; το πολιτικο συστημα που διαμορφωθηκε απο την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που τωρα παριστανουν τους εκπληκτους πως λενε οτι ειναι εγκληματικη οργανωση εαν δεν εχουν αποδειξεις;
Αρα εγνωριζαν και σκοπιμως αφησαν τα πραγματα να εξελιχθουν.
Ο φασισμος ειναι η απολυτη εκφανση του ΑΥΤΑΡΧΕΙΝ και γνωριζοντας οτι επροκειτω να παραδοδουν κυριαρχικα δικαιωματα του Ελληνικου λαου, (βλ.ορκωμοσια Παπουλια) διαμορφωσαν το θεσμικο πλαισιο μεσα απο κοινοβουλευτικες διαδικασιες, φυσικα εν αγνοια των πολιτων ωστε σημερα να εχουμε γερμανο υπουργο οικονομικων, τον Στουρναρα, ο οποιος κυριολεκτικα αυταρχει
Δεν θα ηθελαν με τιποτα ενα ατιμνημνιακο κινημα να φωναζει ΕΞΩ ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ, και ετσι εμπασαν αυτα τα ρεντικολα της ΧΑ και αντε τωρα να φωναξεις εξω οι φασιστες απο την βουλη,
Τωρα κανουν την παπια και οι της ΝΔ και οι του ΠΑΣΟΚ.
Η ΧΑ επρεπε να υπαρχη για να αποπροσανατολιζει τον Ελληνικο λαο,και να μας δειχνουν οι φασιστες του μνημονιου τους αλλους φασιστες, τα ενεργουμενα τους και να μας λενε, να απο κει ειναι οι φασιστες.
Οσο ο λαος ειναι εξω απο τα γραφεια της ΧΑ αυτοι εχουν και το μαχαιρι και το πεπονι και οι αφρονες Νεοελληνες εχουν πατημενη την πεπονοφλουδα.
http://www.efsyn.gr/?p=235448
Ολικο το ‘στρπτιζ” της αντισυστημικης συμμοριας